فاصله از همسر به خاطر پدر
سلام بعضی از دوستان در جریان مشکلات من هستن اول عقد پدرم باهمسرم خوب بودن حدودا۳ماه بعدش رودرروی هم قرارگرفتن باز آشتی کردن باز قهرکردن هروقتم قهرمیکردن بابام نمیذاشت من شوهرم و ببینم خیلی جوش میزدم غصه میخوردم بابام یه اخلاق بدیم که داره هیچوقت اشتباهشو قبول نمیکنه یه شب گفت بابام میری شب نمیخوابی شام میای خونه منم بخاطر اینکه دلم تنگ شده بود وایسادم روزش صبح زود اومدم خونه انقد کتکم زد منم گفتم کار بدی نکردم شوهرم بوده خلاصه خیلی گیرمیداد نرو دوروز در هفته برو خیلی اون موقع کنکور داشتم گند دادم باوجود مدرسه نمونه دولتی بودم بعد امسال بعد آشتی کردن آبان ماه که بابام میخواست طلاقمو بزور بگیره ومن زیربار نرفتم آبن آشتی کردن. خوب بودن ولی نه خیلی اینم بگم که ۳بار بابام شوهرمو انداخت بیرون از خونمون .بعدش بابام باز گیرمیداد ب رفت وآمدم خسته شده بودم فکر خودکشی فکر مرگ به معنای واقعی خسته شده بودم اول بهمن بود که فهمیدم توعقد حامله شدم اونم باوجود جلوگیری زیاد نمیدونم کار خدا بود چه حکمتی داشت بعد از بابام میترسیدم اگه بفهمه بزنتم و بچم بیوفته راهی نداشتم اسفند با شوهرم فرار کردیم رفتیم خونه یکی از آشناهامون بابام گفت بیا اما من جرات و پای رفتن نداشتم خلاصه اخراسفند لوازم بزرگامونو گرفتیم خرده ریزه هم برای خودمون ۱۸ میلیون قرض و یه ۱۰ تومن خودمونم گذاشتیم رفتیم سر زندگیمون بدون عروسی و جهیزیه الان باهم خیلی خوبیم تنها مشکل اینه قسط واممون که مادرم ضامنشه عقب مونده بابامم که دنبال بهانه اس که شکایت کنه مامانم میگه بیا همه چی حل میشه بابام طلاهامو نمیده بفروشم حداقل . دوماه دیگه بچه ام بدنیا میاد شوهرم میگه برو درستو بخون بشین براکنکور ۹۸ تلاش کن تو ذهنشو داری منم حمایتت میکنم خودمم دیگه میخوام بخونم
پاسخ : رفتن من وهمسرم بخاطر پدرم.
الان موندم چیکارکنم کمکم کنید
پاسخ : رفتن من وهمسرم بخاطر پدرم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
الینا پارسا
الان موندم چیکارکنم کمکم کنید
سلام دوست گرامی
هرچند در ظاهر یک اتفاقه، اما همین بارداری ناخواسته و سریع و در زمان نه چندان مناسب، خودش نشون میده رفتار و رابطه شما چندان حساب شده و عاقلانه نبوده.
همچنین رویارویی همسر گرامیتون با پدرتون خودش نشون از ضعف ایشون در رفتار مناسبه.
در شرایط فعلی به زندگیتون و خوشبختی در کنار هم بها بدین و مشکلات مالی رو هم با صبوری پشت سر بگذارید.
بهتره مدتی حساسیت ایجاد نکنید عوضش از طریق بزرگ فامیل یا کسی که پدرتون ازش حرف شنویی داره وارد بشین. همسرتون رو هم توجیه کنید مقداری از خودش گذشت نشون بده و اگه فرضا پدرتون چیزی گفت ایشون چیزی نگن.
در نهایت اگه راه به جایی نبردین، از خوشبختی در کنار همسرتون لذت ببرید و به مشکل پدرتون بها ندین.
پاسخ : رفتن من وهمسرم بخاطر پدرم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
nima01371
سلام دوست گرامیهرچند در ظاهر یک اتفاقه، اما همین بارداری ناخواسته و سریع و در زمان نه چندان مناسب، خودش نشون میده رفتار و رابطه شما چندان حساب شده و عاقلانه نبوده.همچنین رویارویی همسر گرامیتون با پدرتون خودش نشون از ضعف ایشون در رفتار مناسبه. در شرایط فعلی به زندگیتون و خوشبختی در کنار هم بها بدین و مشکلات مالی رو هم با صبوری پشت سر بگذارید.بهتره مدتی حساسیت ایجاد نکنید عوضش از طریق بزرگ فامیل یا کسی که پدرتون ازش حرف شنویی داره وارد بشین. همسرتون رو هم توجیه کنید مقداری از خودش گذشت نشون بده و اگه فرضا پدرتون چیزی گفت ایشون چیزی نگن.در نهایت اگه راه به جایی نبردین، از خوشبختی در کنار همسرتون لذت ببرید و به مشکل پدرتون بها ندین.
مشکل اینجاست پدرم از کسی حرف شنوی نداره و من دو ماه دیگه پسرم بدنیا میاد و به شوهرم گفتم از خانواده اش کسی نیاد منو جمع کنه که بعدا منتی سرم نباشه و اطلاعاتی در مورد اون زمان ندارم چجوری یاد بگیرم؟؟البته زمانی که درد زایمان منو گرفت ب پدرم زنگ میزنم میگم بیان بیمارستان که اگر بیان..
پاسخ : رفتن من وهمسرم بخاطر پدرم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
الینا پارسا
مشکل اینجاست پدرم از کسی حرف شنوی نداره و من دو ماه دیگه پسرم بدنیا میاد و به شوهرم گفتم از خانواده اش کسی نیاد منو جمع کنه که بعدا منتی سرم نباشه و اطلاعاتی در مورد اون زمان ندارم چجوری یاد بگیرم؟؟البته زمانی که درد زایمان منو گرفت ب پدرم زنگ میزنم میگم بیان بیمارستان که اگر بیان..
سلام
الینا خانم اول مادر شدنتان را به شما تبریک میگویم ضمنا مدیر سایت و چندتا از خانمهای متاهل را دعوت کردم که پاسخ مناسب را به شما دوست عزیز بدهند آرام باشید فعلا به اختلافها فکر نکنید تمرکزتان را فعلا روی سلامتی خودتان و فرزند نازنینتان بگذارید با خوشبینی به آینده نگاه کنید.
پاسخ : رفتن من وهمسرم بخاطر پدرم.
مادر شدن شما اگر چه زود به وقوع پیوسته ولی موهبتیه که خیلی از زوج های جوان سال هاست با وجود درمان های متعدد بهش دست نیافتند.
شاید حساسیت پدر شما هم در مورد روابط شما در دوران عقد ترس از همین بارداری ناخواسته بود و نگران این روزها بودند
بدون برگزاری مراسم و شروع زندگی با بدهی و بارداری شما رو پدرتون حتما پیش بینی میکردند که روی روابط شما حساس بودند
به هر حال شما تمام این مراحل رو پشت سر گذاشتید
ورود زودهنگام کوچولوی شما به این زندگی نشون دهنده اینه که الهی شکر با همسرتون مشکلی ندارید
نگران بدهی و وضعیت اقتصادی خانواده نوپاتون نباشید
این وضعیت گریبانگیر اکثرا خانواده های ایرانی به خصوص زوج های جوان
شده
تا الان هم دوران بارداری پر استرسی داشتید
این دو ماه باقی مانده رو سعی کنید در آرامش کامل سپری کنید
مسائل مالی رو هم به همسرتون بسپارید .
در مورد زایمانتون اگر طبق نظر پزشک سزارین باشه که با پایان هفته ۳۸ براتون
روز عمل رو مشخص میکنند .
شما در ماه های آخر ممکنه انقباضات و دردهای خفیفی در ناحیه شکم داشته باشید این انقباضات گهگاه و به صورت نامنظم صورت میگیره
درد زایمان و انقباضات ناشی از اون به صورت منظم صورت میگیره
یعنی هر ساعت یکبار که با گذشت زمان فاصله انقباضات منظم ترو کم تر میشه
شما سنتون کم و اولین زایمانتونه از شروع درد تا زایمان چند ساعت طول میکشه پس نگران نباشید
در این فاصله میتونید به خانواده ها اطلاع بدید .
به نظر من بهتره خانواده همسرتون هم در تمام مراحل (قبل و بعد از زایمان )
در کنارتون باشند
اولا با توجه به وضعیت مالی شما و هزینه بالای بیمارستان یک مقدار از هزینه ها رو به عهده بگیرند هیچ منتی هم نیست
به هر حال نوه پسریشونه و وظیفه است
ثانیا با توجه به مشکلاتی که همسرتون و پدر شما داشتند بهتره خیلی رو کمک خانواده خودتون حساب نکنید ( به خاطر برخوردهای احتمالی )
البته بهشون اطلاع بدید که دارید میرید بیمارستان
به هر حال هر دختری دوست داره در این مواقع مادر در کنارش باشه
ولی اومدن و نیومدن رو به عهده خودشون بگذارید .
ان شالله با ورود گل پسرتون به جمع خانوادگی تمام کدورت ها برطرف میشه
این که پدرتون طلاهای شما رو نمیده
حتما اون ها رو براتون امانت نگه داشته
شاید فکر میکنه شما در اولین فرصت طلاها رو میفروشید
مطمئن باشید رفتار پدر شما از روی لجبازی و ... نیست
پدر و مادرها خوش بختی بچه ها مد نظرشونه شاید شیوه کمک و راهنماییشون
درست نباشه ولی هدفشون آرامش شماست .
بهتره فعلا تا دو سال به ادامه تحصیل فکر نکنید
اولا هیچ کس در دوسال اول مثل مادر نمیتونه از فرزند نگهداری کنه
ثانیا درس خوندن شما هزینه هایی در پی خواهد داشت که شما رو بیشتر تحت فشار قرار خواهد داد
مطالعه دروس رو فراموش نکنید .ان شالله کنکور ۹۹ میتونید شرکت کنید .
با توجه به این که دبیرستان نمونه بودید
حتما قبول میشید .
امیدوارم از توصیه های مادرانه من ناراحت نشده باشید .
اگر سوالی در مورد زایمان و ... داشتی میتونی با پیام خصوصی بپرسی
موفق باشی ...
پاسخ : رفتن من وهمسرم بخاطر پدرم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
سعید62
سلام
الینا خانم اول مادر شدنتان را به شما تبریک میگویم ضمنا مدیر سایت و چندتا از خانمهای متاهل را دعوت کردم که پاسخ مناسب را به شما دوست عزیز بدهند آرام باشید فعلا به اختلافها فکر نکنید تمرکزتان را فعلا روی سلامتی خودتان و فرزند نازنینتان بگذارید با خوشبینی به آینده نگاه کنید.
سلام ممنونم اقا سعید تشکر
پاسخ : رفتن من وهمسرم بخاطر پدرم.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط
ستیلا
مادر شدن شما اگر چه زود به وقوع پیوسته ولی موهبتیه که خیلی از زوج های جوان سال هاست با وجود درمان های متعدد بهش دست نیافتند.
شاید حساسیت پدر شما هم در مورد روابط شما در دوران عقد ترس از همین بارداری ناخواسته بود و نگران این روزها بودند
بدون برگزاری مراسم و شروع زندگی با بدهی و بارداری شما رو پدرتون حتما پیش بینی میکردند که روی روابط شما حساس بودند
به هر حال شما تمام این مراحل رو پشت سر گذاشتید
ورود زودهنگام کوچولوی شما به این زندگی نشون دهنده اینه که الهی شکر با همسرتون مشکلی ندارید
نگران بدهی و وضعیت اقتصادی خانواده نوپاتون نباشید
این وضعیت گریبانگیر اکثرا خانواده های ایرانی به خصوص زوج های جوان
شده
تا الان هم دوران بارداری پر استرسی داشتید
این دو ماه باقی مانده رو سعی کنید در آرامش کامل سپری کنید
مسائل مالی رو هم به همسرتون بسپارید .
در مورد زایمانتون اگر طبق نظر پزشک سزارین باشه که با پایان هفته ۳۸ براتون
روز عمل رو مشخص میکنند .
شما در ماه های آخر ممکنه انقباضات و دردهای خفیفی در ناحیه شکم داشته باشید این انقباضات گهگاه و به صورت نامنظم صورت میگیره
درد زایمان و انقباضات ناشی از اون به صورت منظم صورت میگیره
یعنی هر ساعت یکبار که با گذشت زمان فاصله انقباضات منظم ترو کم تر میشه
شما سنتون کم و اولین زایمانتونه از شروع درد تا زایمان چند ساعت طول میکشه پس نگران نباشید
در این فاصله میتونید به خانواده ها اطلاع بدید .
به نظر من بهتره خانواده همسرتون هم در تمام مراحل (قبل و بعد از زایمان )
در کنارتون باشند
اولا با توجه به وضعیت مالی شما و هزینه بالای بیمارستان یک مقدار از هزینه ها رو به عهده بگیرند هیچ منتی هم نیست
به هر حال نوه پسریشونه و وظیفه است
ثانیا با توجه به مشکلاتی که همسرتون و پدر شما داشتند بهتره خیلی رو کمک خانواده خودتون حساب نکنید ( به خاطر برخوردهای احتمالی )
البته بهشون اطلاع بدید که دارید میرید بیمارستان
به هر حال هر دختری دوست داره در این مواقع مادر در کنارش باشه
ولی اومدن و نیومدن رو به عهده خودشون بگذارید .
ان شالله با ورود گل پسرتون به جمع خانوادگی تمام کدورت ها برطرف میشه
این که پدرتون طلاهای شما رو نمیده
حتما اون ها رو براتون امانت نگه داشته
شاید فکر میکنه شما در اولین فرصت طلاها رو میفروشید
مطمئن باشید رفتار پدر شما از روی لجبازی و ... نیست
پدر و مادرها خوش بختی بچه ها مد نظرشونه شاید شیوه کمک و راهنماییشون
درست نباشه ولی هدفشون آرامش شماست .
بهتره فعلا تا دو سال به ادامه تحصیل فکر نکنید
اولا هیچ کس در دوسال اول مثل مادر نمیتونه از فرزند نگهداری کنه
ثانیا درس خوندن شما هزینه هایی در پی خواهد داشت که شما رو بیشتر تحت فشار قرار خواهد داد
مطالعه دروس رو فراموش نکنید .ان شالله کنکور ۹۹ میتونید شرکت کنید .
با توجه به این که دبیرستان نمونه بودید
حتما قبول میشید .
امیدوارم از توصیه های مادرانه من ناراحت نشده باشید .
اگر سوالی در مورد زایمان و ... داشتی میتونی با پیام خصوصی بپرسی
موفق باشی ...
سلام ستیلا جان از حرف های قشنگت ممنونم واقعا کمکم کرد ممنونم امیدوارم در تمام مراحل زندگیت موفق باشی
