استفاده از استروئیدهای آنابولیک ترشح هورمون تستسترون را افزایش می‌دهد و از این طریق میزان استروژن ترشح شده را افزایش می‌دهد. هرچه تستسترون بیشتری ترشح شود، میزان ترشح استروژن بیشتر خواهد بود و همین افزایش استروژن است که سبب بروز ژنیکوماستی در وزنه برداران و بدن سازان می‌شود.


بیماری ژنیکوماستی که معمولاً تحت عنوان «ژینو» یا «bitch-tits » نیز شناخته می‌شود، شرایطی است که به یک اندازه بر کودکان، نوجوانان و بزرگ سالان تأثیر می‌گذارد. چنانکه از نام این بیماری نیز برمی‌آید، بیماری مربوط به بزرگ شدن غیر عادی سینه یا سینه‌های مردان است. این وضعیت اغلب بیش از اندازه ناراحت کننده است و می‌تواند باعث ایجاد حساسیت به لمس و درد در ناحیه‌ی سینه و نوک سینه شود. در حالی که چندین علت شناخته شده برای ژنیکوماستی وجود دارد، تأثیرات آن معمولاً موقتی هستند. روی هم رفته، ژنیکوماستی عارضه‌ی جانبی یک مشکل جدی‌تر است. در حقیقت تخمین زده می‌شود که حداقل %60- 19 جمعیت مردان به نوعی ژنیکوماستی را در برهه‌ای از طول عمر خود تجربه می‌کنند. ژنیکوماستی در نوجوانان عارضه‌ی جانبی شایع بلوغ جنسی است و نگران کننده نیست. در مردان بزرگسال، ژنی************استی ممکن است ناشی از بیماری یا مصرف دارو باشد. نکته‌ی مهم این است که هر فردی که ژنیکوماستی را تجربه می‌کند، در اسرع وقت به وسیله‌ی پزشک معاینه شود.

برای بدن سازان، رایج‌ترین علت ابتلا به ژنیکوماستی استفاده از استروئیدهای آنابولیک است. استفاده از استروئیدهای آنابولیک ترشح هورمون تستسترون را افزایش می‌دهد و از این طریق میزان استروژن ترشح شده را افزایش می‌دهد. هرچه تستسترون بیشتری ترشح شود، میزان ترشح استروژن بیشتر خواهد بود و همین افزایش استروژن است که سبب بروز ژنیکوماستی در وزنه برداران و بدن سازان می‌شود. در بسیاری از موارد، اگر داروهای ضد استروژن مصرف نشود، نتیجه ژنیکوماستی خواهد بود. توقف ناگهانی مصرف استروئیدهای آنابولیک تقریباً به طور قطع سبب بروز ژنیکوماستی خواهد شد. ژنیکوماستی معمولاً با تجویز داروهای ضد استروژن مانند نولوادکس یا استفاده از استروئیدی که نتواند به صورت جانبی به استروژن تبدیل شود، قابل پیشگیری است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این نوع استروئیدها به کتاب «انجیل استروئید» مراجعه کنید.

ژنیکوماستی ممکن است ناشی از چندین عامل دیگر باشد:
• سرطان کبد یا ریه
• سیروز کبدی
• بیش فعالی تیروئید
• سرطان غده‌ی هیپوفیز
• سرطان غدد فوق کلیوی
• سرطان بیضه
• مصرف الکل، ماری جوانا، مت آمفتامین و/ یا هروئین
• سندرم کلاین فلتر
• استفاده از داروهای معین مانند استروئیدها (پردنیزون، هگزادرول)، داروهای زخم‌های دستگاه گوارشی (سایمتیدین)، داروهای ضد صرع (فنیتوئین (دیلانتین))، داروهای دیجیالیس و سایر داروهای قلب، داروهای شیمی درمانی، داروهای ضد آندروژن و داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی (دیازپام، والیوم، داروی ضد افسردگی سه حلقه‌ای)

گزینه‌های درمانی برای ژنیکوماستیی
قبل از آغاز هر درمانی برای ژنیکوماستی، آزمایش‌های پاتولوژی کاملی باید به انجام برسد. اگر هیچ گونه بیماری زمینه سازی که باعث بروز تأثیرات ژنیکوماستی است، وجود نداشته باشد و توقف مصرف داروهایی که ممکن است سبب بروز آن شوند، حجم سینه را کاهش ندهد، چندین گزینه درمانی جالب توجه وجود دارد. این روش‌های درمانی بر حسب شدت عمل به صورت زیر فهرست شده‌اند:

درمان گیاهی: بسیاری از افراد از ریشه‌ی زردچوبه به عنوان درمان ژنیکوماستی استفاده می‌کنند. گزارش‌های متناقضی در مورد موفقیت این روش وجود داشته است. در حالی که برخی از استفاده کنندگان کاهش کامل تأثیرات را مشاهده کرده‌اند، در عده‌ای دیگر کاهش درد و ناراحتی گزارش شده است. البته تحقیقات علمی برای کشف تأثیر ریشه‌ی زردچوبه بر ژنیکوماستی به انجام نرسیده است، با این حال، این روش شاید کم هزینه‌ترین و ماندگارترین گزینه‌ی درمانی برای ژنیکوماستی باشد. دوز مصرف پیشنهادی حداقل 20 گرم ریشه‌ی زردچوبه‌ی ساییده‌ی در روز و برای 30 روز اول است.
درمان شیمیایی: برخی از پزشکان در حال حاضر درمان شیمیایی را با کلومیفن (آنتاگونیست استروژن)، دانازول (آنتی گنادوپروفیک)، تاموکسیفن (ضد استروژن) و دی هیدور تستسترون برای درمان ژنیکوماستی تجویز می‌کنند، اما در این مورد نیز مطالعه‌ای در خصوص اثبات تأثیرگذاری این روش بر درمان ژنیکوماستی انجام نشده است.
درمان جایگزینی هورمون (HRT): این روش درمانی به عنوان درمان کوتاه مدت شناخته می‌شود و شامل استفاده از ژلی موضعی (آندراکتیم) است که به پوست بدن مالیده می‌شود. بر اساس مطلبی نقل شده در وب سایت www.AllSaints.com، پاسخ ژنیکوماستی به این درمان معمولاً طی 10 روز آشکار می‌شود. دوز مصرف پیشنهادی روزانه 5 گرم پماد است که تقریباً به مدت 3 ماه یا کمتر و به طور مستقیم به پوست ناحیه‌ی قفسه‌ی سینه مالیده می‌شود. هزینه‌ی درمان اولیه شامل هزینه‌ی خرید دو عدد ژل و کیت آزمایش به مبلغ تقریبی 150 دلار است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد HRT، اینجا را کلیک کنید.
لیپوساکشن: در سال‌های اخیر به عنوان یکی از روش‌های درمان ژنیکوماستی مطرح شده است. در این روش، برش‌های بسیار ریزی بر روی پوست ایجاد می‌شود که از طریق آن‌ها چربی اضافی بدن با لیپوساکشن از قفسه‌ی سینه بیرون کشیده می‌شود. این روش کم هزینه‌تر از کاهش حجم سینه است، نیاز به جراحی ندارد و بنابراین ظاهر قفسه‌ی سینه را در حالت طبیعی خود حفظ می‌کند.
• پرتودرمانی با دوز پایین: این روش نیز یک روش درمانی پیشنهادی است، با این حال تأثیرگذاری آن تنها در مراحل اولیه‌ی بیماری اثبات شده است.
جراحی زیبایی: یا جراحی کاهش حجم سینه نیز به عنوان آخرین درمان برای موارد شدید ژنیکوماستی شناخته می‌شود. اگرچه این روش، روشی سرپایی و نسبتاً بدون درد است و ریسک بسیار ناچیزی به همراه دارد، هزینه‌ی 2000 دلاری آن برای هر سینه اغلب بازدارنده است. برای اطلاعات بیشتر در مورد کاهش حجم سینه و تصاویر اعمال جراحی واقعی، اینجا را کلیک کنید.

شبه ژنیکوماستی
چاقی بیش از اندازه نیز می‌تواند نشانه‌هایی را ایجاد کند که ممکن است مشابه با ژنیکوماستی باشند. هرچند، شبه ژنیکوماستی، چنانکه از نامش بر می‌آید، به هیچکدام از درمان‌های ذکر شده در بالا پاسخ نخواهد داد. تنها روش برای کاهش تأثیرات شبه ژنیکوماستی از طریق رژیم غذایی، کاهش وزن و تناسب جسمانی است. نکته‌ی بسیار مهم این است که قبل از کوشش برای انجام هر کدام از گزینه‌های درمانی فوق، باید با یک پزشک در تماس باشید و معاینه‌ی جسمانی کامل شوید. چنانکه پیش‌تر در این مقاله عنوان شد، درمان ضرورتی ندارد و ژنیکوماستی در نهایت خود به خود برطرف می‌شود. پزشکان اغلب درمان را به تعویق می‌اندازند، مگر این که بیمار از درد شدید رنج ببرد و خجالت زدگی ناشی از اندازه‌ی سینه، زندگی را برای او دشوار نموده باشد