نوشته اصلی توسط
luckygirl
سلام من یه دختر 20 ساله ام که یه رشته خوب مهندسی تو یکی از دانشگاه های تهران میخونم..از لحاظ ظاهرم چهره ای معمولی و به گفته اکثریت با نمک دارم..وضع مالی مونم خیلی خوبه خداروشکر..اما مشکلم اینه که یه خواستگار خوب و درست حسابی ندارم..خیلی پرتوقع تیستم اما بالاخره کسی باید باشه که خداقل 50درصد از شرایطه منو داشته باشه اما نیست..هرکی میاد که تعدادشونم زیاد نبوده اصن قابل فکر کردن نیستن..انا مشکل بزرگ من که شاید همین باعثه دپرس شدنم شده اینه که نمیدونم چرا هیچ پسری توی دانشگاه از من خوشش نمیاد با اینکه همیشه اراسته و مرتب و شیک اما سنگین و اروم میرم دانشگاه و میام اما هیچ وقت نفهمیدم مشکلم چیه..اکثریت دوستام کلی پیشنهاد دوستی یا حتی ازدواج دارن ارروز از دانشگاه..البته من از دوستی متنفرم و وارد این روابط نمیشم اما خوب منم دوس دارم که بهم توجه بشه..شاید مشکلم اینه که نمیتونم مثه بقیه دخترا با پسرا بگو بخند کنم برا همین اونا هم باهام گرم نمیگرن..اما دیگه واقعا خسته شدم از این همه به اصطلاح خانوم و سربه زیر بودن الکی..اکثر دوستام ازدواج کردن منم با اینکه حسود نیستم اما وقتی میبینمشون کلی غبطه میخورم..اصن حاله این روزام شده فکر به اینکه نکنه نتونم هیچوقت ازدواج کنم..با این که خواستگار سمجم دارم اما ایده ال نیست و خانوادم قبولش نمیکنن..تورو خدا کمکم کنید یه کم از این حال ببددددد در بیام..ممنون
نظرت چیه؟
((((
اتفاقاتمام دوستای دبیرستان منم ازدواج کردن که هیچ بچشونم داره به دنیامیاد!
اما اوناکجاومن کجا.همشون یه دیپلم ورشته مزخرف به زور قبول شدن وازدواج کردن.امامن همیشه به خودم افتخارمیکنم که مثل دوستام راهمو انتخاب نکردم ونشستم ودرس خوندم وآیندمو ساختم.شماهم همینطور بهترین رشته مهندسی تو تهران که تازه اولای موفقیت وآینده درخشانته بعد نشستی قصه ازدواجو میخوری.من نمیدونم با ازدواج چیومیخای به دست بیاری?عزیزم هرچی سطحت بالاتربره طرفتم بالاتر هست پس بشین به فکرآینده و درس وکارت باش.بی شوخی میگم ناراحت نشیا اگه پیشم بودی یه دونه میزدم تو کلت
