سردرگمى و عذاب وجدان در رابطه

[Melika.g]

سلام..
من ١٠ ماهه با يك نفر رابطه دارم و عشق توي رابطمون دو طرفس. ولى من چند وقت يه بار كارايى ازم سر ميزنه و حرفايى ميزنم كه در همون لحظه حق رو به خودم ميدم ولى وقتى زمان ميگذره يا حرفاى اونم ميشنوم دچار عذاب وجدان بدى ميشم. با اين حال هيج وقت از دستم ابراز ناراحتى نكرده و هميشه سعى كرده يا حقو به من بده يا با آرامش تمام مشكلو حل كنه..
هرچى بيشتر ميگذره بيشتر حس ميكنم كه من توى اين رابطه خودخواهم و دارم اذيتش ميكنم.
براي مثال هميشه وقتايى كه سرش شلوغه و ارتباطمون به حداقل ميرسه كلافه ميشم. يكي دو روز يا ساعتاى اول تحمل ميكنم و ميدونم نبايد حرفى بزنم چون كار داره. ولى هرچى ميگذره حس ميكنم خب حتى اگه انقدم مار داشته باشه باز بايد وقت برا من بذاره. همين ميشه كه اخر روز تحملم تموم ميشه و شرو ميكنم گلايه كردن. گاهي انقد شدت گلابه زياد ميشه كه براي اينكه از دل من در بياره همه كارش ميمونه.
آخرين بار شدت ناراحتى جفتمون طورى شد كه امتحان دانشگاهشو حسابي خراب كرد. ديشب فهميدم چون ميان ترم اون امتخانشو ١٠ شده پاس كردن براش سخت شده. خيلى عذاب وجدان گرفتم.
توى تمام اين مواقع هم حق و به خودم ميدم چون من با هزارتا كارى هم كه داشته باشم بازم براش وقت ميذارم و شايد خودخواهى باشه ولى دلم مى خواد اونم همين قد برام وقت بذاره، هم از عذاب وجدان بعدش نميتونم خلاص شم. همش مى خوام ازش معذرت خواهى كنم ولى آه و ناله زيادى اعصاب هركسيو خورد ميكنه. مى خوام يه كارى كنم همه چيو براش جبران كنم ولى نميدونم چه كارى..
و در آخر اينكه ميدونم چقد خوبه و اگه الان كسى ازم بپرسه نه تنها گله اى ندارم بلكه ميگم بهترين پسر عالم رو دوس دارم.
مرسى كه وقت گذاشتين و خوندين..
اميدوارم با جواب هاتون بتونم از اين عذاب وجدان و سردرگمى خلاص بشم
با آرزوى بهترينا واستون

[یلدا 25]

سلام دوست عزیز
من نمیدونم سن شما و طرف مقابلتون چقدر هست ولی خب توی هر رابطه ای باید درک متقابل باشه وقتی شما کسی رو دوست دارید یقیقنا دلتون میخواد از همه لحاظ حالش خوب باشه و در هر حال تو زندگی فردیش موفق باشه و نیز دوست ندارید چیزی باعث ناراحتیش بشه حتی عکس العمل کارها و رفتارهای خود شما...
پس در نتیجه تا حدودی اعتدال رو رعایت کنید تو رابطه تون و وقتایی که ایشون نمیتونن برای شما زمان بذارن شما نباید ناراحت باشید و باید ایشون رو درک کنید چون در غیر اینصورت دو طرف اذیت میشین و متعاقبا باعث شکست در زمینه کارها و فعالیت های روزمره تون میشه و آخر سر هم روی رابطه تون تاثیر منفی دو طرفه میذاره
پس متقابلا روابط رو طوری تنظیم کنید که واسه هیچ کدومتون دردسر ساز نشه که بعدش هم دچار مشکل بشید.
موفق باشید.

[Melika.g]

ما جفتمون ٢٠ سالمونه.. من همه حرفاي شمارو قبول دارم ولي مشكلم اينه كه وقتي نيست رفته رفته خيلي كلافه و عصبي ميشم
و نميتونم جلوي خودمو بگيرم... اينه كه بيشتر اذيتم ميكنه
از طرفي هم هي تصميم ميگيرم اين رفتارمو تموم كنم. و همش عذاب وجدان اتفاقاي قبلي باهامه. اگه باهام بدرفتاري ميكرد حداقل انقد عذاب وجدان نداشتم..
اميدوارم بهانه گيريامو بتونم جلوشو بگيرم.. ولي نميدونم با عذاب وجدانم چيكار كنم

[Melika.g]

سلام دوست عزیز
من نمیدونم سن شما و طرف مقابلتون چقدر هست ولی خب توی هر رابطه ای باید درک متقابل باشه وقتی شما کسی رو دوست دارید یقیقنا دلتون میخواد از همه لحاظ حالش خوب باشه و در هر حال تو زندگی فردیش موفق باشه و نیز دوست ندارید چیزی باعث ناراحتیش بشه حتی عکس العمل کارها و رفتارهای خود شما...
پس در نتیجه تا حدودی اعتدال رو رعایت کنید تو رابطه تون و وقتایی که ایشون نمیتونن برای شما زمان بذارن شما نباید ناراحت باشید و باید ایشون رو درک کنید چون در غیر اینصورت دو طرف اذیت میشین و متعاقبا باعث شکست در زمینه کارها و فعالیت های روزمره تون میشه و آخر سر هم روی رابطه تون تاثیر منفی دو طرفه میذاره
پس متقابلا روابط رو طوری تنظیم کنید که واسه هیچ کدومتون دردسر ساز نشه که بعدش هم دچار مشکل بشید.
موفق باشید.

ما جفتمون ٢٠ سالمونه.. من همه حرفاي شمارو قبول دارم ولي مشكلم اينه كه وقتي نيست رفته رفته خيلي كلافه و عصبي ميشم
و نميتونم جلوي خودمو بگيرم... اينه كه بيشتر اذيتم ميكنه
از طرفي هم هي تصميم ميگيرم اين رفتارمو تموم كنم. و همش عذاب وجدان اتفاقاي قبلي باهامه. اگه باهام بدرفتاري ميكرد حداقل انقد عذاب وجدان نداشتم..
اميدوارم بهانه گيريامو بتونم جلوشو بگيرم.. ولي نميدونم با عذاب وجدانم چيكار كنم

[یلدا 25]

زنده باشین دوست عزیز
اینطور که مشخصه شما شاید خیلی وابسته به ایشون هستید و این به دلیل احساساتیه که تو این سن دارید طبیعیه البته من اینجوری برداشت کردم و این شاید باعث میشه دوریش واستون سخت بشه و چون شما دختر هستید به دلیل داشتن احساسات بیشتر این نکته واسه تون پررنگ تر هست ولی سعی کنید عقلتون رو به احساستون ترجیح بدید، شما به هدف اینکه هر دو نفرتون آرامش داشته باشین کنار هم هستین پس باید طوری این رابطه رو مدیریت کنین که آسیب ها به حداقل و یا صفر برسه...
اما خب در نظر بگیرید زن و شوهرا هم چندین ساعت رو باید دور از هم تحمل کنن به دلیل شرایط زندگیشون
وابستگی زیاد به خود آدم بیشترین آسیب رو میزنه
منطقی فکر کنید اینجوری عذاب وجدان هم سراغتون نمیاد
وقتی نمیتونین زیاد وقت بذارید و اذیت میشید از دوری هم خودتو به کاری مشغول کنی و به این فکر کنی که ایشون باید به کارای مهم برسن و سعی کنید خودتو با منطق متقاعد کنید.
موفق باشید.