سلام ۱۷سالمه و دخترم.یه سالی هست که بدجور گیج و سردرگم بودم همیشه یه حس بد باهام بود که نمیدونستم چیه با معدل بیست وارد دبیرستان شدم و یکدفعه افت تحصیلی کردم بطوری که سال دوم دو تا از درسای تخصصیمو افتادم خیلی فکر میکردم ولی نمیفهمیدم چرا اینجوری هستم همیشه دوست داشتم فردی با اعتماد به نفس و پر انرژی باشم و مورد توجه جمع,اما همیشه فکر میکنم اینطوری نیستم درکی از احساساتم نداشتم وفاقد توانایی اینکه مشکلمو پیداکنم تا اینکه چند روز پیش به یه نتیجه رسیدم که اینا همش از عزت نفس و اعتماد به نفس کم باشه از خودم راضی نیستم چون میبینم شخصیت محبوبمو ندارم موقع صحبت با دیگران فکر میکنم عجیب به نظر میرسم و حال و حوصله ی حرف زدن ندارم و از اینکه توی جمع برم دوری میکنم البته الآن نسبت به قبل بهتر شدم چیزی برای گفتن پیدا نمی کنم و توی روابط با دیگران حس میکنم یه آدم دیگه ام و خودم نیستم و نمیتونم صمیمی بشم .من تو فامیلی بزرگ شدم که از نظر خودم فرقی با یه دنیای حال به هم زن نداره و من همیشه از اینکه شبیه اونا بشم میترسم و اینکه یه روزی بچم ازم بدش بیاد همون طوری که من از مادرم بدم میاد و هیچ رابطه ی عاطفی باهم نداریم و در روز بیشتر از چند جمله با هم حرف نمیزنیم من چی کار کنم که به نظر بقیه خوب و متعادل و اجتماعی باشم ؟؟!!که تو صحبت با بقیه اعتماد به نفس داشته باشم؟؟و بتونم خونوادمو تغییر بدم؟و زندگی خوبی داشته باشم؟؟!!!!…(ببخشید که اینقدر زیاد نوشتم)
نظرت چیه؟
نوشته اصلی توسط sahar aram
