با سلام بنده 4 سال هست ازدواج کردم همسرم علاقه شدید به فرزند پسر داره ولی دیروز فهمیدیم که فرزندمون دختر هست خداییش برا من فرقی نداره ولی ایشون از دیشب داره گریه میکنه عصبی هست و تهدید به سقط میکنه من واقعا نمیدونم باید چیکار کنم
با سلام بنده 4 سال هست ازدواج کردم همسرم علاقه شدید به فرزند پسر داره ولی دیروز فهمیدیم که فرزندمون دختر هست خداییش برا من فرقی نداره ولی ایشون از دیشب داره گریه میکنه عصبی هست و تهدید به سقط میکنه من واقعا نمیدونم باید چیکار کنم
سلام
عزیز مطلب شما را خواندم و در تعجنم از شعور و فهم همسر گرامی شما!!!!!!؟؟ اگر هم هر دو تحصیل کرده و دانشگاهی هستین باید گفت افسوس!!!؟؟
فقط تبریک میگم بخاطر مادر شدن شما, شما قرار نیست نگران باشید و کاری بکنید عزیز چون ایشون هستند که باید در این دوره و زمانه بیشتر بدانند و بفهمند که اولا دختر و پسر نداره و در ثانی در مورد بچه دوم انشالاه میتوانید از مندهای جدید پزشکی در جهت تعیین جنسیت فرزند بهره بجوئید.
نگران نباشید و فقط مادر باشید و از حاملگی خود لذت ببرید.
موفق باشید
سپاس
دکتر
وقتی که بدن فیزیکی بیمار شد باید به پزشک رجوع کرد
و وقتی که بدن روانی مجروح و بیمار شد باید به روانشناس رجوع کرد
سلام
با ایشون صحبت کنید و بهشون بگین قسمت هرچی بوده همون به صلاح ماست و دلداریشون بدین ، بهشون بگین هنوز دیر نشده بعد از چند سال میتونیم دوباره اقدام ب بچه دار شدن بکنیم
بعدش هم مطمئن باشین که اقدام به سقط نمیکنن چون اون حس مادرانه نمیذاره این کار رو بکنه
اگر من همه قوانین را رعایت کرده بودم هیچوقت به هیچ کجا نمیرسیدم
مریلین مونرو
نگران نباشید و فقط مادر باشید و از حاملگی خود لذت ببرید.
اگر من همه قوانین را رعایت کرده بودم هیچوقت به هیچ کجا نمیرسیدم
مریلین مونرو
وقتی که بدن فیزیکی بیمار شد باید به پزشک رجوع کرد
و وقتی که بدن روانی مجروح و بیمار شد باید به روانشناس رجوع کرد
بله همسرم خودش روانشناسی خونده من مهندسی خوندم تو یه شرکت کار میکنم فقط یه بار سقط کردن همین مشکل به اون مفهوم نه
من 32 همسرم 28
اگر من همه قوانین را رعایت کرده بودم هیچوقت به هیچ کجا نمیرسیدم
مریلین مونرو
ممنون از پاسخ شما البته نفرمودید ایشون هم شاغل هستند و یا خیر. در هر صورت به هیچ وجه با ایشون جر و بحث نکنید. سعی کنید فقط و فقط در گیر کار خود باشید و تا حدودی اگر حمایت خواستند
و نوازش, حامی باشید.
به هر علتی ایشون از جنسیت خودشون و زن متنفر هستند که ریشه در کودکی و تربیت داره و آسیب. اگر قبول میکنند(که بعید میدانم) به یکی از همکاران خانم ما(که مادر هم باشند) جهت مشاوره رجوع کنید.
نترسید تهدیدهای ایشون احتمالا فقط از سر خشم و عصبانیته و دیگر هیچ! ولی بازم عرض میکنم در پی قانع کردن ایشون نیاشید. زمان خودش همل میکنه ولی در صورتی که دنبال فرزند دوم بودید میتوانید از متد پزشکی جهت تعیین جنسیت کمک بگیرید.
موفق باشید
سپاس
دکتر
وقتی که بدن فیزیکی بیمار شد باید به پزشک رجوع کرد
و وقتی که بدن روانی مجروح و بیمار شد باید به روانشناس رجوع کرد
وقتی که بدن فیزیکی بیمار شد باید به پزشک رجوع کرد
و وقتی که بدن روانی مجروح و بیمار شد باید به روانشناس رجوع کرد
وقتی که بدن فیزیکی بیمار شد باید به پزشک رجوع کرد
و وقتی که بدن روانی مجروح و بیمار شد باید به روانشناس رجوع کرد
مهندس جان صحبتهای شما هم چندان عقلانه و بالغانه و علمی و... نیست عزیز!!!! خیلی خیلی هر دو راجب انسان امروز+ عشق+خانواده.....کم میدانید!!!!!!
کوتاه سخن:
اصلا و لطفا به هیچ وجه با ایشون کل کل و جر و بحث نکنید حتی اگر ایشون به قول شما فقط و فقط چرت و پرت میگن و بهانه میگیرند
فقط و فقط ساپورت مالی و روحی و دادن محبت یکطرفه(بخاطر جنین و فرزندتان)
نترسید ایشون به دنبال سقط و..... نخواهند بود
به دنبال آدم کردن ایشون نباشید
خودتان به یکی از همکاران رجوع کنید جهت آگاهی و دانستن بیشتر
موفق باشید
سپاس
دکتر
وقتی که بدن فیزیکی بیمار شد باید به پزشک رجوع کرد
و وقتی که بدن روانی مجروح و بیمار شد باید به روانشناس رجوع کرد
این شکلی شدم این تاپیک رو خوندم
خانمتون روانشناس هستن و نمیدونن که روحیه ی مادر چقدر میتونه تاثیر داشته باشه روی بچه؟؟؟!!!!!!
اصلا کار به بعد مذهبیش هم نداشته باشیم
خودشون رو با خودشون رو در رو کنین
کسی که روانشناسه باید انقدر با کج فهمی ( معذرت میخوام واژه ی دیگری پیدا نکردم و قصد جسارت هم ندارم ) رفتار کنه؟؟؟!!!
مگر جنسیت دست خوده آدمه...این تربیت هست که مهمه...چه فرزندی باید تربیت بشه
خیلی ها هستن پسر دار یه روز خوش ندارن از دست پسرشون
برعکس بعضیا هم دختر دارن انگار دنیا مال خودشونه و چقدر دخترا موفقن...مثه همین خواهران منصوریان که قهرمان ووشو شدن و زندگیشون رو زیر و رو کردن!
البته نمیخوام بگم همیشه اینجوری...برعکسش هم هست...ولی خب
این از دید کوتاه و جهان بینی به شدت ضعیف همسرتون هست
سعی کنین ایشون رو با رشته ایی که خوندن بیشتر آشنا کنین!!!!! چون به نظر میرسه که فقط کتاباشون رو حفظ کردن و هیچ درکی ازشون ندارن...
بله واقعا هم باید خدا رو شکر کرد
من زوجی رو میشناختم که نزدیک 12 سال زندگی کردن ولی چون بچه دار نشدن از هم جدا شدن!!!
چه دکترها که نرفتن چه عذاب ها که نکشیدن تا خدا فقط یه بچه ی سالم بهشون بده فرقی هم نداشت دختر و پسر اما نهایت از هم جدا شدن!!!!
این دیگه خیلی بدتره که چشم و هم چشمی میکنن!!!!
نمیدونم چقدر مذهبی هستن...ولی واقعا بعیده این رفتارها
من روانشناسی خوندم و خیلی بعید میدونم این دیدگاهو در مورد کسی که واقعا درک درستی از روان و شخصیت آدما داشته باشه
بهتره شما با جدیت البته با ملایمت حرفتون رو بهش بزنید و حمایتش کنین و یه جورایی ته دلش رو قرص کنین
شاید فک میکنه چون پسر نداره ممکنه از چشم شما بیفته...منظورم از جدیت اصلا عصبانیت و اخم و ترش رویی و اینا نیستاااا اصلا به هیچوجه!! بلکه منظور قاطعیت و محکم بودن شما هس که بدونه کنارش هستین و البته اجازه نمیدین که بچتون آسیب ببینه
بهتره بیشتر بهش توجه کنین البته توجه درست...نه هرچی گفت بگید چشم نه رهاش کنین که فک کنه واقعا تنهاست
بیشتر باهاش حرف بزنین و وقت بذارید تا بدونه که همینجوری هم قبولش دارید.
واقعا این تاپیک رو خوندم حالم منقلب شد...با خودم میگم خدایا چی رو به کی میدی!!!!
استغفرالله ربی و اتوب الیه....نمیدونم واقعا چی بگم...
شما فقط باید یه شرایط مناسب رو ایجاد کنین که حداقل فرزندتون آسیب نبینه
چون روحیه ی مادر یکی از موثرترین چیزها در رشد و نمو بچه هست..فردا بچتون هم به دنیا بیاد اگه بدونه خواستنی نبوده حتما روحیش خراب خواهد شد!
و این رو هم همسرتون بدونن که خیلی از خانما هستن که سقط میکنن و بعدا برای بارداری دچار مشکل میشن و حتی ممکنه دیگه باردار نشن!
و اونوقته که جواب این ناشکری رو میبینن
ان شاءالله که زودتر حالشون بهتر بشه و دست بردارن و شکرگزار نعمت خداوند باشن
مگه مجبوری اینقدر با دلش راه بیاین
با اقتدار کامل برگرد بهش بگو اگه تو میتونی راحت بچه ات را بکشی دیگه ادامه این زندگی برام ارزشی نداره.
بگو شما بچه اتون را دوست دارین و فقط نظر اون مهم نیست.
ایشون رسما میخوان قاتل بچه خودشون باشن
اگه این کار را بکنن شما از این به بعد با ی قاتل زندگی میکنین.
فرستاده شده از LG-D855ِ من با Tapatalk
میفهمم چی میگید
ولی خب میدون جنگ که نیست
الان بدترین کاری که شما میتونین بکنین اینکه برید دادسرا
به خاطر فرزندتون هم که شده باید صبوری کنین
اما قاطعانه حرفتون رو بزنین
بهش بگید اگه میخوای سقط کنی دیگه این زندگی معنی نداره
ولی اگه به حرفتون گوش داد به بهترین شکل حمایتش کنین
مقابله به مثل نکنین
ایشون تو شرایط مناسبی نیستن
اگر من همه قوانین را رعایت کرده بودم هیچوقت به هیچ کجا نمیرسیدم
مریلین مونرو
ماه چندم بارداری هستن؟
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)