دوستم از حریم منو شکسته

سلام.
ازینکه جایی هست که میشه سوالم رو مطرح کنم خیلی خوشحالم.
من یه دختر 20 ساله ام. من ترم 5 دانشگاهم و دانشگاهمون دخترونه است.در شروع دانشگاه با یک دختر بنظر خوبی دوست شدم...ما دوستهای خوبی برای هم بودیم. از نظر رفاقتی و دوستی. و طبق طبیعت هر دوستی ای شوخی هایی هم میکردیم. خیلی سطحی. مثلا مثل همه ی ادما سوتی های دیگران درباره ی اشتباه گفتن جمله ها و این ها بود....من تا قبل ازون هیچ اشتباه و یا کار نادرستی نکرده بودم. همیشه درست رفتار میکردم. تااینکه یه بار منو دوستم تو یه جای خلوت باهم بودیم.....یه دفعه گفت که دلم میخاد بوست کنم. من فکر میکردم مثل همیشه منظورشه. ولی اینبار از لبم منو بوسید.و منو مجبور کرد من هم بوسش کنم. بعداز مدت زمانی یه بار دیگه دریک مکان دیگه که برای انجام کارهای درسی مونده بودیم....هی بهم میچسبید و دستشو بصورت طرحوار روی گردنم میکشید و من فقط از سر محبت دلم نمیومد بزنم تو برجکش و یهو بگم برو عقب. اخه دوسته خوبی بود برام.و این حالتهایی که میگم خیلی وحشتناک و یا با زور نبود. مثلا خیلی اروم اروم و یا به هوای اینکه بخاد دلداریم بده اینکارارو میکرد. یه دفه که میخاستیم بخابیم تو دانشگاه تا بعدازظهرش درس بخونیم....اولش معمولی پیش هم بودیم ولی بعدش برگشت طرف من و خیلی نامحسوس دستشو کم کم به بدنم نزدیک کرد. من خاستم مانعش بشم و قبول کرد وارد محدوده ی ممنوعتر نشه.... ولی متاسفانه یه بار در یک شبی که اردو بودیم....تو قطار من و اون دوتا تخت بالایی بودیم. و کسی دید نداشت بما و همه خوابیده بودن. اومد روتخت من تا باهم فیلم ببینیم از روی موبایل. من سرمو گذاشتم رو پاش و موبایلو گرفتم که ببینیم....من که فیلمومیدیدم دستشو برده بود توی گردنم و نوازش میکرد.و کاش من محکم باهاش برخورد میکردم ولی بازهم دلم نیومد. و خیلی ناگهانی نمیدونم چی شد که دستش پیشروی کرد و خیلی از مرزها رو شکست و کلا هرکاری دلش خاست با بالاتنه ی من انجام داد....... متاسفم از بیان این حرفا. من نمیدونم چیکار کنم؟؟؟
بعدش ابراز پشیمونی کرده و میگه دیگه نمیکنم اینکارو. تازه میگه هردومون به یه اندازه مقصریم چون من مقاومتی نکردم. بهش یاداوری کردم که چندین بار بهش گفتم دیگه نکن یا ادامه نده....گفت فکر کرده من بشوخی میگم اینارو..... و الان میخاد ابهم دوست باشیم ولی دیگه به هیچ وجه اینکارو نمیکنه.....من خیلی دوسش دارم. و خاستم باهاش قهر باشم ولی بیشتر از یه هفته طاقت نیاوردم.... دلم میخاد باهاش دوست بشم ولی اخه چه تضمینی هست که در اینده این اتفاق دیگه نیفته؟؟

سلام دوستان بسیار گرامی. من با دوستم موندم و بهش گفتم که چون دوستش داشتم نخاستم تنهاش بزارم. و اون خیلی تشکر کرد و هزاران قول و قسم خورد که دیگه همچین اتفاقی نمیفته.....اصلا رفت کربلا و بعدش من دیگه گفتم که بخاطر کربلا هم رفته دیگه این اتفاق نیمفته....ولی همین هفته پیش یه روز من رفتم دم خونشون که بیاد و بریم دانشگاه. من مسیرم از خونه اونها میگذره. بعد گفت که باید چنددقه صبر کنم. بعد ازم خیلی خواهش کرد که برم خونشون و منتظر بمونم تا حاضر بشه....بعد استادمون تماس گرفتن و گفتن کلاسای امروز یه ساعت دیرتر برگزار میشه. دوستم گفت چه عالی پس یه صبونه میخوریم و بعد میریم. رفت اشپزخونه و صبحانه درست کرد.و من هم همونطور با مانتو و اینا نشستم رو مبلا...صبحانه حاضر شد و خوردیم و هیچ مشکل یا حس بدی نبود....پاشم و گفتم بدو حاضر شو بریم دیگه دیرمیشه....گفت بشین تا حاضر شم بریم. نشستم رو مبلا که اومد هی گفت امروز که درس مهمی نداریم میشه نریم؟ گفتم نه باید بریم. گفت توروخدا....توروجون من....خلاصه خیلی اصرار کرد که دیرتر بریم. و اومد رو مبل کنار من نشست ... انقدری نزدیک نشست که بهش گفتم تو خوووووبی؟؟ فهمید منظوره حرفمو و قهر کرد. گفتم قهر نکن ببخشید..بعد اومد نزدیکو یکم حرف زدیم درباره درس....بعدیهو گفت الان که از رفتنمون سرکلاس خیلی گذشته.....بیا فیلم ببینیم.... هنوز تلوزیون رو روشن نکرده بود که اومد پیش من رو مبل دراز کشید... مبلشون جوری بود که میشد دونفر دراز بکشن روش. بعد کم کم فاجعه رخ داد. من خیلی خیلی بهش گوشزد کردم....چندین بار بهش تذکر دادم ولی........گند زدیم. بیشتر بالاتنه بود ولی از اون روز من داغونم.... بعد ازون روز بهش گفتم که دیگه تمومه رابطمون. دیگه دوستی ای بینمون نیست.... ولی دارم دق میکنم از دوریش. ما هرروز مسیرو باهم میرفتیم...هرروز دوتا نون و اینا میبردیم تو دانش صبونه میخوردیم...درس خون شده بودیم این ترم... بعد اون ماجرای قبلی دیگه راحت دوست معمولی بودیم باهم. خیلی خوش بودیم....من بدون اونالان هرروز دارم داغونتر میشم. نمیدونم ببخشم یانه. اگر ببخشم دیگه از خودم متنفر میشم که چقدر دختر بدببختی ام که اون هرکاری دلش میخاد باهام میکنه و من بازهم باهاش دوستم. و اگر دوستیمونو تموم کنم. هرروز تو دانشگاه که میبینمش از دوست نبودن باهاش دق میکنم. تو بد مخمصه ای گیر افتادم....بخدا هرروز کارم شده گریه....فشار فکریم وحشتناکه./...توروخدا بدادم برسید. اصلا نمیتونم برم مشاوره حضوری. نمیدونم چرا میترسم...یا اینکه کلا اهل تنهایی دکتر رفتن و اینا نیستم...مشاوره که اصلا...همه امیدم به شماست. خواهشا نظرتونو که میگید دلیلی هم برام بیارید که قانع کنم خودمو.

بخدا خیلی زود نیاز به یه تصمیم دارم.. خواهش میکنم کمکم کنید.....

خب عزیز من واضحه که دوست شما تمایل به همجنس داره ...

رابطتو باید باهاش کات کنی اگه هم نمیتونی کمترش کن رابطه و بودن با هم رو ، همیشه هم حواست به کوچکترین عکس العملاش باشه ،یا گرفتن دستت ، نشستنه کنارت ، دست انداختن دور گردنت و ...بغلو بوسو لبو کارای دیگه که جای خود داره .

وقتی از حالت طبیعی خارج میشه رابطتون باید متوجهش بشیو جلوشو بگیری ، چون امکان داره شما هم کم کم خوشت بیاد از این رابطه ...

اگه نمیخوای کات کنی ، بهتره کنترل شده ادامه بدی ...

با هم تنها نشید ، خونشون نرو که تنها باشید ،اگه حرکت غیر طبیعی ازش دیدی حتما برخورد کن ، سکوت نکن که بگه خب تو هم خوشت میومد اگه نه یه چیزی میگفتی ..

وقتی شما سکوت میکنی مهر تائید میزنی به کاراش ، و اون هم این اجازه رو به خودش میده که هرکاری کنه و کم کم شما هم لذت میبری از این رابطه ...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

سلام دوستان بسیار گرامی. من با دوستم موندم و بهش گفتم که چون دوستش داشتم نخاستم تنهاش بزارم. و اون خیلی تشکر کرد و هزاران قول و قسم خورد که دیگه همچین اتفاقی نمیفته.....اصلا رفت کربلا و بعدش من دیگه گفتم که بخاطر کربلا هم رفته دیگه این اتفاق نیمفته....ولی همین هفته پیش یه روز من رفتم دم خونشون که بیاد و بریم دانشگاه. من مسیرم از خونه اونها میگذره. بعد گفت که باید چنددقه صبر کنم. بعد ازم خیلی خواهش کرد که برم خونشون و منتظر بمونم تا حاضر بشه....بعد استادمون تماس گرفتن و گفتن کلاسای امروز یه ساعت دیرتر برگزار میشه. دوستم گفت چه عالی پس یه صبونه میخوریم و بعد میریم. رفت اشپزخونه و صبحانه درست کرد.و من هم همونطور با مانتو و اینا نشستم رو مبلا...صبحانه حاضر شد و خوردیم و هیچ مشکل یا حس بدی نبود....پاشم و گفتم بدو حاضر شو بریم دیگه دیرمیشه....گفت بشین تا حاضر شم بریم. نشستم رو مبلا که اومد هی گفت امروز که درس مهمی نداریم میشه نریم؟ گفتم نه باید بریم. گفت توروخدا....توروجون من....خلاصه خیلی اصرار کرد که دیرتر بریم. و اومد رو مبل کنار من نشست ... انقدری نزدیک نشست که بهش گفتم تو خوووووبی؟؟ فهمید منظوره حرفمو و قهر کرد. گفتم قهر نکن ببخشید..بعد اومد نزدیکو یکم حرف زدیم درباره درس....بعدیهو گفت الان که از رفتنمون سرکلاس خیلی گذشته.....بیا فیلم ببینیم.... هنوز تلوزیون رو روشن نکرده بود که اومد پیش من رو مبل دراز کشید... مبلشون جوری بود که میشد دونفر دراز بکشن روش. بعد کم کم فاجعه رخ داد. من خیلی خیلی بهش گوشزد کردم....چندین بار بهش تذکر دادم ولی........گند زدیم. بیشتر بالاتنه بود ولی از اون روز من داغونم.... بعد ازون روز بهش گفتم که دیگه تمومه رابطمون. دیگه دوستی ای بینمون نیست.... ولی دارم دق میکنم از دوریش. ما هرروز مسیرو باهم میرفتیم...هرروز دوتا نون و اینا میبردیم تو دانش صبونه میخوردیم...درس خون شده بودیم این ترم... بعد اون ماجرای قبلی دیگه راحت دوست معمولی بودیم باهم. خیلی خوش بودیم....من بدون اونالان هرروز دارم داغونتر میشم. نمیدونم ببخشم یانه. اگر ببخشم دیگه از خودم متنفر میشم که چقدر دختر بدببختی ام که اون هرکاری دلش میخاد باهام میکنه و من بازهم باهاش دوستم. و اگر دوستیمونو تموم کنم. هرروز تو دانشگاه که میبینمش از دوست نبودن باهاش دق میکنم. تو بد مخمصه ای گیر افتادم....بخدا هرروز کارم شده گریه....فشار فکریم وحشتناکه./...توروخدا بدادم برسید. اصلا نمیتونم برم مشاوره حضوری. نمیدونم چرا میترسم...یا اینکه کلا اهل تنهایی دکتر رفتن و اینا نیستم...مشاوره که اصلا...همه امیدم به شماست. خواهشا نظرتونو که میگید دلیلی هم برام بیارید که قانع کنم خودمو.

---

ببین عزیزم خوب گوش کن چی میگم بهت :
این دوستت متاسفانه همجنس .. .مپس ناراحتیتو بزار کنار و اصلا به ادامه دوستی باهاش فکر نکن ..به نظرم همون چند بار کافی بوده که بتونی بشناسیش که نمیتونه رو قولش باشه و دست از اینکاراش برداره ...چون هر دوتون توی سنی هستید که میل جنسی بخاطر دوران بلوغ بالاهست و اون متاسفانه از همجنسش لذت میبره و با اینکارش ممونه تو رو هم الوده کنه و یک عمر پشیمونی بار بیاد و تو خودت رو الوده ببینی و از مسیر صحیح روابط خارج بشی ..ایا اینو میخوای؟
ایا دختر کور و کچلی هستی که دوست برات قحطی شده؟
تو باز هم میتونی دوستای خوبی داشته باشی ..باز هم میتونی فکر کنی که همچین دوستی تو مسیر خونت نیست .
مهم خودتی برای خودت ارزش قایل شو و سلامت روحی و روانی خودت رو با دغدغه با اون بودنو مدام فکر کردن به اینکه ایا بازم تکرارش میکنه یا نه ، به خطر ننداز .
اپس متوجه شدی؟ینی کاملا باهاش کات کن و فکر اینکه باهاش صحبت کنم و قول بگیرمو اینا نباش.
به خودت هم بگو که یه مدت باهم دویت بودین ولی اشتباهاتی کرده که از حریم دوستیمون خارج بوده پس میبخشمش ولی دوستیمون دیگه ادامه نداره .

من خودم ازبعصی دوستام بخاطر اینکه راه اشتباه میرفتن و من دوست نداشتم بگن فلانی دوست فلانیه و ممکن بود واسه من هم حرف در بیارن جدا شدم ..هیچ دعدعه فکری هم نداشتم و همیشه خداروشکر کردم که مثل اونها نبودم .
دوست شما هم یک بیماره و دست خودش نیست ..اون نیاز به مکم و مشاوره داره و از دست شما کاری بر نمیاد ..پس شما فقط بفکر سلامت خودتون باشید .

دندون خراب رو باید کشید !

بعضی وقت ها فرصت دوباره دادن ، مثل اینه که یک گلوله دیگه به کسی بدی که گلوله اولش خطا رفته ...

باباااااا بیخیال عزیزم .نمیتونم بدون اون زندگی کنم یعنی چی!!!!!!!!!!!!!!!!!! گریه کیلو چنده واسه یه دوست..اونم کسی که اینجوره؟!!!!!!!!!!!!ولش کن بره . اینقدر وابسته نشو بکسی عزیزمچیزی که زیاده دوست !!اونم دختر خوبولش کن بره دنبال کسی بگرده که اهل اون کاراش هست و راضیه به اون کارایی ک انجام میدهخداروشکر که تو دوست نداری از این کارا...پس دندونه لقو بکش بنداز بیرون تا گند نزده بیشتر به بقیه دندوناتا نکشوندت به جاهای بدتر و ...

دوست عزیزم اگه الان شما از دوریش گریه می کنی ممکنه خدایی نکرده پس فردا به راهی تو رو به راهی بکشه و به خاطر بلایی که سرت بیاد گریه کنی. من همیشه معتقد بودم که اگه دوست برات سودی نداشته باشه حد اقل ضررم نرسونه. شما می دونی این رابطه ها چه تاثیری تو روحیت می گذاره؟ ممکنه تو رابطه با همسر ایندت هم دچار مشکل بشی!!! پس به نفعته هر چه زودتر از این به ظاهر دوست فاصله بگیری... نذار بیشتر از این به اسم دوستی ازت سو استفاده کنه...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ghazal1

ببین عزیزم خوب گوش کن چی میگم بهت : این دوستت متاسفانه همجنس .. .مپس ناراحتیتو بزار کنار و اصلا به ادامه دوستی باهاش فکر نکن ..به نظرم همون چند بار کافی بوده که بتونی بشناسیش که نمیتونه رو قولش باشه و دست از اینکاراش برداره ...چون هر دوتون توی سنی هستید که میل جنسی بخاطر دوران بلوغ بالاهست و اون متاسفانه از همجنسش لذت میبره و با اینکارش ممونه تو رو هم الوده کنه و یک عمر پشیمونی بار بیاد و تو خودت رو الوده ببینی و از مسیر صحیح روابط خارج بشی ..ایا اینو میخوای؟ ایا دختر کور و کچلی هستی که دوست برات قحطی شده؟ تو باز هم میتونی دوستای خوبی داشته باشی ..باز هم میتونی فکر کنی که همچین دوستی تو مسیر خونت نیست . مهم خودتی برای خودت ارزش قایل شو و سلامت روحی و روانی خودت رو با دغدغه با اون بودنو مدام فکر کردن به اینکه ایا بازم تکرارش میکنه یا نه ، به خطر ننداز . اپس متوجه شدی؟ینی کاملا باهاش کات کن و فکر اینکه باهاش صحبت کنم و قول بگیرمو اینا نباش. به خودت هم بگو که یه مدت باهم دویت بودین ولی اشتباهاتی کرده که از حریم دوستیمون خارج بوده پس میبخشمش ولی دوستیمون دیگه ادامه نداره . من خودم ازبعصی دوستام بخاطر اینکه راه اشتباه میرفتن و من دوست نداشتم بگن فلانی دوست فلانیه و ممکن بود واسه من هم حرف در بیارن جدا شدم ..هیچ دعدعه فکری هم نداشتم و همیشه خداروشکر کردم که مثل اونها نبودم . دوست شما هم یک بیماره و دست خودش نیست ..اون نیاز به مکم و مشاوره داره و از دست شما کاری بر نمیاد ..پس شما فقط بفکر سلامت خودتون باشید .

---

مرسی واقعا لطف کردید....من نه کورم نه کچلم....ولی انگاری تو دوستیابی خیلی داغووونم....معاشرتم خوبه هاااا ولی اینکه الان همه مادوتا رو تو دانشگاه به عنوان دوتا دوسته همیشه باهم میشناسن....ینی یه دقه ما از هم جدا بشینیم سرکلاس.....همه بچه ها ازمون میپرسن چی شده قهر کردید؟ اخه دانشگاهه ما دخترونست و مثل دبیرستان پیش میریم.ینی ما سی نفر سر یه کلاس از ترم یک باهم بودیم. و همه دیگه باهم دوستن. میدونید انگاری تو ذهنیت همه دوستا تعریف شدن و اگه من و اون دوستم باهم نباشیم که همه هی ازمون میپرسن چرا قهرید و اینا....بعد بخامم باکسه دیگه ای دوست بشم سخته چون الان دیگه همه دوستهای خودشونو دارن. احساس اضافی بودن میکنم.....سختترش اینه که ما دوستای خوبی بودیم....خیلی لحظه های شاد داشتیم.فک کنید هرجا میرم یاد خاطرات میفتم همش این چندروزه مغزم درد میکنه. ازبس هی به خودم میگم نه دیگه باید فراموشش کنم....باخودم درگیرم. بنظرتون راهی که بتونم بااین اوصاف چجوری به دوستی باادمای دیگه فکر کنم؟ یا اینکه تودانشگاه تنها بمونم؟ سه ترم هنوز تا پایان دانشگام دارم. بازهم ممنونم از نظراتتون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط کرانه آسمان

دوست عزیزم اگه الان شما از دوریش گریه می کنی ممکنه خدایی نکرده پس فردا به راهی تو رو به راهی بکشه و به خاطر بلایی که سرت بیاد گریه کنی. من همیشه معتقد بودم که اگه دوست برات سودی نداشته باشه حد اقل ضررم نرسونه. شما می دونی این رابطه ها چه تاثیری تو روحیت می گذاره؟ ممکنه تو رابطه با همسر ایندت هم دچار مشکل بشی!!! پس به نفعته هر چه زودتر از این به ظاهر دوست فاصله بگیری... نذار بیشتر از این به اسم دوستی ازت سو استفاده کنه...

---

واقعا راست میگید حق باشماست.....اره فقط گفتم تو دانشگاه ما عین مدرسه است که هرروز میبینمش....چیزی به عنوان انتخاب واحد نداریم که بگم جوری انتخاب واحد میکنم که نبینمش....درسهایی که برامون اراءه میشه مثل مدرسه اجباریه....واسه همین مجبور به هرروز دیدنشم و اینکه همه دونفره باهم دوست ان سه ساله....من باهیچکس نمیتونم باشم.چون احساس زیادی بودن دارم. چون همه مشخصه که کیا باهم همیشه هستن. اونوقت باید بیشتر اوقات تنها بمونم. ولی واقعا حرف های شماها خیلی درسته....برام دعا کنید بتونم دور شم ازش....دعاکنید یه دوسته بهتر پیدا کنم و یا اینکه بتونم استقلال خودمو پیدا کنم....خیلی خیلی از هپتون متشکرم.واقعا لطف کردید.

سلام
دوست شما به خاطر فشار جنسی یا تماشای فیلمهای .... شیطون رفته تو جلدش.
تا زمانی که درست نشده ازش فاصله بگیرین.بهش بگین من به خدا و ... ایمان دارم و اینجور کارها گناه کبیره و بسیار بدیه.میبینین که خودشم حالت تدافعی میگیره چون فکر میکنه ادم درستی نیست.
تا زمانی که درست نشده باهاش جدی و یا کلا قهر باشین.
آدم برای کسی که شیطون تو وجودش لونه کرده گریه میکنه ؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

مرسی واقعا لطف کردید....من نه کورم نه کچلم....ولی انگاری تو دوستیابی خیلی داغووونم....معاشرتم خوبه هاااا ولی اینکه الان همه مادوتا رو تو دانشگاه به عنوان دوتا دوسته همیشه باهم میشناسن....ینی یه دقه ما از هم جدا بشینیم سرکلاس.....همه بچه ها ازمون میپرسن چی شده قهر کردید؟ اخه دانشگاهه ما دخترونست و مثل دبیرستان پیش میریم.ینی ما سی نفر سر یه کلاس از ترم یک باهم بودیم. و همه دیگه باهم دوستن. میدونید انگاری تو ذهنیت همه دوستا تعریف شدن و اگه من و اون دوستم باهم نباشیم که همه هی ازمون میپرسن چرا قهرید و اینا....بعد بخامم باکسه دیگه ای دوست بشم سخته چون الان دیگه همه دوستهای خودشونو دارن. احساس اضافی بودن میکنم.....سختترش اینه که ما دوستای خوبی بودیم....خیلی لحظه های شاد داشتیم.فک کنید هرجا میرم یاد خاطرات میفتم همش این چندروزه مغزم درد میکنه. ازبس هی به خودم میگم نه دیگه باید فراموشش کنم....باخودم درگیرم. بنظرتون راهی که بتونم بااین اوصاف چجوری به دوستی باادمای دیگه فکر کنم؟ یا اینکه تودانشگاه تنها بمونم؟ سه ترم هنوز تا پایان دانشگام دارم. بازهم ممنونم از نظراتتون

---

ناراحتی نداره که عزیزم ...اول اینکه حتما نباید که تو دانشگاه دوست داشته باشی..بهر حال با مدرسه فرق میکنه ..تو انشگاه انگار همه همکلاسی ها با هم دوستن ..یجور نیست که دو به دو باشه ..حالا اگر تو کلاس شما هست که خب یکم برات سخت هست ولی حداقر سلامت روح و روانت با دوست نداشتن ب خط نمیفته ..نسبت به اون دوستت هم خیلی عادی برخورد کن ولی دیگه باهاش قطع رابطه کن ..اصلا اجازه نده کم کم بهت نزدیک بشه دوباره ...میتونی قهر هم نباشی و از دور سلام علیک داشته باشین ولی کنترل شرایط دسته خودته ...ضمنا میتونی برای اینکه همدل و هم صحبت داشته باشی که نگی بی دوست هستم ..دوستی خارج از دانشگاه داشته باشی ..دوستی توی کتابخونه یا حتی اعصای فامیلت یا بهرحال کسی که تو انتخابش خیلی دقت کنی..
خودم به شخصه با هیچ دوستی تو دانشگاه صمیمی نشدم چون از بچگی توانتخاب دوست وسواس خاصی داشتم ..اونم بخاطر روش تربیتیمون بود ..واسه همین بچه های دانشگاه رو چون چیز زیادی از تربیت خانوادگیشون و خوب و بد بودن باطنیشون نمیدونستم در حد دوستی دانشگاه و درس و ..بود نه بیشتر ...
پس اصلا احساس تنهایی یا اضافه بودن نکن و با اعتماد بنفس کامل توی دانشگاه فقط تمرکزت رو روی درست بزار ..هیچکسم فک نمیکنه که چرا تنهایی .نهایت فکر میکنن مث من خرخونی و شاگرد اول دانشگاه : )))ا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

سلام.
ازینکه جایی هست که میشه سوالم رو مطرح کنم خیلی خوشحالم.
من یه دختر 20 ساله ام. من ترم 5 دانشگاهم و دانشگاهمون دخترونه است.در شروع دانشگاه با یک دختر بنظر خوبی دوست شدم...ما دوستهای خوبی برای هم بودیم. از نظر رفاقتی و دوستی. و طبق طبیعت هر دوستی ای شوخی هایی هم میکردیم. خیلی سطحی. مثلا مثل همه ی ادما سوتی های دیگران درباره ی اشتباه گفتن جمله ها و این ها بود....من تا قبل ازون هیچ اشتباه و یا کار نادرستی نکرده بودم. همیشه درست رفتار میکردم. تااینکه یه بار منو دوستم تو یه جای خلوت باهم بودیم.....یه دفعه گفت که دلم میخاد بوست کنم. من فکر میکردم مثل همیشه منظورشه. ولی اینبار از لبم منو بوسید.و منو مجبور کرد من هم بوسش کنم. بعداز مدت زمانی یه بار دیگه دریک مکان دیگه که برای انجام کارهای درسی مونده بودیم....هی بهم میچسبید و دستشو بصورت طرحوار روی گردنم میکشید و من فقط از سر محبت دلم نمیومد بزنم تو برجکش و یهو بگم برو عقب. اخه دوسته خوبی بود برام.و این حالتهایی که میگم خیلی وحشتناک و یا با زور نبود. مثلا خیلی اروم اروم و یا به هوای اینکه بخاد دلداریم بده اینکارارو میکرد. یه دفه که میخاستیم بخابیم تو دانشگاه تا بعدازظهرش درس بخونیم....اولش معمولی پیش هم بودیم ولی بعدش برگشت طرف من و خیلی نامحسوس دستشو کم کم به بدنم نزدیک کرد. من خاستم مانعش بشم و قبول کرد وارد محدوده ی ممنوعتر نشه.... ولی متاسفانه یه بار در یک شبی که اردو بودیم....تو قطار من و اون دوتا تخت بالایی بودیم. و کسی دید نداشت بما و همه خوابیده بودن. اومد روتخت من تا باهم فیلم ببینیم از روی موبایل. من سرمو گذاشتم رو پاش و موبایلو گرفتم که ببینیم....من که فیلمومیدیدم دستشو برده بود توی گردنم و نوازش میکرد.و کاش من محکم باهاش برخورد میکردم ولی بازهم دلم نیومد. و خیلی ناگهانی نمیدونم چی شد که دستش پیشروی کرد و خیلی از مرزها رو شکست و کلا هرکاری دلش خاست با بالاتنه ی من انجام داد....... متاسفم از بیان این حرفا. من نمیدونم چیکار کنم؟؟؟
بعدش ابراز پشیمونی کرده و میگه دیگه نمیکنم اینکارو. تازه میگه هردومون به یه اندازه مقصریم چون من مقاومتی نکردم. بهش یاداوری کردم که چندین بار بهش گفتم دیگه نکن یا ادامه نده....گفت فکر کرده من بشوخی میگم اینارو..... و الان میخاد ابهم دوست باشیم ولی دیگه به هیچ وجه اینکارو نمیکنه.....من خیلی دوسش دارم. و خاستم باهاش قهر باشم ولی بیشتر از یه هفته طاقت نیاوردم.... دلم میخاد باهاش دوست بشم ولی اخه چه تضمینی هست که در اینده این اتفاق دیگه نیفته؟؟

---

سلام

متاسفم از انچه که خواندم, ولی ایشون به اختلال هم جنس بازی مبتلاست و شما هماگر با ایشون ادامه بدید محتملا به این اختلال مبتلا خواهید شد عزیز..

نه ایشون بعد از این کنش نمیتوانند دوست شما باشند بهتره به فکر دوستان دیگر و بهتری باشید.

موفق باشید

سپاس
dr

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ghazal1

ناراحتی نداره که عزیزم ...اول اینکه حتما نباید که تو دانشگاه دوست داشته باشی..بهر حال با مدرسه فرق میکنه ..تو انشگاه انگار همه همکلاسی ها با هم دوستن ..یجور نیست که دو به دو باشه ..حالا اگر تو کلاس شما هست که خب یکم برات سخت هست ولی حداقر سلامت روح و روانت با دوست نداشتن ب خط نمیفته ..نسبت به اون دوستت هم خیلی عادی برخورد کن ولی دیگه باهاش قطع رابطه کن ..اصلا اجازه نده کم کم بهت نزدیک بشه دوباره ...میتونی قهر هم نباشی و از دور سلام علیک داشته باشین ولی کنترل شرایط دسته خودته ...ضمنا میتونی برای اینکه همدل و هم صحبت داشته باشی که نگی بی دوست هستم ..دوستی خارج از دانشگاه داشته باشی ..دوستی توی کتابخونه یا حتی اعصای فامیلت یا بهرحال کسی که تو انتخابش خیلی دقت کنی.. خودم به شخصه با هیچ دوستی تو دانشگاه صمیمی نشدم چون از بچگی توانتخاب دوست وسواس خاصی داشتم ..اونم بخاطر روش تربیتیمون بود ..واسه همین بچه های دانشگاه رو چون چیز زیادی از تربیت خانوادگیشون و خوب و بد بودن باطنیشون نمیدونستم در حد دوستی دانشگاه و درس و ..بود نه بیشتر ... پس اصلا احساس تنهایی یا اضافه بودن نکن و با اعتماد بنفس کامل توی دانشگاه فقط تمرکزت رو روی درست بزار ..هیچکسم فک نمیکنه که چرا تنهایی .نهایت فکر میکنن مث من خرخونی و شاگرد اول دانشگاه : )))ا

---

آره حق باشماست....واقعا چه نیازیه....آره باید تمرین کنم. تمرین که بتونم انقدر دنبال دوست نگردم. اره حرفاتون قوت قلبم شد....یکم احساس کردم که خیلی ها تودانشگاه دوست خاص ندارن.پس منم میتونم.....پس تمام تلاشمو خواهم کرد که ازش دور بشم.....فقط خیلی احتیاج بدعا دارم. ازهمتون میخام ماه محرمی برام دعا کنید. اخه گاهی حس میکنم خدا منو دوس نداشته که گرفتار همچین دوستی ای شدم.....اونکه میدونست این دختره بده چرا سر راهه من قرارش داد؟ چرا خدا منی رو که بنظر ایمانم نسبتا خوب بود رو اینجوری انداخت تو دردسر؟ ولی بازهم میدونم که مقصر خودمم و هنوز خدارو دوست دارم.ولی شماها دعاکنید وضعیت روحیم بهتر بشه.مرسی از همتون.

مرسی از همگی...خیلی لطف کردید....اره خودمم قصدم اینه که دوستیمو تموم کردم و دارم ازش دوری میکنم. یکم سخته برام. اخه قبلش خیلی صمیمی بودیم.الان جدایی سخته ولی با توجه به حرفای شما ها مصمم شدم که حتما دور شم و این سختی رو تحمل کنم.....مرسی از حرفاو کمکهاتون.

سلام به دوست هم جنس خودم.
دخی جون تمام پیشنهادات دوستان رو خوندم و تشکر از همه. عزیزم هروقت احساس کردی واقعا تنهایی و بدون دوست صمیمی در دانشگاه عذابت میده، بیا اینجا برای ما تعریف کن. بگو چی کارا کردی از پیشرفتات بنویس تا تحسین بشی،
از ضعفات بنویس تا تشویق بشی،

من هم در دانشگاهی دبیرستان گونه تحصیل کردم اما با هیچکس صمیمی نشدم بقول دوست عزیزمون بخاطر تربیت خانوادگی مناسب و وسواس ماست که نمیتونیم با هر کسی مَچ بشیم.


ارزش خودت رو بدون و خودتو کم نبین.
من هم در ایجاد مکالمه با افراد ناشناس کاملا فلجم اما تلاش میکنم درست شم.
موفق باشی:):):);););):o:o:o

Sent from my HUAWEI P7-L10 using Tapatalk

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

آره حق باشماست....واقعا چه نیازیه....آره باید تمرین کنم. تمرین که بتونم انقدر دنبال دوست نگردم. اره حرفاتون قوت قلبم شد....یکم احساس کردم که خیلی ها تودانشگاه دوست خاص ندارن.پس منم میتونم.....پس تمام تلاشمو خواهم کرد که ازش دور بشم.....فقط خیلی احتیاج بدعا دارم. ازهمتون میخام ماه محرمی برام دعا کنید. اخه گاهی حس میکنم خدا منو دوس نداشته که گرفتار همچین دوستی ای شدم.....اونکه میدونست این دختره بده چرا سر راهه من قرارش داد؟ چرا خدا منی رو که بنظر ایمانم نسبتا خوب بود رو اینجوری انداخت تو دردسر؟ ولی بازهم میدونم که مقصر خودمم و هنوز خدارو دوست دارم.ولی شماها دعاکنید وضعیت روحیم بهتر بشه.مرسی از همتون.

---

خبب خداروشکر که تصمیم خوبی گرفتی ...محتاجیم به دعا .هیچکس تو زندگیش بدون مشکل نیست ..پس ارزش نداره بخاطر این مسیله به این کوچیکی از خدا گله مند باشی ..ما خودمونیم که مشخص میکنیم چطور باهامون رفتار بشه .
موفق باشی عزیزم.

يه سوال ازت دارم چرا نميتوني تركش كني؟همين خاطرات نميذارن؟؟احساس نميكني بهش وايبسته شدي؟

دوستان عزیز این خانم گفتن که دیگه دارم تمومش می کنم و به نتیجه رسیدم شکر خدا

خب انگار تصمیمتو گرفتی و داری فراموشش می کنی.
اما این توضیحاتو میدم برای کسانی که شاید مشکل مشابهی داشته باشن:


این دوست شما که خب از رفتارش مشخصه که گرایش جنسیش به جنس موافق هستش. تا اینجای قضیه خب یه مسئله هستش که از نظر علمی پذیرفته شده که چنین گرایشی به هر حال توی درصدی از انسان ها وجود داره.
در مقابل دو تا حالت وجود داره یا شما هم مثل ایشون هستید و از چنین ارتباطی به لحاظ فیزیولوژیکی اغنا میشید یا نه چندشتون میشه. اگه چندشتون میشه و حس نفرت دارید نسبت به این قضیه که خب هیچی دیگه مثل اینه که یه آدمی بره پیتزا فروشی اصرار اصرار که من واسه من یه پرس باقالی پلو با ماهیچه بیارین که یا بیرونش می کنن یا میرن یه باقالی پلو براش سمبل درست میکنن که قطعا خوشمزه نیست چون طرف پیتزاییه و باقالی پلو با ماهیچه پز نیست! پس در این حالت این دوستتون به کاهدون زده و اشتباه گرفته و وقتی بفهمه کسی که عاشقش شده بهش علاقه نداره شکست عشقی می خوره و ... و شمام راهی ندارید جز اینکه با واقعیت روبروش کنید و ازش جدا بشید تا دیگه جلو چشمشم نباشید و اینهمه هردوتون عذاب نکشید چون قطعا اون بیشتر از شما عذاب میکشه از این دوری.
در حالتیکه چندشتون که نمیشه هیچ بلکه برانگیخته هم میشید و... باز دوتا حالت هست یکیش اینه که به خاطر اعتقاداتی که دارید و میدونید این مسئله توی دین حرام اعلام شده و بده و ... نمیخواید این ارتباطو داشته باشید که باید خودتون تصمیم بگیرید که به نفع اعتقاداتتون پا رو دلتون بذارید یا اینکه به نفع دلتون پا روی اعتقاداتتون! در حالت دیگه با این مسئله اوکی هستید که اون البته به شما نمیخوره اما ممکنه در مورد دیگران صدق کنه که توضیح میدم که به هرحال توی جامعه ما این نوع روابط چه از نظر شرعی چه از نظر عرفی پذیرفته نیست پس دیر یا زود باید این ارتباط تموم بشه و این به نفع هر دوی شماست.

سلام
برای کمک به موفقیت بهتر در تصمیم درست و قشنگی که گرفتید چند تا نکته رو میگم:
اول اینکه خیلی دقت کنید به اینکه اصلا هدف اون خانم در رفاقت با هدف شما فرق داره
شما دنبال یه دوستی سالم و آرامش بخش هستی که به درس و زندگیت سر و سامون بدی
اما اون دختر دنبال تخلیه و ارضاء نیازهای خودشه
شما دنبال پیشرفتی و اون دنبال یه راه برای تفریح!!
چه بسا اون دختر اختلالات روحی یا مشکلاتی تو خانوادش داشته باشه
و بخواد همه این کمبودها رو با شما جبران کنه که این اشتباه بزرگیه هم برای خودش و هم در ضرر رسانی به شما
ایشون باید درمان بشه و درمانگرش شما نیستی
دوما اینکه شما ممکنه یه کبوتر رو تو دستتون یا رو شونه خودتون بگیرید و
از داشتنش لذت هم ببری
اما آیا این کار با یه عقرب هم منطقیه؟؟
مسلما نه. چرا؟
چون هر لحظه ممکنه نیشت بزنه و آسیب بهت برسونه
و هیچ آدم عاقلی همچین ریسکی نمیکنه و نمیگه حالا باهاش هستم و مراقبم که نیشم نزنه.
رفاقت شما هم با آدمی که هر لحظه ممکنه از یه حرکت شما خوشش بیاد یا
یه جایی تنها بشین و اون بخواد سوء استفاده ای از شما بکنه همین حکم رو داره
شما تا کی میخوای مراقبت کنی که ازت سوء استفاده نشه؟
تازه خدای نکرده ممکنه باز هم مواردی تکرار بشه مثل همون که انجام دادی و پشیمون شدی!!
مطمئنی که اگر یه بار دیگه هم مرتکب چنین کاری باهاش بشی و بتونه تو رو با خودش همراه کنه
لذتش برات اونقدر زیاد نشه که خودت هم خوشت بیاد؟؟؟
سوما اینکه تو سن شما این سوال زیاد به ذهن میاد که:
نکنه با این یکی کات کنم دیگه عادت کنم به قهر با دوستام یا نکنه دیگه نتونم با کسی
ارتباط برقرار کنم و یا اینکه اگه نتونم دوستم رو درست کنم و کم بیارم آدم ضعیفی هستم و.....
اما مطمئن باش همه اینها القائات شیطونه برای اینکه با دوستش رفاقتت رو ادامه بدی
این خانم الان داره به عنوان دستیار شیطان شما رو گمراه میکنه پس
به خدا پناه ببر و محکم و مطمئن عمل کن
با کسی هم، حتی با خودت، سر عمر و عاقبت و پاکیت تعارف نداشته باش

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amirkabir

سلام برای کمک به موفقیت بهتر در تصمیم درست و قشنگی که گرفتید چند تا نکته رو میگم: اول اینکه خیلی دقت کنید به اینکه اصلا هدف اون خانم در رفاقت با هدف شما فرق داره شما دنبال یه دوستی سالم و آرامش بخش هستی که به درس و زندگیت سر و سامون بدی اما اون دختر دنبال تخلیه و ارضاء نیازهای خودشه شما دنبال پیشرفتی و اون دنبال یه راه برای تفریح!! چه بسا اون دختر اختلالات روحی یا مشکلاتی تو خانوادش داشته باشه و بخواد همه این کمبودها رو با شما جبران کنه که این اشتباه بزرگیه هم برای خودش و هم در ضرر رسانی به شما ایشون باید درمان بشه و درمانگرش شما نیستی دوما اینکه شما ممکنه یه کبوتر رو تو دستتون یا رو شونه خودتون بگیرید و از داشتنش لذت هم ببری اما آیا این کار با یه عقرب هم منطقیه؟؟ مسلما نه. چرا؟ چون هر لحظه ممکنه نیشت بزنه و آسیب بهت برسونه و هیچ آدم عاقلی همچین ریسکی نمیکنه و نمیگه حالا باهاش هستم و مراقبم که نیشم نزنه. رفاقت شما هم با آدمی که هر لحظه ممکنه از یه حرکت شما خوشش بیاد یا یه جایی تنها بشین و اون بخواد سوء استفاده ای از شما بکنه همین حکم رو داره شما تا کی میخوای مراقبت کنی که ازت سوء استفاده نشه؟ تازه خدای نکرده ممکنه باز هم مواردی تکرار بشه مثل همون که انجام دادی و پشیمون شدی!! مطمئنی که اگر یه بار دیگه هم مرتکب چنین کاری باهاش بشی و بتونه تو رو با خودش همراه کنه لذتش برات اونقدر زیاد نشه که خودت هم خوشت بیاد؟؟؟ سوما اینکه تو سن شما این سوال زیاد به ذهن میاد که: نکنه با این یکی کات کنم دیگه عادت کنم به قهر با دوستام یا نکنه دیگه نتونم با کسی ارتباط برقرار کنم و یا اینکه اگه نتونم دوستم رو درست کنم و کم بیارم آدم ضعیفی هستم و..... اما مطمئن باش همه اینها القائات شیطونه برای اینکه با دوستش رفاقتت رو ادامه بدی این خانم الان داره به عنوان دستیار شیطان شما رو گمراه میکنه پس به خدا پناه ببر و محکم و مطمئن عمل کن با کسی هم، حتی با خودت، سر عمر و عاقبت و پاکیت تعارف نداشته باش

---

اینکه با هیچ کس حتی خودم تعارف نداشته باشم خیلی جمله تاثبر گزاری بود....واقعا به این نیاز داشتم که این جمله رو بشنوم ... تمام حرفاتون برام قدرت بخش بود....خیلی ممنونم ازین راهنمایی های سود بارتون. اره باید دیگه جدی باشم و ازخودم ضعف نشون ندم. فکر کنم هروقت که دو دل شدم باید بیام و حرفهای خوبه شما و بقیه دوستان رو بخونم تا دوباره قدرت بگیرم تو تصمیمم.....باید قوی بشم تا دیگه ازش دور بشم. هم ارتباطی هم فکری...فقط نیاز به دعا ینی حمایت خداهم دارم.... مرسی ازحرفای دلگرم کنندتون.

من از همگی خیلی سپاس گزارم. واقعا فکر نمیکردم انقدر خوب همه راهنماییم کنن. میدونید سختیه بیشتر دردی که میگم چیه؟ اینکه من میخام که ازش دور بشم ولی فکر میکنم اون کسی نیست که کاملا تمایلش به دخترها باشه. ینی اون خیلی از ارزوهاش درباره ازدواج و اینا بمن گفته.... اون همجنس گرا نیست. فکر میکنم اون خیلی گرم مزاج باشه جوری که انتظار برای رسیدن به ازدواج براش سخت بوده و دست به اینکار زده.... نمیدونم چجوری منظورمو بگم. حس میکنم اون خیلی دوس داره ازدواج کنه...ولی شاید صبر کردن براش سخته. و مشکل دیگه اینکه نمیدونم چرا قلبا دوستش دارم هنوزم. مغزم و فکرم کاملا جدیه که دیگه حتی نبینمش....و خیلی ازش عصبانی و ناراحتم و ازون روزی که توخونشون اتفاق افتاده باهاش قهرم ...ولی دلم دوسش داره...و تو وجودم بین دل و عقلم دعواعه.خیلی دارم مقاومت میکنم که یه وقت گوله حرف دلمو نخورم....واسه همین هردقیقه بین دل و عقلم جنگه....عقلم واقعا دیگه نمیخاد ببینتش چون نباید تو دوستیمون اون کارا رو میکرد...ازین بابت ازش متنفرم. فقط ترسم ازینه که چرا دلم اینو نمیفمه و هنوز گاهی دوسش داره.چجوری بدلم بفهمونم که باید متنفر بشه ازش....؟ امیدوارم تونسته باشم منظورمو برسونم. مرسی از همگی.خیلی حرفاتون قوت قلبه برام.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yasemoradi

سلام به دوست هم جنس خودم. دخی جون تمام پیشنهادات دوستان رو خوندم و تشکر از همه. عزیزم هروقت احساس کردی واقعا تنهایی و بدون دوست صمیمی در دانشگاه عذابت میده، بیا اینجا برای ما تعریف کن. بگو چی کارا کردی از پیشرفتات بنویس تا تحسین بشی، از ضعفات بنویس تا تشویق بشی، من هم در دانشگاهی دبیرستان گونه تحصیل کردم اما با هیچکس صمیمی نشدم بقول دوست عزیزمون بخاطر تربیت خانوادگی مناسب و وسواس ماست که نمیتونیم با هر کسی مَچ بشیم. ارزش خودت رو بدون و خودتو کم نبین. من هم در ایجاد مکالمه با افراد ناشناس کاملا فلجم اما تلاش میکنم درست شم. موفق باشی:):):);););):o:o:o Sent from my HUAWEI P7-L10 using Tapatalk

---

چقدر ارامش بخش بود خوندن این حرفها....همه دوستان بمن لطف کردند بانظرات بسیار باارزششون. خصوصا شما...که گفتید تنهاییه تو دانشگاهمو باشماها پر کنم....چقدر خوبه ادم بدونه که جای خالیه یه فرد یا چیزی رو میشه با فرد یا چیز دیگه و بهتری پر کرد.... اخه جالب اینه که ما گروه دوستیمون پنج نفره بود....یکیمون ک این ترم کلا باما نیست...دوتای دیگم سر یه ماجرای پول و ازین حرفا خیلی بی منطق باما قهر کردن و کلا جدا شدن....من و این دوستم باهم موندیم که اونم اینجوری گند خورد بهش....و الان تنهام.ینی حتی اون دوستای نسبتا صمیمیمم نیستن که لاقل بااونا سرگرم بشم.کاملا تنها.خصوصا من که ادم تنهایی نیستم.ینی اصلا توتنهایی دق میکنم. واسه همین واقعا به کمک شماها احتیاج دارم...تک تکتون...کلمه به کلمه اش....چون فکره به اون همه دوستیه خوبمون...فکر به اینکه در اینده قرار بود بچه های اون منو خاله صدا کنن....در حدی که قرار بود ازدواج کردیم من و شوهرم و اونو شوهرش جهارتایی بریم روستاهای ایران رو بگردیم...خیلی ارزوهای دیگه داشتیم...و خیلی خاطرات گذشته...ینی من و اون همه جای تهرانو گشته بودیم. گشتنه خوب. ینی بااجازه و توروز و جاهای باامنیت....و کلی کادو داده و یا گرفته بودیم. حالا تودلم همه این خاطرات و مهربونی هاوشادی ها هست....و عقلم میگه باید اینارو تودلم بکشم....اینش سخاه برام.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

چقدر ارامش بخش بود خوندن این حرفها....همه دوستان بمن لطف کردند بانظرات بسیار باارزششون. خصوصا شما...که گفتید تنهاییه تو دانشگاهمو باشماها پر کنم....چقدر خوبه ادم بدونه که جای خالیه یه فرد یا چیزی رو میشه با فرد یا چیز دیگه و بهتری پر کرد.... اخه جالب اینه که ما گروه دوستیمون پنج نفره بود....یکیمون ک این ترم کلا باما نیست...دوتای دیگم سر یه ماجرای پول و ازین حرفا خیلی بی منطق باما قهر کردن و کلا جدا شدن....من و این دوستم باهم موندیم که اونم اینجوری گند خورد بهش....و الان تنهام.ینی حتی اون دوستای نسبتا صمیمیمم نیستن که لاقل بااونا سرگرم بشم.کاملا تنها.خصوصا من که ادم تنهایی نیستم.ینی اصلا توتنهایی دق میکنم. واسه همین واقعا به کمک شماها احتیاج دارم...تک تکتون...کلمه به کلمه اش....چون فکره به اون همه دوستیه خوبمون...فکر به اینکه در اینده قرار بود بچه های اون منو خاله صدا کنن....در حدی که قرار بود ازدواج کردیم من و شوهرم و اونو شوهرش جهارتایی بریم روستاهای ایران رو بگردیم...خیلی ارزوهای دیگه داشتیم...و خیلی خاطرات گذشته...ینی من و اون همه جای تهرانو گشته بودیم. گشتنه خوب. ینی بااجازه و توروز و جاهای باامنیت....و کلی کادو داده و یا گرفته بودیم. حالا تودلم همه این خاطرات و مهربونی هاوشادی ها هست....و عقلم میگه باید اینارو تودلم بکشم....اینش سخاه برام.

---

آره دیگه عزیزم. میدونی این دنیا و زندگی طوری هصت که نباید به چیزی وابسته بشی. میدونی تقریبا وابستگی جلو 70% پیشرفت رو میگیره و باعث میشه شخص به چیزایی که باید نتونه تمرکز کنه و در نتیجه چیزی عایدش نشه. یگانه هستی طبق اسم پروفایلت؟ حتما مارد از اتفاقایی که قراره با تنهایی تجربه کنی باخبر من تا احساس تنهایی نکنی. اگه تهران باشی که بیشتر حس دوستانه بهمون منتقل میشه:)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yasemoradi

آره دیگه عزیزم. میدونی این دنیا و زندگی طوری هصت که نباید به چیزی وابسته بشی. میدونی تقریبا وابستگی جلو 70% پیشرفت رو میگیره و باعث میشه شخص به چیزایی که باید نتونه تمرکز کنه و در نتیجه چیزی عایدش نشه. یگانه هستی طبق اسم پروفایلت؟ حتما مارد از اتفاقایی که قراره با تنهایی تجربه کنی باخبر من تا احساس تنهایی نکنی. اگه تهران باشی که بیشتر حس دوستانه بهمون منتقل میشه:)

---

بله عزیزم یگانه بودم....الان باهمه چی بیگانه ام....و تهرانم. اره خودمم گاهی حس میکنم که وابسته شده بودم و وابستگی بده....بدیش اینه که تو دانشگاه بچه هامون خیلی فزولن. و بدم میاد ازشون. واسه همین ما یه بار باهم قهر بودیم...هزار نفر ازون پرسیدن باهم قهرید؟ حالا همین یه سوال خوبه ولی میگفتم اره قهریم.میگفتن چرا؟ مگه چی شده؟ میگفتم هیچی.میگفتن پس چرا قهرید؟ و اینکه میخاستن مارو اشتی بدن.و کلی میگن اره قهر بچه بازیه و ازین کارا نکنیدو اینا... و ازین مدل حرف زدن و بحث باهاشون بدم میاد.واسه همین هم من هم دوستم برای اینکه این فزولا اینجوری بازجوییمون نکنن و بعدش نخان اشتیمون بدن گفتیم که تودانشگاه نشون ندیم که باهم قهریم. این بدیش اینه که باید طبیعی رفتار کنیم درحالی که نمیخایم باهم باشیم....م ثلا این چند روزه تودانشگاه ده نفر ازم پرسیدن چرا اون پیشت نیست...کجاست؟ و ازین حرفا....ولی من اذیت میشم طبیعی رفتار کنم درحالی که حالم اصلا طبیعی نیست....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

بله عزیزم یگانه بودم....الان باهمه چی بیگانه ام....و تهرانم. اره خودمم گاهی حس میکنم که وابسته شده بودم و وابستگی بده....بدیش اینه که تو دانشگاه بچه هامون خیلی فزولن. و بدم میاد ازشون. واسه همین ما یه بار باهم قهر بودیم...هزار نفر ازون پرسیدن باهم قهرید؟ حالا همین یه سوال خوبه ولی میگفتم اره قهریم.میگفتن چرا؟ مگه چی شده؟ میگفتم هیچی.میگفتن پس چرا قهرید؟ و اینکه میخاستن مارو اشتی بدن.و کلی میگن اره قهر بچه بازیه و ازین کارا نکنیدو اینا... و ازین مدل حرف زدن و بحث باهاشون بدم میاد.واسه همین هم من هم دوستم برای اینکه این فزولا اینجوری بازجوییمون نکنن و بعدش نخان اشتیمون بدن گفتیم که تودانشگاه نشون ندیم که باهم قهریم. این بدیش اینه که باید طبیعی رفتار کنیم درحالی که نمیخایم باهم باشیم....م ثلا این چند روزه تودانشگاه ده نفر ازم پرسیدن چرا اون پیشت نیست...کجاست؟ و ازین حرفا....ولی من اذیت میشم طبیعی رفتار کنم درحالی که حالم اصلا طبیعی نیست....

---

دخی آدمای فضول را خود ما میسازیم. اگه هرچی میپسرن جوابشونو ندیم یاد میگیرن فضولی نکنن. شمام این سوال هارو به خودت نگیر و برات مهم نباشه. قاطعانه دهنشونو ببند. خودتو دوس داشته باش بذار بمونن تو خماری. والا بخدا

Sent from my HUAWEI P7-L10 using Tapatalk

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yasemoradi

دخی آدمای فضول را خود ما میسازیم. اگه هرچی میپسرن جوابشونو ندیم یاد میگیرن فضولی نکنن. شمام این سوال هارو به خودت نگیر و برات مهم نباشه. قاطعانه دهنشونو ببند. خودتو دوس داشته باش بذار بمونن تو خماری. والا بخدا Sent from my HUAWEI P7-L10 using Tapatalk

---

سلام. من چندروز پیش داشتم به همین دوستم اس میدادم...بهش گفتم کاش شروع نمیکردی این بازیه دوسر باخت رو....اگه جسارت تو نبود هیچوقت این اتفاقا نمیفتاد....... بعد در جوابم اون بهم اینو گفت: اگه همراهیه تو ام نبود هیچکدوم اتفاق نمیفتاد...... انقدر ازین جوابش آتیش گرفتم که خدامیدونه. بنظرتون این جوابش چه برداشتی میتونه داشته باشه؟؟؟ دختره ی پرروووووو.وای.

هممون بهت گفتیم وقتی شما سکوت میکردی در برابر این رفتاراش ، این یعنی مهر تائید زدن به کارش ، یعنی اینکه خودتم خوشت میاد ( شاید خوشت نمیومد ولی سکوتت یعنی مخالفتی نداشتی ) . تو باید مخالفته خودتو به زبون میوردی ، باید ترش رویی میکردی ،باید باهاش برخورد میکردی ، ولی شما از ترسه از دست دادنش سکوت کردی ، دوستتم حق داره بهت بگه خودتم همراهی میکردی ، چون در ظاهر اینطور نشون میداد رفتار شما .

الانم بیخیالش ، مهم نیست ، بهش اس نده کاری باهاش نداشته باش . فراموش کن تمامه اتفاقات افتاده رو . رابطتو هم صددرصد قط کن .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط love

هممون بهت گفتیم وقتی شما سکوت میکردی در برابر این رفتاراش ، این یعنی مهر تائید زدن به کارش ، یعنی اینکه خودتم خوشت میاد ( شاید خوشت نمیومد ولی سکوتت یعنی مخالفتی نداشتی ) . تو باید مخالفته خودتو به زبون میوردی ، باید ترش رویی میکردی ،باید باهاش برخورد میکردی ، ولی شما از ترسه از دست دادنش سکوت کردی ، دوستتم حق داره بهت بگه خودتم همراهی میکردی ، چون در ظاهر اینطور نشون میداد رفتار شما . الانم بیخیالش ، مهم نیست ، بهش اس نده کاری باهاش نداشته باش . فراموش کن تمامه اتفاقات افتاده رو . رابطتو هم صددرصد قط کن .

---

آخه دردم اینه که سکوت نکردم. ولی چی میگفتم؟ تواون شرایط؟ در حالتی که تو روبروت یه مرده عوضی نمیبینی....روبروت کسیه که دوست بودی باهاش. نمیدونم تواون شرایط چی باید میگفتم.چجدری باید بروز میدادم....و الان دردش برام بیشتره که دلم میخاست اونموقع یه چیزی بگم ولی چی؟ آخه چی؟ چطور نشون میدادم؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

آخه دردم اینه که سکوت نکردم. ولی چی میگفتم؟ تواون شرایط؟ در حالتی که تو روبروت یه مرده عوضی نمیبینی....روبروت کسیه که دوست بودی باهاش. نمیدونم تواون شرایط چی باید میگفتم.چجدری باید بروز میدادم....و الان دردش برام بیشتره که دلم میخاست اونموقع یه چیزی بگم ولی چی؟ آخه چی؟ چطور نشون میدادم؟؟

---

میدونی ، شاید تو فکر میکردی دخترایی که تمایل به هم جنس دارن شاخو دم دارن !!

شاید باورت نمیشده که دوستت همچین علاقه ای داره !!

خب شما هم ترس داشتی از ابرازه مخالفتت ، ولی اون سکوت شما رو به منظور دیگه ای گرفته .

باهاش بحث نکن راجبه این موضوع ، چون اون نمیخواد قبول کنه که شما بیزار بودی از کاراش و شما هم نمیتونی ثابت کنی که سکوتت نشانه ی رضایت نبوده .

همینکه ازش فاصله بگیری بهترین کاره .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شهرام2014

سلام متاسفم از انچه که خواندم, ولی ایشون به اختلال هم جنس بازی مبتلاست و شما هماگر با ایشون ادامه بدید محتملا به این اختلال مبتلا خواهید شد عزیز.. نه ایشون بعد از این کنش نمیتوانند دوست شما باشند بهتره به فکر دوستان دیگر و بهتری باشید. موفق باشید سپاس dr

---

من تازه دقت کردم که شما دکتر هستید. من در حال حاضر خیلی نیاز به یه راهنمای خوب دارم. آخه میدونید اون ازاول اینطوری نبوده.اولش بایه شوخی شروع شد....شوخیه اینکه اگر ازلب ببوسیم همو چی میشه...شاید تقصیر این شعرایی بود که مثلا واسه اینکه یه شعره قشنگ برای هم بفرستیم...ممکن بود یه بیتی ازین شعرها مربوط به بوسیدن باشه. ازین شعرهایی که ازشاعران بزرگی هم هستن و توش لب و بوسه واینا داشته. شاید باراول انقدر این پیامهارو بهم داده بودیم...دوستم یه بار خاسته شیطنت کنه و اینو تجربه کنه. شاید همجنسگرا نباشه.و فقط باراول برحسبه شیطنت یا کنجکاوی خاسته بود که منو ازلب ببوسه....و باردوم و یابارهای بعد هربار اینجوری شروع نشد که یهو بخادد که رابطه ای شروع بشه. مثلا هربار به طریقی خیلی بی فکرانه شروع میشد. مثلا تو قطاری که گفتم اصلا دوتامون تواین فکرا نبودیم....باهم نشستیم توگوشی فیلم دیدیم یه فیلم ایرانی...و من خسته شدم و سرمو گذاشتم روپاش تا راحتتر فیلم ببینم. شاید نباید اینکارو میکردم ولی بخدا من مثل یه خواهر یایه دوست فقط فکر میکردم سرمو میتونم بزارم رو پاش....بخدا هیچ فکریا حسی نداشتم. بعد اون تو مدته فیلم اولش هیچ کاری نمیکرد بعدش یه لحظه دستشو رو گردنم طرحوار کشید....من نمیدونستم چی باید بگم که ناراحت نشه. اخه فکر نمیکردم ممکنه بدتر بشه. فکرم فقط قدر همون لحظه بود . شاید اونم اصلا فکرشو نمیکرد که هی کار بجاهای باریکتر بکشه. اخه اینجا بیشتریا نظر دادن که اون همجنس باز یا همجنسگراست...ولی اخه منی که چار ساله میشناسمش فکر نمیکنم. اخه اون مومن بود. نمازخون بود.وهست.و هربار بعد ارتباطهای خطامون توبه میکرد و خیلی رعایت میکرد ک تنهانشیم یا شوخی نکنیم. ولی نمیدونم چرا توبه هامون نتیجه اش قوی و محکم نبود....درسته اون شروع کننده رابطه ها بوده هربار ولی فکر نمیکنم اون هم نخاسته که این اتفاقا بیفته. شاید من باید یه بار یه جوری بهش میفهموندم که تمومش کنه. عذاب وجدان اینو دارم که شاید اون هم یه دختر خوب بوده و مثل من اشتباها یا ازرو کنجکاوی و شوخی هی بیشتر و بیشتر آلوده شده. اخه بجز من باهیچ دختره دیگه ای نه درارتباط بوده و نه هست. و ازطرفی خیلی دلش یه همسر خوب میخاد. یه مرد خوب و باخدا.و این مدت که از آخرین اشتباهمون تو خونشون ازهم جداشدیم....خیلی پشیمونه و واقعا داره خودشو ازمن دور میکنه. خودش هزاربار میگه یگانه ازمن دورشو ک بیشتر ازین اذیتت نکنم. میگه اینبار باید توبمون خوب جواب بده. میگه دلش میخاد هرجوری که من مایلم ازهم دوربشیم. هربار بهش گفتم ازت بدم میاد. بنده خدا هیچی نگفته.همش میگه نباید شوخی شوخی شروعش میکردیم. هروقت بهش میگم همه این مشکلاتو تو برام پیش اوردی.... میگه بخدا نمیخاسته...میگه چرا فقط باتو؟ چرا همه چی از یه بچه بازی شروع شد؟ همش حق رو بمن میده درحالیکه فکر میکنم اونم مثل من گرفتار یه شوخیه احمقانه شده. وگرنه نمیتونه همجتس گراباشه. اخه میگم رویاهاش درباره مرد اینده زندگیشه....یااینکه فقط من بودم که باهاش این اتفاقا افتاده.... و میگم اگر هربار رابطمونو بررسی کنیم اولش بایه شوخی شروع شده...و واقعا برنانه یا فکر توش نبوده. میشه خواهش کنم این پیاممو بخونید و بیشتر کمکم کنید. اخه خیلی بخاطرش ناراحتم....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

من تازه دقت کردم که شما دکتر هستید. من در حال حاضر خیلی نیاز به یه راهنمای خوب دارم. آخه میدونید اون ازاول اینطوری نبوده.اولش بایه شوخی شروع شد....شوخیه اینکه اگر ازلب ببوسیم همو چی میشه...شاید تقصیر این شعرایی بود که مثلا واسه اینکه یه شعره قشنگ برای هم بفرستیم...ممکن بود یه بیتی ازین شعرها مربوط به بوسیدن باشه. ازین شعرهایی که ازشاعران بزرگی هم هستن و توش لب و بوسه واینا داشته. شاید باراول انقدر این پیامهارو بهم داده بودیم...دوستم یه بار خاسته شیطنت کنه و اینو تجربه کنه. شاید همجنسگرا نباشه.و فقط باراول برحسبه شیطنت یا کنجکاوی خاسته بود که منو ازلب ببوسه....و باردوم و یابارهای بعد هربار اینجوری شروع نشد که یهو بخادد که رابطه ای شروع بشه. مثلا هربار به طریقی خیلی بی فکرانه شروع میشد. مثلا تو قطاری که گفتم اصلا دوتامون تواین فکرا نبودیم....باهم نشستیم توگوشی فیلم دیدیم یه فیلم ایرانی...و من خسته شدم و سرمو گذاشتم روپاش تا راحتتر فیلم ببینم. شاید نباید اینکارو میکردم ولی بخدا من مثل یه خواهر یایه دوست فقط فکر میکردم سرمو میتونم بزارم رو پاش....بخدا هیچ فکریا حسی نداشتم. بعد اون تو مدته فیلم اولش هیچ کاری نمیکرد بعدش یه لحظه دستشو رو گردنم طرحوار کشید....من نمیدونستم چی باید بگم که ناراحت نشه. اخه فکر نمیکردم ممکنه بدتر بشه. فکرم فقط قدر همون لحظه بود . شاید اونم اصلا فکرشو نمیکرد که هی کار بجاهای باریکتر بکشه. اخه اینجا بیشتریا نظر دادن که اون همجنس باز یا همجنسگراست...ولی اخه منی که چار ساله میشناسمش فکر نمیکنم. اخه اون مومن بود. نمازخون بود.وهست.و هربار بعد ارتباطهای خطامون توبه میکرد و خیلی رعایت میکرد ک تنهانشیم یا شوخی نکنیم. ولی نمیدونم چرا توبه هامون نتیجه اش قوی و محکم نبود....درسته اون شروع کننده رابطه ها بوده هربار ولی فکر نمیکنم اون هم نخاسته که این اتفاقا بیفته. شاید من باید یه بار یه جوری بهش میفهموندم که تمومش کنه. عذاب وجدان اینو دارم که شاید اون هم یه دختر خوب بوده و مثل من اشتباها یا ازرو کنجکاوی و شوخی هی بیشتر و بیشتر آلوده شده. اخه بجز من باهیچ دختره دیگه ای نه درارتباط بوده و نه هست. و ازطرفی خیلی دلش یه همسر خوب میخاد. یه مرد خوب و باخدا.و این مدت که از آخرین اشتباهمون تو خونشون ازهم جداشدیم....خیلی پشیمونه و واقعا داره خودشو ازمن دور میکنه. خودش هزاربار میگه یگانه ازمن دورشو ک بیشتر ازین اذیتت نکنم. میگه اینبار باید توبمون خوب جواب بده. میگه دلش میخاد هرجوری که من مایلم ازهم دوربشیم. هربار بهش گفتم ازت بدم میاد. بنده خدا هیچی نگفته.همش میگه نباید شوخی شوخی شروعش میکردیم. هروقت بهش میگم همه این مشکلاتو تو برام پیش اوردی.... میگه بخدا نمیخاسته...میگه چرا فقط باتو؟ چرا همه چی از یه بچه بازی شروع شد؟ همش حق رو بمن میده درحالیکه فکر میکنم اونم مثل من گرفتار یه شوخیه احمقانه شده. وگرنه نمیتونه همجتس گراباشه. اخه میگم رویاهاش درباره مرد اینده زندگیشه....یااینکه فقط من بودم که باهاش این اتفاقا افتاده.... و میگم اگر هربار رابطمونو بررسی کنیم اولش بایه شوخی شروع شده...و واقعا برنانه یا فکر توش نبوده. میشه خواهش کنم این پیاممو بخونید و بیشتر کمکم کنید. اخه خیلی بخاطرش ناراحتم....

---

دوست عزیز امروزه متاسفانه به علت بالا رفتن سن ازدواج، شاهد این گونه اختلالت جنسی هستیم...همونطوری که تو یکی از پست ها هم گفتین
ایشون هم دوست داره یه شوهر خوب داشته باشه...
در حالت کلی اگه ازدواج کنه خوب میشه نگرانش نباش ولی سعی کن بهش پیشنهاد بدی که به یک مشاور یا روان پزشک مراجعه کنه البته مشاور خانم باشه
در هر صورت سعی کن باهاش تنها نشی باهاش قهر نباش...حرف بزن ولی هیچ وقت خونشون نرو و تنها نشو به هیچ عنوان

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ALI.ENG

دوست عزیز امروزه متاسفانه به علت بالا رفتن سن ازدواج، شاهد این گونه اختلالت جنسی هستیم...همونطوری که تو یکی از پست ها هم گفتین ایشون هم دوست داره یه شوهر خوب داشته باشه... در حالت کلی اگه ازدواج کنه خوب میشه نگرانش نباش ولی سعی کن بهش پیشنهاد بدی که به یک مشاور یا روان پزشک مراجعه کنه البته مشاور خانم باشه در هر صورت سعی کن باهاش تنها نشی باهاش قهر نباش...حرف بزن ولی هیچ وقت خونشون نرو و تنها نشو به هیچ عنوان

---

مرسی از جوابتون....آره واقعا گاهی دلم برای همه جووونا میسوزه....واقعا کاش وضعیت ازدواج بهتر بشه و این همه نابسمانی ها نباشه. من خودم خیلی عاقل بودم. و هربارهم میخاستم عاقلانه عمل کنم ولی دلم نمیزاشت یهو بد بزنم تو برجکش. وگرنه ازاولم خودمو هیچوقت درگیر این اشتباهات نمیکردم. و اونقدری که حواسم به ارتباطهای عمومیم باپسرها بود ..... و همیشه فکر میکردم دربرابر پسرها باید عاقل باشم و حتی چادر بپوشم که احیانا من باعث مشکلی برای پسری نشم. ولی فکرشم نمیکردم ارتباط دختر بادختری هم انقدر در نزدیکیه ماها باشم. فکر نمیکردم توایران همچین اتفاقی بیفته. واسه همین اولاش فکر میکردم یه شوخیه که هرچه زودتر تموم میشه....ولی بعدها فهمیدم متاسفانه این ارتباطات در نزدیکترین حالت به ادم هاست. دوستم متاسفانه فیلم خارجی خیلی میبینه. دلیلش تقویت زبان انگلیسیشه. و واقعا هم تاثیر داره....زبان اون از من بهتره. ولی فکر میکنم دیدن این همه فیلم هرچند هم که بگی صحنه هاشو نمیبینم بازهم تاثیر زیادی داره،اینطور نیست؟ و اینکه دقیقا نمیدونم ربط داره یانه....ولی بیشتر اشتباهاتمون زمانی بوده که دوستم شروعه عادت ماهیانش بوده.... حس میکنم اتفاق این زمانها دقیقا با شروع این مورد شاید بی دلیل نیست....علمیشو نمیدونم؟ فقط یه سوال مهم دارم؟ من میتونم کمکی بهش بکنم یا جداشدنمون بطور کلی بهتره براش؟؟؟

و صدالبته ازتون خیلی متشکر و ممنونم آقای دکتر شهرام.مرسی از راهنمایی هاتون...

سلام

ببین دختر عزیزم, متاسفانه جدا سازی جنسی و عدم آگاهی و شناخت درست از مسائل و روابط جنسی موجب این نوع اختلالات در جوامع بشری میشه.

اصلا مهم نیست که چرا و چگونه وتوسط کی اینگونه روابط بین شما دو نفر شکل گرفته مهم اینه که این رابطه برای دو نفر که اصطلاحا کشش طبیعی دارند به جنس مخالف خود کاملا غیر عادی و بیماری و اختلاله

پس بهتره دنبال کی مقصره و چرا و.... نگردین.

شما دو نفر مثل دو تا معتاد به مواد مخدر میمانید که تا درمان نشید و واقعا به دنبال سلامت و ترک نباشید به هم که برسید و فضای مناسبی باشه شروع میکنید

بهتره که این رابطه رو نه از روی نفرت وقهر بلکه برای کمتر آسیب رسیدن به هر دو کلا قطع کنید.
حتما از یک مشاور حاذق خانم کمک بگیرید.
از کتابهای کمک علمی در زمینه مسائل انسانی و عشق و روابط جنسی کمک بگیرید.
ورزش و گروه دیگری از دوستان رو فراموش نکنید.
یک ازدواج خوب بر اساس شناخت خوب و عشق و علاقه خیلی کمک کننده شماست
به درس و شغل و آینده فکر کنید و نقشه بکشید.

گذشته در گذشته پس بر روی زمان حال فکوس کنید و متوجه آینده باشید.

آرزوی بهترینها رو براتون دارم

سپاس
dr

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

مرسی از جوابتون....آره واقعا گاهی دلم برای همه جووونا میسوزه....واقعا کاش وضعیت ازدواج بهتر بشه و این همه نابسمانی ها نباشه. من خودم خیلی عاقل بودم. و هربارهم میخاستم عاقلانه عمل کنم ولی دلم نمیزاشت یهو بد بزنم تو برجکش. وگرنه ازاولم خودمو هیچوقت درگیر این اشتباهات نمیکردم. و اونقدری که حواسم به ارتباطهای عمومیم باپسرها بود ..... و همیشه فکر میکردم دربرابر پسرها باید عاقل باشم و حتی چادر بپوشم که احیانا من باعث مشکلی برای پسری نشم. ولی فکرشم نمیکردم ارتباط دختر بادختری هم انقدر در نزدیکیه ماها باشم. فکر نمیکردم توایران همچین اتفاقی بیفته. واسه همین اولاش فکر میکردم یه شوخیه که هرچه زودتر تموم میشه....ولی بعدها فهمیدم متاسفانه این ارتباطات در نزدیکترین حالت به ادم هاست. دوستم متاسفانه فیلم خارجی خیلی میبینه. دلیلش تقویت زبان انگلیسیشه. و واقعا هم تاثیر داره....زبان اون از من بهتره. ولی فکر میکنم دیدن این همه فیلم هرچند هم که بگی صحنه هاشو نمیبینم بازهم تاثیر زیادی داره،اینطور نیست؟ و اینکه دقیقا نمیدونم ربط داره یانه....ولی بیشتر اشتباهاتمون زمانی بوده که دوستم شروعه عادت ماهیانش بوده.... حس میکنم اتفاق این زمانها دقیقا با شروع این مورد شاید بی دلیل نیست....علمیشو نمیدونم؟ فقط یه سوال مهم دارم؟ من میتونم کمکی بهش بکنم یا جداشدنمون بطور کلی بهتره براش؟؟؟

---

در مورد اینکه فیلم های خارجی تاثیر گذار هست درسته تاثیر خودشو میزاره
و اینکه کی شروع شده فکر نمیکنم ربطی به عادات ماهیانه داشته باشه زیاد...این یه نوع انحراف جنسیه
حتی اگه قرار باشه هنگام شروع عادت ماهیانه حس جنسیش قوی تر بشه دلیلی نداره که تمایل پیدا کنه به هم جنسش..
کمکی که میتونی بکنی اینه که باهاش تنها نشی هیچ وقت و بعد از یه مدت هم که باهاش حرف زدی بهش بگی بره پیش یه روان پزشک خانم که یکمی روش کار کنه

امروز رفتم مشاوره.... سی دقیقه هشتاد هزار تومن.... احیانا زیاد نیست؟ اخه من تو سی دقه چی میتونم بگم؟ فقط همش تونستم توضیح بدم و بهم گفت جلسه بعدی ام برم. من جلسه ی بعدی برم هم یه هشتاد تومنه دیگه... من از کجا پول بیارم این همه؟ هر نیم ساعت نزدیکه صد تومن بدم؟ تازه اونم بدون اطلاع مادرو پدرم. از پولای خودم باید بدم. بعدشم این یه جلسه که خیلی مشاوره ی خاصی نگرفتم. چرا انقدر گرون اخه؟ چرا مشاوره باید انقدر گرون باشه؟ پس اینکه میگن جامعمون نیاز به مشاوره دادن داره چیه؟ چرا هیشکی دلش بحال جامعه نمیسوزه؟ چرا کمی ارزون تر حساب نمیکنن که ادم بتونه بدون دغدغه ی مالی به درمان مشکلش فکر کنه. اخه آدم دلش بخاد بره پیش مشاوره حضوری بعد اینهمه پول نداشته باشه باید چیکار کنه؟ باید قیدشو بزنه دیگه؟ درسته؟ خب این بده که. باعث میشه ادما خیلیاشون بخاطر مالی بودن مشکل نرن مشاوره و مشکلشون بزرگ و بزرگتر بشه. این مشاوره ها دلشون بحال ما نمیسوزه؟ دلشون نمیخاد مشکل ما حل بشه؟ فقط میخان پول بجیب بزنن؟ اگر همین مشاور کمی ارزونتر بود من دوره درمان رو کامل میرفتم. ولی الان مجبورم مشکلمو حل نشده رها کنم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شهرام2014

سلام ببین دختر عزیزم, متاسفانه جدا سازی جنسی و عدم آگاهی و شناخت درست از مسائل و روابط جنسی موجب این نوع اختلالات در جوامع بشری میشه. اصلا مهم نیست که چرا و چگونه وتوسط کی اینگونه روابط بین شما دو نفر شکل گرفته مهم اینه که این رابطه برای دو نفر که اصطلاحا کشش طبیعی دارند به جنس مخالف خود کاملا غیر عادی و بیماری و اختلاله پس بهتره دنبال کی مقصره و چرا و.... نگردین. شما دو نفر مثل دو تا معتاد به مواد مخدر میمانید که تا درمان نشید و واقعا به دنبال سلامت و ترک نباشید به هم که برسید و فضای مناسبی باشه شروع میکنید بهتره که این رابطه رو نه از روی نفرت وقهر بلکه برای کمتر آسیب رسیدن به هر دو کلا قطع کنید. حتما از یک مشاور حاذق خانم کمک بگیرید. از کتابهای کمک علمی در زمینه مسائل انسانی و عشق و روابط جنسی کمک بگیرید. ورزش و گروه دیگری از دوستان رو فراموش نکنید. یک ازدواج خوب بر اساس شناخت خوب و عشق و علاقه خیلی کمک کننده شماست به درس و شغل و آینده فکر کنید و نقشه بکشید. گذشته در گذشته پس بر روی زمان حال فکوس کنید و متوجه آینده باشید. آرزوی بهترینها رو براتون دارم سپاس dr

---

سلام. بسیار سپاس از این همه راهنماییه درست. خیلی حرفاتون خوبه و قبولشون دارم واقعا دعاتون میکنم.مرسی. امروز بالاخده نوبتمون شد واسه مشاوره. بایه مشاوره خانم روانشناس بالینی فکر کنم. من و دوستم باهم رفتیم. اول دوستم رفت تو و صحبت کرد و بعدش من رفتم. حدودا چهل دقه طول کشید و خیلی بنظرم گرونه . هشتاد هزار تومن دادم. بهم گفت باید بتونم قاطعانه تر نه بگم. باید اعتمادبنفسمو بالاببرم و نه گفتنو تقویت کنم. و البته بخشی هایی از حرفهای شما رو زدن که مثل همین بدرس و نقشه برای زندگی ایندتونو اینا فکر کنید و خیلی چیزا. ولی خواستم که بهم بگن چجوری باچه راهی بتونم نه گفتن قاطعانه رو یادبگیرم...ولی وقت نشد جواب بدن.وگفتن جلسه ی بعدی برم تادرین مورد کمکم کنن. ولی من دیگه دلم نمیاد هشتاد هزار تومن بدم برای نیم ساعت. کلا صد و پنجاه ماهی میگیرم. چطوری نزدیک صدتومنشو بدم به مشاوره. اونم جلسه بعدی ام باز بدم. چیکار کنم؟ می ارزه که حتما بااین گرون بودنش برم و نتیجه ای بگیرم؟ یا در همین حدی که درباره مشکل دوستیم گفتن کافیه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

سلام. بسیار سپاس از این همه راهنماییه درست. خیلی حرفاتون خوبه و قبولشون دارم واقعا دعاتون میکنم.مرسی. امروز بالاخده نوبتمون شد واسه مشاوره. بایه مشاوره خانم روانشناس بالینی فکر کنم. من و دوستم باهم رفتیم. اول دوستم رفت تو و صحبت کرد و بعدش من رفتم. حدودا چهل دقه طول کشید و خیلی بنظرم گرونه . هشتاد هزار تومن دادم. بهم گفت باید بتونم قاطعانه تر نه بگم. باید اعتمادبنفسمو بالاببرم و نه گفتنو تقویت کنم. و البته بخشی هایی از حرفهای شما رو زدن که مثل همین بدرس و نقشه برای زندگی ایندتونو اینا فکر کنید و خیلی چیزا. ولی خواستم که بهم بگن چجوری باچه راهی بتونم نه گفتن قاطعانه رو یادبگیرم...ولی وقت نشد جواب بدن.وگفتن جلسه ی بعدی برم تادرین مورد کمکم کنن. ولی من دیگه دلم نمیاد هشتاد هزار تومن بدم برای نیم ساعت. کلا صد و پنجاه ماهی میگیرم. چطوری نزدیک صدتومنشو بدم به مشاوره. اونم جلسه بعدی ام باز بدم. چیکار کنم؟ می ارزه که حتما بااین گرون بودنش برم و نتیجه ای بگیرم؟ یا در همین حدی که درباره مشکل دوستیم گفتن کافیه؟

---

سلام

اولا ممنون از نظر و لطفتون نسبت به من. میدونم تعرفه ها زیادن و قبول دارم ولی خوب اگر این همکار ما سواد کافی و لازم رو داشته باشن می ارزد! چرا که هزینه ای که شما تا به حال از لحاظ روانی برای این

موضوع پرداخت کرده و در آینده باید بپردازید خیلی خیلی بیشتر از اینها خواهد بود!!؟؟

در ضمن اگر جدا توان پرداخت ندارید میتوانید از مراکز دولتی که مشاوره مجانی میدند و یا کلنیکهای روانشناختی که مشاوران متعددی در سطوح علمی مختلفی دارند و تعرفه های مختلفی بهره بجوئید.

موفق باشید

سپاس
dr

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شهرام2014

سلام اولا ممنون از نظر و لطفتون نسبت به من. میدونم تعرفه ها زیادن و قبول دارم ولی خوب اگر این همکار ما سواد کافی و لازم رو داشته باشن می ارزد! چرا که هزینه ای که شما تا به حال از لحاظ روانی برای این موضوع پرداخت کرده و در آینده باید بپردازید خیلی خیلی بیشتر از اینها خواهد بود!!؟؟ در ضمن اگر جدا توان پرداخت ندارید میتوانید از مراکز دولتی که مشاوره مجانی میدند و یا کلنیکهای روانشناختی که مشاوران متعددی در سطوح علمی مختلفی دارند و تعرفه های مختلفی بهره بجوئید. موفق باشید سپاس dr

---

سلام.مرسی ازتون. فقط مشکلم اینه که اولا نمیدونم این مشاوره ها کجاست و چه کسانی هستند؟ دوما نمیدونم این مشاوره های عمومی درمورده مساءل سنگین هم مشاوره میتونن بدن یا کارهای معمولی تر رو انجام میدن. سوما سطح علمیشون و تجربشون چطوره؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط yegane73

سلام.مرسی ازتون. فقط مشکلم اینه که اولا نمیدونم این مشاوره ها کجاست و چه کسانی هستند؟ دوما نمیدونم این مشاوره های عمومی درمورده مساءل سنگین هم مشاوره میتونن بدن یا کارهای معمولی تر رو انجام میدن. سوما سطح علمیشون و تجربشون چطوره؟

---

سلام

نه دیگه اینها بهانه است عزیز!!! حتما میدانند و میتوانند در ضمن آدرس رو میتوانید از مراکز بهزیستی شهر خود و یا مرکز دانشگاهی (پزشکی) سوال فرمائید.

موفق باشید

سپاس

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شهرام2014

سلام نه دیگه اینها بهانه است عزیز!!! حتما میدانند و میتوانند در ضمن آدرس رو میتوانید از مراکز بهزیستی شهر خود و یا مرکز دانشگاهی (پزشکی) سوال فرمائید. موفق باشید سپاس

---

شایدم راست میگید باید بخام و هرطور شده برم.مرسی خیلی خیلی

!!!

عزيز تو راجع به خودت مطمئني كه تمايلي به به دوستت نداري؟؟
معمولا وقتي بهترين دوست آدم اين كارو ميكنه اگه طرف تمايلي نداشته باشه چندشش ميشه و پاپس ميكشه بدش مياد كه با شخص ارتباط داشته باشه !!!!!!!!!
اول از همه با خودت كنار بيا بعد راجع به دوستت تصميم بگير
راستي ميدونستي لذت بردن از اين ارتباط به مرور زمان اعتياد مياره برات
شروع ميكني به ادامه دوستيت و رابطه جنسي رو بيشتر ميكني
فيلم هاي پورنو نگاه ميكني
زماني كه تنهايي به حسي كه با دوستت به دست آوردي فكر ميكني
و از همه مهمتر ميدونستي زماني كه ازدواج كني شوهرت نميتونه راضيت كنه و فقط به هم جنس خودت تمايل داري
پس اين دل تو نيست كه تمايل داره با دوستت ادامه بدي
اين شهوتت هست كه انكارش ميكني
همه دارن راه درست رو بهت نشون ميدن اما شهوتت اجازه نميده مغزت تصميم درست رو بگيره

سلام یگانه عزیز تا به حال شده خیلی رک و راست با دوستتون صحبت کنی و دلیل این رفتارش رو بپرسی؟ ایا امکان ازدواج براش مهیاست؟ قطعا اگه شما که دوست خوب و مطمعنی براش هستید تنهاش بزاری میره سراغ کس دیگه ای و خدا میدونه چه بلایی سرش بیاد. سعی کن باهاش خیلی دوستانه بدون اینکه ناراحت بشه صحبت کن شاید اصلن اون چیزی که تو فکر ماست نباشه و انشالا که با ازدواج مشکلش حل میشه وگرنه شاید اون دوست شماست که با کمک شما باید به روانشناس و مشاور مراجعه کنه. امیدوارم مشکلتون حل شه.

........

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط bestfeel

سلام یگانه عزیز تا به حال شده خیلی رک و راست با دوستتون صحبت کنی و دلیل این رفتارش رو بپرسی؟ ایا امکان ازدواج براش مهیاست؟ قطعا اگه شما که دوست خوب و مطمعنی براش هستید تنهاش بزاری میره سراغ کس دیگه ای و خدا میدونه چه بلایی سرش بیاد. سعی کن باهاش خیلی دوستانه بدون اینکه ناراحت بشه صحبت کن شاید اصلن اون چیزی که تو فکر ماست نباشه و انشالا که با ازدواج مشکلش حل میشه وگرنه شاید اون دوست شماست که با کمک شما باید به روانشناس و مشاور مراجعه کنه. امیدوارم مشکلتون حل شه.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Name12

سلام
هرکس ی شیوه زندگی داره ولی مشکل این هست که شما به جایی برسید که دیگه تمایلی به جنس مخالف نداشته باشید و به صورت یک زن باشید در جامع متوجه من هستید که فردا روز به مشکل بخورید برای ازدواج و... بیشت دختر ها به دلیل بسته بودن فضای جامعه به سوی روابط جنسی با هم جنس خودشون پیش میرن .....( به خوب یا بد بودن رابطه جنسی با همجنس احضار نظری را نمیکنم )
انتخاب با شماست از همه لحاظ بسنجید .

---

سلام ممنون از راهنمایی هاتون

ولی به تاریخ تاپیک ها دقت کنین

تاپیک مال خیلی وقت پیشه... و استارتر هم نزدیک یک سال و نیم سر نزده

لطفا تاپیک های قدیمی رو بالا نیارید...ممنون.