دلیل تکراری بودن بعضی اتفاقات

سلام بچه ها من از بچگی تا حالا یه اتفاق جالبی واسم میوفته که به نظرتون دلیلش چیه و آیا شما هم اینطور اتفاقی را تجربه کردید یا نه :

مثلا وقتی یه جای جدیدی را میرم یا یه فیلم جدیدی را میبینم یا با یه فرد جدیدی آشنا میشم یا یه اتفاق جدیدی میوفته تو زندگیم به نظرم میاد که این اتفاق دفعه دوم هستش که داره میوفته یا دفعه دومی هستش که دارم با این فرد برخورد میکنم و آشنا میشم و قبلا هم این اتفاق واسم افتاده ولی تو یه دنیای دیگه یه عالم دیگه

به نظرتون دلیلش چیه شماها هم اینطوری هستید در این مورد چیزی شنیدید؟

خب عزیزم اینا خوابهای واقعه هست این رو تو دوران مدرسه که یادمون دادن ؟؟؟؟؟؟؟؟|happysmiley||happysmiley||happysm iley|

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sam127

سلام بچه ها من از بچگی تا حالا یه اتفاق جالبی واسم میوفته که به نظرتون دلیلش چیه و آیا شما هم اینطور اتفاقی را تجربه کردید یا نه :

مثلا وقتی یه جای جدیدی را میرم یا یه فیلم جدیدی را میبینم یا با یه فرد جدیدی آشنا میشم یا یه اتفاق جدیدی میوفته تو زندگیم به نظرم میاد که این اتفاق دفعه دوم هستش که داره میوفته یا دفعه دومی هستش که دارم با این فرد برخورد میکنم و آشنا میشم و قبلا هم این اتفاق واسم افتاده ولی تو یه دنیای دیگه یه عالم دیگه

به نظرتون دلیلش چیه شماها هم اینطوری هستید در این مورد چیزی شنیدید؟

---

بهش میگن عالم زر.انسان قبل ازین که به این دنیا بیاد اون جا بوده وهمین وقایعو تجربه کرده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sam127

سلام بچه ها من از بچگی تا حالا یه اتفاق جالبی واسم میوفته که به نظرتون دلیلش چیه و آیا شما هم اینطور اتفاقی را تجربه کردید یا نه :

مثلا وقتی یه جای جدیدی را میرم یا یه فیلم جدیدی را میبینم یا با یه فرد جدیدی آشنا میشم یا یه اتفاق جدیدی میوفته تو زندگیم به نظرم میاد که این اتفاق دفعه دوم هستش که داره میوفته یا دفعه دومی هستش که دارم با این فرد برخورد میکنم و آشنا میشم و قبلا هم این اتفاق واسم افتاده ولی تو یه دنیای دیگه یه عالم دیگه

به نظرتون دلیلش چیه شماها هم اینطوری هستید در این مورد چیزی شنیدید؟

---

امروزه اکثر روان شناسان این حالت و بسیاری از مسائل مربوط به رؤیا را یک حالت عادی و مربوط به روند طبیعی مغز و حافظه می دانند

و هرگونه ارتباطی بین این پدیده ها را با مسئله تجرد روح و امور ماورائی به شدت انکار می کنند. البته در برخی موارد ممکن است

حق با آنها باشد؛ چرا که مرز بین حقایق روحی و توهمات ذهنی عملاً قابل تشخیص نیست.

با این حال برخی دیگر این پدیده را از طریق مباحث مربوط به رؤیا توضیح داده اند و معتقدند که این پدیده خاطره رؤیاهایی است که می بینیم و بخش بزرگی از این رؤیاها معمولاً به یاد نمی ماند.

مغز شخص در حالت خواب دیدن در بخش هایی فعالیت نشان می دهد که کار پردازش حافظه دراز مدت در آن انجام می گیرد.

چنین تصور می شود که رؤیاها با نادیده گرفتن بخش حافظه کوتاه مدت، مستقیماً وارد حافظه دراز مدت می شوند.

بنابراین، این پدیده می تواند خاطره رؤیایی فراموش شده باشد که با واقعه در حال وقوع، عناصری مشترک دارد.


در این مورد باید گفت از دیدگاه ادیان مسئله رؤیای صادقه بدون تردید حقیقت داشته و تجربه بشری هم به قدری در این مسئله زیاد است که جای تردیدی در حقانیت رؤیای صادقه باقی نمی گذارد.


هرچند بسیاری از رؤیاها ساخته و پرداخته خیال و توهمات فرد هستند (رؤیای کاذبه)، ولی برخی دیگر حاصل فاصله گرفتن نفس از سیطره زمان است.

بنابراین رؤیاهایی که در این حالت دیده می شود، معمولاً در عالم واقع محقق می شوند.

برخی از این رؤیاها در خاطر فرد باقی می مانند و برخی به کلی فراموش می شوند و برخی دیگر هم موقعی که فرد با آن در زندگی واقعی مواجه شد، به یاد آورده می شوند.

همچنان که گاه فرد به طور واضح می داند که این صحنه را قبلاً در خواب دیده است، ولی گاه نمی داند که از چه طریقی نسبت به آن آگاهی قبلی داشته است.


برخی این مسئله و مواردی مشابه را شاهدی بر عالم «ذر» دانسته اند که در آن مرتبه انسان شاهد بر خلقت خود بوده است.

هرچند در توضیح مطلب با دشواری های زیادی مواجه می شویم، ولی این نظریه به طور کلی خالی از وجه نیست.

به ویژه در بحث آشنا پنداری و محبت خاص بین مومنان و ... این بحث بیشتر قابل طرح است.


در پایان دقت به این نکته قابل توجه است که خود عالم ذر عالمی بالاتر از عالم خیال است. عالم خیال طبقه ای از وجود است که رؤیا بینی در آن عالم واقع می شود.

بنابراین منافاتی نخواهد داشت که امور فرازمانی و غیبی در ابتدا در عالمی بالاتر قابل مشاهده باشد، سپس به عالم خیال تنزل پیدا کند (رؤیا) و بعد در عالم واقع با اراده فرد محقق شود.

پس می توان این نوع وقایع را در مرتبه ای بالاتر حاصل مشاهدات ناخود آگاه روح در عالم ذر دانست و در مرتبه ای پایین تر حاصل مشاهداتی در رؤیا؛

چرا که خود رؤیای صادقه تنزل یافته حقایقی از عوالم بالاتر است که به صورت مثالی تمثل پیدا می کند.

---

پس این حسی كه تقریبا همه ما دست‌كم برای یك بار در زندگی‌ چنین تجربه‌ای را داشته‌ایم با كلمه‌ای فرانسوی توصیف می‌شود؛

دژاوو (Déjà vu ) كه به سختی به «آشنا پنداری» در فارسی ترجمه شده است؛

حسی عجیب و غریب كه در مواجهه با یك اتفاق، منظره یا حتی تجربه‌ای كاملا جدید به آن دچار می‌شویم و مدام با خودمان تصور می‌كنیم که در گذشته این اتفاق برایمان رخ داده است.

بیش از 40 تئوری درباره این كه دژاوو چیست و چه علتی دارد وجود دارد؛ 2 قرن است كه مردم سعی می‌كنند

دلیل این پدیده را كشف كنند که از فلاسفه و روانشناسان تا كارشناسان ماورالطبیعه هر كدام نظری دارند.

فروید معتقد است، این تجارب ناشی از امیال سركوب شده یا خاطرات مربوط به یك رویداد استرس‌زاست كه افراد نمی‌توانند به طور طبیعی به آن دسترسی پیدا كنند.

در مطالعه‌ای كه در دانشگاه «دوك» انجام شد آنها عكس‌های متنوعی از مكان‌های متفاوت را به گروهی از دانش‌‌آموزان نشان دادند با این سؤال كه كدام مكان برای آنها آشناتر است.

هرچند قبل از نشان دادن عكس‌ها، آنها تمام عكس‌ها را برای حدود 10 تا 20 ثانیه تماشا كردند.

در این آزمایش عكس‌هایی كه به طور ناكافی مشاهده شده بودند به میزان زیادی آشناتر نشان داده می‌شدند.

مطالعه دیگری كه توسط آلن براون انجام شده تئوری «تلفن همراه» را برای این پدیده در نظر گرفته است.

به این معنا كه وقتی توسط چیزی ذهنتان منحرف می‌شود ممكن است توجه چندانی به اطراف‌تان نداشته باشد اما واقعا این چیزها به صورت آگاهانه در حال ثبت شدن هستند.

در سال ۲۰۰۱ یک بیمار مبتلا به آنفلوآنزا گزارش شد که برای تخفیف علائمش به او آمانتادین و phenylpropanolamine تجویز شده بود.

بعد از آن، حالتی شبیه دژاوو در شخص ایجاد شده بود به طوری که در وسط دوره درمان فکر می‌کرد، قبلا یک دوره درمان را به اتمام رسانده است.

عده‌ای هم دژاوو را با رؤیاها مرتبط می‌دانند، آنها معتقدند از آنجا که بیشتر خواب‌ها صبح روز بعد به یاد آورده نمی‌شوند،

بعضی از آن‌ها به حافظه بلندمدت منتقل می‌شوند و بعدها در شرایط واقعی مشابه، شخص سایه‌ای از رؤیاها را به یاد می‌آورد و تصور می‌کند آن وقایع را قبلا تجربه کرده است.

اولین توضیح زیستی آشناپنداری بر این پایه است که دو پیام حسی در مغز ــ احتمالا یکی از هریک از چشم‌ها یا یکی از هریک از نیمکره‌های مغز ــ به علتی از هماهنگی خارج می‌شود

و موجب می‌شود فرد، واقعه مشابهی را تجربه کند.

دوبینی مغزی نامی بود که در ابتدا برای فرآیند مسوول این عارضه انتخاب شد؛ اما شواهد امر با آن متناقض بود.

اطلاعات دو چشم در تجزیه و تحلیل بینایی خیلی زود و قبل از آن که حسی را درک کنیم، باهم می‌آمیزند.

علاوه بر آن آشناپنداری در افراد نابینا نیز رخ می‌دهد (توجه داشته باشید که آشناپنداری فقط به دیدن مربوط نمی‌شود و فعالیت‌ها را نیز دربر مـی‌گـیـرد)‌.

ایـن مـطـلـب تـوسـط کـریـس مـولین، روان‌شناس دانشگاه لیدز انگلستان تایید شده است.

افرادی وجود دارند که برای رهایی از صرع غیرقابل درمان، ارتباط بین دو نیمکره مغزی آنها توسط جراحی قطع شده است.

در صورتی که فرضیه دوبینی مغزی درست می‌بود، باید انتظار می‌داشتید که این افراد دچار آشناپنداری پایدار شوند؛

در حالی که تاکنون گزارشی مبنی بر وقوع این حالت منتشر نشده است.
دومین توضیح شهودی وجود نوعی از انحراف در درک زمان است. پیام‌های ورودی به گونه‌ای اشتباه تفسیر می‌شوند

و با برچسب زمانی نامناسبی مشخص می‌شوند و باعث می‌شود که تجربیات به اشتباه قدیمی یا جدید طبقه‌بندی شوند.

اگر سیستم حافظه مانند یک نوار ضبط باشد، گویی سوزن ضبط با سوزن بازپخش تداخل کرده است. این یک مقایسه جالب است اما به نظر می‌رسد که فاقد اساس آناتومیک مغزی باشد.



هم‌اکنون تئوری دیگری پدیدار شده است.

به نظر می‌رسد آشناپنداری به این علت مانند تکرار یک تجربه قبلی به نظر می‌رسد که در حقیقت تا اندازه‌ای این احساس را در ما ایجاد می‌کند. ‌

آنی کلیرلی، روانشناس دانشگاه کلرادو در فورت کولینز به خاطر علاقه‌اش به اختلالات حافظه این نظریه را مطرح کرد.

او با در نظر گرفتن مواردی چون هنگامی که احساس می‌کنیم مطلب درست سر زبـانـمان است یا وقتی چهره یک فرد برای ما آشناست اما او را به خاطر نمی‌آوریم،

سعی کرد همتاهایی برای آشناپنداری پیدا کند. او می‌گوید یـکـی از تـئـوری‌هـای آشناپنداری این است که مـی‌تـوانـد یـک فـرآیـنـد مـربوط به حافظه باشد؛

خصوصیات یک وضعیت جدید ممکن است از تجربه‌های قبلی آشنا به نظر برسد.

یک امکان این است که آشناپنداری بر پایه قسمت‌های مختلف حافظه که منشاء دقیقی دارند استوار است،

مانند تشابه بین دو محیط یا چشم‌انداز دو منظر، تصور کنید در سالن خانه جدید دوست خود نشسته‌‌اند و به اطراف نگاه می‌کنید. ناگهان با این احساس ترس‌آور روبه‌رو می‌شوید

که گویا قبلا اینجا بوده‌اید، در عین حال می‌دانید که این امکان‌‌پذیر نیست.

کلیرلی این مطلب را این طور توضیح می‌دهد که احتمالا این حساس آشناپنداری شما به این خاطر است که چیدمان مبلمان مشابه چینشی است

که قبلا در جای دیگری دیده‌اید و برایتان آشناست.میگنا دات آی آر.اگرچه نظریه تشابه مورد تایید خیلی‌ها قرار گرفت اما مولین قانع نشد.

شک مولین از آنجا ناشی شد که در یک مطالعه که او به همراه آ.ک.یرا اوکو.نور در دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس در میسوری انجام شد،

به نکته جالبی دست یافت. این مطالعه روی یک مرد 39 ساله مبتلا به صرع انجام شد که قبل از وقوع صرع دچار آشناپنداری می‌شد.

مدت زمان این آشناپنداری به اندازه کافی طولانی بود که بتوان در طول آن آزمایش‌های لازم را پیاده کرد.

این محققان بیان کردند که اگر آشنایی پایه آشناپنداری باشد، باید بتوان با پرت کردن حواس فرد از چیزی که به آن نگاه می‌کند موجب توقف آشناپنداری شد.

اما در این فرد مورد آزمایش، پرت کردن حواس توسط نگاه کردن به جایی دیگر و تـمـرکـز بـر آن نـتـوانـسـت موجب توقف تجربه آشناپنداری شود

که نشان می‌دهد آشنایی نمی‌‌تواند کلید آشناپنداری باشد. مولین می‌گوید این حقیقت که قبل از وقوع صرع در بعضی‌ها آشناپنداری رخ می‌دهد،

نشان می‌دهد که فعالیت اشتباه بعضی از قـسـمـت‌هـای مـغز باعث جابه‌جایی احساسات مربوط به آشنایی می‌شود.

ممنون از همگی به جوابم رسیدم فک میکردم غیر طبیعی هستش |laughingsmiley|