اگر هنوز وارد مرحله پیری نشده اید خوب است بدانید كه این سن علاوه بر یك دسته احساسات خوشایند میتواند احساسات ناخوشایند را نیز به همراه داشته باشد.احساس غم و اندوه بخاطر بی توجهی فرزندان و اطرافیان كه عمری برای رفاه آنان تلاش كرده اید، احساس تنهایی به علت طرد شدن، احساس یاس و ناامیدی، احساس اضطراب و نگرانی، احساس هرز رفتن و بیهوده بودن، احساس سربار بودن و …این دسته احساسات منفی در واقع جدی ترین خطرهایی است كه فرد سالمند را تهدید میكند و ارتباط مستقیم با در انزوا قرار گرفتن او از سوی اطرافیان دارد
توجه به بهداشت روان و احساسات سالمندان بسیار اهمیت دارد احساسات ناخوشایند میتواند بر عملکرد و سلامت جسمی سالمندان تاثیر مخربی داشته باشد. احساساتی كه بخش زیادی از آن محصول بی توجهی اطرافیان است. احساس غم و اندوه بخاطر بی توجهی فرزندان و اطرافیان كه عمری برای رفاه آنان تلاش كرده اید، احساس تنهایی به علت طرد شدن، احساس یاس و ناامیدی، احساس اضطراب و نگرانی، احساس هرز رفتن و بیهوده بودن، احساس سربار بودن و …این دسته احساسات منفی در واقع جدی ترین خطرهایی است كه فرد سالمند را تهدید میكند و ارتباط مستقیم با در انزوا قرار گرفتن او از سوی اطرافیان دارد
اگر این شرایط را با دسته ای از اتفاقات دیگر كه حس بیشتری از ناتوانی و ناكارآمدی را به سالمند یا میانسال القا میكند جمع كنید ، اتفاقاتی مثل بازنشستگی، فوت دوستان، تعویض محل زندگی بخاطر كم شدن تعداد نفرات و گرانی مسكن و دیگر مسائل، زن یا مردی كه خود را زمانی صاحب قدرت و نفوذ میدانست یكباره خود را تنها و بدون قدرت مییابد و این ناراحتی گاهی به حوادثی نامناسب میانجامد و موجب ناراحتی روانی سالمند میشود
تنهایی یا احساس تنهایی اثرات بسیار عمیقی بر فرد بر جای مینهد و حتی بر میزان خوردن غذا و متابولیسم و تغییرات بیولوژیكی نیز موثر است شاید با خود بگویید یك سالمند نیز براحتی میتواند با دیگران دوست شود و به محیط دیگر عادت كند ولی این واقعیت ندارد.
اغلب سالمندان توانایی خود را برای انطباق با محیط از دست میدهند و انگیزه كافی ندارند تا برای سالهای كم عمر كه پیش رو دارند زحمت آشنایی با دیگران و ریسك داشتن دوستها و ارتباطات جدید را بپذیرند. سالمندان فاقد منابع مجدد دوستی هستند زیرا اكثر آنها كار نمیكنند و موقعیت ایجاد روابط دوستانه در محیط كار را ندارند و دوستان هم سن و سالشان را به نوعی از دست داده اند. این مسئله تنهایی آنها را افزایش میدهد.
سالمندان به دلیل بازنشستگی و دوری از فرزندان نیاز به ارتباط و توجه عاطفی بیشتری را در خود احساس میكنند كه این نیاز باید مورد توجه قرار گرفته و پاسخ داده شود.
برنامه ریزی صحیح و استفاده از وجود سالمندان و تجربیات آنان هم تنهایی آنها را برطرف میكند و هم منبعی مفید و ارزشمند از معلومات و تجربیات را در اختیار جوانان نسل بعد قرار میدهد. سالمندان نیازهای گسترده ای ندارند. تنها امیدوارند فرزندان و بستگانی كه سالمند زندگی خویش را به پای رفاه، شادی و سلامت آنان گذاشته است، قدردان زحمات و رنجهای وی باشند. سالمندان نیازمند محبت و احترامند. خواستار آنند كه از سوی فرزندان و نوههای خود مورد مشورت قرار گیرند و رای و نظر آنان بعنوان فرد با تجربه خانواده محترم داشته شود.