بیرون رفتن همسرم با دوستانش

​با سلام . من 2.5 سال ازدواج کردم و قبلش هم 2 سال 1.5 سال عقد بودیم. شوهرم پسر عموی منه من شمال زندگی میکنم و همه خانواده شوهرم بجز دو تا از عموهاش یعنی پدرم و عموی دیگرم در جنوب زندگی میکنن . شوهرم بخاطر اینکه من خواستم پیش خانوادم باشم قبول کرد که بیاد شما زندگی کنه . ناگفته نماند که بنده کارمند هستم حقوق خوبی دارم و لیسانس حسابداری دارم و ارشد حسابداری هم قبول شدم که از مهر ماه باید به دانشگاه برم و شوهرم دیپلم کامپیوتر داره و زمانی که اینجا اومد یه مغازه پوشاک زد که نگرفت و بعد 10 ماه جمع کرد بعد رفت آرایشگری یاد گرفت و حدود شش ماه رایگان پیش یکی شاگردی کرد که مثلا دستش راه بیفته اما بعدش دید این کار هم درآمد نداره و ولش کرد بعد از کلی گشتن تو یه شرکت بتن سازی الان پنج ماهی هست که کارگری میکنه با حقوق 700 تا 800 تومان. تقریبا کل زندگی رو من میچرخونم ماهی 800 قسط میدم که بابت وام هایی که واسه خرید خونه و ماشین گرفتم و مابقی هم صرف خرج خونه میشه و یه مقداری پس انداز. شوهرم تا حالا با دوستاش بیرون نمیرفت یعنی راستش دوستی نداشت که بخواد باهاشون بیرون بره ولی تقریبا چهار هفته پیش بود که از پنجشنبه بعد از ظهر تا جمعه شب با دوستاش که همون همکاراشن رفتن بیرون یا بقول خودش به جنگل زدن. من اصلا راضی نبودم و با اینکه باهاش قهر کردم اما اون رفت و حالا بعد از چهار هفته دیشب اومد و گفت که جمعه بازم میخوان برن بیرون و من بازهم باهاش دعوا کردم که یه روز جمعست که خونه هستیم و تو نباید منو با این وضعیت حامله بودنم تنها بزاری . ولی باز هم حرف خودشو زد گفت هر چی هم که بگی من میرم. من از دیشب دیگه زیاد محلش نزاشتم نمیدونم رفتارم درسته یا نه آیا بیرون رفتنش با دوستاش خوبه یا بد ؟ آخه من پدرم همیشه روزهای تعطیل خونه بود داداشم هم همینطور . نمیدونم چکار کنم به من میگه تو هم هر جا میخوای با دوستات و خانمهای همکارت برو ولی خوب میدونه من همچین آدمی نیستم چکار باید کنم؟

راستی من 5 ماهه باردارم و خیلی هم شوهرم رو دوست دارم کلا اخلاقش خوبه ولی مثلا همیشه خودم باید بهش بگم بریم فلان جا تا منو ببره هیچوقت خودش نیومده بگه بیا بریم بیرون یا فردا ناهار بریم بیرون یا هر چی همیشه خودم همه چی رو برنامه ریزی میکنم همه سفرها و همه بیرون رفتنها . ماشین همیشه دست شوهرمه و من هیچوقت سرش منتی نذاشتمه نه بابت خونه و نه ماشین . تقریبا همه خرج مسافرتها و خورد و خوراک و بیرون رفتنهامون رو من میدم حتی چند ماهی که کار نمی کرد پول تو جیبیش هم من بهش میدادم اما هیچوقت منت نذاشتم و اونم همیشه میگفت جبران میکنم . خب منم توقع دارم حالا که سر کار میره برام جبران کنه بجای اینکه با دوستاش پولاش رو خرج کنه با من بیرون بره و خرج کنه یا یکبار خودش بگه بریم بیرون ولی هیچی فقط هر دو سه هفته یکبار برام گل میخره و خونه میاره . همین

کسی نیست راهنمایی کنه؟

عزیزم منم مث توأم شاید بدتر،شوهرم بشدت رفیق بازه توی حاملگی که هیچ وقتی بچه م بدنیا اومد روزایی که بچه م مریض میشد منو ول میکرد میرفت به دوستاش برسه.یا وقتی خودم مریض میشدم منو میبرد خونه مامانم که مامانم منو ببره دکتر،کلا خیلی کارا کردم که دست از رفیق بازی برداره ولی نشد،مطالعه مشاوره پرس و جو،میگن رفیق بازی درمان نداره،البته بگم کمتر شده ولی بازم رفیقاش هستن.تا دیر نشده و بهشون عادت نکرده جلوشو بگیر نه مستقیم خیلی عادی و غیرمستقیم کاری کن که وقت اضافه نیاره بخواد با دوستاش بره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط balamchi

کسی نیست راهنمایی کنه؟

---

به نظر من اشکالی نداره هر چند وقت یکبار مثلا هر دوسه ماه یکبار با دوستاش بره بیرون زیاد حساسیت خودت رو نشون نده که لجبازی کنه با سیاست بگو امروز یه برنامه دیگع دارم و من قول دادم یا مثلا امروز میخاستم بریم خرید و این حرفها
حرف پول رو هم نزن چون قطعا ناراحت میشه و لجبازی و دعواها شروع میشه سعی کن با سیاست پولش رو ازش بگیری و بگو حقوق تو رو صرف فلان قسط یا فلان هزینه کنیم و یه مقداری برای خودش بمونه
مردها عین بچه میمونن باید هدایتشون کنی