سلام من مشکلم اینه که نمیتونم با جنس مخالف ارتباط برقرار کنم و الان ۲۸ سالمه و تا حالا رابطه ای با هیچ دختری نداشتم. هنگام برخورد با خانمها خیلی مضطرب میشم و اعتماد به نفسم رو کامل از دست میدم. و همچنین حس بدی نسبت به دخترها دارم فکر میکنم همه ی دخترها خیانت کارند و اگه با پسری ارتباط دارند میخوان تیغش بزنن و تو ارتباط با خانمها حس فریب خوردگی بهم دست میده، تا قبل از این حتی تو مغازه ای که فروشندش خانم بود نمی رفتم، تو دانشگاه فقط میرم کلاس و میام و با همکلاسی های دخترم حتی سلام و احوالپرسی هم ندارم.علتش رو خودم تو ۳ مساله جستجو کردم
۱-سنتی و مذهبی بودن خانوادم و فرق گذاشتنشون، از دید خودشون چون اونا دخترن و حساس ترن باید بیشتر حمایت بشن با اینکه ۷،۸ سالی میشه ازدواج کردن و بچه هم دارن هنوز حمایت میشن ولی میگن تو پسری خودت برو کار کن تازه میگن تو باید از خانواده هم حمایت کنی و پول بیاری تو خونه ....
۲-خیانت خواهرم به شوهرش, و پدر و مادرم هم ازش حمایت کردن و گفتن تقصیره شوهرش که بهش محبت نکرده اگه بهش محبت میکرد این نمیرفت سراغ کس دیگه و چون حق طلاق داشت سریع طلاق گرفت و اون بدبختم به خاک سیاه نشست
وقتی دیدم خواهرم و از یک خانواده مذهبی این کار رو کرد و پدرمم حمایتش کرد ،گفتم وای به حال بقیه و دیگه واقعا به هیچ دختری نمیتونم اعتماد کنم.
۳-تو یه مرکز مشاوره کار می کردم و کلی پرونده خیانت میدیدم که شوهره کلی پوله مشاوره میداد تا زندگیش درست شه ولی خبر نداشت زنش با کسه دیگه رابطه داشت و میگفت زودتر کاری کنین طلاق بگیرم برم به عشقم برسم یا پرونده هایی که طرف وقتی شوهرش نبود با افراد دیگه رابطه جنسی داشت یا کساییکه که واسه مشاوره ازدواج میومدن و میگفتن ما قبلا رابطه جنسی داشتیم و ترمیم کردیم یه کاری کنین پسره نفهمه و سریع تموم شه
به همین خاطر کلا نسبت به دخترا بدبین شدم و فک می کنم وقتی ازدواج کنم همسرم یا قبلا رابطه داشته یا چون پول و قدرت کافی ندارم بهم خیانت میکنه
این سه دلیل باعث شده از دخترا دوری کنم و چون خانوادم مذهبی بود فکر میکردن از مثبت بودنمه اما الان که اصرار به ازدواج دارن نمیتونم
حالا هم که میخوام رابطه ای رو شروع کنم توانایی برقراری ارتباط رو ندارم و فک میکنم جذابیتی برای جنس مخالف ندارم
ببخشیییییید طولانی شد