سادیسم ذهنی؟؟

[M.PBT]

سلام
من دختری 17 ساله هستم.
مدت خیلی خیلی طولانی هست که در تصوراتم صحنه هایی از انواع شکنجه و... رو مجسم میکنم و معمولا از این تصورات انرژی میگیرم و احساس آرامش میکنم.
از فیلمهایی که به اصطلاح بقیه «دلخراش» یا «ناراحت کننده» هستند لذت میبرم و ترجیح میدهم شخصیت اصلی در فیلمها،داستانها و تصوراتم را بارها تا حد مرگ عذاب بدهم و دوباره به زندگی برگردانم.
تا بحال در واقعیت این تصورات یا مشابه آنها را عملی نکرده ام در واقع بیشتر از ذهنی بودن انها حس خوبی پیدا میکنم. امروز مطالبی درباره سادیسم ذهنی خواندم و میخواهم بدانم آیا خطرناک است؟ بدون دارو و روانشناس قابل رمان هست؟

[تجربه]

سلام

بنظر من اگه این تصورات به حدی نرسه که باعث صدمه زدن به خود یا دیگران بشه، و در حد همون تصور و خیال باقی بمونه، اشکالی نداره و نمیشه گفت خطرناکه اما اگه باعث بشه به کسی صدمه وارد بشه اونوقت خطرناک میشه

[M.PBT]

ممنون که جواب دادید.
من نمیدونم این تصورات تا کجا میتونن پیش برن چون رفته رفته خشونتی که توشون به خرج میدم نسبت به اوایل بیشتر میشه و حس بدی بهشون ندارم

[Tarah3]

سلام
یکم از زندگیت بگو
از کسی توی زندگی بدت میاد ؟
زندگی اسون یا سختی داشتی ؟
از کی تاحالا چنین مواردی رو میبینی
ضمنا من فکر میکنم این مشکل شما حتما باید توسط یه روانشتناس درمان بشه

[sam127]

الان داشتم یه ویدئو میدیدم از قاچاق دختران ایرانی به ترکیه توسط وحید خزایی و هزینه

تو ذهنم اومد کاش میتونستم اینارو به فجیع ترین شکل ممکن به قتل برسونم

این افکار ذهنی ربطی به سادیسم نداره فقط یه حس تنفر قوی هستش یا یه خیالبافی جوانانه

ولی کمتر فیلمهای اسلشر ببین

[M.PBT]

سلام.
معمولا از خیلیا به عنوان یه انسان بدم میاد.
اطرافیانم فکر میکنن زندگی خوب و خوشی داشتم ولی به عقب که برمیگردم فقط روزایی که خیلی زیاد ترسیدم و احساس تنهایی کردم رو میبینم که کم هم نیستن.
خیلی درون گرا شدم ولی برای اینکه تنها نباشم معمولا اولین نفری ام که حرف رو شروع میکنم.
مدت خیلی زیادیه در واقع فک کنم از وقتی هفت یا شش سالم بود چون با این فکرا میتونم ذهنمو به یه چیزی به جز محیط اطرافم مشغول کنم و تو دنیای خودم از این افکار آرامش بگیرم.
منم فک میکنم باید یه روانشناس بدونه ولی نمیتونم خودمو راضی کنم که همه ترسها و تاریکی های زندگیم رو به کسی بگم حتی اگه اون ادم دکتر باشه فقط مطمن نیستم اینا به کسی صدمه میزنن یا نه

[M.PBT]

شاید تنفر ولی خیالبافی جوانانه نیستن
ینی نمیتونن باشن

[شهرام2014]

سلام
من دختری 17 ساله هستم.
مدت خیلی خیلی طولانی هست که در تصوراتم صحنه هایی از انواع شکنجه و... رو مجسم میکنم و معمولا از این تصورات انرژی میگیرم و احساس آرامش میکنم.
از فیلمهایی که به اصطلاح بقیه «دلخراش» یا «ناراحت کننده» هستند لذت میبرم و ترجیح میدهم شخصیت اصلی در فیلمها،داستانها و تصوراتم را بارها تا حد مرگ عذاب بدهم و دوباره به زندگی برگردانم.
تا بحال در واقعیت این تصورات یا مشابه آنها را عملی نکرده ام در واقع بیشتر از ذهنی بودن انها حس خوبی پیدا میکنم. امروز مطالبی درباره سادیسم ذهنی خواندم و میخواهم بدانم آیا خطرناک است؟ بدون دارو و روانشناس قابل رمان هست؟

سلام

دختر گلم مطلب شما رو خواندم, ببین این حالات تو اصلا عادی نیست و میتونه ناشی از مسائل ژتنیکی و آسیبهای شدید باشه و یا اختلالات پرورشی و آسیب دوران کودکی . البته اصلا قصد ترسوندنت رو ندارم گلم ولی حتما بهتره این حالات رو زیر نظر یکی ازهمکاران تشخیص, و کنترل کرد و یا از بین برد. بنابراین دختر گلم:

به یکی از همکاران حاذق مشاور ما در شهر خودت رجوع کن در اسرع وقت.

موفق باشی

سپاس
دکتر

[M.PBT]

خیلی ممنون که وقت گذاشتین