سلام
اين روزا خيلي دلم گرفته- فقط هم با خدا راز و نياز كردم چون اون ميدونه من چمه.
نميدونم فقط خواستم درد دلي كنم كه اومدم اينجا
دختر مجرديم و 30 ساله - هيچ نور اميدي تو دلم نيست نه توي تحصيلات نه براي ازدواج (ارشد دارم)
مدتي بود كه به يكي علاقمند شدم و دوست داشتم كه خدا يكي مثل اون يا خود اون رو نصيبم كنه - چون خيلي خوب بود و هموني بود كه من آرزو دارم.
(شايد خنده دار باشه : من دعا ميكردم كه اون شخصي كه بهش علاقه دارم نصيب من بشه يا اينكه حداقل قبل از من ازدواج نكنه!چون واقعا نميتونستم تحمل كنم كه كسي ديگه رو انتخاب كرده... ولي اون ازدواج كرده و من مدام تو فكرشم... )
ميدونم كه شايد صلاحم نبوده و ... ولي اونقدر نااميدم كه از خدا گله ميكنم
!! و مدام دعا ميكنم كه هر چه زودتر منم ازدواج كنم....
يعني واقعا به نظر شما خدا ميخواد كه بنده اش اينجوري عذاب بكشه؟؟ من كه براي ازدواج دنبال چيز غيرمعمول نبودم و ميخوام كه فرد مورد نظرم خدايي باشه ...
هيچ شور و نشاطي ندارم - با توجه به اينكه يكي از اعضاي خانواده رو هم از دست دادم خيلي آدم غمگيني شدم - خودم رو با كلاس مشغول ميكنم ولي فكرم يه لحظه هم آرامش نداره.
دلم يه شادي خيلي بزرگ ميخواد يه موفقيت ...
برام دعا كنين براي همه دختر پسراي دم بخت دعا كنين كه خوشبخت بشن و زودتر ازدواج كنن.
خدايا يه لحظه هم نذار ازت دور بشيم
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط mronaldo
