سلام خدمت همگی
من یه مسئله ای با پدرم دارم که مدت هاست به نتیجه ی مناسبی نرسیدم برای همین میخواستم اینجا کمک بگیرم
از وقتی که یادم میاد و بچه بودم بابام همیشه از لباسای رنگ مشکی بدش میومد همیشه میگفت مشکی نپوشین بده البته منظورش لباس تو خونه بود
منم از همون اول این شد یه باور واسم که لباس مشکی حتما قشنگ نیست که بابام میگه خوب نیست یا کلا خوب نیست و دلیلی داره برای این گفته اش
البته لباسای بیرون مثل مانتو رو وقتی بزرگ شدم پوشیدم اما لباس تو خونه نه حتی گاهی مثلا به ندرت پیش میومد دامن با زمینه ی مشکی میخریدم ولی اعتراضی نکرد
بعد از سال ها اگه واسه امتحان یه لباس مشکی میپوشیدم بقیه میگفتن بهت میاد مثل یه شال یا یه روسری!
اما خب زیاد برام مهم نبود میخواستم دلش نشکنه.
مورد بعدی این بود که باز هم از همون بچگیم بابام دوست داشت من همیشه موهام بلند باشه از کوتاه کردن مو برای زن و دختر بدش میومد و مخالف بود
این رو هم سال ها حفظ می کردم به جز دوسه بار که اون هم به خاطر فشار درسام و اینکه موهام خیلی پرپشت بودن و برای حموم و شونه کردن اذیتم میکردن کوتاهشون کردم
ولی خیلی بیشتر سلیقه و نظر بابام رو به خودم ترجیح میدادم البته در این مورد خودم هم معمولا موافق موی بلند هستم
مورد سوم درباره ی لباس پوشیدن تو خونه هست
تو آداب و ورسوم ما بعضیا هستن که لباس تو خونه رو بلند میپوشن
در این مورد هم بابام همیشه می گفت دختر و زن باید لباس بلند بپوشن تا روی پاشون البته از دامن بلند هم زیاد خوشش نمیاد و میگه لباس باید یه تیکه بلند باشه مثل پیراهن یا تونیک بلند
اما این یکی برای من یه مقدار سخت بود
خودم هم بدم نمیومد گاهی ولی نه همیشه
بزرگتر که شدم گاهی لباس کوتاه میپوشیدم تا روی زانو و دیدم خیلی راحتترم
دیگه تصمیم گرفتم اینجوری لباس بپوشم بابام هم چندان چیزی نمیگفت
گاهی هم دامن بلند میپوشیدم که ببینه و ناراحت نشه
اما گاهی که بحثش میشد می گفت من از این لباسای کوتاه خیلی بدم میاد
منم می گفتم لباس بلند قشنگه من هم دوست دارم اما تو خونه و هر روز پوشیدنش واقعا اذیتم میکنه
یکی باید مدام جمعش کنه و تو دست و پاست
اما بابام مثل همیشه حرف خودشو میزد و به نتیجه ی خاصی نمیرسید بحثمون
الان هم گاهی حرفش پیش میاد یعنی خودش بحثشو میکنه
میگه قدیما خوب بود همه دخترا و زن ها لباس بلند و خوشگل میپوشیدن نه الان که این نسل جدید شده این لباسای کوتاه بی ریخت
البته نه فقط من همه ی دخترای دوستام و اقوام هم لباسای کوتاه میپوشن بعضیاشون هم با تاپ و شلوارک تو خونه هستن
چند روز پیش هم که باز حرفش شد دقیقا برگشت گفت یه بار نیست یه لباس درست و حسابی بپوشی!
نمیدونم چرا نظرش رو با این تندی و عصبانیت و این صراحت بیان کرد..
منم واقعا خیلی ناراحت شدم تا نصفه شب گریه میکردم و روزا هم کلا فکرم درگیرش هست
یعنی قشنگ اعتماد به نفس و آزادی رو از آدم میگیرن حتی تو موارد جزئی
خب یکی نیست بگه پدر من قرار نیست چون شما پدرید هر چیزی که شما دوست دارید باید بچه ها انجام بدن
کاش اینو درک میکرد...
نمیدونم چیکار کنم که هم بابام ناراحت نشه از لباس پوشیدن من و نه خودم اذیت بشم
با داداشم و بقیه هم حرف زدم میگن به خاطر شکاف نسل ها و این حرفاست تو کوتاه بیا تو بیشتر درک کن
گاهی میگم چند روز هفته رو به نظر خودم بذارم و چند روزش رو به نظر بابام
بعد میگم شاید نتونم و مجبور بشم فقط به نظر بابام عمل کنم
اما میخوام بدونم چه راه حلی بهتره
اگه هم سن مهمه من 26 سالمه و بابام 60 سالشون هست
ممنون میشم اگه راهنماییم کنین.