کمبود توجه / فزونکاری، یک اختلالِ عصبی است و مشخصه آن ترکیبی از بی توجهی، حواسپرتی، فزونکاری و رفتارِ خودانگیخته است.
Ad/hd در همان اوایل طفولیت خود را نشان میدهد. تخمین زده میشود که بین سه تا هفت درصدِ کودکانِ مدرسهای دچار این اختلال هستند.
که در این میان سهم پسرها از دخترها بیشتر است. در صورتی که این اختلال درمان نشود، تاثیرات منفی رویِ عملکردِ افراد در تحصیل، موقعیتهای شغلی و پیشرفتهای اجتماعی خواهد گذاشت.
کودکانی که دچار اختلال کمبود توجه / فزونکاری هستند، به سختی میتوانند یکجا آرام بنشینند و در کلاسِ درس از خود توجه نشان دهند.
این موضوع حتی برای کودکانی که از لحاظِ هوشی نرمان و یا حتی باهوش هستند نیز صدق میکند. این کودکان معمولا رفتارهای شلوغ و نامنظمی دارند.
اگر این اختلال در کودکان درمان نشود، زمانیکه آنها بزرگتر میشوند بیشتر از سایرین مستعد مصرف مواد مخدر میشوند،
رفتارهای ضد اجتماعی در آنها بیشتر به چشم میخورد و همچنین بیشتر از دیگران دست به اعمال آسیب زا (چه نسبت به خود چه نسبت به دیگران) میزنند.
بنیاد جهانی بهداشت روانی (nimh ) سرمایه گذاری گستردهای برای مطالعه در مورد درمان اختلال کمبودتوجه/فزونکاری انجام داده و بیش از همه تاکید بر درمان چند وجهی دارد.نتیجه این تحقیقات نشان داده ترکیبی از رفتار درمانی و دارو درمانی میتواند بسیار موثر باشد. هر چند باید گفت درمان با دارو بسیار مفیدتر از رفتار درمانی است اما این به آن معنی نیست که از فواید رفتار درمانی استفاده نکنیم. در بعضی موارد که کودک دچارِ استرس و یا ضعف در عملکردِ تحصیلی باشد و یا به منظور بهبود بخشیدن به رابطه کودک با پدر و مادرو همچنین بالا بردن سطح مهارتهای اجتماعی و مواردی از این قبیل، رفتار درمانی مفید خواهد بود. از دیگر فوایدِ درمانِ ترکیبی، استفاده کمتر از دارو است.
باید توجه داشت که یک درمان مشخص و واحد برای ad/hd وجود ندارد. عوارض جانبی یک دارو میتواند ادامه درمان را ناممکن سازد؛ و اگر کودکی با ad/hd دچارِ اضطراب و یا افسردگی نیز باشد، ترکیبی از داروهای محرک و ضد افسردگی و رفتار دارمانی میتواند بهترین گزینه باشد.
در این مورد میتونید با متخصصین کانون مشاوران ایران، مشاوره تلفنی/تخصصی داشته باشید |
|
021-22689558 |