نوشته اصلی توسط
فاطمه صفادل
سلام
38 ساله ام.مجرد.فوق دیپلم.شاغل با 15سال سابقه کاردولتی.افسردگی حاد درحال درمان.تصمیم گرفته ام برای قبولی کنکور پزشکی تلاش کنم/البتع از ابتدای 95 شروع کرده و در کنکور شرکت کردم.قصد دارم تحت نظر یکی از موسسات آموزشی یکسال دیگر تلاش مجدد داشته باشم.آنجه مرا آزار میدهد دیر شروع کردن است.دوران زندگی بسیار آشفته ای را پشت سر گذاشته و هنوز هم ادامه دارد.درخفا مطالعه میکنم.به نظرم انرژی ام رو به پایان است. بیشتر مواقع از ذهن ام خطور میکند که اگر زندگی آرامی داشتم الان از نتیجه زحماتم لذت میبردم.نه اینکه با اینهمه خستگی تازه در نقطه شروع یک کار سخت ولی لذت بخش قرارگرفته ام.تصمیم گرفته ام درمان ام را ادامه داده و به توصیه های روان درمانگرم عمل کنم.به خاطر خستگی مفرط ام کمی در انجام دستورات ایشان کوتاهی می کنم.لطفا راهنمایی بفرمایید.شرایط روحی و فکری مناسبی ندارم.دوست دارم پیامهای مبنی بر واقعیت را دریافت کنم.و از امیدهایی فقط جهت دلگرمی اجتناب میکنم.سعی میکنم در منزل کارهای هنری نمایم.بدون توجه به عدمم حمایت فکری و عاطفی خانواده ام.ومطالعه کتب متفرقه از جمله زندگی نامه ها وحافط و.... را در برنامه روزانه ام گنجانده ام امید که به آنها عمل کنم.منتظر پیامهای شما هستم.1395/5/19
نظرت چیه؟
