نوشته اصلی توسط
solaleh-rahimi
سلام من از بچگی تو برقراری ارتباط مشکل داشتم. همه به من میگن این مشکل به دوران کودکی من برمیگرده. من میخوام با همه خوب باشم ولی خیلی ها این رفتار منو روی وظیفه یا ضعف من حساب میکنن. خانواده من خیلی از ارتباط داشتن حتی با فامیل های خودشون فراری ان.شاید رفتار غیر منطقی فامیل ها هم به خاطر تفکر خانوادم باشه ولی من میخوام با همه خوب باشم. از تنهایی بیزارم. دارم دیونه میشم. هیچ وقت دوست خوب نداشتم. همیشه به همه کمک کردم ولی بعد از کمک کردن دیگه هیچ خبری از اونا نبوده. تو دبستان تا دبیرستان مشکل داشتم امیدم به دانشگاه بود که اون از همه بدتر شد. هر چی سمت فامیل همون میرم فقط تحقیر میشم. خب چی کار کنم که تو دوران های دیگه مشکل پیدا نکنم خسته شدم از بس تحقیر شدم و دیده نشدم اخه چرااااااااا