عذاب وجدانم به خاطر نا راضی بودنه پدرم از من هست به خاطرهخوبیهاشون.به خاطر امیدی هست که من ناامید کردم . .لطفا کمکم کنید که با این عذاب وجدان چکار کنم؟ :-(
عذاب وجدانم به خاطر نا راضی بودنه پدرم از من هست به خاطرهخوبیهاشون.به خاطر امیدی هست که من ناامید کردم . .لطفا کمکم کنید که با این عذاب وجدان چکار کنم؟ :-(
ویرایش توسط dokhtare baran : 02-25-2015 در ساعت 12:04 AM
فقط باید گفت خدایا شکرت
سلام
به هرحال هرچی بوده گذشته...
به نظر من اگه خودت از رشته و دانشگاهی که قبول شدی رضایت نداری دوباره بخون، اما اگه همین که هست را دوست داری چرا وقتتو هدر بدی؟ همینو ادامه بده
هر پدر و مادری فقط خوشبختی و آرامش فرزندشون را میخوان، شما هرطور فکر میکنی خوشبخت تری زندگی کن اونا هم از خوشبختی تو خوشحال میشن
برای عذاب وجدانت هم همینکه اشتباهتو بپذیری و برای زندگی مشترکت و عاقبت به خیری خودت و خانواده ت تلاش کنی کافیه
وقتی پدرت تلاشتو برای جبران ببینه، به مرور رضایت ایشون را هم میتونی جلب کنی
خب واقعا" الان مشکل شما چیه ؟
اینکه نتونستید موفق بشید و رشته خوبی رو قبول بشید ؟
شما که دختر هستید و و میتونستید یک سال دیگه برای رسیدن به آرزوتون تلاش کنید و به قول خودتون جواب زحمات والدینتون رو بدید
این موضوعی که شما خودتون رو نگرانش کردید مسئله خیلی مهمی نیست که ارامش خودتون رو براش به هم زدید
فقط کمی اراده پشتکار و برنامه ریزی میخواست که بتونید موفق بشید
خـــــدانـگهــــــدار
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)