از زندگی با همسرم خوشحال نیستم

با سلام
من الان26 سالمه که میشه گفت 6ساله ازدواج کر دم اولش عاشقش شدم سنم پایین بود 19 سالم بود خانوادم با ازدواجم مخالف بودن اخه خانومم ازمن 4 سال بز رگتره من به هر سخت به هر زحمتی بد یک سال تونستم ازش خواستگاری کنم بعدش ی زندگی اروم بشروع کردیم
درسته خیلی سختی کشیدیم اینو هم بگم که خانومم منو دوست داره حتی عاشقمه . من وقتی به رابطه خومون نگامیکنم میبینم که من اصلا عاشق زنم نیستم اصلا این احساسو ندارم که من زن دارم احساس مرد بودنو ندارم نمیدونم چرا ولی هروز هم این بیتفاوتی بیشتر میشه وقتی پیششم حواسم بهش نیس نه اینکه نیازاشو ندم ولی فکر میکنم اگه با کسی به غیر از اون بودم خوشحالتر و خوشبختر بودم ولی الان که بهش فکرمیکم مبینم اگه بخام میتونم عاشقش باشم ولی نمیدونم چطور ؟... براش رمانتیکم از سوپرایز کردن خوشم میاد ولی اونو زن زندگیم نمیبینم کمکم کنید زندگیمو نجات بدم .

خیلی خوبه ک میخوای زندگیتو نجات بدی
اونوقت ک میگن مرد باید از زن بزرگتر باشه واسه اینه ک بعد چند سال زندگی دل زدگی پیش نیاد
وقتی زن چندین سال از مرد بزرگتر باشه حس رئیس بودن بهش دست میده حس میکنه بار زندگی باید رو دوش اون باشه حس مادرانه بهش دست میده
دست خودش نیستا میخواد ب شوهرش بد نگذره
میشه بگید چ رفتارایی داره ؟؟؟؟؟
باهاتون چطور رفتار میکنه ؟
ناز و عشوه زنانگی داره یا ن؟

سلام

اینهمه پسرای 18_19 ساله میان اینجا میگن عاشق شدیم میخوایم ازدواج کنیم ، همشون هم بدون استثناء میگن من بزرگ شدم دیگه میدونم این عشقه نه هوس ، این دختر همونیه که میخوام نظرم عوض نمیشه ، ما با هم خوشبختیم ....

حالا ما هی میایم بهشون میگیم پسرجان سنت کمه

الان تحت تاثیر تغییر تحولات شدید هورمونی هستی

بزار یه چندسالی بگذره سن 25_26 سالگی شخصیتت به ثبات برسه ، معیارات مشخص بشه ، چون الان تو یه معیارایی در نظر داری ، چهار پنج سال دیگه وقتی دانشگاه رفتی ، بیشتر تو اجتماع گشتی ،با آدمای بیشتری رفتو آمد کردی معیارات تغییر میکنه و اونموقع شخصیتت شکل میگیره ... اونموقع به ازدواج فکر کن

ولی بازم همه بدون استثناء میگن نه من بزرگ شدم میتونم یه زندگی رو بچرخونم ، من عاشقش شدم این هوس یا تغییر هورمون نیست .


زندگیه شما هم قربانیه همین حالات شده !!

دوست عزیز ولی شما الان شش ساله که وارد زندگی شدید ، نمیدونم بچه دارید یا نه ولی اگه هم نداشته باشید باید این زندگی رو درست کنید .

از اخلاق و رفتار خانمتون چیزی نگفتید ، ولی حتما مشکلی ندارن که به چشتون نیومده که بگید و فقط تنها مشکلتون اینه که بهش حسی ندارید .

میدونید که قرار نیست الان هم بعد شش سال همون حسه روز اول آشناییتون رو به هم داشته باشید ؟؟؟ ولی میتونید عاشق هم باشیدو همدیگه رو دوست داشته باشید .

چون اول آشنایی یه سری هورمونا به طور طبیعی تو بدن ترشح میشه که حس و حال آدم رو متمایز میکنه ، باعث هیجان زیاد میشه ، در صورتی که این هورمونا بعد یکسال دیگه ترشح نمیشن ، همین باعث میشه که همه بعد چندسال زندگی میشینن از روزای اول آشناییشون با هیجان یاد میکنن چون یه لذت خاص بوده .

حالا شما انتظار اون هیجان و آتیش تنده اول آشناییتون رو نداشته باش . ولی میتونی درست کنی این رابطه رو چون میگی عاشقش بودم ، حتما نکات مثبتی درش دیدی که عاشقش شدی ولی الان اون نکات مثبت به چشمت دیگه نمیان و واست عادی شدن .

اینجا مشکل از خانمت نیست ، مشکل از خود شماست . چون با هرکس دیگه ای هم ازدواج کنی تا یه مدت عاشقش میمونی بازم میشه همین آش و همین کاسه ، بازم تمام حسات میپره .

قدم اول اینه که واقعا بخوای تغییر کنی ، واقعا بخوای مهرش به دلت بیفته بعد

قدم دوم اینه که عملیش کنی یعنی :

به خوبیاش فکر کن ، به نکات مثبتش فکر کن . بدون هر آدمی یه سری نکات مثبت داره یه سری منفی پس خوبیهاشم ببین ، همینطور که اون الان داره نکات منفیه شمارو تحمل میکنه به خاطر خوبیهایی که داری .

این کمه که انقدر دوستت داره و عاشقته ?!?!?! با تمام بدیهایی که دارید بازم عاشقته .

دوست دارید ازدواج کنید با یکی دیگه که اندفه ورق برگرده ?! یعنی شما عاشقش باشی ولی اون هی ازت فرار کنه و بره بگه به اینو اون دوسش ندارم ، ازش خوشم نمیاد .... معلومه که نه .... چون همه ی ما اینو میخوایم که همسرمون دوسمون داشته باشه و بدونیم مهمیم واسش .

[پس یادتون باشه تا اینجا برگ برنده دست شماست چون همسرت دوستت داره و عاشقته حواستونو بدید از دست ندید این پوئن مثبت رو ]

تایمای بیشتری رو باهاش بگذرون ، ازش فاصله نگیر ، با همدیگه حرف بزنید ، از هرچیزی که دوست دارید

حتما رستوران ، کافی شاپ باهم برید ، با هم قدم بزنید

جاهایی که روزای اول آشناییتون میرفتید برید و از خاطرات اون زمان ، حس و حالاتون برای هم تعریف کنید

خلاصه اینکه نهایت تلاشتون رو باید بکنید که از نظر دلی و جسمی بیشتر به هم نزدیک بشید

به خودتون تلقین نکنید من دیگه دوسش ندارم عاشقش نیستم چون واقعا اینطور نیست ، این خانم ، خانم خونه ی شماست و میتونید دوسش داشته باشید فقط باید بخواید که مهرش به دلتون بیفته

تا هروقت که دنبال پاک کردن صورت مسئله هستید ( ازدواج مجدد ) نمیتونید عاشق همسرتون بشید و زندگیتون رو به سردی میره .


گاهی اوقات نه همسرمون بده نه زندگیمون سرده ، این ماییم که بد شدیم .

ما فاصله گرفتیم ازش که فکر میکنیم همسرمون خوب نیستو چرا بهش حسی ندارم !!!!!!

شما برو سمتش ببین حسه هم برمیگرده ..

مشاوره هم برید خیلی خوبه .

یه قلم وکاغذ بردار انتظاراتی که از همسرت داری روی کاغذ بیار
ببین کدوم از انتظاراتت رو برآورده نکرده
از خودش بخواه بگو من دوست دارم اینجوری باشی .
ویژگی های مثبت وخدایی نکرده منفیش رو هم بنویس
نیمه پر لیوان رو ببین .
میتونی از همسرت هم بخواهی که این کار رو در مورد شما انجام بده
یعنی انتظارات وویژگی های شما رو بنویسه
میتونید لیست تهیه شده رو با هم عوض کنید .
بهتون قول میدم در عرض یک هفته همون همسری میشه که شما میخوای .
چون شما همون همسر مورد علاقه اونی .
اون یه پله از شما جلوتره یعنی با این ویژگی ها الان هم عاشقتونه

💠 نیازهای اساسی زنان :
🔱 محبت
🔱 گفتگو
🔱 صداقت و رو راستی
🔱 حمایت مالی
🔱 تعهد خانوادگی و وفاداری
🔱 نیاز جنسی

🌀 نیازهای اساسی مردان:
🔱ارضای میل جنسی
🔱همراهی در تفریحات از جانب همسر
🔱جذابیت جسمانی همسر
🔱حمایت خانوادگی
🔱تحسین
🔱عشق

این که میگم صداقت و روراستی نه این که بشینی بهش بگی
دیگه جذابیت نداری برام.
عاشقت نیستم .
گفتگو کنید خواسته هاتون رو به اطلاع هم برسونید .