من 30 سالمه ولی دوست ندارم ازدواج کنم این ازدواج نکردنم آیا تاثیری تو زندگی کردنم میزاره؟کلا مجرد بودمو بیشتر ترجیح میدم احساس آزادی بیشتری میکنم اما اطرافیانم وخانواده ام همیشه میخوان منو مجاب به ازدواج کنن این خودش بیشتر باعث استرسم میشه و خیلی باهاش درگیرم نمیدونم چکارکنم؟
سلام
نه تا وقتی خودتون نخواید و احساس نیاز به ازدواج پیدا نکردید هیچ کسی نمیتونه مجبورتون کنه
اگه خودتون از این وضع راضی هستید پس دیگه جای حرف نمیمونهمشکلی هم پیش نمیاد
این زندگی شماست نه بقیه شما خودتون بهتر از هرکس میدونید میخواید ازدواج کنید یا نه!
زندگی سه دیدگاه داره
دیدگاه شما
دیدگاه من
حقیقت
در موردش خوب فكر كنيد درسته سختي هاي خودش رو داره ولي اينكه يكي رو داري كه هر وقت بخاي در اختياره همدم و همصحبتته و مونسته مگه بده خيلي ها خيلي زود از تنهايي خسته ميشن ممكنه شما الان از تنهايي لذت ببريد ولي در آينده نظرتون عوض خواهد شد من به شما توصيه ميكنم انقدر به صورت مقاومتي به مسئله ازدواج فكر نكنيد راه قلب و دلتون رو باز بذاريد و مفهوم عشق رو تجربه كنيد
منظورتون از آزادي چيه ؟اينكه با هر خانمي كه دوست داريد در ارتباط باشيد يا چي؟
نه منظورم برعهده گرفتن مسئولیت ومشکلات ازدواجه وهمچنین جنبه ازدواج های امروزی شده عادت یعنی تنها خود ازدواج شده اصل دیگه کیفیت وعاقبت ازدواج مهم نیست همین امرهم باعث شده ازدواج از هندونه سربسته به پالام پلوم پلیچ تنزل درجه پیدا کنهنوشته اصلی توسط محمدزاده
اين مسائل رو هم ميشه حل كرد خودتون بايد اراده كنيد درسته كه ازدواج مثل هندونه سربستست ولي خب با راهنمايي بزرگترها و شناخت بيشتر ميتونيد اين مسئله رو حل كنيدنه منظورم برعهده گرفتن مسئولیت ومشکلات ازدواجه وهمچنین جنبه ازدواج های امروزی شده عادت یعنی تنها خود ازدواج شده اصل دیگه کیفیت وعاقبت ازدواج مهم نیست همین امرهم باعث شده ازدواج از هندونه سربسته به پالام پلوم پلیچ تنزل درجه پیدا کنه
برادر گلم سن شما هم كم نيست من دو تا برادر شوهر دارم كه يكيش هم سن شما يكي هم نزديك چهل سال و مجرد هستن به نظرم جفتشون يه جورايي اون آرامشي كه همسر من داره رو ندارن زود خسته ميشن عصبي هستند(ساده بگم قاطين) منكه ربط ميدم به مجرد بودنشون البته برادرشوهرام دوست دارن ازدواج كنن ولي هم شرايطشو ندارن هم.....
کلا دو تا دلیل واسه ازدواج نکردن دارم یکی خودم هستم که هیچوقت خودمو دارای شرایط ازدواج نمیدونم چون فکر میکنم نمیتونم همسر مناسبی برای کسی باشم وشخص مقابلم نمیتونه تا ابد کنارم بمونه دلیل دومم هم ربط داره به جامعه که واقعا جایگاه ازدواج خیلی پور وبی ارزش شده توی زندگی که هیچ محبتی نباشه وهیچ تعهدی واقعا ازدواج واسه من شخصا احمقانه است فقط آمارهای طلاقو ببینید واقعا فاجعه است
خب شما چرا نيمه پره ليوان رو نمي بينيد اينكه شايد همسرتون تعهدي نداشته باشه و محبتي بينتون نباشه يه احتماله
درسته شرايط اجتماع خيلي نابسامانه و ...ولي اينها همه بسته به خودتونه
اگر خانمي به هسرش عشق داشته باشه و همسرش هم همينطور سيرابش كنه از عشق زن از هيچ فداكاري دريغ نميكنه اينو مطمعن باشيد
البته گفتيد كه توي زندگي محبت نباشه...ميشه بپرسم چرا اين فكر رو ميكنيد
از نظر من ازدواج یک مخاطره هست و یک ریسک خیلی بزرک فکر کنم بزرگترین ریسک زندگی هر شخصی باشه ومن نمیتونم مبنای ساخته شدن زندگیمو بر اساس حدس گمان یا شاید بزارم من هیچوقت نمیخوام روزی بخاطر اشتباهم افسوس بخورم مگه آدم چقدر عمر میکنه نهایت30سال دیگه زنده ام بخوام زندگیمو با کسی شروع کنم که بعد چندسال دیگه تبدیل به طلاق بشه؟اصلا در مورد خودم بگم واینکه چطور میتونم فرزندی داشته باشم وتربیت کنم که خودم تربیت درستی نداشته باشم؟نتیجه ازدواج یک فرزنده اما فرستادن یک موجود زنده تو این دنیا واقعا اشتباه بزرگیه وقتی خودت احساس امنیت نداری چطور به ازدواج فکر کنی؟
خب همه اينها هم يه حسه و حدس و گمان
يعني شما كاري رو شروع نميكنيد چون ممكنه به شكست منجر بشه ؟؟خب اين درست نيست
البته كه هيچ كس بهتر از شما خودتون رو نميشناسه و من نميتونم صدرصد حرفي بزنم ولي انقدر با ديد منفي به همه چيز نگاه نكنيد
بهترین کارو میکنی
متاسفانه همینطوره وقتی شک باشه به ندرت اون کارو انجام بدم من بین واقعیت واون چیزی که فکر میکنم گیر افتادم واقعا نمیشه اینو تفکیک کرد واقعیت کدومه یا باور من جقدر از حقیقت فاصله داره اما من خیلی از ازدواج میترسم واسم خیلی سخته حداقل واسه من که آدم تنبل وراحت طلبی هستم
خب پس بگووووو بخاطر تامين معيشت زندگي دوست نداريد ازدواج كنيد ؟خب اينكه تنبل هستيد خيلي بده اونم براي يك آقا پسري مثل شما بسم ا... بگيد و شروع كنيد به كار و تلاش كه هم يه جور ورزشه هم تفريح هم رو كامل شدن شخصيت تاثير داره
مگه شما يه زندگي راحت دوست نداريد خب بايد تلاش كنيد سختي بكشيد همه چي با راحتي بدست نمياد و هميشه هم پدر و مادر آدم نميتونن خرجي شما رو هم بدن
من شاغل هستم ولی ازنظر مالی نمیتونم جوابگوی یک زندگی باشم اصلا مسئله من که مالی نیست مشکل من طرز تفکر وماهیت ازدواجه که من در مورد ازدواج دارم
کلا عوامل مختلفی هست توی تصمیم اینکه ازدواج رو انتخاب نمیکنم میتونه خودم باشم(تنبلی.شخصیت.خجالتی بودن شدیدواعتماد به نفس پایین طرز فکر) میتونه جامعه باشه وعدم اطمینان به سرانجام داشتن ازدواج که این میتونه ماهیت ازدواج تو جامعه یا عکس العملی که افراد جامعه نسبت به ازدواج دارند باشه
از هر چیز جدیدی میترسم از ازدواج میترسم از تغییر میترسم از مرگ میترسم هرچیزیکه تغییر باشه از خوردن چیز جدید گرفته از رفتن به جای جدید از آشناشدن با فرد جدیداز چیزهایی که باید توی آینده حدس زد واتفاق میوفته میترسم ازینکه با ازدواج چه تحولی در من وزندگیم اتفاق میوفته میترسم ازینکه با روبروشدن با یک شخص جدیدچه جور رفتاری باید بکنم میترسم اصلا چیزیو نمیخوام تجربه کنم چیز جدیدی رو نمیخوام بدست بیارم میخوام ساکن باشم ساکن ساکن اما امن وبی دغدغه
بهتره به مركز مشاوره تخصصي بريد شايد نياز به درمان داشته باشيد يه مشكل ممكنه از خيلي مشكلات نشات گرفته باشه
ای بابا ازدواج قدیمی شده الان دیگه کسی ازدواج نمیکنه که.ازدواج هم کنی 6 ماه دیگه پشیمون میشی شک نکن
ها بقرآن کسی حوصله دردسرو نداره ولی خانواده و پدرومادرمو چکار کنم؟میگن آرزو دارن آخر عمری دامادیتو ببینیم من بین خوشبختی خودم وخوشحالی اونا کدومو انتخاب کنم؟
یه مدت رفتم پیش یک مشاور بخاطر اینکه دورو بریام اصرار به ازدواجم داشتن مشاور گفت تو الان نمیتونی ازدواج کنی چون تو آینده با خانواده خانمت به مشکل میخوری وگفت که این مشکلت از بچگی رشد کرده تا الان رسیده وباید تغییر بکنی وسعی کنی عوض بشی ولی من نه حوصلشو داشتم نه هزینه مشاوره رو داشتم بخاطرهمین بیخیال شدم
شما كلا فكر كنم خسته اي و حوصله نداري
خب تا كي ؟ يكسال دوسال سه سال تا كي؟
بلاخره بايد يه راهي پيدا كني اينجوري كه پيش بري خيلي به مشكل ميخوري شما خودت خودتون رو بهتر ميشناسي با مطالعه با افزايش اراده اصلا دنبال كار بهتر و درامد بيشتر باش
شما با اين وضعيت مطمعني خوشبختي اينجوري؟؟
من؟ اصلا حوشبخت نیستم تازه برعکس اصلا از شرایط موجود خوشم نمیاد بخاطر همینم فکر میکنم با ازدواج این شرایطم بدتر میشه
من یک سوال میپرسم اونم اینه چرا کل زندگی رو باید از صب تاشب تلاش کرد کار کرد که چی بشه؟چرا باید آدم اینهمه خودشو سختی بده که درآمدش زیاد بشه؟درامد زیادتر چیو میتونه به ما برسونه؟آرامش امنیت خوشبختی؟مثلا منی که6صب تا8شب سرکارم واین روال تا آخر عمرم ادامه پیدا کنه چه آسایشی برام میاره؟من هر چی فکر میکنم بیشتر به این باور نزدیک میشم که زندگی کردن هیچی نمیخواد نیاز به هدف هم نمیخواد نیاز به پیشترفت هم نمیخواد فقط کافیه راحت نفس بکشی اینقدری تلاش بکنی که نمیری بقیه همش خراب کردن وقتته از بین بردن همون آرامش نیمه ونصفه ای هست که به زور داری این اراده که میگین به چه در میخوره اصلا بالاترین اراده رو من داشتم آخرش با اون اراده چه کار کنم؟
دوست عزیز شما باید اینو بدونی که همه ادمها مثل هم نیستند
درسته الان خیلیا توقعشون بالاست ولی یادت باشه شما هم اگه یکمی توقعت رو بیاری پایین میتونی گزینه های زیادی داشته باشی واسه ازدواجت
که همین باعث میشه با اونی ازدواج کنی که زیاده خواه نیست و تو زندگی بهت فشار نیاره
زندگی مشترک نمیتونه مشکلات روحی و روانی شما رو هم تا حدودی رفع کنه ولی نه اینکه همشو رفع کنه
نهایتا سعی کن تا دیر نشده ازدواج کنی و همون اول شرایط خودت رو همونطوری که هست به طرفت بگی
با صداقت بگو مطمئن باش خیلیا حاضر میشند همسرت بشند
ببينيد تا كي ميخايد بشينيد و دست رو دست بذاريد كه آي جامعه خرابه آي من پول ندارم حوصله ندارم
نميشه كه واقعا خيلي ببخشيد رك ميگما تحمل كردن فردي مثل شما بايد خيلي سخت باشه اينو ميگم تا به خودتون بيايد
دقیقا خیلی حرفتون درسته من تنها دلیلی که نمیخوام ازدواج کنم همینه که میدونم طرف مقابلم بدبخت میشه وهرگز نمیتونه منو تحمل کنه من کلا یک جوره دیگه فکر میکنم من نمیخوام ازدواج من زندگی کسیو خراب کنه من وجدانم نمیزاره همچین کاری بکنم ونه منطقم میازه با این شرایت نابسامان به ازدواج فکر کنم این باور منه نمیدونم من باید باورمو عوض کنم یا همه شرایط باید خودشونو عوض کنن بحرحال باور خیلی چیز کمی نیست وتغییرش در حد نا ممکنه
والا چي بگم من هرچي ميگم شما چيز ديگه اي ميگيد خب اگر با اين وضعيت كه ميگيد ميتونيد احساس رضايت داشته باشيد و زندگيتون رو بگذرونيد كه خب جاي بحثي هم نميمونه خب حتما اينطور احساس خوشبختي ميكنيد
من خودم رو ميگم من تازه ازدواج كردم باردار هم هستم از اول زندگي درسته كه همسرم كار ميكرد به قول شما از شش صبح تا هشت شب ميومد خونه يه خونه گرم شام گرم با ارامش غذاش رو ميخورد سر ماه كه حقوق ميگرفت ميديدم كم مياريم ولي باز اون آرامشه هست آخر هفته ها مهموني و مسافرت و اين حرفها با سختي زندگيمون گذاشت تا يه فرصت شغلي براي من ايجاد شد الان دوساله دارم كار ميكنم تقريبا مخارجمون كم نشد هيچ اضافه هم شد ولي باز با اميد و اراده كه ميگم ميخايم تلاش كنيم براي بچمون كه بدنيا نيومده خونه بخريم همه اينها هدفه درسته ه كسي لذت بردن رو تو يه چيز ميبينه بعضي ها انقدر دارن كه نيازي به پول ندارن و هرچي ميخان مهياست خب اينا فقط خوش ميگذرونن و نگران آيندشون نيستن ولي اونايي كه مثل ما هستند بايد تلاش كنن
هر كسي هدفي داره تو زندگي كه شما اونو نداريد متاسفانه
اینکه مسلمه خیلیا حاضرن همسر من بشن اینو به منظور خوب بودن خودم نمیگم برعکس من خیلی هم نا مناسبم اینو بخاط این میگم هر کسی قبول میکنه که ماهیت ازدواج همینطوری شده شبیه خریدن یک آدامس از مغازس که بعدش نخواستن میندازنش دور به همین راحتی
بزرگترین هدفتون چیه به من بگین؟
نه نمیندازند اگه طرف درکش بالا باشه و با صداقت حلو بره هیچی نمیشه
عموما علل طلاق از نااگاهی طرفین نشات میگیره
خخخخخ
هدفم بعد اينكه شرايطم مهيا بشه يه زندگي اروم و راحت كنار خانوادم
البته بدون شرايط هم اروم و راحته ولي بيشتر راحتتر باشم ادما حريصن ديگه منم همينطور
من تو هیچی ادعا ندارم ولی یقین دارم از هر کسی صادقترم حالا از همه نه ولی جزو کسایی هستم که صادقند همین الان کسی پیدا بشه با صداقت من ، منو انتخاب کنه مطمئنا فردا پشیمون میشه با همه آگاهی های قبلش ،وقتی من هنوز خودمو کامل نمیتونم بشناسم هیچکی نمیتونه منو از خودم بهتر بشناسه
چندسالتونه؟کی شرایط مهیا میشه؟ چقدر میخواین عمر کنید؟
27 سالمه تا پنج سال آينده
خب من بگم چون فردا قراره بميرم دست از تلاش بردارم بشينم يه گوشه منتظر مرگم باشم اومديمو صد سال عمر كرديم اونوقت چي ناي چيزي رو داريم فكر ميكنيد چجوري بايد زندگي رو گذروند
هر چیزی یک تعادلی داره میخوام اینو بگم تا حالاشم تلاشی که میکنیم خیلی زیاده بدست آوردن همه اون چیزایی که مثلا هدفه ارزش اینهمه تلاشو نداره منظورم این نیست تلاش بده کلی گفتم این جواب اون حرفتون بود که گفتین بیشتر تلاش کنید تا درآمد بیشتری داشته باشین
وَمِنْ آیَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْکُنُوا إِلَیْهَا وَجَعَلَ بَیْنَکُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً إِنَّ فِی ذَلِکَ لَآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ.
و از آیات خداوندی است که برای شما از جنس خودتان جفتی بیافرید، که در کنار او آرامش یابید، و میان شما عشق و محبّت و مهربانی قرار داد، که در این حقیقت نشانه هائی از خداست برای مردمی که در گردونه اندیشه و فکر نسبت به حقایق به سر می‌برند!
ضمن تایید نظرات خانم محمد زاده .
اولین دلیل ازدواج از دیدگاه قران واسلام رسیدن به ارامشه .مطمعن باشید ارامشی که از طریق ازدواج به دست میارید .
از هیچ راه دیگه ای به دست نمیاد.
پول وتفریح وکار و.... اگر هم ارامش به دنبال داشته باشه ولی زودگذر وسطحیه .
من از اعتقادات مذهبی شما اطلاع ندارم .ولی با ازدواج از دینتون که کامل میشه بگذریم .
به نظر من انسان تا ازدواج نکنه از هر نظر ناقصه .
ازدواج اگر درست صورت بگیره باعث کامل شدن طرف مقابل از همه نظر میشه .
یک زوج موفق میتونند مکمل هم باشن باعث تکامل روح هم بشن .
اصلا مگه هدف از خلقت انسان همین تکامل نیست .خب با ازدواج تا اندازه ای این هدف محقق میشه .
خدا مرهم تمام دردهاست هر چه عمق
خراش های وجودت بیشتر باشد
خدا برای پر کردن آن بیشتر در وجودت جای می گیرد
خدایا دردهایم دلنشین می شود
وقتی درمانم " تویی "
شايد براي شما ارزش نداشته باشه ولي من با توجه به هدفم و برنامه ريزيم برام ارزشمنده و همه تلاشم رو ميكنم نه من همه آدما واسه رسيدن به خواستشون تلاش ميكنن اين طبيعيه
شما اوايل تاپيك گفتيد كه بخاطر مسائل مالي نميخايد ازدواج كنيد كه من بخاطر اين حرفتون گفتم درامد بيشتر داشته باشيد تلاش بيشتر كنيد وگرنه همه جي ماديات نيست
قطعا با نظرتون موافقم خیلی شدید اما؟؟؟؟اما داره اونم ازدواج موفق من با اصل ازدواج اصلا مشکلی ندارم ذاتا هم درسته اما داره اونم اینه که درست صورت بگیره قطعا ازدواج موفق وازدواج دست باشه من ازش پیروی میکنم
مادیات یکی از هزارتا مشکلی هست که وجود داره
شرایط وماهیت ازدواج طوری شده که انجام دادنش بجای آوردن آرامش وخوشبختی عکسش رو تداعی میکنه اینو من نمیگم آمار وارقام میگه اینو من نمیگم دارم اطرافیانمو میبینم کلا شده معضل وکاراشتباه تنها بخاطر حسن فعلی اون کار خوب نیست باید حسن فاعلی هم خوب باشه ازدواج از نظر من غلطه یک غلط بزرگ من توجیحی نمیبینم برای ازدواج چون کاراکترای منفیش خیلی بیشتر از مثبتاشه
زندگی و واقعیتاش همیشه واسه ما آدما پنهونه چون خود ما نمیخواهیم خود واقعی زندگی رو بفهمیم منکه شخصا از این زندگی راضی نیستم ههمون وهمه آدمای خوشبختی که میگن خوشبختن واقعا نیستا همش تظاهره وتخیله با تجسم گلو بلبلو پرنده یک دنیای کاملا فانتزی و غیر واقعی که همه چیزش تخیلیه عشقو دوست داشتنو هدفو تلاشو ازدواجو.......اینا همش تصنعیه
اوا چه روشن فکر ببخشید راه حل جایگزین ازدواج به نظر شما چیست؟
وای چقدر خوشحالم یکی را دیدم که افکار منفی اش از من بیشتره البته خیلی بیشتر
شما لطف دارین اما من افکارم منفی نیست من واقع بینم
نه دیگه زیادی واقع بینی شورشو در آوردی البته منم همینطورمو نه تا این حد
واقع بین بودن دیگه حد نداره یا واقع بینی یا نیستی حد وسطم نداره
شما تاپیک اقا رضا رو خوندی ؟ شاید هم قبلا گوش داده باشی .صحبت های دکتر فرهنگ رو .
بعد از این همه راهنمایی گفتن .
هنگام ازدواج به خدا توکل کن .
یعنی بعد از این که همسر مورد علاقه ات رو که تقریبا معیار های شما رو دارا بود پیدا کردی .به خدا توکل کن .وکارم را به خدا میسپارم .
خدا مرهم تمام دردهاست هر چه عمق
خراش های وجودت بیشتر باشد
خدا برای پر کردن آن بیشتر در وجودت جای می گیرد
خدایا دردهایم دلنشین می شود
وقتی درمانم " تویی "
درسته بخدا توکل کن ولی تو شرایطی که عقلی باشه یک چیزی به اسم احتیاط هست که عقل حکم میکنه انجامش بدی نمیشه تنها با تکیه توکل یک کاری رو انجام داد بعدشم چون توکله بگی از همه چی مصونی
Sent from my E6833 using Tapatalk
Every friends can say: I can understand your feelingBut a best friend can say: I can feel you feeling
با سلام
نظرات دوستان و شرح حالتون رو خوندم و به نظرم شما چون به این سن رسیدید و هنوز ازدواج نکردید ساخت ذهنیتون جوری تثبیت شده که از پویایی افتادید و زندگیتون احتمالا اون رنگ و لعاب و جذابیت مثلا ده سال دوازده سال پیش رو نداره (این قابل درکه). ازدواج برای کسی که هنوز نیازی بهش نمیبینه ( روحی ، جسمی ، فکری و ...) زیاد ضروری نیس . فکر کنم شما در برهه ای قرار گرفتید که انرژی و رغبتتون برای زندگی مثل ذغال زیر خاکستر نهان شده و حتی شناخت درستی از نیاز های خودتون ندارید و احساس پایداری نمی کنید ( پایداری یکی از شروط ازدواج ) . اولین چیزی که توصیه می کنم ، خود شناسی و شناخت خصوصیات و نیاز های خود و توقعاتتون از زندگی ( اگر حس می کنید افسردگی دارید درمان افسردگی). جایگزین های مسائل جنسی در ازدواج را از زندگی (اگر دارید) با جدیت حذف کنید. بعد از این دوره کتاب های مربوط به امر ازدواج و انتخاب همسر و ملاک ها رو مطالعه ای داشته باشید و ملاک هاتون رو در انتخاب همسر پیش چشم بیارید تا از سردرگمی بیاید بیرون. اگر تا به حال از دوران مجردیتون هنوز لذت نبردید سعی کنید لذت های اونو تجربه کنید (گشتن با والدین در و دل و گفت و گو با والدین و خواهر و برادر)و سالم از این دوره عبور کنید. سعی کنید تنبلیتون رو با ایجاد جریمه یا تنبیه برای خودتون مقرر می کنید درمان کنید(یا هر راهکاری که مناسب می دونید.). به هر حال ازدواج نیاز به روحیه شاداب و پویا داره. راجع به مسئله ازدواج سرسخت نباشید طرف مقابل هم مثل شما انسانه فقط باید شناخت درست داشته باشید و توقع بیجا نداشته باشید.
موفق باشید.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟