سلام.دختری 19 ساله ام
از بچگی مشکل قلبی و تنفسی داشتم..رشد چندانی نکردم..قدم 145 هست و لاغرم..از دوران مدرسه همیشه از همه کوتاه تر بودم..همه مسخره ام میکردن..این شرایط همچنان ادامه دار بوده و هست.
اون دوران هیچوقت هیچ دوستی نداشتم..گوشه گیر بودم..با هیچکس صحبت نمیکردم..تو هیچ جمعی شرکت نمیکردم،از مهمان فراری بودم..همیشه لباس های ساده میپوشم تا خیلی کمتر تو دید قرار بگیرم..اما همیشه برعکسه نمیدونم چرا !! اگر کسی ازم تعریف کنه به نظرم صد در صد دروغ میگه..احساس میکنم همه مسخره ام میکنن..همیشه احساس بدی دارم..حتی تو کارام اثیر گذاشته..فکر میکنم اصلا کارم خوب نیست،همه بهتر از منن،من جایی برای پیشرفت ندارم...از وقتی وارد دانشگاه شدم شاید فقط سه درصد بهتر شدم..اینم بخاطر اینه که مجبورم تو دید باشم..
حتی برای کار نمیرم و فقط کار انلاین(غیرحضوری)انجام میدم
لطفا راهنمایی کنید..هیچ مشاوری موفق نشده
نظرت چیه؟
