دانستن اینکه فرد همجنسباز است و گفتن آن به والدین اغلب بسیار استرسزا است. بخصوص وقتی که نوجوان میداند پدر و مادر رفتار دوستانه و حمایتی نخواهند داشت. هر چند بسیاری از والدین همجنسباز بودن فرزندشان را قبول میکنند، برخی والدین، مخصوصًا آنها که همجنسبازی را غیراخلاقی میدانند، ممکن است فرزندشان را طرد کنند.
همجنسگرایی یکی از گرایشهای جنسی است که مشخصة آن تمایل زیباییشناختی، عشق رومانتیک، و تمایل جنسی منحصراً نسبت به جنس همگون با خود فرد میباشد. به فردی که به جنس دیگر گرایش داشته باشد "دگرجنسگرا" و به افرادی که هم به جنس دیگر و هم به همجنس خود تمایل دارند "دوجنسگرا" میگویند.
در اصطلاح اسلامی به ارتباط جنسی بین مردان «لواط» (برگرفته از نام لوط، پیامبر قومی که به این کار مشهورند) و به ارتباط جنسی بین زنان «مساحقه» میگویند.
در گویش خیابانی، از افراد همجنسگرا - زن یا مرد - با عنوان تحقیرآمیز «همجنسباز» یاد میشود، همچنین واژههای دیگری نیز در گفتار عوام برای اشاره به افراد همجنسگرا وجود دارد که معمولاً تحقیرآمیز و محکومکننده هستند؛ بهعنوان مثال، همجنسگرایان مرد در زبان فارسی با عناویني چون اِوا خواهر، اُبنهای (شخص مفعول در عمل جنسی همجنسگرایان) و عناوین زنندهتر خوانده میشوند و برای اشاره به همجنسگرایان مرد در زبان ادب فارسی واژة «غلامباره» و «شاهدباز» استفاده میشود.
اما برای اشاره به همجنسگرایان زن در زبان فارسی امروزی معمولاً واژه "لزبین" یا "لِز" بهکار میرود که از واژهٔ انگلیسی Lesbian آمدهاست. البته در گفتار ایرانیان به همجنسگرایان زن، "طَبَقزن" گفته میشده است که به عمل طَبَقزنی اشاره داشته است. این لغت امروزه بهندرت مورد استفاده قرار میگیرد.
پدیدة همجنسگرایی از ابتدای تاریخ، با بشر همراه بوده است و در ادبیات و هنر جهان از زمان بسیار کهن، شاهد اشاراتی به این پدیده هستیم.
گرایشات همجنسخواهانه در نوجوانان همجنسباز در همة جوامع و فرهنگها وجود داشته است. عوامل بیولوژیک و اجتماعی در تعیین گرایش جنسی نقش دارند. دوقلوهای همسان (حتّی آنها که در خانوادههای جداگانه بزرگ شدهاند) میزان تطابق بیشتری در گرایش جنسی نسبت به آنچه تنها از روی شانس پیشبینی میشود، نشان میدهند, ولی این رقم به ۱۰۰% نمیرسد, در صورتی که اگر ژنتیک به تنهايی دخیل بود، این توقع را داشتیم.
به نقل از درسنامة طب اطفال نلسون ۲۰۰۶ - کتاب رسمی مرجع پزشکان و دانشجویان پزشکی - بعضی مطالعات تفاوتهايی را در اندازة مناطق معینی از مغز در افراد همجنسباز پیدا کردهاند، ولی این یافتهها همیشگی نیستند. حتّی اگر این تفاوت تأیید شود, تحقیقات بیشتر باید معلوم کند که تفاوت در نتیجه همجنسبازی است, یا خود عامل آن است. میزان آندورژنها و استروژنها (هورمونهای جنسی) در افراد همجنسباز و غیرهمجنسباز متفاوت نیست. اینکه قبل از تولد در معرض استروئید قرار گرفتن بر گرایش جنسی تأثیر دارد، نامعلوم است. در مورد اینکه عوامل اجتماعی چگونه بر گرایش جنسی اثر میگذارند، اطلاعات بسیار کمی در دسترس است. هر چند قطعی است که والدین با دختر و پسر رفتار متفاوتی دارند، معلوم نیست چگونه این کنشهای متقابل بر گرایش جنسی اثر میگذارند.
تخمین زده میشود که حدود ۵-۱% افراد بزرگسال خود را بهعنوان افراد همجنسباز میشناسند. با توجه به نظر نامساعد جامعه نسبت به همجنسبازی این کودکان در معرض خطر اعتمادبهنفس پائین، طرد شدن، آزار کلامی، و حتّی حملة فیزیکی قرار دارند. هر چند رفتارهای جنسی و نه جهتگیری جنسی خطر بیماریهای آمیزشی را تعیین میکند، مردان جوان همجنسباز علیرغم خطر عفونت ایدز، در رفتارهای جنسی پرخطر شرکت میکنند.
بنا به دلايل پزشکی و روانی - اجتماعی، روانشناس/روانپزشك/مشاور باید محیطی فراهم کند که نوجوان به راحتی بتواند در مورد گرایش جنسیاش صحبت کند. دانستن اینکه فرد همجنسباز است و گفتن آن به والدین اغلب بسیار استرسزا است. بخصوص وقتی که نوجوان میداند پدر و مادر رفتار دوستانه و حمایتی نخواهند داشت. هر چند بسیاری از والدین همجنسباز بودن فرزندشان را قبول میکنند، برخی والدین، مخصوصًا آنها که همجنسبازی را غیراخلاقی میدانند، ممکن است فرزندشان را طرد کنند. نوجوان همجنسباز در معرض خطر بالای بیخانمانی قرار دارد.
نوجوان باید بداند که حتّی والدینی که نهایتاً همجنسباز بودن فرزندشان را قبول میکنند، در آغاز از سلامتی فرزند خود شوکه و هراسناک باشند، یا اینکه با از دست رفتن آیندهای که برای فرزند انتظار داشتند، ناراحت باشند. گاه لازم است به پدر و مادر اطمینان داده شود که آنها باعث همجنسبازی فرزندشان نشدهاند. والدین باید بدانند که درمانهايی که برای تغییر جهتگیری جنسی طراحی نشدهاند نه تنها مفید نیستند بلکه اعتمادبهنفس کودک را کاهش میدهند و باعث تشدید احساس گناه میشوند.
روانشناس/روانپزشک/مشاور باید بتواند در صورتی که اطلاعات خودش کافی نیست، گروههای حامی و مشاورهای معرفی کند که بتواند راجع به این مسائل با نوجوان و والدینش صحبت کنند. جوان همجنسباز از طریق رفتار با همجنسخواهی در مدرسه، گروه همسن و سایر گروههای جامعه تأثیر میپذیرد. گرفتن اطلاعات بیطرفانه در مورد همجنسبازی در این شرایط ممکن نیست و جوک در مورد همجنسبازی، طعنه و تمسخر و خشونت بسیار شایع است.
عجب نیست که جوانان و بالغین همجنسباز نسبت به عموم جمعیت میزان نگرانی و اختلال خلقی بیشتری دارند. افزایش میزان مصرف مواد و خودکشی در این گروه گزارش شده است. پرسنل پزشکی نقش مهمی در پیدا کردن این مشکلات دارند. هرچند آموزش روشهای ایمن ارتباط جنسی در برنامة ویزیت تمام نوجوانان باید وجود داشته باشد، روانشناس/روانپزشك/مشاور باید بداند که برخی رفتارهای جنسی مردان يا زنان همجنسباز، خطر انواع معینی از بیماریهای آمیزشی را افزایش میدهد. آمیزش آنان راه مؤثری برای اکتساب عفونت هپاتیت B و CMV و HIV است. التهاب ناحیه مقعد ناشی از سوزاک، کلامیدیا، تبخال تناسلی، سیفيلیس یا زگیل تناسلی ممکن است رخ دهد.
نوشته (با كمي تغييرات): دكتر سمانه حبيبي