...زندگی مصنوعی...

[sam127]

سلام بچه ها خیلی وقته تو ذهنم افتاده که زندگیم چقدر مصنوعی شده

=======

به خودم میگم اون دختری که قراره زن تو بشه کار شاقی انجام نمیده همه چی آماده کرده هستش خونه ماشین پول او فقط میاد زندگی میکنه

========
همیشه دیدگاهم از یه زندگی نرمال و پر طراوت این بوده : دختر پسر با دست خالی ازدواج کنند .بعد چند سال خونه اجاره ای باشن.بعد چند سال وسیله نداشته باشن..بعد کم کم مثلا موتور بخرن بعد کم کم یه آپارتمان کوچیک بخرن بعد ماشین بخرن الی آخررررر

و دختری که اینطور شرایط زندگی را تحمل کنه و پشت سر بزاره را زن زندگی میدونستم

=======

الان میگم اون دختری که همه چی واسش محیا شده از قبل و میاد پا به زندگی میزاره آیا میشه بهش گفت زن زندگی دختری که هیچ سختی را تو زندگی متاهلیش نداره و همه چی قبل از ازدواج واسه زندگی متاهلیش جور میشه را میشه گفت زن زندگی؟

[Mohsen123]

سلام بچه ها خیلی وقته تو ذهنم افتاده که زندگیم چقدر مصنوعی شده

=======

به خودم میگم اون دختری که قراره زن تو بشه کار شاقی انجام نمیده همه چی آماده کرده هستش خونه ماشین پول او فقط میاد زندگی میکنه

========
همیشه دیدگاهم از یه زندگی نرمال و پر طراوت این بوده : دختر پسر با دست خالی ازدواج کنند .بعد چند سال خونه اجاره ای باشن.بعد چند سال وسیله نداشته باشن..بعد کم کم مثلا موتور بخرن بعد کم کم یه آپارتمان کوچیک بخرن بعد ماشین بخرن الی آخررررر

و دختری که اینطور شرایط زندگی را تحمل کنه و پشت سر بزاره را زن زندگی میدونستم

=======

الان میگم اون دختری که همه چی واسش محیا شده از قبل و میاد پا به زندگی میزاره آیا میشه بهش گفت زن زندگی دختری که هیچ سختی را تو زندگی متاهلیش نداره و همه چی قبل از ازدواج واسه زندگی متاهلیش جور میشه را میشه گفت زن زندگی؟

ولا من اصلا تو این فکرا نیستم ... واقعا چیز جالبی پرسیدی اما به ذهن خودم نرسید... شاید من هم تو فکر همین دوچرخه و بعد موتور و بعد ماشین و ... بودم... و چیزای مادی رو اصلا مهم نمی دونم... آخه بنز یه میلیاردی با پراید چه فرقی داره؟ هر دوشون بعد دو ماه عادی میشه واسه آدم... اصلا زندگی واسه مادیات مهم نیست... وگرنه هر کی تنها تنها بیشتر می تونه به مادیات برسه ... مادیات واسه آدم عادی میشه... اما معنویات میشه؟ نه... از بچگی هر چیزی میشه خدا رو صدا میزنیم... هیچ وقت واسمون خسته کننده و عادی نمیشه... هیچوقت پدر و مادرمون واسمون عادی نمیشه... اگه یه روز نباشن و مسافرت باشن... نبودشون حس میشه... این چیزای منوی خیلی خوبه

یه سوال....

منم بعضی موقع افکارم در مورد آینده زیاد میشه...

ینی الآن دو سالیه که خیلی به آینده فکر می کنم...

بعضی موقع می ترسم از آینده بعضی موقع دلسرد میشم و بی تفاوت...

بعضی موقع میگم واقعا هدف بعضیا چیه تو زندگیشون...

تا چند سال پیش میگفتم ملت با چه هدفی زن می گیرن...

بعد یک سال می گفتم خوب حالا گیریم که زن بگیرن و نیاز روحی دارن و ... با چه هدفی بچه دار میشن

ولا ما بین بچگی و بلوغ گیر افتادیم... شاید از نظر جسمی و فکری کمی بالغ شده باشیم... اما کودک درونمون هنوز فعاله فعاله...

شاید خیلی از جوونای امروزه که این سوالا میاد تو ذهنشون (و باید هم بیاد... اینا رد دادن و دیوونه شدن نیست و طبیعیه و هر کسی از این سوالا و آینده نگری تو ذهنش نیاد در واقع اون رد داده یا بچه است) از نظر فکری بین بلوغ و دنیای بچگی هستن... ینی هم کودک درونشون هنوز فعاله و هم اگه فکر بکنن ... فکر بزرگی دارن...

بعضی موقع کودک درونشون نمی ذاره فکر بکنن اما بعضی موقع هم که تنها میشن و میرن تو فکر... فکرای بزرگونه میزنه به سرشون...

بعضی موقع میترسم این سوالا و آینده نگری منو دیوونه کنه و نتونم بهشون جواب بدم و از زندگی زده شم...

شاید در گذشته این فکرا کم بوده... چون زندگی سخت تر بوده... هر چی انسان در سختی و تلاش باشه کمتر فرصت میکنه به این چیزا فکر کنه...

یه بچه ای که پدر و مادرش فقیر هستن و ... شاید آرزوش پول دار شدن باشه و دنبال لذت اون و ...

شاید دلیل ناراحتی های روحی امروز همین فکر زیاد و نرسیدن به پاسخ درست و گیر کردن بین بلوغ و بچگی باشه....

فکر زیاد باشه اشکال نداره اما به شرطی که استدلال درست و جواب درسته داشته باشه... فکری که با کودکی قاطیه کمتر پیش میاد همچین ویژگی رو داشته باشه... چرا که بعضی موقع با فکر کردن آدم به اهدافی میرسه که با هیجانات کودکی اون در تضاده و این اونو آزار میده....

به خاطر همین به نظرم باید بیخیال بود... بیخیال فکر... کسی که فکرش زیاد فعاله باید کنترلش کنه باید خودشو سرگرم کنه و به هیجاناتش بپردازه وگرنه امکان داره فکر منفی بر اون غالب بشه...

بیخیال فکر و بیخیال درد و بیخیال مشکلات ...

البته بعضی موقع آدم تو حد و حدودش هم گیر میکنه... اینکه آدم نباید کاملا بی خیال باشه... ولی تا وقتی که واسش آزار دهنده نباشه باید فک کنه و وقتی که داره سخت میشه بیخیال باشه...

بیخیال همه چی...

خدایا کمک...

[رزمریم]

سلام بچه ها خیلی وقته تو ذهنم افتاده که زندگیم چقدر مصنوعی شده

=======

به خودم میگم اون دختری که قراره زن تو بشه کار شاقی انجام نمیده همه چی آماده کرده هستش خونه ماشین پول او فقط میاد زندگی میکنه

========
همیشه دیدگاهم از یه زندگی نرمال و پر طراوت این بوده : دختر پسر با دست خالی ازدواج کنند .بعد چند سال خونه اجاره ای باشن.بعد چند سال وسیله نداشته باشن..بعد کم کم مثلا موتور بخرن بعد کم کم یه آپارتمان کوچیک بخرن بعد ماشین بخرن الی آخررررر

و دختری که اینطور شرایط زندگی را تحمل کنه و پشت سر بزاره را زن زندگی میدونستم

=======

الان میگم اون دختری که همه چی واسش محیا شده از قبل و میاد پا به زندگی میزاره آیا میشه بهش گفت زن زندگی دختری که هیچ سختی را تو زندگی متاهلیش نداره و همه چی قبل از ازدواج واسه زندگی متاهلیش جور میشه را میشه گفت زن زندگی؟

داداش سام خواهرانه بهت بگم

زنی که اهل زندگی نباشه حتی اگه بهترین چیزها رو هم براش فراهم کنی باز هم نمیسازه و یه ایرادی میگیره ( مثه همین تاپیک خیانت که تازه آقاهه گفت هیچی هم کم نذاشته)

اونی هم که اهل باشه تو هر شرایطی کنارت میمونه و هرچقدر هم خوب باشی اون وضعیت رو بهتر و بهتر از قبل میکنه

و فراموش نکن که این شرایطت همیشگی نیست

بالاخره زندگی پستی و بلندی داره...ان شاءالله که شما همیشه رو به راه و خوش باشید

اما همونجور که تو زندگی هممون بوده و هست یه جاهایی ممکنه آدم کم بیاره یا از لحاظ مالی یا از لحاظ روانی و جسمی و ...

پس خدا رو شکر کن که مشکلات جوونای امروزی رو نداری و خدایی نکرده یه وقت غره نشی به شرایطت

از خدا بخواه همونجور که این نعمات رو بهت داده خودش هم یه همسر خوب نصیبت کنه که همراهت باشه همیشه

[آراد]

سلام
چه فکریه این طرز فکر!!
من طرز فکرم همیشه این بود در دوران جوانیم
که تا خونه مستقل نخریدم
تا وسیله نقلیه نخریدم
تا حقوقم در حدی نباشه که وقتی خانومم دلش چیزی خاست
براش محیا کنم به هیچ عنوان ازدواج نکنم
چون میخاستم خانومم از هر لحاظ تامین باشه
هیچ دوست نداشتم پا به پای من اجاره نشینی و وسیله نقلیه نداشتن رو
تحمل کنه یا وقتی دلش چیزی خاست جلوش شرمنده بشم!
وقتی همه اینها محیا شد رفتم ب سمت ازدواج
این حرفا چیه خداروشکر کن که از لحاظ مالی تامین هستی و
میتونی راحتی رو برای همسر ایندت فراهم کنی زندگی‌
که فیلم و داستان نیست بخای از که زیرانداز شروعش کنی
و کم کم پولدار بشی و این نشون بده زنت پات میمونه
چرا باید اصلا تا وقتی نداره ادم مسولیت ادم دیگه ای رو به عهده بگیره
خداروشکر کن که تامین هستی و از لحاظ مالی همچی محیاست
سعی کن اخلاق و منش و زندارست هم عالی باشه
تا بتونی همسر ایده الی باشی.
تو زندگی سختیهای زیادی هست که نشون میده همراهت همراه هست یانه
سختی که فقط سختیه مالی نیستش
من خودم از لحاظ مالی تامین هستم اما انقدر از لحاظ خانواده مشکل داشتم که
همسرم رو سفیدم کرده هرکی بود جا میزد
خدارم شکر کن
خیلی ها دوست دارن جای تو باشن

[رامونا]

دوست عزیز نظر شخصی من در مورد اعتقاد شما اینه که خیلی رویایی و رمانتیک داری به قضیه نگاه میکنی.

شما چون خدا رو شکر از نظر مالی تامین هستی و زندگی بی دغدغه ای رو از نظر مالی سپری میکنی و درکی از غصه ای که یه مرد واسه نون شب زن و بچه ش میکشه نداری٬ افکارت به این عقیده دامن زدن!

بله قشنگه که زن و شوهر کنار هم زحمت بکشن و وقتی به همه چی رسیدن لذت مضاعفی از داشته هاشون که ثمره صبر و تلاش و عشقشونه ببرن و کیف کنن. ولی همش به این قشنگیام نیست.

این مسیر سختیهایی داره که اگه جنبشو نداشته باشی و کم بیاری و یه کم شل بیای بدجور با کله میخوری زمین و زندگیت از هم میپاشه.

وقتی صب تا شب مجبوری کار کنی دیگه نایی نداری واسه محبت و توجه به همسرت٬ اگه همسرت خییییلی خانوم باشه و تحمل کنه و بخواد بهت انرژی بده کافیه تو دو روز از سر خستگی یا کلافگی بحث با رئیس و صابکار و همکار و مشتری حوصلشو نداشته باشی!

اونوقته که فرداش دیگه اونم کم میاره و با وجود هزار تا گیر و گرفتاری دیگه نه حوصله بد عنقی شوهرشو داره نه حوصله لبخند زدن!!!

حالا به اینا اضافه کن؛اجاره خونه و هر روز واستادن تو صفای شلوغ اتوبوس و حقوقای کم و هزار تا خرج بچه و نه مسافرت و نه تفریح و کلی مسائل کوچیک و بزرگ دیگه.

درسته صرفا پول ممکنه خوشبختی نیاره اما نبودنش هزار تا بدختی میاره.

تو همین انجمن کم نداشتیم و نداریم مواردی که مشکل اقتصادی دارن و اکثر مشکلاتشونم از بی پولی شروع شده.

چه چیزی بهتر از اینکه اول زندگی شرایط مالی خوبی داشته باشی تا بتونی با خیال آسوده خاطرات دلنشین و قشنگی از روزهای اول با هم بودنتون بسازی!

کجاش قشنگه اگه اول زندگی صب تا شب بدویی و از بودن و لذت بردن در کنار همسرت محروم باشی و فکرت همش درگیر یه قرون دو زار باشه که بتونی چند سال بعد همه چی داشته باشی!

خیلی از جوونا تو جامعه ما الان دارن همینجوری زندگی میکنن و بعضا دیدن زندگیشون فقط از بیرون ممکنه قشنگ باشه٬ چون مطمئنا با آبرو زندگی میکنن و نمیان مشکلاتشونو جار بزنن. کسی از داخل زندگی و دل پرخونشون که مجبورن به خاطر مخارج زندگی از خیلی چیزا محروم باشن خبر نداره.

ای کاش همه جوونای سرزمینمون شرایط شما رو داشتن تا میتونستن از لحظه لحظه جوونیشون لذت ببرن!!

خدا رو شکر که شما شرایطشو داری٬ پس ناشکری نکن و از نعمتایی که خدا بهت داده به بهترین شکل استفاده کن و لذتشو ببر.

و باز هم توی همین انجمن و توی جامعه مطمئنا شاهد این بودی که خیلی دخترا با وجود شرایط خوب مالی و داشتن همه چیز چجوری با اخلاق و رفتار نامناسب خودشونو و شوهرشونو بدبخت کردند.

پس اولویتت برای انتخاب همسر اخلاق باشه٬ چون اونی که اخلاق و منش درستی داره اگه شاه بانو هم باشه حاضره همه چیزشو بده تا لبخند و رضایت شوهرشو از دست نده.

و بالعکس هستن دختراییم که اول زندگی چیزی نداشتن و انقد واسه داشتن و به دست آوردن دست و پا و حرص زدن که از اون به بعد فقط میچسبن به قرون قرون چیزایی که دورشون جمع کردن!

[پریماه.]

سلام بچه ها خیلی وقته تو ذهنم افتاده که زندگیم چقدر مصنوعی شده

=======

به خودم میگم اون دختری که قراره زن تو بشه کار شاقی انجام نمیده همه چی آماده کرده هستش خونه ماشین پول او فقط میاد زندگی میکنه

========
همیشه دیدگاهم از یه زندگی نرمال و پر طراوت این بوده : دختر پسر با دست خالی ازدواج کنند .بعد چند سال خونه اجاره ای باشن.بعد چند سال وسیله نداشته باشن..بعد کم کم مثلا موتور بخرن بعد کم کم یه آپارتمان کوچیک بخرن بعد ماشین بخرن الی آخررررر

و دختری که اینطور شرایط زندگی را تحمل کنه و پشت سر بزاره را زن زندگی میدونستم

=======

الان میگم اون دختری که همه چی واسش محیا شده از قبل و میاد پا به زندگی میزاره آیا میشه بهش گفت زن زندگی دختری که هیچ سختی را تو زندگی متاهلیش نداره و همه چی قبل از ازدواج واسه زندگی متاهلیش جور میشه را میشه گفت زن زندگی؟

ببخشیدا تو خودت خیلیییی سختی کشیدی که این سرمایه هارو. داری ؟؟ یا بابات از اولش بهت سرمایه داده ؟؟

ایا مثل پسرای از بچگی کار میکردی ؟ مثلا سن 14 سالگیت و جوشکاری میکردی ؟؟ تعمیر کاری میکردی ؟ یا کشاورزی کردی ؟؟ صبح ساعت 4 رفتی ابیاری کنی ؟؟ و و و خودت تو سختی بزرگ شدی که توقع داری یه دختر سختی دیده بیاد زنت بشه ؟؟

ببخشید ولی این طرز تفکر به شدت اشتباه پسر وظیفشه وقتی میخواد یه دختر و بیاره تو خونش براش زندگی مهیا کنه ارامش داشته باشه نه اینکه زجرش بده

[sam127]

ببخشیدا تو خودت خیلیییی سختی کشیدی که این سرمایه هارو. داری ؟؟ یا بابات از اولش بهت سرمایه داده ؟؟

ایا مثل پسرای از بچگی کار میکردی ؟ مثلا سن 14 سالگیت و جوشکاری میکردی ؟؟ تعمیر کاری میکردی ؟ یا کشاورزی کردی ؟؟ صبح ساعت 4 رفتی ابیاری کنی ؟؟ و و و خودت تو سختی بزرگ شدی که توقع داری یه دختر سختی دیده بیاد زنت بشه ؟؟

ببخشید ولی این طرز تفکر به شدت اشتباه پسر وظیفشه وقتی میخواد یه دختر و بیاره تو خونش براش زندگی مهیا کنه ارامش داشته باشه نه اینکه زجرش بده

متوجه
منظورم نشدی من میگم پسر و دختری که از 0 شروع میکنن و ازدواج میکنن بیشتر میشه اسم رابطشون را زندگی گذاشت تا منی که همه چیم آماده هستش و ازدواج میکنم

یا حتی بارها شده فلان دخترو بهم معرفی میکنن و حتی خانواده های اون دختر تمایل دارن که باهاشون وصلت کنیم

اون زمان به خودم میگم اگه من یه کارگر ساده بودم اگه بابام فقط یه کارمند بود اگه وسیلم موتور سیکلت بود اگه خونمون اجاره ای بود اگه حقوقم زیر 1 میلیون بود اگه اسم و رسم خانوادگی نداشتیم


بازم این آقا و خانمی که الان دارن خودشون را جر میدن که وصلت باهاشون جوش بخوره اون زمان هم همین رفتار را داشتن ؟؟؟ اون زمان هم مادر عروس زنگ میزد احوال میپرسید اون زمان هم پدر عروس باهام خودمونی بود ؟؟؟ اون زمان هم خود اون دختره هر مناسبت پیام میداد ؟؟؟

یا اصلا محلمم نمیذاشتن چه برسه بخان دختر بهم بدن و منو تو خونشون مهمون کنن

این افکار که میاد تو ذهنم یه حس تنفر پیدا میکنم ازشون و کنسلش میکنم ارتباطمو

[رامونا]

متوجه
منظورم نشدی من میگم پسر و دختری که از 0 شروع میکنن و ازدواج میکنن بیشتر میشه اسم رابطشون را زندگی گذاشت تا منی که همه چیم آماده هستش و ازدواج میکنم

یا حتی بارها شده فلان دخترو بهم معرفی میکنن و حتی خانواده های اون دختر تمایل دارن که باهاشون وصلت کنیم

اون زمان به خودم میگم اگه من یه کارگر ساده بودم اگه بابام فقط یه کارمند بود اگه وسیلم موتور سیکلت بود اگه خونمون اجاره ای بود اگه حقوقم زیر 1 میلیون بود اگه اسم و رسم خانوادگی نداشتیم


بازم این آقا و خانمی که الان دارن خودشون را جر میدن که وصلت باهاشون جوش بخوره اون زمان هم همین رفتار را داشتن ؟؟؟ اون زمان هم مادر عروس زنگ میزد احوال میپرسید اون زمان هم پدر عروس باهام خودمونی بود ؟؟؟ اون زمان هم خود اون دختره هر مناسبت پیام میداد ؟؟؟

یا اصلا محلمم نمیذاشتن چه برسه بخان دختر بهم بدن و منو تو خونشون مهمون کنن

این افکار که میاد تو ذهنم یه حس تنفر پیدا میکنم ازشون و کنسلش میکنم ارتباطمو

دوست عزیز مسلمه که هر کسی باید با خونواده ای وصلت کنه که شرایط یکسانی با خونواده خودش داره.

مشخصه خونواده ای که شرایط مالی خوبی داره تمایلی به ازدواج دخترشون با پسری که چیزی نداره نشون نمیده و بالعکس.

طبیعتا خونواده شما سراغ دخترایی میرن که خونوادشون هم سطح خودتون باشن و خونواده دختر وقتی ببینن شما از نظر خانوادگی هم سطحشون هستید راغب میشن به این ازدواج.

و شرایط اقتصادی یکی از اون چیزای مهمیه که باید در ازدواج در نظر گرفته بشه٬ چون وقتی وضع مالی خوب باشه به دنبالش جایگاه اجتماعی هم بالاس ٬ فرهنگ و شرایط تحصیلی خوبه و ...

تاثیر پول و شرایط اقتصادی در ازدواج انکارناپذیره.

به خصوص تو جامعه امروزی .

اما خوب اینم به این معنی نیست که اگه دو نفری که همه چی دارن با هم ازدواج کنن زندگیشون معنی زندگی واقعی رو نده.

زندگی معنای بزرگتری داره.

در کل نباید یک طرفه به ازدواج نگاه کنی و باید ابعاد زیادی رو در نظر بگیری.

[merina]

سلام آقای سام
شما فکر می کنید که مشکلات زندگی فقط دارایی و پول هستش.
خیلی چیزها تو زندگی آدم پیش میاد که مشخص می کنه که کسی اهل زندگی هست یا نه. به دارایی و نداری هم نیست.
شما دو سه ماه که با یه آدم زندگی کنی متوجه می شی که چه جور آدمی هستش.
بهتره جای این فکر ها که شاید هیچ کدومش تو واقعیت معنایی پیدا نکنه ، زندگیتون رو کنید.
شما اگه هیچ چی نداشتی و با سختی و تو زندگی مشترک می خواستی برسی اگه زنت زن زندگی نباشه نمی تونی برسی به هر حال . اگرم پول دار باشی و زنت خوب نباشه بازم همین اتفاق می افته.
عوض همه این دغدغه ها دعا کنید که خدا آدم خوب و با خانواده ای جلو راهتون قرار بده که با هم خوش باشید و تو غصه ها و ناراحتی ها پشت هم باشید.
چه تو قصر زندگی کنه و چه تو یه اتاق کوچیک بازم دوستتون داشته باشه.

[saba95]

شما خیلی داستان میخونید یا فیلم زیاد میبینی؟
خدا به پسرا پول نده میگن زن نمیگیریم پول نداریم پولم بده یکی مثل شما.
مگه همه چیز پوله؟!!!

[reza1]

سلام بچه ها خیلی وقته تو ذهنم افتاده که زندگیم چقدر مصنوعی شده

=======

به خودم میگم اون دختری که قراره زن تو بشه کار شاقی انجام نمیده همه چی آماده کرده هستش خونه ماشین پول او فقط میاد زندگی میکنه

========
همیشه دیدگاهم از یه زندگی نرمال و پر طراوت این بوده : دختر پسر با دست خالی ازدواج کنند .بعد چند سال خونه اجاره ای باشن.بعد چند سال وسیله نداشته باشن..بعد کم کم مثلا موتور بخرن بعد کم کم یه آپارتمان کوچیک بخرن بعد ماشین بخرن الی آخررررر

و دختری که اینطور شرایط زندگی را تحمل کنه و پشت سر بزاره را زن زندگی میدونستم

=======

الان میگم اون دختری که همه چی واسش محیا شده از قبل و میاد پا به زندگی میزاره آیا میشه بهش گفت زن زندگی دختری که هیچ سختی را تو زندگی متاهلیش نداره و همه چی قبل از ازدواج واسه زندگی متاهلیش جور میشه را میشه گفت زن زندگی؟

سلام

اگه زیاد دوست داری و میتونی دل بکنی مهاجرت کن یک شهر دیگه از صفر شروع کن ، پیش کسایی که نمیشناسنت، خودت برای خودت اعتبار درست کن ...

[sam127]

ممنونم بابت پیام هاتون
تایپیک ختم
به این نتیجه رسیدم که این دیدگاهم از بیخ و بن اشتباهه