فکر بد

[solaleh-rahimi]

سلام دوستان خیلی سعی کردم دیگه به این موضوع فکر نکنم و مزاحم شما دوستای خوبم نشم ولی دارم قاطی می کنم. میگن هر کس به هر چیزی فکر کنه همون اتفاق براش می افته چند روزه یه فکر خیلی بدی اومده تو ذهنم و نمی تونم مهارش کنم. همش فکر می کنم خدانکرده اتفاق بدی برام می افته و مشکل جسمی پیدا می کنم و از اون بدتر فلجی همش تو ذهنمه. همش تلاش می کنم که این افکار بد رو از خودم دور کنم ولی بازم میاد سمتم.لطفا کمکم کنید دارم دیونه میشم..

[farokh]

خب این موضوع کاملا" درسته پس بهتره حالا که دارید انرژی میسوزونید

این انرژی رو برای افکار مثبت بسوزونید تا به شما حس خوبی بده

هر چند انسان ذاتا" موجودی منفی گراست و این یک هنره که بتونه افکار مثبت رو به سمت خودش جذب کنه

[yahoo]

سلام دوستان خیلی سعی کردم دیگه به این موضوع فکر نکنم و مزاحم شما دوستای خوبم نشم ولی دارم قاطی می کنم. میگن هر کس به هر چیزی فکر کنه همون اتفاق براش می افته چند روزه یه فکر خیلی بدی اومده تو ذهنم و نمی تونم مهارش کنم. همش فکر می کنم خدانکرده اتفاق بدی برام می افته و مشکل جسمی پیدا می کنم و از اون بدتر فلجی همش تو ذهنمه. همش تلاش می کنم که این افکار بد رو از خودم دور کنم ولی بازم میاد سمتم.لطفا کمکم کنید دارم دیونه میشم..

سلام
تصویر یک خرس رو مجسم کنید
حالا چشم ها تون رو ببندید و سعی کنید به مدت 5 دقیقه به هر چیزی فکر کنید الا تصویر خرس!!
.....................
شما وقتی یک فکر یا تصویر یا خاطره رو انتخاب میکنید و اون وقت میخواید بهش فکر نکنید بدتر همش میاد به ذهنتون
هر چقدر بخواید به فلان چیز فکر نکنید اتفاقا تو ذهنتون باقی میمونه و به ذهنوتون هجوم میاره
یک تکنیک اینه که فکر کنید این تصویر مزاحم مثل یک بچه است که مدام بهتون پیله کرده و شما رو ول نمیکنه( فکری که از ذهن خارج نمیشه)
شما باید به این بچه بی توجهی کنید
سعی نکنید فکر رو از ذهنتون پاک کنید یا بهش فکر نکنید
اجازه بدید هر وقت فکر اومد بیاد
سعی نکنید خارجش کنید فقط سعی کنید بهش توجه نکنید اون فکر هست بذارید باشه همون طور که یک بچه مدام پیله میکنه پیله کردنش وجود داره اما شما توجه نمیکنید
یا تصور کنید فکر مزاحم مثل یک ابره شما دارید به آسمون نگاه میکنید و این ابر میاد و میره بذارید بیاد و بره شما فقط بهش نگاه کنید خودتون رو با فکر درگیر نکنید
فکر مزاحم نمیتونه کاری کنه مگر اینکه شما خودتون رو باهاش درگیر کنید
....................
مشکل خاصی دارید که مجبورید مدام بهش فکر کنید؟
و اینکه این افکار مزاحم رو همیشه دارید؟

[solaleh-rahimi]

ممنون که کامل جواب منو دادید.من از وقتی که یادمه حدود 4 یا 5 سالگی همین طوری بودم.وقتی دوستی داشتم از رفتنش ترس داشتم یا از نامردی کردنش. وقتی خانوادم بیرون می رفتن و دیر می کردن ترس از نیومدن همیشگی اونا رو داشتم. وقتی می خوام به جایی برم یا کاری بکنم ترس از خراب شدن اون کار دارم. یا ترس از تصادف.یا ترس از تنهایی.وقتی می خواستم برم دانشگاه اونقد از بد بودن بچه ها فکر کردم که 4 سال درسم برام جهنم شده بود. همیشه ترس از تصادف داشتم که وقتی برای اولین بار رانندگی کردم تصادف کردم و رانندگی رو گذاشتم کنار.هر کس منو میبینه میگه تو مشکل فکری داری. این فکرای عجیب و غریب همیشه با من بودن نمیدونم باید چی کار کنم میدونم مشکل دارم اما نمی دونم باید چجوری از کنارشون بگذرم ....

[yahoo]

1-اینکه شما یک سری نگرانی هایی داشته باشید مثل اینکه نکنه کسی شما رو ترک کنه ، یا نکنه کاری رو اشتباه انجام بدید یا اتفاق بدی براتون بیافته یک چیزه
2- اینکه یک سری افکار معمولا حول یک موضوع خاص داشته باشید که مدام به ذهن هجوم بیارن و ول کن نباشن و شما بدونید این افکار بیهوده هستند و بخواید دربارشون فکر نکنید ولی اونها باز هم حضور داشته باشن یک چیز دیگست
اول میخوام بدونم شما هر دو تا موارد بالا رو دارید با فقط یک مورد رو دارید؟
چند مورد از اصلی ترین نگرانی هاتون رو فهرست کنید
درمقابل این نگرانی هایی که براتون پیش میاد چه برخورد، واکنش یا رفتاری رو نشون میدید؟

[solaleh-rahimi]

این دو موردی که شما گفتید و من همیشه داشتم و نمی دونم چجوری باید مهارشون کنم.خیلی وقتا مشکلی برام پیش اومده که من کلی بهش فکر کردم و اعصابمو خرد کردم تا حدی که تپش قلب گرفتم ولی عده ای رو دیدم که در موردی مشابه مشکل من خیلی راحت ازش عبور کردن و گفتن بی خیال.همیشه تو هر مقطعی که وارد شدم نگران تنهایی بودم و تنهایی هم به سراغم میومد.وقتی با کسی اختلاف پیدا می کنم خودمو جلوی اون شخص قوی و بی تفاوت نشان میدم ولی وقتی ازش دور میشم کارم فقط گریه است تا حدی که غذا هم نمی تونم بخورم.واقعا نمی دونم چجوری این افکار و کنترل کنم.

[yahoo]

این دو موردی که شما گفتید و من همیشه داشتم و نمی دونم چجوری باید مهارشون کنم.خیلی وقتا مشکلی برام پیش اومده که من کلی بهش فکر کردم و اعصابمو خرد کردم تا حدی که تپش قلب گرفتم ولی عده ای رو دیدم که در موردی مشابه مشکل من خیلی راحت ازش عبور کردن و گفتن بی خیال.همیشه تو هر مقطعی که وارد شدم نگران تنهایی بودم و تنهایی هم به سراغم میومد.وقتی با کسی اختلاف پیدا می کنم خودمو جلوی اون شخص قوی و بی تفاوت نشان میدم ولی وقتی ازش دور میشم کارم فقط گریه است تا حدی که غذا هم نمی تونم بخورم.واقعا نمی دونم چجوری این افکار و کنترل کنم.

چند مورد از اصلی ترین نگرانی هاتون رو به ترتیب فهرست کنید( مثلا اینطوری1- نمیتون تو جمع صحبت کنم و نگرانم دیگران مسخرم کنن2- نمیتونم از آسانسور استفاده کنم چون میترسم در محیط بسته اش تنگی نفس بگیرم)

مواردی عینی ومشخص که باعث نگرانی شما میشه

درمقابل این نگرانی هایی که براتون پیش میاد چه برخورد، واکنش یا رفتاری رو نشون میدید؟

[هوگر]

اصلاح بدبینی !
مشغول کردن فکر با هرچیزی الا فکرهای منفی ( پرت کردن )
کنترل استرس از راه فکری....

گاهی اوقات علت پیله کردن یک فکر به مغز انسان بیکار بودن مغزه از تصاویر مختلف داستان میسازه...بهتره مغزتون رو درگیر یه مشغله بکنید که فرصت خالی برای داستانبافی نداشته باشه مثلا حل کردن یک معما بازی شطرنج.انجام یه کار ذهنی انجام کار هنری ...و...به هرنحوی ذهنتون رو پرت کنید و ازش در راه های دیگه کاربکشید و مشغولش کنید

[elna]

سلام دوست من شما ک این همه فکربدمیکنیدتاحالاچنددرصدب راتون اتفاق افتاده؟حالا ک میبینید این فکراتون بی ثمر پس چرا ب فک کردن ادامه میدید درسته حالا میگید ب تصادف فک کردید وشده ولی دلیل نمیشه هراتفاقی بیفته بگیدفکرت درست بوده باخودتون فک کنید این همه فک ک کردید هیچکدومشون اتفاق نیفتاده پس دلیلی نداریدبازم فک کنید موفق باشی