پدر مادرم و دوس ندارم

[Zahra12344]

من 17سالمه اسمم ز هراس امسال دومین سالیه که پشت کنکور میمونم چون خانوادم پول ندارن که برم کلاس کنکور ثبت نام کنم اصلا براشون مهم نیس برم دانشگاه یا نرم میگن امسالم نشد سال بعد من نمیخوام بخاطر بی پولی پشت کنکور بمونم از زندگی عقب میمونم ولی کیه که براش مهم باشه مامانم یه آدم بی احساسه ازش متنفرم هیچ وقت خانوادم و دوس نداشتم از پدرم بدم میاد همیشه سر چیزای کوچیک باهاشون دعوام میشه چون تحصیل کرده نیستن چون نمبتونن بچه شونو درک کنن صد بار بهشون گفتم خوشم نمیاد برید سر کمدم وسایلم و بردارید ولی بعد چند وقت یادشون میره منم دوس دارم برای خودم حریم شخصی داشته باشم اونا که می‌دونن من چیزی برای مخفی کردن ندارم میدونن من حساسم چرا اون کار و انجام میدن بعد همه این کارهاشون منم عصبانی میشم نمیتونم احترام شونو نگه دارم چون دوسشون ندارم ولی بعدن بخاطر حرفایی که زدم بهشون پشیمون میشم چکار کنم آخه دارم عذاب میکشم اگه زود عصبانی شدن همیشه باهام بمونه چی اگه یه روز ازدواج کنم نتونم این عصبانیت و کنترل کنم چی چون دوس دارم حداقل خانواده شوهرم و دوست داشته باشم مثل خانواده خودم نباشن اوففف چقد مشکل دارم من بگید چکار کنم من؟

[orbital]

باور کن دانشگاه رفتن توی این دوره خیلی راحتتر از 5/6 سال پیشه..
صندلی خالی زیاد هست و با کمترین هزینه میشه وارد دانشگاه شد
هیچکجا ندیدم کسایی که میخوان برن دانشگاه الزاما باید کلاس کنکور برن
زمان ما که کنکور سخت تر از الان بود و از هر 10 نفر یک نفر قبول میشد؛ کلاس کنکوری در کار نبود..(بود ولی نه به شدت امروز)

چند تا کتاب مهم که بیشترین تاثیر رو توی رتبه داره بگیر و بخون(از کتاب خونه میتونی تهییه کنی با هزینه ی خیلی کم)

این از مساله کنکور

راجع پدر و مادرت هم اینو بدون هیچکس به اندازه ی اونا تورو دوست نداره.. بدون که تنها کسایی که تا ابد برات میمونن و به دادت میرسن همین پدر و مادرته
اختلاف نظر توی سن شما طبیعیه
اگه به وسایلت دست میزنن اینو نذار به این خاطر که قصد تجسس دارن؛ بلکه اونا نگرانتن و مراقبت میکنن...(میتونن بهتر اینکارو بکنن که تو ام به استقلال طلبیت خدشه وارد نشه)
سعی کن تو باهاشون دوست بشی و بهشون نزدیک بشی

هرگز باهاشون مقابله نکن که اول و آخرش تو ضربه میخوری
موفق باشی

[Zahra12344]

اره ولی اگه قبول نشم میگن پس این یه سال چکار میکردی همش میخوندی نمیگن کلاس نتونسته بره چون کنکورم هنره خیلی سخته بدون آزمون و از کلاس ها غیر ممکنه قبول بشم. من بخوام با مامانم مهربون باشم اون نمیتونه چون اخلاقش اینه منم نمیتونم تحمل کنم میزنم به سیم آخر

[orbital]

اره ولی اگه قبول نشم میگن پس این یه سال چکار میکردی همش میخوندی نمیگن کلاس نتونسته بره چون کنکورم هنره خیلی سخته بدون آزمون و از کلاس ها غیر ممکنه قبول بشم. من بخوام با مامانم مهربون باشم اون نمیتونه چون اخلاقش اینه منم نمیتونم تحمل کنم میزنم به سیم آخر

این تصور اشتباه شماست..
شما سعی خودتونو بکنین که درستونو عمقی بخونید و انشالله قبول میشید
هیچ تضمینی هم نیست که کسایی که کلاس میرن قبول میشن

مگه کلاس کنکور آمپول فسفر و سلول خاکستری و چه میدونم حافظه تزریق میکنن؟!!
کلاس کنکور یه برنامه بهت میده که همش به خودت بستگی داره
و باید بخونی
تاریخ مشخصی هم آزمون میگیرن

کلاس کنکور فقط کلک پوله
همه چیز دست خودته

شما اختلاف نظراتی که با مادرتون داری رو روی کاغذ بنویس و بهشون فک کن ببین واقعا خودت خندت نمیگیره؟! من میدونم که این حرفو میزنم
خیلی از اختلاف نظرات بخاطر طرز نگاه کردن به موضوعه
یخورده گذشت داشته باش برای آینده ی خودتم خوبه

[مهتاب نصیری]

دختر خوب مگه میشه آدم مامان باباشو دوس نداشته باشه؟؟؟؟؟؟اصلا نگران نباش اقتضای سنته میدونی آخه آدم از هرکی ناراحت باشه،اگه تنها باشه یا هرمشکلی داشته باشه اول میره سراغ پدر مادرو اونارو مقصر میدونه چون اونا از همه مضلوم ترن.دانشگام خودت سعی کن دولتی قبول شی تو این اوضاع باور کن همه همین جورین درکشون کن اونا بیشتر از هرکسی موفقیت تو رو میخوان.وقتی عروس بشی ایشالا میفهمی من چی میگم

[Zahra12344]

بخدا تو کتابخونه میخونم همه میگن تو چقد درس خونی من سه ماهه میرم کتابخونه با همه سختی هاش و راه دورش ولی چون بلد نبودم چه جور درس بخونم هی روش مو عوض میکردم هر کی هر چی میگفت گوش میکردم همون جور درس میخونم تا خودم فهمیدم کدوم روش بیشتر جواب میده همش خودم دارم آزمون و خطا میکنم همیشه همین بود اگه رفتارم اشتباه بوده همیشه خودم بهش پی برم فهمیدم اشتباه کسی بهم نگفته یه همراز یه آدم قابل اعتماد نداشتم بهش تکیه کنم به مامانم نمیتونم بگم چون روابطم باهاش خوب نیس هر کی من میبنه میگه تو چقد خوش خنده و نمکی هستی از درد من که خبر ندارن نمیدونن تو دلم چی میگذره

[orbital]

بخدا تو کتابخونه میخونم همه میگن تو چقد درس خونی من سه ماهه میرم کتابخونه با همه سختی هاش و راه دورش ولی چون بلد نبودم چه جور درس بخونم هی روش مو عوض میکردم هر کی هر چی میگفت گوش میکردم همون جور درس میخونم تا خودم فهمیدم کدوم روش بیشتر جواب میده همش خودم دارم آزمون و خطا میکنم همیشه همین بود اگه رفتارم اشتباه بوده همیشه خودم بهش پی برم فهمیدم اشتباه کسی بهم نگفته یه همراز یه آدم قابل اعتماد نداشتم بهش تکیه کنم به مامانم نمیتونم بگم چون روابطم باهاش خوب نیس هر کی من میبنه میگه تو چقد خوش خنده و نمکی هستی از درد من که خبر ندارن نمیدونن تو دلم چی میگذره

برای رفع اشکال درست میتونی از دوستات کمک بگیری
با مادرت مستقیم حرف بزن از درد دلات بگو...
خجالت رو بزار کنار مستقیم حرف بزن

[Zahra12344]

اره بعضی رفتار ها اقتضای سنه ولی آدمی که عصبانی میشه دیگه نمیفهمه موقع عصبانیت چی میگه هر چی میگه بعدش پشیمون میشه بخدا اگه وقتی عصبانی میشم مامانم یه بار بیاد بغلم کنه با هم مثل خودم رفتار نکنه منم آروم میشه این چیزا رو خودش باید بفهمه من که نباید بگم بهش

[مهسا90]

سلام
یه روش استادمون بهم یاد داده که شاید بتونی آزمونتو راحت تر بدی
می دونی که سوالات کنکور ممکن توی چند سال تکرار بشن
دفترچه کنکورهای سال قبل رو بگیر و سوال و جواب را در قالب یه جمله یادداشت کن .می تونی جواب سوال رو با رنگ دیگه ای بنویسی
مثلا
برج پیزا متعلق به دوره هنری رومانسک است.

[Zahra12344]

وای مرسییییی������������������

[merina]

ببین زمان ما هم دقیقا همین طوری بود ، اصلا اون موقع کلاس کنکور نبود که بخوای بری ، اگرم بود خانواده ها اجازه نمی دادن براشونم بقول شما مهم نبود که دخترشون درس بخونه یا نه. اما خوب من خیلی دوست داشتم که درسم رو ادامه بدم ، واسه همین خیلی خوندم روش هم بلد نبودم فقط رفتم چند تا کتاب تست خریدم و یه چند تا هم از دختر دایی و پسر عمو که سالهای قبل آزمون داده بودن و بدردشون نمی خورد قرض گرفتم و نشستم خوندم ، تازه اونموقع دانشگاه رفتن خیلی سخت تر از الان بود.
به هر حال به این چیزهای منفی فکر نکن ، خانواده آدم تنها کسایی هستن که همیشه توی سختیها پشت آدمن و تنهات نمی زارن ، من کاملا درکت می کنم ولی یکم رو اعصابت کار کن و سعی کن فقط فکرت رو متمرکز کنی رو درسات.
در ضمن فکر نکن دانشگاه رفتن هم خیلی مهمه ، من الان 12 ساله که لیسانس گرفتم اما حتی یکبار هم ازش استفاده نکردم . الانم که فکر می کنم می بینم اگه اون 4 سال رو کار دیگه ای می کردم خیلی بهتر بود. اما نمی تونم هم بهتون بگم که فکر درس خوندن نباشید چون خودم به سن شما که بودم عاشق دانشگاه رفتن بودم.
برای بهتر فهمیدن درسها هم می تونی از تکنولوژی تصویر سازی ذهنی استفاده کنی ، هر چیزی که می خوای به یادت بمونه تو یه فضای خاص تصورش کن اونوقت یادت می مونه .
یا اینکه از فلش کارتها استفاده کن اونم خیلی خوب جواب می ده ، خودتم می تونی برای خودت فلش کارت درست کنی .
تو اینترنتم که پر از سوال کنکور و از این چیزا دانلود کن و وقت بگیر تستها رو بزن.
مطمئن باش که موفق می شی.

[مهتاب نصیری]

اره بعضی رفتار ها اقتضای سنه ولی آدمی که عصبانی میشه دیگه نمیفهمه موقع عصبانیت چی میگه هر چی میگه بعدش پشیمون میشه بخدا اگه وقتی عصبانی میشم مامانم یه بار بیاد بغلم کنه با هم مثل خودم رفتار نکنه منم آروم میشه این چیزا رو خودش باید بفهمه من که نباید بگم بهش

منم اتفافا همسن تو بودم همین فکرو میکردم اما حالا پشیمونم الان کسی حق نداره با مامانم بلند صحبت کنه با من طرفه حالا میفهمم که چقدر واسم زحمت کشیده و دوسم داشته همین که نه ماه منو تو وجودش نگه داشته و بعد دو سال از شیره ی جونش منو سیر کرده با اون اندام ظریفش کافیه واسم چی برسه به بقیه ی کاراش...تازه به قول دوستمون دانشگاه قبول شدنم سادست شما درساتو با تمرکز بخون،گوشیتو خاموش کن کسی کارش واجب تر از درست نیس توکل به خدا کن موفق میشی..ایشالا

[Zahra12344]

مرسی از لطفتون