آیا این رفتارهای همسرم خیانت محسوب میشود؟!

با سلام.من خانمی 27 ساله هستم.همسرم در بیمارستان کار میکنه.و البته درس میخونه.راستش از وقتی زندگیمون را با هم شروع کردیم مواردی پیش اومده که بارها باعث دعوا شده.نمیدونم اسمشرا چی بذارم؟ حس میکنم رابطه همسرم با همکاران خانمش زیادی صمیمیه.فقط هم خانم ها.مثلا اگه فردا هم کلاسی خانمش قراره دیر بیاد به خودش اجازه میده ساعت 2 نصفه شب پیام بده به همسرم و اینو اطلاع بده.یا اینکه هم کلاسی دیگرش سوال های مهم را براش پیدا میکنه یا یکی دیگه براش پیام تبریک میفرسته دیگری پیام تسلیت یا همدردی در مورد مشکلات کاری.همشونم مجردن.وقتی با هم تلفنی صحبت میکنن اصلا رسمی نیستن .مثل دو تادوست حرف میزنن.مثلا بجای عبارت شما از تو استفاده میکنن.یا همکار های دیگر مواقعی که دچار مشکل میشن هر ساعتی از شبانه روز به خودشون اجازه تماس گرفتن و راهنمایی طلبیدن میکنن در صورتیکه مشکلشون اصلا ربطی به حیطه رشته شوهرم نداره.در مورد هر تصمیمی که ما تو زندگیمون میگیریم با همکاراش صحبت میکنه مثلا ادامه تخصیل من یا نقل مکان یا....خیلی راحت کشیک ها ی اونها را متقبل میشه و باهاشون همراهی میکنه.نمیدونم چرا انقدر این مسائل اذیتم میکنه.بنظرتون من زیادی حساسم یا کار اون اشتباهه؟ من بخاطر اون از خانوادم دور شدم والان در شهری تنها و غریب زندگی میکنم.راستش این چیزها را که می بینم به این نتیجه میرسم که اون احتیاجی به من نداره و به اندازه کافی دورش شلوغ هست و بهتره من برگردم پیش خانوادم باشم.ضمنا اون بیشتر مواقع سر کاره.بخاطر رشته و شغلش.ولی با این حال فرصت زیادی برای تماس با من داره ولی تماسی نمیگیره وقتی هم من میرم بهش سر بزنم زودی میخواد از سر خودش باز کنه و برم گردونه خونه.میگه مریض دارم سرم شلوغه و.....راستی این یکی یادم رفت.چند وقت پیش یه مریضی که اومده بود پیششون و در مورد بیماربش صحبت کرده بود از برخورد همسرم و لحن سوال ها و حرفاش ترسیده بود و احساس کرده بود که اون قصد و غرضی داره برای همین شوهرش را مطلع کرده بود و اون هم از همسرم شکایت کرد.بعلت نداشتن صلاحیت اخلاقی و رفتار نامناسب.که البته حل شد ولی برای من حل نشده ست

سلام
ببينيد تا حدى ميشه صميميت همسرتون با همكاراش رو به حساب اجتماعى بودنش و صميميتش با همكاراش گذاشت.
شما بهتر همسرتو ميشناسى و از رفتاراش آگاهى...يكم حساسيتتون بالاست و البته خب حق هم داريد.
شايد صميميتش با همكاراى خانمش بخاطر اينه كه وقت زيادى رو با اونا تو بيمارستان هست.
سعى كنيد باهاش حرف بزنيد و ازش بخوايد بيشتر باهاتون وقت بگذرونه و همينطور حضورى نزد يك مشاور بريد تا بهتر راهنماييتون كنه


Sent from my iPhone using Tapatalk

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ریحانه123

با سلام.من خانمی 27 ساله هستم.همسرم در بیمارستان کار میکنه.و البته درس میخونه.راستش از وقتی زندگیمون را با هم شروع کردیم مواردی پیش اومده که بارها باعث دعوا شده.نمیدونم اسمشرا چی بذارم؟ حس میکنم رابطه همسرم با همکاران خانمش زیادی صمیمیه.فقط هم خانم ها.مثلا اگه فردا هم کلاسی خانمش قراره دیر بیاد به خودش اجازه میده ساعت 2 نصفه شب پیام بده به همسرم و اینو اطلاع بده.یا اینکه هم کلاسی دیگرش سوال های مهم را براش پیدا میکنه یا یکی دیگه براش پیام تبریک میفرسته دیگری پیام تسلیت یا همدردی در مورد مشکلات کاری.همشونم مجردن.وقتی با هم تلفنی صحبت میکنن اصلا رسمی نیستن .مثل دو تادوست حرف میزنن.مثلا بجای عبارت شما از تو استفاده میکنن.یا همکار های دیگر مواقعی که دچار مشکل میشن هر ساعتی از شبانه روز به خودشون اجازه تماس گرفتن و راهنمایی طلبیدن میکنن در صورتیکه مشکلشون اصلا ربطی به حیطه رشته شوهرم نداره.در مورد هر تصمیمی که ما تو زندگیمون میگیریم با همکاراش صحبت میکنه مثلا ادامه تخصیل من یا نقل مکان یا....خیلی راحت کشیک ها ی اونها را متقبل میشه و باهاشون همراهی میکنه.نمیدونم چرا انقدر این مسائل اذیتم میکنه.بنظرتون من زیادی حساسم یا کار اون اشتباهه؟ من بخاطر اون از خانوادم دور شدم والان در شهری تنها و غریب زندگی میکنم.راستش این چیزها را که می بینم به این نتیجه میرسم که اون احتیاجی به من نداره و به اندازه کافی دورش شلوغ هست و بهتره من برگردم پیش خانوادم باشم.ضمنا اون بیشتر مواقع سر کاره.بخاطر رشته و شغلش.ولی با این حال فرصت زیادی برای تماس با من داره ولی تماسی نمیگیره وقتی هم من میرم بهش سر بزنم زودی میخواد از سر خودش باز کنه و برم گردونه خونه.میگه مریض دارم سرم شلوغه و.....راستی این یکی یادم رفت.چند وقت پیش یه مریضی که اومده بود پیششون و در مورد بیماربش صحبت کرده بود از برخورد همسرم و لحن سوال ها و حرفاش ترسیده بود و احساس کرده بود که اون قصد و غرضی داره برای همین شوهرش را مطلع کرده بود و اون هم از همسرم شکایت کرد.بعلت نداشتن صلاحیت اخلاقی و رفتار نامناسب.که البته حل شد ولی برای من حل نشده ست

---

به نظر من شاید همسر ایشون اجتماعی باشن ولی دیگه ن در این حد که ساعت۲نصف شب بهش اس بدن سر یه موضوع بی اهمیت که حالا قراره ساعت چند برن سر کلاس.بنظر من با این توضیحاتی ک دادین اینا حساسیت نیست وقتی که میگین سرش به دوستاش گرمه اما برای شما میتونه زنگ بزنه و نمیزنه و خلاصه ی کل حرفاتون.اما میتونید باهاش حرف بزنید.بعضی مشکلاتی رو که اینجا پیش ما مطرح کردین تو صحبتاتون به خودش بگیدو مطرح کنید که رفتاراش شما رو میرنجونه.اون قاعدتا شما رو دوست داشته که باهاتون ازدواج کرده پس به دنبال این دوست داشتن نباید دلش راضی به این بشه که تنهاتون بذاره و رفتارایی انجام بده ک شما رو ناراحت میکنه.و ضمنا اگر هم مشکلتون با حرف زدن حل نشد وایشون قانع نشد که پیش روانشناس برین با یکی از اطرافیانتون(از اقوام و خانواده ی خودتون یا ایشون-ترجیحا از خانواده ایشون)که نزدیکین به هم و شوهرتونم بهش نزدیکه و میدونید که شوهرتون به حرفش گوش میده مشکل رو درمیون بذارید و ازش بخواین باهاش صحبت کنه(البته تا میتونید خودتون حلش کنید از خونه بیرون نبرید مشکلات رو).این پیشنهادی هم ک دادم دیدم تاحالا.بعضی مردها اینجورن و به حرف یک شخص خاص گوش میدن(خواهر،پدر،برادرشون و....)من این مورد رو از نزدیک دیدم.شاید به شما هم کمک کنه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Miss tarsa

به نظر من شاید همسر ایشون اجتماعی باشن ولی دیگه ن در این حد که ساعت۲نصف شب بهش اس بدن سر یه موضوع بی اهمیت که حالا قراره ساعت چند برن سر کلاس.بنظر من با این توضیحاتی ک دادین اینا حساسیت نیست وقتی که میگین سرش به دوستاش گرمه اما برای شما میتونه زنگ بزنه و نمیزنه و خلاصه ی کل حرفاتون.اما میتونید باهاش حرف بزنید.بعضی مشکلاتی رو که اینجا پیش ما مطرح کردین تو صحبتاتون به خودش بگیدو مطرح کنید که رفتاراش شما رو میرنجونه.اون قاعدتا شما رو دوست داشته که باهاتون ازدواج کرده پس به دنبال این دوست داشتن نباید دلش راضی به این بشه که تنهاتون بذاره و رفتارایی انجام بده ک شما رو ناراحت میکنه.و ضمنا اگر هم مشکلتون با حرف زدن حل نشد وایشون قانع نشد که پیش روانشناس برین با یکی از اطرافیانتون(از اقوام و خانواده ی خودتون یا ایشون-ترجیحا از خانواده ایشون)که نزدیکین به هم و شوهرتونم بهش نزدیکه و میدونید که شوهرتون به حرفش گوش میده مشکل رو درمیون بذارید و ازش بخواین باهاش صحبت کنه(البته تا میتونید خودتون حلش کنید از خونه بیرون نبرید مشکلات رو).این پیشنهادی هم ک دادم دیدم تاحالا.بعضی مردها اینجورن و به حرف یک شخص خاص گوش میدن(خواهر،پدر،برادرشون و....)من این مورد رو از نزدیک دیدم.شاید به شما هم کمک کنه

---

بله حتما.متشکرم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ریحانه123

بله حتما.متشکرم

---

خواهش میکنم.امیدوارم مشکلتون حل شه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ریحانه123

با سلام.من خانمی 27 ساله هستم.همسرم در بیمارستان کار میکنه.و البته درس میخونه.راستش از وقتی زندگیمون را با هم شروع کردیم مواردی پیش اومده که بارها باعث دعوا شده.نمیدونم اسمشرا چی بذارم؟ حس میکنم رابطه همسرم با همکاران خانمش زیادی صمیمیه.فقط هم خانم ها.مثلا اگه فردا هم کلاسی خانمش قراره دیر بیاد به خودش اجازه میده ساعت 2 نصفه شب پیام بده به همسرم و اینو اطلاع بده.یا اینکه هم کلاسی دیگرش سوال های مهم را براش پیدا میکنه یا یکی دیگه براش پیام تبریک میفرسته دیگری پیام تسلیت یا همدردی در مورد مشکلات کاری.همشونم مجردن.وقتی با هم تلفنی صحبت میکنن اصلا رسمی نیستن .مثل دو تادوست حرف میزنن.مثلا بجای عبارت شما از تو استفاده میکنن.یا همکار های دیگر مواقعی که دچار مشکل میشن هر ساعتی از شبانه روز به خودشون اجازه تماس گرفتن و راهنمایی طلبیدن میکنن در صورتیکه مشکلشون اصلا ربطی به حیطه رشته شوهرم نداره.در مورد هر تصمیمی که ما تو زندگیمون میگیریم با همکاراش صحبت میکنه مثلا ادامه تخصیل من یا نقل مکان یا....خیلی راحت کشیک ها ی اونها را متقبل میشه و باهاشون همراهی میکنه.نمیدونم چرا انقدر این مسائل اذیتم میکنه.بنظرتون من زیادی حساسم یا کار اون اشتباهه؟ من بخاطر اون از خانوادم دور شدم والان در شهری تنها و غریب زندگی میکنم.راستش این چیزها را که می بینم به این نتیجه میرسم که اون احتیاجی به من نداره و به اندازه کافی دورش شلوغ هست و بهتره من برگردم پیش خانوادم باشم.ضمنا اون بیشتر مواقع سر کاره.بخاطر رشته و شغلش.ولی با این حال فرصت زیادی برای تماس با من داره ولی تماسی نمیگیره وقتی هم من میرم بهش سر بزنم زودی میخواد از سر خودش باز کنه و برم گردونه خونه.میگه مریض دارم سرم شلوغه و.....راستی این یکی یادم رفت.چند وقت پیش یه مریضی که اومده بود پیششون و در مورد بیماربش صحبت کرده بود از برخورد همسرم و لحن سوال ها و حرفاش ترسیده بود و احساس کرده بود که اون قصد و غرضی داره برای همین شوهرش را مطلع کرده بود و اون هم از همسرم شکایت کرد.بعلت نداشتن صلاحیت اخلاقی و رفتار نامناسب.که البته حل شد ولی برای من حل نشده ست

---

سلام دوست عزيز اول اين كه اون بايد يكاري كنه ك تو احساس تنهايي نكني و اين ها همش يا از عدم داشتن اطلاعات كافي درمورد زندگي زناشويي هست يا اين ك شما ي كاري كردين ك از شما دلسرد بشه ولي من فك ميكنم مورد اول درست باشع و ايشون نميدونن چه اشتباهي مرتكب ميشن...دوتا راه ميزارم جلوت هركدومو خاستي انجام بده....اول اين كه ميتوني با صداي سلامت تماس بگيري و از مشاوراي اونجا كمك بگيري چون مشاوراش تلفني جوابتو ميدن و خيلي خوب ميتونن راهنماييت كنن...
٩٠٩٩٠٧٠٠٣٦
اينم شمارشه.
و مورد دوم اين كه بايد بشيني باهاش منطقي صحبت كني .
موفق و پيروز باشيد


Sent from my iPad using Tapatalk

سلام دوست عزیزم
چیزی که شما دارید می گید کاملا منطبق با جو بیمارستان هستش ، تقریبا پرسنل بیمارستان همینقدر با هم صمیمی هستند. من نمی گم که که مراقب کارهای همسرتون نباشید و یا بیخیال این نوع روابط بشید چون به هر حال هر کسی از روابط به یه نتیجه ای می رسه یکی ممکنه جنبه کاری اینگونه روابط رو درک کنه ولی دیگری ممکنه که تو دام بعضیهاشون بیافته که تو محیط های بیمارستانی کم نیستند.
فقط بهتون توصیه می کنم که اصلا باهاش بدرفتاری نکنید ، فقط محبت کنید و کنارش باشید هرچقدرم که اونا با هم رابطه خوبی داشته باشن باز هم همکارن و مثل شما در کنار اونا راحت نیست اما وقتی شما سر هر موضوعی بهش ایراد میگیری پس اونم باز بیشتر به سمت اونا می ره که باهاشون درد و دل کنه و اینجوری می شه که پای کسای دیگه بیشتر و بیشتر تو زندگیت باز می شه. موفق باشید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط merina

سلام دوست عزیزم
چیزی که شما دارید می گید کاملا منطبق با جو بیمارستان هستش ، تقریبا پرسنل بیمارستان همینقدر با هم صمیمی هستند. من نمی گم که که مراقب کارهای همسرتون نباشید و یا بیخیال این نوع روابط بشید چون به هر حال هر کسی از روابط به یه نتیجه ای می رسه یکی ممکنه جنبه کاری اینگونه روابط رو درک کنه ولی دیگری ممکنه که تو دام بعضیهاشون بیافته که تو محیط های بیمارستانی کم نیستند.
فقط بهتون توصیه می کنم که اصلا باهاش بدرفتاری نکنید ، فقط محبت کنید و کنارش باشید هرچقدرم که اونا با هم رابطه خوبی داشته باشن باز هم همکارن و مثل شما در کنار اونا راحت نیست اما وقتی شما سر هر موضوعی بهش ایراد میگیری پس اونم باز بیشتر به سمت اونا می ره که باهاشون درد و دل کنه و اینجوری می شه که پای کسای دیگه بیشتر و بیشتر تو زندگیت باز می شه. موفق باشید.

---

بله ولی رشته شغلی من هم مربوط به بیمارستانه.تا سال گذشته هم شاغل بودم ولی بنا به مخالفت همسرم خانه نشین شدم.راستش همه پرسنل بیمارستان اینجور نیستن.هر کسی اونجور که میخواد رفتار میکنه.هیچکدوم از همکاران من شماره موبایلم را نداشتن اگه هم داشتن حق پیامک یا زنگ بی موقع و بی جهت را نداشتن.ولی باشه.حتما باهاش صحبت میکنم.امید بخدا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ریحانه123

بله ولی رشته شغلی من هم مربوط به بیمارستانه.تا سال گذشته هم شاغل بودم ولی بنا به مخالفت همسرم خانه نشین شدم.راستش همه پرسنل بیمارستان اینجور نیستن.هر کسی اونجور که میخواد رفتار میکنه.هیچکدوم از همکاران من شماره موبایلم را نداشتن اگه هم داشتن حق پیامک یا زنگ بی موقع و بی جهت را نداشتن.ولی باشه.حتما باهاش صحبت میکنم.امید بخدا

---

شاید یه تعدادی باشن مثل شما که اینجوری رفتار کنن اما اکثرشون خیلی باهم راحتن. و خیلی شوخی ها و کارهایی می کنن که آدم بدونه پیش زمینه می بینه می گه که حتما خیانتی چیزی در میونه. اما این ویژگی بعضی از مشاغل هست. من می دونم که از همسرتون انتظار دارید که مثل شما باشه . اما بعضی از آقایون از این نوع روابط استقبال می کنن. می گم تنها چارش محبته و نادیده گرفتن اینجور کارهاش. من بهتون حق می دم که خیلی سختتون باشه . سوره والعصر رو برای خودت همیشه بخون که خدا به دلت آرامش بده . موفق باشید.