دلتنگ روزای خوب

[atrin1]

ویرایش شد.

[e.v]

آره...
یادش بخیر، البته منم چیز زیادی از مادربزرگ و پدربزرگم به یاد ندارم....
اما منم دلم برای اون روزایی که تو عید دیدنی خونواده ها کنار هم جمع می شدن تنگ شده، اون زمونی که وسع مالی مردم به اندازه وسع خوبی دلشون
پهن میشد روی یه سفره رنگی که چند خونواده توش شادیشون رو با هم تقسیم می کردن...
نه الان که عید دیدنی فقط پس دادن مهمونی باشه، تازه وقتی هم که مهمونی میریم میشینن فیلم های چرت ماهواره رو دنبال می کنن.
دلا از هم فاصله گرفته...
خواه ناخواه باید پذیرفت که اون دوران دیگه تکرار نمیشن!

[پسرک 22]

این متن بیشتر جنبه ی درد ودل داره....

خندم از حافظه ی دختر حاج محمد که منو بعد از

حداقل 15 سال شناخت و دلم به خاطر از بین رفتن اون روزاو محله ی خوب...محله ای که خیلی قدیمیه و عرض کوچه هاش از عرض سرویس بهداشتی های محله های الان کمتر بود ولی دلای آدماش پر از صفا...همسایه هایی

که همیشه از حال روز و هم خبر داشتن و با هم زندگی می کردن،زندگی.......

همسایه ای که بعد از این همه سال، بعد از این همه مدت،با این همه گرفتاریها و مشغله ها،نوه ی یکی از همسایه های قدیمی خونه ی باباشو که میشناسه هیچ تازه همه ی فامیلا و دوستای مامانم اینارم میشناخت ....الان

هیییییی
شاید خنده دار باشه ولی خیلی موقع ها دلم میخاس به جای اینکه پشت لبتاب و گوشی بشینم با فیس بوکو لاینو تانگو و ..سر و کله بزنم ،تو همون خونه ی قدیمی مادربزرگم با دخترای محله در حال سبزی پاک کردن بودم

باور کنیم این چیزا شعار نیست ،یه روزی اینا ارزش بود کاش الانم ارزش شه ،بیاید از خودمون شروع کنیم...

این دختر حاج ممد خیلی خنده دار بود

ما هم همینطور دلمون میتپه واسه قدیم . چقدر لذت داشت . همیشه کنار هم بودیم و مشکلات فراموش میشد .
خبری از پزدادن و کلاس گذاشتن و ... نبود
اینقدر فاصله گرفتیم که فقط برای مراسم عزا و عروسی به ندرت همدیگر رو ببینیم
همیشه گرفتار همیشه سرش شلوغه - اخر هم با این همه دست و پا زدن باز هم گرفتاره

باورکنید این قدر دلم هوای روستا رو کرده - صدای طبیعت صدای رودخانه وای که چقدر لذت داره
صبح زود بیدار شی کار کنی - مرغ و خروس و گله پرورش بدی -
خبری از ترافیک و بوق و دود و خیانت و دروغ نیست
ارامش مطلق
حالم از این شهر بهم میخوره
همیشه به اهالی روستا و عشایر حسودی میکردم که چه زندگی بدون ریایی دارن
لعنت بر این زندگی ماشینی که افراد روز به روز گرفتار تر میشن و همه ازهم فاصله گرفتن

[لبخندتلخ]

من همیشه آرزوم بوده تو همچین خونه ای با پدر بزرگ و مادر بزرگ و کل فک و فامیل زندگی کنم
همیشه آرزوم بوده سرمو بذارم رو پای مادربزرگم و اون برام قصه بگه
مادر بزرگم رفت و این آرزو رو به دلم گذاشت
هعـــــی خداااااااا