نقل قول:
نوشته اصلی توسط
lroman
سلام
من انسان مذهبی بودم و به نظر خودم از تمامی هم سن و سالای خودم بیشتر به اینا و نماز و .... و روزه اهمیت میدادم
و حتی از سن 10 سالگی که هیچ بچه ای نمیدونست روزه چیه ماه رمضان روزه میگرفتم و همین تا الان که 18 ساله ام ادامه داشته و نماز و ترک حرام و نیکی به دیگران و .... هم در اولویت بوده
اما الان از همه ی هم سن های خودم کمتر دارم و از همه نظر از همه کوچکتر هستم
قدم از همه کوچکتر است////ذهنم درک کمتری از بقیه دارد
بیشتر اوقات به خاطر اینکه دعا هایم براورده نشده و این مشکلات رو دارم افسردگی دارم
اخلاق خوبی هم خیلی ندارم(اینا همش به مرور زمان ایجاد شده )
و چهره صورتم هم فوق العاده گود و زشت هست . گاهی اوقتات دوستام منو مسخره میکنن میگن برو جراحی پلاستیک بکنمنم هیچی نمیگم ولی وقتی برمیگردم خونه انقدر دیگه دلم میگیره و از خدا التماس میکنم که خوابم میبره
دیگه حتی نمازم رو هم ترک کردم
وقتی میبینم دوستانم اینهمه کثافط کاری میکنن و چهره و قد و اقتدارشون هم بیشتر از منه چرا الکی نماز بخونم و خدا رو دوس داشته باشم ؟؟؟؟
خدا که هیچ کاری برای من نکرده
حتی یک دعای من هم براورده نشده تابحال
به نظرتون این دعاهایی که میکردم اصلا امکان داشت براورده بشه ؟
دوست عزیز تا وقتی خودت قدر خودتو نمیدونی، به قابلیت ها و ارزش های وجودیت پی نبردی و مدام خودتو با دیگران مقایسه میکنی...
میتونم بهت اطمینان بدم هیییچ تغییر مثبتی تو زندگیت ایجاد نمیشه.
هر انسانی در نوع خودش منحصر به فرده و شرایط جسمی، روحی، اجتماعی و خانوادگی خاص خودشو را داره...
مهم اینه که در هر شرایطی که هستی بهترین خودت باشی
دوست من شما نه باید از دیگران توقعی داشته باشی نه حتی از خدا، خودت زندگی و آینده تو بساز
بدون کسی که برای خوشبختی و آرامش خودش و دیگران تلاش میکنه، امکان نداره از طرف خدا حمایت نشه،
بعضی اوقت این خود ما هستیم حمایت خدا رو نمیبینیم :
باران رحمت خدا همواره در حال بارش است، شاید این ماییم که کاسه هایمان را برعکس گرفته ایم....