نوشته اصلی توسط
babak2709
سلام من یه پسر 32 ساله هستم زن دارم و زنمو خیلی دوس دارم. من متولد تیر ماه هستم .نمیدونم شاید اینو می گم که این اخلاقمو توجیح کنم. یه ایراد خیلی خیلی بزرگ دارم اونم این که هر کسی رو که می بینم یه دل نه صد دل عاشقش می شم
و این برای مردی که متاهله خیلی بده. برام مهم نیس که دختر باشه یا ازدواج کرده باشه. دوست دارم مال من باشه.میدونم که کارم اشتباهه ولی احساس می کنم دست خودم نیست شب و روز توی فکرمه و منو از درس خوندن هم میندازه تا اینکه انقدر به خودم جسارت میدم که باهاش این موضوع و مطرح کنم. از اونجایی که خودم پسر خوش مشرب و حرف زنی هستم خیلی از این مورد ها هم عاشق من میشن و دست رد به سینه من نمیزنن که باعث وخیم تر شدن ماجرا میشه. بعضی ها هم به من میگم برو خجالت بکش. ولی قسم میخورم که به دیده لذت به اینا نگاه نمیکنم(حداقل در ابتدای عاشقی). این مسئله واقعا داره دیوونم میکنه. کاش کسی بودم که به همه تنها به دیده ************ نگاه می کرد که در نهایت اگه به خواستم نمیرسیدم از کنارش راحت رد می شدم. فراموش کردم بگم زنم هم زن خیلی خوشگل و مهربانه منو خیلی دوس داره خواهش میکنم علت و از اون طرف نبینید. اصلش که من اینو نوشتم از خجالت اونه. منتظر جوابتون هستم ممنون
نظرت چیه؟
