نمیدونم شماهم مثل من هستین یانه.
من اول راهنمایی بودم که با یه نفر دوست شدم خیلی صمیمی بودیم.گذشت و گذشت تا سال بعد ترکم کرد و رفت.با یه نفر دیگه خیلی سطحی دوست شدم و سال بعد اونم منو ول کرد و رفت.سال اول دبیرستان شدو درست عین سال اول یکی باهام قاطی شد ، خواستیم باهم بریم رشته ریاضی وی اون منو قال گذاشت و دوباره تنهایی.
سال بعد با همونی که سطحی بودم باهاش موندیم پیش هم ولی اون یک آدم بیشعور شدو من یه آدم تنها، خلاصه اون رفت.اممسال هم که هر دوستی دارم یا ناشی هست یا بی تربیت.خدا تنها کسی هست که من دارم و بعدش خونوادم.یکی از همون بچه هایی که به اصطلاح باهاش دوستم سیگاری شدو یکی هم شرخر.نمیدونم چیکار کنم.میخوام ازدواج کنم ولی سنم همش بیست ساله.الانم کسی باهام دوست نیست.میخوام دلداریم بدین.