عامل کم حافظه گی در سالمندان کشف شد
نقل قول:
کم‌حافظه گی سالمندان با از دست دادن نورون ها همراه نیست. هنوز معلوم نیست که آیا تنظیم سطح پروتئین RbAp۴۸ می‌تواند در مغز انسان هم، مانند مغز موش، باعث تقویت حافظه و درمان کم‌حافظه گی شود بی آنکه عوارض جانبی زیانباری بر جای بگذارد، به خصوص اینکه مغز انسان به مراتب پیچیده تر از مغز موش است.
گروهی از پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه کلمبیا در آمریکا می گویند عارضه کم‌حافظه گی مرتبط با افزایش سن با مراحل اولیه آلزایمر متفاوت است و ممکن است بتوان آنچه را که معمولا کم‌حافظه گی "معمولی" سالمندان تلقی می‌شود، درمان کرد.
آزمایش‌های انجام شده روی موش آزمایشگاهی نشان می دهد کاهش سطح نوعی پروتئین در مغز می‌تواند عامل کاهش حافظه باشد.
نتایج این تحقیقات می تواند به کشف درمانی برای کم حافظه گی و حتی روشی برای افزایش حافظه سالمندان منجر شود هر چند در حال حاضر، چنین دستاوردی مستلزم ادامه تحقیقات در مورد انسان است.
در آزمایشی محدودتر، گروه تحقیقات مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا به بررسی مغز هشت نفر بین سنین ۲۲ تا ۸۸ سال پرداخت. این افراد وصیت کرده بودند اعضای بدن آنان پس از مرگ به تحقیقات پزشکی اختصاص یابد.
پژوهشگران توانستند ۱۷ ژن را کشف کنند که سطح فعالیت آنها با افزایش سن انسان تغییر می‌کند. یکی از این ژن‌ها عامل تولید یک نوع پروتئین به نام RbAp۴۸ است که میزان آن در مغز با گذشت زمان و افزایش سن، کاهش می یابد.
تحقیقاتی که روی موشها انجام گرفت نشان داد که موش‌های جوانی هم که در اثر دستکاری ژنتیکی، توانایی تولید پروتئین RbAp۴۸ در آنها کاهش یافته بود، با وجود جوانی، دچار نقصان حافظه شدند. در مقابل، استفاده از یک نوع ویروس برای تقویت مکانیزم تولید این پروتئین در موش‌های سالمند باعث شد روند کاهش حافظه در آنها معکوس شود، و این موشها حافظه بهتری پیدا کنند.
پرفسور "اریک کاندل" از مجریان این طرح می گوید این واقعیت که توانسته‌ایم روند نقصان حافظه مرتبط با افزایش سن در موشها را معکوس کنیم، دستاوردی بسیار دلگرم‌کننده است.
به گفته وی، نتیجه تحقیقات دست کم نشان می‌دهد که این پروتئین، عاملی بسیار مهم در تقویت حافظه است و کم‌حافظه گی مرتبط با کهولت سن در واقع معلول نوعی تغییر عملکرد در نورون‌هاست.
وی افزود: برخلاف آلزایمر، دکتر سایمون ریدلی، عضو انجمن انگلیسی تحقیقات آلزایمر، گفته است: "اگرچه نتیجه این تحقیقات روشن به نظر می‌رسد، اما واقعیت این است که افراد سالمند ممکن است همزمان، در معرض عوارض مختلف مغزی قرار بگیرند که هم شامل عوارض افزایش سن و هم مراحل اولیه ابتلای به آلزایمر است."
وی اضافه کرده است جداکردن عوامل ابتلای به آلزایمر از عوارض طبیعی ناشی از کهولت و درک نحوه بروز و پیشروی هر یک از آنها، همچنان چالشی مهم است. نتایج این تحقیقات درنشریه علوم پزشکی کاربردی منتشر شده است.
