چجورى به طرف مقابلم اُميدوارى بدم؟

[شيوايى]

با سلام من دخترى ٢٣ ساله هستم
چند سال پيش دوستم از آقايى از آشناها خوشش اومد و خواست امتحانش كنه با خط من اينكارو كرد بعد اون آقا ديگه بيخيال نميشد و مُدام به من پيام ميداد تا اينكه من بهش گفتم ما آشناييم و فهميد كى هستيم
بعد از اون ديگه اون كمتر پيام ميداد چون ترسيده بود و بيشتر من سراغ ميگرفتم چون علاقه بوجود اومده بود
تا اينكه يه دفعه ديدم كلا رفتارش تغيير كرد گفت ميخام بيام خاستگارى و منم باور كردم بعد از دوسه روز پيام داد من رفيقشم (پسر) دست از سر اين آقا بردار شما ميخاين آبروش رو ببرين بعدم خانوادشو فرستاد سراغ من
منم براى اينكه آبروى دوستم كه بيشتر باهاشون آشنا بود نره بهشون نگفتم ماجرا چى بوده و آبروم پيش خانواده ى اون آقا رفت
اوايل خانوادش خيلى باهام سروسنگين و بد بودن
ولى به تازگى كه من خودمو بهشون ثابت كردم باهام خوب شدن
خودِ اون آقا هم هربار منو ميبينه خيلى نگاه ميكنه و انگار پشيمونه
من چطور ميتونم يه فرصت ديگه بدم بايد غير از توكل به خدا چيكار كنم تا درست بشه؟

[farokh]

گفتن جملاتی مثل «من خیلی متاسفم» یا «مدام به فکرت بودم» می توانند عمق همدردی شما را نشان دهند اما گاهی شما را به مسیر اشتباه می برند. اگر یک نگاه به فیس بوک بیندازید، می بینید مردم چه کامنت هایی زیر یک پست ناراحت کننده می نویسند که بیشتر شعاری و غیرمفید به نظر می آیند. اگر دوست دارید در چنین مواقعی حرف های بیهوده نزنید، به خواندن این مطلب ادامه دهید و جملات کلیشه ای را که بیشتر آسیب زننده هستند تا آرامبخش، بشناسید.


احساست را درک می کنم
اگر صادق باشید، شما نمی توانید و درک نمی کنید و نخواهید کرد. حتی اگر فکر می کنید تجربه ای به شدت مشابه داشته اید و سعی دارید با این جمله با فرد غمگین همدردی کنید، هیچ راهی نیست که بتوانید دقیقا خود را جای او بگذارید، چرا که همه ما شخصیت های روانی و ذاتی متفاوتی داریم که در شرایط و موقعیت های مختلف درگیر احساس های گوناگون می شویم.
مطمئنا می توانید با او همدردی کنید و ببینید چطور می شود با دوستتان ارتباط برقرار کنید، اما تظاهر نکنید که می توانید افکار و احساسش را بخوانید چون به این ترتیب شما با قیافه فردی که «همه چیز را می داند»، طرف مقابلتان را که به دلیل از دست دادن کسی ناراحت است، مجبور می کنید در مورد شما صحبت کند!

خواست خدا بوده!
مسلما هیچ اتفاقی بدون خواست خداوند متعال نمی افتد اما گفتن چنین جمله ای به کسی که داغدار کسی است، بسیار دردناک است و احتمالا جوابی مثل این می شنوید که: «چرا خدا باید بخواهد که من جهنم را روی زمین تجربه کنم؟» و در پاسخ به این سوال شما جوابی نخواهید داشت. اگر بخواهید این بحث را ادامه دهید، قطعا موضوع بسیار پیچیده ای پیش خواهدآمد که از حوصله یک فرد داغدیده خارج است.
البته اگر دوست یا طرف مقابلتان فردی با ایمان قوی باشد، یادآوری این موضوع می تواند به او آرامش دهد اما اگر فردی باشد که با عقایدش در چالش است یا بداند که باور قلبی خودتان هم با این جمله سازگار نیست، اوضاع بدتر می شود، به خصوص برای فرد داغداری که زندگی برایش معنی خاصی ندارد.

هرچیزی لازم داشتی، با من تماس بگیر
گفتن این جمله بسیار شایع است و شکی نیست که معنی خوبی دارد؛ یکی از کلاسیک ترین شیوه های همدردی با دوستان، اما این جمله ابهام دارد و همه بار مسئولیت را بر شانه های فرد غمگین می گذارد. چقدر احتمال دارد که یک فرد داغدیده سراغ تلفن برود، گوشی را بردارد و به شما بگوید که فلان چیز را لازم دارد؟ اگر دوستتان تعارفی هم باشد و به سختی از کسی کمک بخواهد، که دیگر هیچ! پس بهتر است به جای این جمله های تعارف گونه، روراست باشید و بخشی از کارش را خودتان انجام دهید.
مثلا به او بگویید می خواهد لباس هایش را برایش اتو کنید و تنها کاری که باید انجام دهد این است که زمانی را برای شما مشخص کند. وقتی کسی به دلیل داغداربودن، از لحاظ احساسی فلج می شود، انجام کارهای روزانه هم برایش سخت می شود. خوب است وقتی برای خودتان خرید می کنید، مقداری سبزی و میوه هم برای دوستتان بخرید و برایش ببرید؛ این کار خیلی بهتر از تعارف های همیگشی است.

این نیز بگذرد!
این جمله فقط وقتی خوب است که در مورد دیگران به کار برود البته نه وقتی که عزیزی از دست رفته باشد! اگر به فرد داغداری بگویید به زودی حالش بهتر خواهدشد و همه چیز مثل سابق می شود و بهتر است به مسائل مثبت فکر کند و… مثل این است که همه دردشان را نادیده گرفته باشید. باید به افراد داغدار فرصت داد و صبر کرد خودشان به این نتیجه برسند که دست از عزاداری بکشند.
سعی کنید این مسائل را به خاطر بسپارید تا توانایی برای دلداری دادن و همدردی کردن با دوستان و اطرافیانتان بیشتر شود، اما یادتان باشد بدترین کاری که می توان کرد ساکت ماندن و هیچ نگفتن است. نتایج تحقیقات نشان می دهد بسیاری از افراد داغدار، از انبوه دوستان صمیمی در زمان ناراحتی شان- که احتمالا معذب یا نگران بوده اند که نتوانند حرف بجایی بزنند- گله مند بوده اند. پس در همه حال کنار عزیزانتان بمانید و سعی کنید به بهترین نحو دلداری شان بدهید./ مجله زندگی مثبت