نوشته اصلی توسط
ftinad
سلام
من از بچگی در تنهایی با خودم حرف میزدم.میخام ببینم مشکل بزرگی هست یا نه.
بیشتردر مورد مشغله های ذهنیم با خودم حرف میزنم
برای مثال :باید از پروژه پایانی دوره لیسانس دفاع کنم.
وقتی تنها هستم میاستدم یا راه میرم و اساتید و تخته را تصور میکنم و شروع میکنم بلند بلند با خودم رف زدن،انگار که واقعا همه اینها وجود دارن.
میشه گفت قدرت تخیل بالایی دارم.مشکلم اینه که تا تنهام میشم با خودم حرف میزنم.حتی از یک فرصت کوتاه هم استفاده میکنم،مثلا اگه من طبقه بالا باشم وبقیه پایین هم با خودم حرف میزنم.بیشتر در موردآرزوهام و چیزهایی که ممکنه هیچ وقت اتفاق نیوفته ولی من دوس دارم توهم میزنم.
این یک بیماریه؟چکار کنم که از شدتش کم کنم؟