دردهای ورزشی
در پزشکی ورزشی، تقریباً تمام دردها در نتیجۀ پدیدۀ انبساط به وجود می‌آیند که کشیدگی و پارگی بافت‌ها را به دنبال دارند. با این وجود، باید تفاوت قائل شد میان جراحت‌هایی که بر اثر یک شُک شدید و استثنائی پدید می‌آیند و مشکلات و ناراحتی‌هایی که محدودیت‌های بسیاری ایجاد می‌کنند. پیچ خوردگی‌ها، دررفتگی‌ها، شکستگی‌ها و... در گروه اول قرار می‌گیرند. از بین رفتن مفاصل، شکستگی‌ها، التهاب تاندونی یا پوشش استخوان (پریوزت) و... در گروه دوم قرار می‌گیرند که درمانشان هم بسیار مشکل است. همه چیز بستگی دارد به نوع فعالیت: ورزش‌هایی که مدام یک حرکت را تکرار می‌کنند بیشتر از ورزش‌هایی که نیاز به جابه‌جایی و جایگزینی دارند، آسیب رسانند.

دردهای یک طرفه یا دوطرفه؟
وقتی که درد محدود به یک سمت بدن می‌شود، نشاندهندۀ آسیبی متأثر از یک حرکت خاص است: مانند آسیب آرنج یا بازو در بازی تنیس؛ این آسیب در ورزش‌های راکتی بسیار رایج است.

در مواردی که درد دو طرف بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد، عمدتاً به مشکلات اضافه وزن مشکوک می‌شویم. کوفتگی‌ها از نوع دردهای دو طرفه اند. کوفتگی‌ها نشاندهندۀ از بین رفتن تعداد زیادی از فیبرهای ماهیچه‌ای هستند. بسیاری از ورزشکاران تصور می‌کنند که علت کوفتگی تمرین بسیار زیاد و خستگی است. در واقع این دردها نشان می‌دهند که ما توانایی تعیین شده‌ای برای انجام تمرینات داریم و باید زمان بیشتری را به استراحت اختصاص دهیم. باید دقت کنیم که بسیاری از آسیب‌ها (مانند سندروم لُژ، ورم پوشش استخوان یا پریوستیت و...) مشکلاتی هستند که از یک سمت بدن شروع شده و به سمت دیگر سرایت می‌کنند. بنابراین باید به مشکل در روش یا کمبود امکانات (اغلب کفش‌ها) یا عدم انعطاف پذیری مشکوک شد. هر چه سریع تر همه را بررسی کنید و سروسامان شان دهید!

دردهای ضربانی یا ادامه دار؟
دردهای ضربانی عموماً علتی عفونی دارند (مثل آبسۀ دندان). در حالی که دردهای مکانیکی (دردهایی که بر اثر حرکت به وجود می‌آیند)، ممکن است هم در زمان انجام حرکت و هم در زمان استراحت به وجود آیند. این تمایز ممکن است باعث شدت یافتن آسیب شود. به طور مثال دچار التهاب تاندونی می‌شویم: در ابتدا فقط زمان انجام حرکت، درد داریم. سپس درد حتی زمانی هم که بی حرکت هستیم، هم ادامه می‌یابد.

درد، قبل، حین و بعد از تمرین؟
ایجاد یک جراحت، اغلب در چندین مرحله روی می‌دهد. در ابتدا، بعد از انجام تمرین نوعی احساس درد داریم. این احساس درد زیاد باعث نگرانی‌مان نمی‌شود. سپس، در حین گرم کردن یا در طول انجام تمرین نیز درد داریم. در نهایت، این درد دائمی می‌شود. گاهی هم شدید می‌شود.

دردهای صبحگاهی یا شبانه؟
دردهای صبحگاهی اغلب منشأ التهابی دارند. افرادی که از ورم مفاصل (arthrite) رنج می‌برند، به خوبی با درد و زجرهای صبحگاهی آشنایی دارند. در پایان روز با دردهای مکانیکی (بر اثر حرکت) مواجهیم. به طور مثال مشکلات آرتروز اغلب در پایان روز شدت پیدا می‌کنند.