نوشته اصلی توسط
ماهورا
با سلام
بنده حدود 6 ساله که تو شرکت داییم مشغول به کارم. ایشون از 3 سال پیش با خونواده به تهران رفتن و اونجا شرکت زدن و کار میکنن، اما دفترشون که تو شهرستانه و من توش کار میکنم همچنان پابرجاست(به دلیل اینکه هنوز پروژه شون تو شهرستان رو تحویل ندادن). وقتی که میخواستن برن تهران به من گفتن شرکت رو اداره کن و مثل نماینده من تو شرکت باش و من با وجود تو دیگه خیالم راحته، حتی من بهش گفت حالا که دفتر شهرستان کارش کمتره، اگه نیازی به وجود من نیست میتونم دنبال کار دیگه ای باشم که ایشون گفتن نه تا وقتی که زنده ام و شرکت دارم باید باهام کار کنی. ضمنا من تنها خانم شاغل در شرکت ایشون هستم و کارهای دفتر و امور پروژه رو انجام میدم.
تا قبل از اینکه به تهران برن، حقوق من رو هم ماه به ماه مثل بقیه ی کارکنان میدادن. اما از موقعی که به تهران رفتن،اوایل حقوقم رو سه ماه یه بار میدادن و بعد 6 ماه یه بار؛ یه بار بهم گفتن اشکال نداره حقوقت رو چهار ماه یه بار بصورت یکجا بدم؟ که منم به احترام اینکه بزرگترم هستن و زیاد هم مثل بقیه نیاز به پول ندارم گفتم اشکال نداره. و این جوری شد که ایشون سال قبل یه سال به من حقوق ندادن! تو عید اومده بودن شهرستان، رفتم پیشش گفتم من از این ترم میخوام دنبال کارای پایان نامه م باشم و نمیتونم بیام شرکت و بهانه آوردم که عذرم رو بخواد ولی ایشون قبول نکردن و واسه اینکه دلم رو بدست بیارن نصف حقوق یه سالم رو به صورت علی الحساب بهم دادن.
الان دوباره 6 ماه شده و حقوق تنها کسی رو که نمیدن بنده هستم.
واقعا ناراحتم و همش خودخوری میکنم، تو خونه که مطرح میکنم پدرو مادرم میگن اشکال نداره داییته و احترامش واجبه. ولی آخه این روش ایشون، شخصیت من رو زیر سوال میبره، خوب اگه واقعا به من نیازی ندارن چرا رک و پوست کنده نمیگن تا منم این همه از جیب نخورم. هر روز کلی کرایه تاکسی میدم و ... .
واقعا این مسئله ذهنم رو بهم ریخته . ازتون خواهش میکنم راهنماییم کنید چیکار کنم که هم روابط خانوادگی و احترام به بزرگتر حفظ بشه و هم بتونم حق و حقوق خودم رو بگیرم؟
نظرت چیه؟
