خستگی

[فانوس]

سلام من دختری 22 ساله هستم فرزند آخر خانواده پدرم رو کوچیک که بودم فوت کرد حالا هم مامانم مسن و نیاز به همکاری من در خانه دارد یعنی توانایی کار کردن زیاد رو نداره منم زیاد کار کنم و هم صحبتی ،تفریحی نداشته باشم بداخلاق میشم خسته شدم خیلی تنهام قصد دارم ارشد بگیرم قصد ازدواج رو دارم اما موردی پیش نیومده از یه طرفی هم دوست دارم درس بخونم اما اگر بخوام درس بخونم نمیتونم با خونوادم همکاری داشته باشم من باید چیکار کنم آرامش داشته باشم و صبور واقعا خستم هر شب گریه میکنم کمکم کنید با تشکر.

[sania]

سلام من دختری 22 ساله هستم فرزند آخر خانواده پدرم رو کوچیک که بودم فوت کرد حالا هم مامانم مسن و نیاز به همکاری من در خانه دارد یعنی توانایی کار کردن زیاد رو نداره منم زیاد کار کنم و هم صحبتی ،تفریحی نداشته باشم بداخلاق میشم خسته شدم خیلی تنهام قصد دارم ارشد بگیرم قصد ازدواج رو دارم اما موردی پیش نیومده از یه طرفی هم دوست دارم درس بخونم اما اگر بخوام درس بخونم نمیتونم با خونوادم همکاری داشته باشم من باید چیکار کنم آرامش داشته باشم و صبور واقعا خستم هر شب گریه میکنم کمکم کنید با تشکر.

سلام دوست عزیز
خدا رحمتشون کنه.
شما در وهله ی اول به خدا توکل کن...توکل عمقیا عمیقا و از ته دلت همه چی رو واگذار کن به خدا.به مادرت هم تا جایی که میتونی کمک کن.سعی کن به یک دختر شاد و پرانگیزه تبدیل بشی تا یه مورد خوب هم پیدا شه انشالله...چرا نمیتونی هم ارشد بخونی هم به خونواده کمک کنی؟کلاسهای مقطع ارشد که اکثرا دو روز در هفته هستن؟پس زیاد وقتی رو در طول هفته نمیگیره.اتفاقا اگه میخوای از این حالت غم و گریه بیرون بیای حتما به درس خوندنت ادامه بده.چون اگه بتونی تا ارشد و بعدش دکترا بری هم به خونوادت کمک کردی و باعث سرافرازی مادرت میشی و روح پدرت هم مطمئنا ازت راضی میشه و هم اینکه خودت میتونی یه زندگی بهتر رو داشته باشی.نمیگم با مدرک بالاتر زندگی بهتره ها نه.ولی امکان پیدا کردن کار باهاش یه چند درصدی افزایش پیدا میکنه.
سعی کن هرجوری هست خودت رو سرگرم کنی...شب ها قبل خوابت ذکر بگو...با یاد خدا دلت آروم میگیره
امیدوارم تونسته باشم یه کمک کوچیکی کرده باشم.

[patteerr]

شما اگه میخوای ادامه تحصیل بدی که خب ثبتنام کن و اگر قبول شدی برو . من بارها دیدم که ادم یه چیزی رو میگه نمیشه و محاله ولی خودش میوفته خودکار تو روال و سختی پیش نمیاد . ازدواج رو هم زیاد سخت نگیر . اول سعی کن روی پاهای خودت وایستی . اونوقت همه مردا برات له له میزنن . من اصلا با این ازدواج زوود دخترا موافق نیستم . میگم بشینن تا 27-8 سالگی یه کاری پیدا کنن پاهاشون رو زمین محکم شه بعد . ارشدم که کلاس نیست . دو روزه . نهایت یکسالش سختی میکشی یکم بعدش خوب میشه .