سلام
دختر/21 ساله/
مشکل من بیانش سخته،چون برای خودم هم واضح نیست.
اما از جایی شروع میشه که شک دارم!به این که برای زندگی راه درستی رو انتخاب کردم..رشته ی درستی رو انتخاب کردم و اینکه این زندگی خوشحالم میکنه یا فقط زندگی نباتی ه!من دانشجوی رشته دندانپزشکی هستم.اما به نوشتن،پیانو،شعر،آهنگ سازی و خوانندگی،عکاسی،مجسمه سازی،والیبال و خیلی رشته های دیگه علاقه دارم!و هر کدوم رو امتحان کردم اطرافیانم به ذوق اومدن و از استعدادم تعجب کردن...خب با وجود تمام امکاناتی که دارم..من نمیتونم مشکلی توی زندگی داشته باشم!!مگه از سرخوشی!(با تمام آسایشی که برام فراهم شده،نمیخوام به خود حق ناراضی بودن بدم!)
مشکل اینجاست که انقدر به کارهای مختلف پرداختم،الان سردرگم شدم.خب توی کشور ما خوانندگی برای من معنا نداره..اما خوندن واقعا خوشحالم میکنه،به آهنگ سازی خیلی خیلی خیلی علاقه دارم..و با فکر کردن به این که اگه میشد این کار رو انجام بدم...اگه میرفتم هنر..اگه عکاسی میخوندم..و هزار اگر و اما و رویابافی..احساس میکنم زندگیم بدون اینکه بدونم چیکار دارم میکنم..و چیکار میخوام بکنم و یک رویای مشخص و هدفی داشته باشم در گذره...
من از "همه کاره هیچ کاره" شدن هراس دارم و نمیتونم بین تمام کارهایی که دلم میخواد انجام بدم یکی رو انتخاب کنم!!
و هر لحظه احساس میکنم فرصتم داره از دست میره و من هیچ رویایی ندارم که برام ارزش جنگیدن داشته باشه.
با خانواده م صحبت کردم...به نظرتون من میتونم دندانپزشک خوبی باشم؟؟بهتر نیست برم رشته ای مثل ادبیات..و روی قلمم کار کنم؟؟..خب جواب مشخص ه!
عجب حرفی میزنی!نویسندگی تفریحی ه و میتونه کنار شغل اصلیت باشه!
اگه بخوام تمام حرفهام رو در یک جمله خلاصه کنم،
من چیزی که خوشحالم میکرد زمانی رو گم کردم...احساس میکنم گم شدم..و نمیدونم چیکار باید بکنم.