وقتي كسي عصبيم كنه جوابش ندم عقده ميكنم
- سلام همگي من يه مشكل خيليييي بزرگي دارم خيلي زود عصباني ميشم تا يه چيزي كه باعث ناراحتيم بشه زود عصبي ميشم داد بيداد ميكنم حرف هايي كه تو دلم بوده رو ميگم گاهي اوقات پشيمون ميشم گاهي هم نه ولي عصبانيتم ١٠ديقست زود خوب ميشم چيكار كنم موقع عصبانيت خودمو كنترل كنم
- اگه هم خودمو كنترل كنم حرفها تو دلم بزارم از خودم بدم مياد كه همون لحظه جوابي ندادم كه اينجور عقده كنه تو دلم
بهم ميگن خيلي شيطونم
ميگن صداي خنده هام همه جا هست
بهم ميگن زلزلم
ميگن زبون دارم اين هوااا
لامصبا همه ظاهر بينن
كسي نگفت چقد تو چشمات غمه
دوست عزیز شما میتونید از این مقاله که دوست خوبمون بعنوان تاپیک قرار داده استفاده کنید
http://forum.moshaver.co/f125/%D8%B1...185/#post39245
خـــــدانـگهــــــدار
سلام عزیزم
میخواستم همینو بگم
چون جوابت خیلی مفصل شد تو یه تاپیک جدید به این لینک برات گذاشتم
http://forum.moshaver.co/f125/%D8%B1...185/#post39245
merci ali bob
بهم ميگن خيلي شيطونم
ميگن صداي خنده هام همه جا هست
بهم ميگن زلزلم
ميگن زبون دارم اين هوااا
لامصبا همه ظاهر بينن
كسي نگفت چقد تو چشمات غمه
سلامنوشته اصلی توسط پريماه..
- سلام همگي من يه مشكل خيليييي بزرگي دارم خيلي زود عصباني ميشم تا يه چيزي كه باعث ناراحتيم بشه زود عصبي ميشم داد بيداد ميكنم حرف هايي كه تو دلم بوده رو ميگم گاهي اوقات پشيمون ميشم گاهي هم نه ولي عصبانيتم ١٠ديقست زود خوب ميشم چيكار كنم موقع عصبانيت خودمو كنترل كنم
- اگه هم خودمو كنترل كنم حرفها تو دلم بزارم از خودم بدم مياد كه همون لحظه جوابي ندادم كه اينجور عقده كنه تو دلم
برو دکتر
برم دكتر چيكار حالت انگار خوش نيست
بهم ميگن خيلي شيطونم
ميگن صداي خنده هام همه جا هست
بهم ميگن زلزلم
ميگن زبون دارم اين هوااا
لامصبا همه ظاهر بينن
كسي نگفت چقد تو چشمات غمه
دارو بهت بده مغزت خنک شه جوش نیاری!!!!!!!
يه چيز بگم اينجا جاي مسخره بازيات نيست پس لطفا جنبه اين انجمن نداري نيا
بهم ميگن خيلي شيطونم
ميگن صداي خنده هام همه جا هست
بهم ميگن زلزلم
ميگن زبون دارم اين هوااا
لامصبا همه ظاهر بينن
كسي نگفت چقد تو چشمات غمه
جدی میگم روانپزشک قرص میده بالانس میشی
شما منو یاد آقا فرشاد1020 میندازی
ایشون کیه؟؟شما منو یاد آقا فرشاد1020 میندازی
کاربریشون رو برین ببینین میفهمین ( فرشاد 1020) ، ایشون هم مثل شما همه رو به خوردن دارو و رفتن به پیش دکتر راونپزشک تشویق میکرد .
الان کاربر محروم هستن ، فکر کردم شما هستین .
موفق باشید
آخی مرحوم شدن.چرا؟
خدا بیامرزه
سعی کن تمرکزت بیشتر شه یوگا خوبه چند تا گلدون داشته باش بهشون برس باهاشون حرف بزن سعی کن تو زندگیت ارامشو بیاری سعی کن خودتو توی محیط های پر استرس قرار ندی برای مقابله با عصبانیتم چند تا کتاب بخون
سلام آقا رضا خواندم کاش من ایشون بودم روانپزشک و آگاه . در هرصورت خدا بیامرزه حالا کی مرحوم شدن و چرا؟
دقیقاً قبل اینکه شما بیاین یعنی یک رو قبل ثبت نام شما در سایت ، و فکر کنم دلیل محروم شدنش هم همین بود که به همه میگفت بیماری و باید بری پیش دکتر روانشاس بوده، دقیقاً نمیدونم .
موفق باشید
هان محروم شدن من غلط خواندم خیال کردم میگین مرحوم شدن!!!!!
پس نباید رفت روانکاو و روانشناس والا بری یا بگی محروم میشی!!!!
محروم شدن؟؟؟ بد هم نشد...
به نظر منم رفتارشون مناسب نبود. شخصا چند بار بهشون تذکر دادم ولی اصلاح نکردن
اینجا اومدیم که همدیگه رو کمک کنیم با تجربه هامون. وگرنه همه میتونن بگن برو پیش مشاور و اینا.
زن و مرد جوانی برای کسب آرامش نزد شیوانا آمدند.آنها به شدت مضطرب و افسرده بودند و از شیوانا می خواستند تا به آنها روشی برای بی خیالی و آسودگی ذهن بیاموزد. شیوانا دستش را به سوی آنها دراز کرد و گفت: "نگرانی خود را در کف دست من بگذارید تا شما را از آن رها سازم! " زن با لکنت گفت: "اما استاد نگرانی ما قابل گذاشتن در دست های شما نیست. چیزی در درون ماست و ما نمی توانیم آن را مثل یک تکه سنگ در دستان شما بگذاریم." شیوانا تبسمی کرد و گفت: "چیزی که خودتان می دانید وجود ندارد چرا درون خودتان زنده میکنید و خودتان را عذاب می دهید؟ " مرد شرمنده گفت: "ببینید استاد! ما در گذشته خود اشتباهات زیادی را مرتکب شده ایم و اکنون بار سنگین این خطاها بر دوش مان سنگینی می کند و مارا عذاب میدهد" شیوانا چرخی زد و به اطراف نگاهی کرد و آن گاه دستانش را به سمت مرد دراز کرد و گفت: "گذشته را به من نشان بده تا تو را از آن برهانم" مرد با حیرت گفت: "اما استاد! گذشته برای لحظه ای رخ داده و برای همیشه رفته و هرکاری کنیم دیگر بر نمی گردد. شیوانا با لبخند گفت: "یعنی تو به خاطر چیزی که برای همیشه از دسترست دور شده ناراحتی؟" زن و مرد به هم خیره شدند و با اعتراض گفتند: "ولی استاد! ما برای آرامش نزد شما آمده ایم و شما همه نگرانی های ما را مسخره کردید.
شیوانا کاغذی را جلوی زن و مرد گذاشت و گفت: "بزرگترین نگرانی های خود را روی این کاغذ بنویسید و به من بدهید" مرد و زن جوان با حوصله و وسواس چندین صفحه کاغذ را نوشتند و به شیوانا دادند. شیوانا آتشی درست کرد و کاغذها را در آتش سوزاند و سپس رو به زن و مرد جوان گفت: "تمام شد! الان می توانید آرام باشید" مرد و زن مات و مبهوت به شیوانا خیره شدند مرد با تعجب پرسید: "استاد! شما حتی آنها را نخواندید! آنها حرفهای گران قیمت و با ارزشی بودند. در واقع به دلیل ارزشمندی این خاطرات و از دست دادن آنها بود که ما مضطرب شده ایم. شیوانا سری تکان داد و از یکی از شاگردان مدرسه خواست تا گران قیمت ترین کاغذ را برای زن و مرد جوان بیاورد سپس آن کاغذ را به آنها داد و گفت: "قیمت این کاغذ بسیار زیاد است حرف های عذاب دهنده ولی ارزشمند خود را روی اینها بنویسید! اما بدانید که من بلافاصله این کاغذ گرانبها را با نوشته های ارزشمند شما می سوزانم. این کار تنها روش خلاصی از خاطرات نگران کننده گذشته است" برای راحت بودن باید ذهن خود را از حمل افکار و خاطرات رها سازید و زندگی خود را از نشانه های ذهنی گذشته پاک کنید. فقط ذهن آزاد است که می تواند آرام باشد.
شیوانا به همراه تعداد زیادى از شاگردان خود صبح زود عازم معبدى در آنسوى کوهستان شدند. ساعتى که راه رفتند به تعدادى دختر و پسر جوان رسیدند که در کنار جاده مشغول استراحت بودند. دختران و پسران کنار جاده وقتى چشمشان به گروه شیوانا افتاد شروع کردند به مسخره کردن آنها و براى هر یک از اعضاى گروه اسم حیوانى را درست کردند و با صداى بلند این اسامى ناشایست را تکرار کردند. شیوانا سکوت کرد و هیچ نگفت. وقتى شبانگاه گروه به آنسوى کوهستان رسیدند و در معبد شروع به استراحت نمودند. شیوانا در جمع شاگردان سوالى مطرح کرد و از آنها خواست تا اثر گذارترین خاطره این سفر یک روزه را براى جمع بازگو کنند. تقریبا تمام اعضاى گروه مسخره کردن صبحگاهى جوانان کنار جاده را به شکلى بازگو کردند و در پایان خاطره از این عده به صورت جوانان خام و ساده لوح یاد کردند. شیوانا تبسمى کرد و گفت: شما همگى متفق القول خاطره این جوانان را از صبح با خود حمل کردید و در تمام مسیر با این اندیشه کلنجار رفتید که چرا در آن لحظه واکنش مناسبى از خود ارائه ندادید!؟ شما همگى از این جوانان با صفت ساده لوح و خام یاد کردید اما از این نکته کلیدى غافل بودید که همین افراد ساده لوح و بى‌ارزش تمام روز شما را هدر دادند و حتى همین الآن هم بخش اعظم فکر و خیال شما را اشغال کردند. اگر حیوانى که وسایل ما را حمل مى‌کرد توسط افسارى که به گردنش انداخته شده بود طول مسیر را با ما همراهى کرد. آن جوانان با یک ریسمان نامریى که خود سازنده آن بودید این کار را کردند. در تمام طول مسیر بارها و بارها خاطره صبح و تک تک جملات را مرور کردید و آن صحنه‌ها را براى خود بارها در ذهن خویش تکرار کردید.
شما با ریسمان نامریى که دیده نمى‌شود ولى وجود داشت و دارد، از صبح با جملات و کلمات آن جوانان بازى خورده‌اید. و آنقدر اسیر این بازى بوده‌اید که هدف اصلى از این سفر معرفتى را از یاد برده‌اید. من به جرات مى‌توانم بگویم که آن جوانان از شما قوى‌تر بوده‌اند چرا که با یک ادا و اطوار ساده همه شما را تحت کنترل خود قرار داده‌اند و مادامى که شما خاطره صبح را در ذهن خود یدک بکشید هرگز نمى‌توانید ادعاى آزادى و استقلال فکرى داشته باشید و در نتیجه خود را شایسته نور معرفت بدانید. یاد بگیرید که در زندگى همه اتفاقات چه خوب و چه بد را در زمان خود به حال خود رها کنید و در هر لحظه فقط به خاطرات همان لحظه بیندیشید. اگر غیر از این عمل کنید، به مرور زمان حجم خاطراتى که با خود یدک می‌کشید آنقدر زیاد می‌شود که دیگر حتى فرصت یک لحظه تماشاى دنیا را نیز از دست خواهید داد.
[QUOTE=khobam;39667]سلام آقا رضا خواندم کاش من ایشون بودم روانپزشک و آگاه . Ravanpezeshk naa ravankav
[quote=خنده;40062]ببخشید من دو زاریم کجه این که گفتین یعنی چی!!!؟؟سلام آقا رضا خواندم کاش من ایشون بودم روانپزشک و آگاه . Ravanpezeshk naa ravankav
[QUOTE=khobam;40062]Ta jaei ke yadame on agha migoftan ravankav hastan
ویرایش توسط خنده : 10-22-2014 در ساعت 03:47 PM
[quote=خنده;40067]آه مرسی
ta jaei ke yadame on agha migoftan ravankav hastan
[QUOTE=khobam;40084]
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
نظرت چیه؟
