نمیخواهم زیاد احساساتی باشم

[amin_skf]

با سلام خدمت دوستان
من 23سالم هست تازه فارغ‌التحصیل شدم و برای ارشد میخونم... یکی از مشکلات بزرگ من از بچگی تا حالا احساساتی بودنم هست که به نظرم اصلا برای یه پسر خوب نیست... البته من هیچ وقت احساساتم رو نسبت به هر چیزی بروز ندادم و بروز نمی دم و کسی هم تا حالا متوجه اش نشده... من خودم به شدت از احساساتی بودن ناراحتم و عذاب می کشم و به نظرم یکی از موانع مهم پیشرفت ام هست... خیلی وقتها تو فکر و خیال میشم و یا وسط درس خوندن فکرم همه جا میره... از همه مهمتر من اصلاً و هیچ وقت به اون چیزی که رویا داشتم و احساسم میخواسته نرسیدم و به خاطر همین میخوام ریشه احساسات رو از بین ببرم در خودم و خیلی هم مصر هستم حاضرم هر کاری بکنم چون خیلی عذاب میکشم نمی دونم چه کارایی باید بکنم

Sent from my C2105 using Tapatalk

[farokh]

این افراد معمولا با نگاهی وسواسی به موضوعات مختلف زندگی نگاه کرده و آنها را براساس نظرات خودشان ارزیابی می کنند. بر همین اساس هم می گویند حساسیت بیش از حد یکی از نشانه های وسواس است و وسواس فکری یا رفتاری می تواند به این شکل خود را نشان دهد.

در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید

021-22689558

در کنار این افراد، خیلی ها هم هستند که مشکل شان به هیچ یک از این موارد ارتباط ندارد، اما حساسند و از این خصوصیت رنج می برند که به گفته این متخصص، شیوه تربیتی پدر و مادر، ترتیب و تعداد فرزندان، توجه بیش از حد خانواده یا کم توجهی و نادیده گرفتن کودک در محیط خانه از عواملی است که می تواند چنین احساسی را در وجود افراد ایجاد کند.




اعتماد به نفس پایین و حساسیت بیش از حد
افرادی که اعتماد به نفس خوبی دارند، معمولا زندگی بهتری را هم تجربه می کنند و در زندگی شرایط مناسب تری خواهند داشت. این شرایط تا جایی پیش می رود که به گفته دکتر ناظمی کمبود اعتماد به نفس حتی می تواند موجب ایجاد حساسیت و زود رنجی هم بشود.
پایین بودن میزان اعتماد به نفس، یکی از مهم ترین دلایلی است که می تواند فرد را حساس و زود رنج کند. نباید فراموش کنیم حساسیت بیش از حد افراد، به اعتماد به نفس آنها بستگی دارد. به این معنی که این افراد چون نسبت به نوع زندگی و شرایطی که دارند، حساس هستند و خودشان را پایین تر از دیگران می دانند، نمی توانند حرف ها و نظرات دیگران را تحمل کنند و چنین رفتارهایی را از خود نشان می دهند.



حساس ها مراقب باشند
دوست ندارد این طور باشد، اما کاری هم از دستش برنمی آید. حساس است و خیلی زود از حرف های دیگران ناراحت می شود. تصمیم می گیرد رفت و آمدهایش را کم کند، روابط اجتماعی اش را حذف می کند و در خانه می ماند تا نه از حرفی ناراحت شود و نه کسی را ناراحت کند. غافل از این که این کناره گیری کردن فقط شرایطش را بدتر می کند و موجب تشدید حساسیت هایش می شود. البته خیلی وقت ها هم دست به کار می شود و سعی می کند رفتارهای اشتباهش را تغییر دهد ولی چون این کار برایش سخت است، در همان ابتدای کار، پشیمان می شود و دوباره به همان روال قبل برمی گردد؛ یعنی حساسیت و ناراحت شدن، بعد تنهایی و فرار از موقعیت برای کم شدن این همه ناراحتی و پس از آن هم تشدید مشکل و بدتر شدن شرایط.
آن طور که این روان شناس توصیه می کند این افراد در اولین قدم باید اعتماد به نفس شان را تقویت کنند و هر کاری از دست شان برمی آید ـ مانند خود گویی های مثبت ـ برای تقویت اعتماد به نفس انجام دهند. همچنین خوب است برای تقویت اعتماد به نفس، به خود آگاهی رسیده و شناخت دقیقی از نقاط ضعف و قوت شان پیدا کنند.




از جمع فرار نکنید
کسانی که حساس هستند، معمولا خیلی دوست ندارند در جمع حاضر شوند و ترجیح می دهند تنها بمانند. گروهی از این افراد هم هستند که همیشه از دیگران ناراحتند و برای همین هنگامی که در جمع هستند، احساس خیلی بدی را تجربه خواهند کرد. در نتیجه طبیعی است این افراد کم کم از جمع دور شوند و تنهایی را ترجیح دهند، اما وقتی آنها از دیگران فاصله می گیرند، طرز فکر و نگرش منفی که نسبت به جمع و دیگران دارند نیز تقویت می شود و در نتیجه نمی توانند با شرایط و موقعیت های جدید هماهنگ شوند.
بنابراین گاهی افراد حساس تصمیم می گیرند به جای حل مساله و ایجاد توانایی برای برطرف کردن این مشکل، از جمع فرار کنند و همین دوری از گروه باعث تشدید مشکلات شان می شود.
اولین و یکی از بهترین کارهایی که می توان برای این گروه از افراد انجام داد، مواجه شدن با موقعیت است. به این معنی که قرار نیست زمانی که احساس می کنید از قرار گرفتن در جمع ناراحت می شوید یا از حرف ها و نظرات دیگران احساس خوبی ندارید، رفت و آمدهایتان را قطع کنید. بلکه توصیه می شود روابط اجتماعی بیشتری داشته باشید، اما قبل از این مرحله، خودتان را بهتر بشناسید و اعتماد به نفس تان را تقویت کنید و پس از آن مهارت های ارتباطی را بیاموزید و بدانید در هر رابطه ای چطور باید برخورد کرد. وی ادامه می دهد:افرادی که حساسیت بیش از حد دارند، معمولا از کمبود قدرت ابراز وجود هم رنج می برند و نمی توانند حرف ها و نظرات شان را بدرستی مطرح کنند. برای همین هم احساسات منفی شان بیشتر می شود و همین می تواند شرایط آنها را بدتر کند. همچنین به این موضوع هم توجه داشته باشید که تمام رفتارها و حرف های دیگران را به خودتان نسبت ندهید و بدانید خیلی از حرف ها و رفتارها به شما ارتباطی پیدا نمی کند.




دیگران هم باید به آنها کمک کنید
کسانی که با فردی حساس و زودرنج زندگی می کنند، معمولا نمی دانند چطور باید با او برخورد کرد؛ اگر خیلی سخت بگیرند، او را ناراحت کرده اند و اگر خیلی کاری به کارش نداشته باشند، این خصوصیت اخلاقی را تشدید کرده اند. پس چه کاری بهترین است و برای کمک به این افراد چه کار باید کرد؟
لحن و نوع کلام و همین طور زبان بدن ما باید متناسب با نیازها و شخصیت فرد باشد، اما با همین حرف ها باید به او کمک کنید رفتارش را تغییر دهد و در موقعیت مناسب قرار بگیرد.
اگر می خواهید به فردی که حساس است کمک کنید رفتارش را تغییر دهد، او را در موقعیت قرار دهید و پس از آن کمکش کنید موقعیتی را که در آن قرار گرفته، بخوبی درک کند و پذیرش بیشتری داشته باشد. همچنین باید این فرصت را در اختیار آنها بگذارید تا اعتماد به نفس شان را تقویت کنند و وضع بهتری داشته باشند.




بچه ها را درست تربیت کنیم
همان طور که گفته شد شیوه تربیتی پدر و مادر هم در ایجاد این حساسیت ها موثر است و می تواند آن را تقویت کرده یا برای حل مشکل کمک کند. دکتر ناظمی هم در این زمینه به والدین توصیه می کند فرزندان شان را طوری تربیت کنند که آمادگی رویارویی با فراز و نشیب های زندگی را داشته و واقع نگر باشند. به این معنی که بچه ها باید در شرایط اجتماعی طبیعی و عادی قرار بگیرند و این طور نیست که در محیطی بسته آنها را پرورش دهیم و انتظار داشته باشیم در آینده هم زندگی اجتماعی موفقی داشته باشند.

[amin_skf]

ممنون از راهنمایی هاتون مشاور عزیز
من بیشتر منظورم احساساتی بودنم هست قبلا خیلی حساس بودم به حرف بقیه ولی الان خداروشکر نیستم... من خیلی احساساتی میشم مثلاً خیلی وقته دوستانم رو میبینم که به کسی که دوست داشتند رسیدند و یا تو زندگی شون تفریح زیاد می کنند اما من به دلیل شرایط خانوادگی و شرایط شخصی که دارم مطمئن ام هیچ وقت نمی تونم مثل دوستانم باشم و به اون کسی دوست دارم برسم و این احساسات و علاقه ها و عواطف به شخص خاص یا خوش گذراندن فقط دست و پاگیرم شده چون چند ساله که میخوام مثل دوستانم باشم و هر کاری از روانشناس تا مشاوره رفتم نتونستم... به خاطر همین دوست دارم برای همیشه احساسات و علاقه هام رو کنار بذارم چون تا الان فقط نتیجه اش شکست بوده و باعث شده در رشته تحصیلی ام که علاقه زیادی هم بهش دارم موفق نباشم

Sent from my C2105 using Tapatalk

[amin_skf]

منظورم اینکه میخوام مثل یه مرد که فقط دنبال موفقیت اش هست و به احساسات اش اهمیت نمیده یا احساساتی نداره و به چیز دیگه ای فکر نمی کنه زندگی کنم و از این راه لذت ببرم

Sent from my C2105 using Tapatalk

[توسکا2016]

منظورم اینکه میخوام مثل یه مرد که فقط دنبال موفقیت اش هست و به احساسات اش اهمیت نمیده یا احساساتی نداره و به چیز دیگه ای فکر نمی کنه زندگی کنم و از این راه لذت ببرم

Sent from my C2105 using Tapatalk

البته فقط مردا نیستند، خیلی خانوم ها هم اینجورین

[توسکا2016]

با سلام خدمت دوستان
من 23سالم هست تازه فارغ‌التحصیل شدم و برای ارشد میخونم... یکی از مشکلات بزرگ من از بچگی تا حالا احساساتی بودنم هست که به نظرم اصلا برای یه پسر خوب نیست... البته من هیچ وقت احساساتم رو نسبت به هر چیزی بروز ندادم و بروز نمی دم و کسی هم تا حالا متوجه اش نشده... من خودم به شدت از احساساتی بودن ناراحتم و عذاب می کشم و به نظرم یکی از موانع مهم پیشرفت ام هست... خیلی وقتها تو فکر و خیال میشم و یا وسط درس خوندن فکرم همه جا میره... از همه مهمتر من اصلاً و هیچ وقت به اون چیزی که رویا داشتم و احساسم میخواسته نرسیدم و به خاطر همین میخوام ریشه احساسات رو از بین ببرم در خودم و خیلی هم مصر هستم حاضرم هر کاری بکنم چون خیلی عذاب میکشم نمی دونم چه کارایی باید بکنم

Sent from my C2105 using Tapatalk

سلام. اگ به جواب رسیدید ب منم بگید