دو شخصیتی و رفتن سمت مواد مخدر

[Neo]

سلام
من چند وقته دچار دو شخصیتی شدم, از یه طرف دوست دارم برم دنبال آموختن علم و دانش و از طرف دیگر یه حسی بهم میگه مسائل مشکل زندگی برام مهم نباشه و فقط دنبال عشق و حال و ... باشم.
از طرفی این دو شخصیتی باعث شده من به سیگار و ماریجوانا روی بیارم و به حس دومم نزدیک تر بشم.
لطفا راهنماییم کنید.
ممنون

[zbahane]

سلام دوست عزيز....
تصمیماتی که انسان ها می گیرن از عوامل گوناگونی متاثرند که تعدادی از اونها مربوط به خود شخص هست. مانند احساسات، هیجانات، آگاهی، اطلاعات، ادراکات و ارزش های موردقبول ما و برخی نیز از خارج بر ما تاثیر میگذارن که شامل زمان، دوستان، آرزوهای والدین، بخت و اقبال، رسانه ها، مذهب، تبلیغات، فرهنگ و بالاخره شرایط اجتماعی جاری هستن....
گاهي تاثيراتي كه ما از اطراف ميگيريم انقدر زياد هست كه فراموش ميكنيم اين ما هستيم كه قراره زندگي كنيم و نتيجه هر عمل و تصميمي كه بگيريم به خود ما برميگرده...
همين باعث گم كردن هدف و در نهايت از دست رفتن انگيزه ميشه.....
پس بهتره اول دليل تاثير گذاري كه شمارو به سمت پوچي هدايت ميكنه بشناسي و تمركزت رو از اين دليل دور كني....
در اين مواقع بيشتر عوامل خارجي باعث بوجود آمدن اين شرايط ميشن ....
چراكه ذات انسان به خودي خود هميشه به دنبال كمال و پيشرفت بوده و هست....
پس بهتره بيرون از افكار اعمال خودت دنبال دليلش بگردي....
همونطور هم كه خودتون بيان كردين نيرويي شما رو به سمت پيشرف هاي درسي و انجام امور مثبت و آينده ساز هدايت ميكنه كه از كمال طلبي دروني خودتون سرچشمه ميگيره....
پس...
بعد از پيدا كردن و حذف و يا كنترل دليل هيجانات منفي و مسلما خارجي روي نيروي دروني و مثبت خودتون بيشتر تمركز كنيد و با هدف پيش بريد....
اگه نتونستي خودت به نتيجه برسي....
از شرايط اطراف و جو حاكم بر زندگيت و ارتباطاتت بيسشتر صحبت كن....

[Neo]

سلام دوست عزيز....
تصمیماتی که انسان ها می گیرن از عوامل گوناگونی متاثرند که تعدادی از اونها مربوط به خود شخص هست. مانند احساسات، هیجانات، آگاهی، اطلاعات، ادراکات و ارزش های موردقبول ما و برخی نیز از خارج بر ما تاثیر میگذارن که شامل زمان، دوستان، آرزوهای والدین، بخت و اقبال، رسانه ها، مذهب، تبلیغات، فرهنگ و بالاخره شرایط اجتماعی جاری هستن....
گاهي تاثيراتي كه ما از اطراف ميگيريم انقدر زياد هست كه فراموش ميكنيم اين ما هستيم كه قراره زندگي كنيم و نتيجه هر عمل و تصميمي كه بگيريم به خود ما برميگرده...
همين باعث گم كردن هدف و در نهايت از دست رفتن انگيزه ميشه.....
پس بهتره اول دليل تاثير گذاري كه شمارو به سمت پوچي هدايت ميكنه بشناسي و تمركزت رو از اين دليل دور كني....
در اين مواقع بيشتر عوامل خارجي باعث بوجود آمدن اين شرايط ميشن ....
چراكه ذات انسان به خودي خود هميشه به دنبال كمال و پيشرفت بوده و هست....
پس بهتره بيرون از افكار اعمال خودت دنبال دليلش بگردي....
همونطور هم كه خودتون بيان كردين نيرويي شما رو به سمت پيشرف هاي درسي و انجام امور مثبت و آينده ساز هدايت ميكنه كه از كمال طلبي دروني خودتون سرچشمه ميگيره....
پس...
بعد از پيدا كردن و حذف و يا كنترل دليل هيجانات منفي و مسلما خارجي روي نيروي دروني و مثبت خودتون بيشتر تمركز كنيد و با هدف پيش بريد....
اگه نتونستي خودت به نتيجه برسي....
از شرايط اطراف و جو حاكم بر زندگيت و ارتباطاتت بيسشتر صحبت كن....

راستش همونطور که گفتید یکی از دلایلش رسانه ها هست و من وقتی میبینم که مثلا این شخص این کار اشتباه رو میکنه فکر میکنم حتما این کار خوبه و منم باید انجامش بدم.
از طرفی دوستان هم در این حس نقش دارن و متاسفانه به دلیل اینکه مدرسه میرم نمی تونم این افراد رو از زندگیم حذف کنم چون هر روز اون شخص رو میبینم و در کنار من هست.

[zbahane]

پس با توجه به سنتون بايد بگم اين تفكرات و هيجانات طبيعيه چراكه با اين توضيحات نبايد سنتون بالاي 17 يا 18 باشه.....
به افكارت احترام بذار و بهش قدرت تصميم گيري بده....
اگه تو رسانه ها رفتارهاي نادرست رو ميبيني با خودت فكر كن و نتيجه برداري كن كه ممكنه عاقبت چنين افرادي چي باشه؟
آيا سرنوشت روشن و موفقي دارن؟
آيا تكيه گاه محكمي براي اطرافيان به حساب ميان؟
آيا جايگاه اجتماعي و معنوي خوبي دارن؟
اگه اين سوالهارو از خودت بپرسي حتتتما با نيروي مثبت دروني كه داري پاسخ خاي منطقي و خوبي براي خودت پيدا ميكني....
همينطور در برابر دوستانت.....
به خودت بها بده...
ميتوني به جاي اينكه شاگرد اونها باشي اونهارو شاگرد خودت كني...
يادت نره كه تو منفي مطلق نيستي چرا كه يه حس دروني مثبت داري كه تورو به راه درست تشويق ميكنه.....
پس ميتوني بهشون خط بدي....
و راه درست تصميم گرفتن و دور شدن از اشتباهات رو بهشون ياد بدي.....
گاهي بعضي آدما به خاطر جو سنگين و تاريك محيط اطراف تو خاموشي گرفتار ميشن و هرچقدر هم بخوايي با فرياد اونهارو از اين تاريكي بيرون بكشي به دنبال صدا نميان و نميخوان به روشنايي برسن...
اگر ديدي دوستانت از اين دست آدما هستن ديگه ادامه نده ...
كم كم از اونها بيرون بكش....
لزومي نداره قطع رابطه كامل باشه...
اونها ميتونن برات در حد يه همكلاسي و يه دوست مدرسه اي معمولي باشن....
همونطور كه از اونها دور ميشي يواش يواش براي پر كردن جاي خاليشون به افرادي كه شبيه خودت هستن نزديك شو و دوستاي به درد بخور تري پيدا كن....
اين تغيير قطعا تو روند زندگيت تاثير ميذاره.....
پس قدر خودت رو بدون و به خاطر پيشرفت و موفقيت و آينده روشن خودت زندگي كن نه ديگران.....