کمرویی

[mona_24]

سلام
بچه ها من خیلی کم روام نمیدونم باید تاچه حد جلو دوستام از خودگذشتگی کنم.اونا با اینکه خیلی خوبن اما وقتی بحث حقشون میرسه سریع میگیرنش اما من همش دارم کاری میکنم که همه ازم راضی باشن.اما اونا اول به خودشون فکر میکنن.رکن.واسه همین شادتر ازمنن.چندروزه که درگیرم.اگه میشه راهنمایی کنید.ممنون

[sr1494]

سلام.
منم این مشکلو داشتم.
مثلا من به خاطره دوستام همیشه از خانوادم میگذشتم.اما دوستام اول خانوادشون بعد من.
تا اینکه من ب خودم اومدمو.دوره تمام دوستای که دنبال سوء استفاده بودنو خط کشیدم.
اونای رو هم که موندن با رفتارم بهشون حالی کردم اگه دوستی با منو میخوان باید دوستی 2طرفه داشته باشن.خیلی رک چیزای رو که با میل باطنیم مخالفه قبول نمیکنم و میگم نه

الان خیلی راحتم.
توام همین کارو کن.انقد راحت میشی. فقط بگو.نه.از حقتم نگذر.میخوان باهات قطع رابطه کنن؟بهتر.اینطور دوستی نباشه بهتره.
حساب به دینار بخشش ب خلوار

[farimah]

یکی از بهترین شیوه‌ها برای کاهش کمرویی، جسارت آموزی‌ست.

برخی از روان‌شناسان جسارت را بیان و ابراز شایسته‌ی هر نوع احساسی بدون اضطراب در رابطه با دیگران تعریف کرده‌اند. در حقیقت، جسارت، شناختن حقوق خود و دیگران و دفاع از حقوق خود بدون پایمال کردن حقوق دیگران و بی احترامی به آنها تعریف شده است.

یکی از حقوق سالم انسانها، "نه" گفتن در پاسخ به درخواستهای غیر منطقی دیگران است که افراد کمرو از این ویژگی برخوردار نیستند و همین مسأله باعث به دردسر انداختن آنها در روابط اجتماعی می‌شود و زمینه‌ی سوء استفاده را برای دیگران باز می‌گذارد.

از سوی دیگر افراد جرأتمند دارای ویژگی‌هایی هستند که بسیاری از افراد کمرو خواهان و خواستارند که ای کاش چنین ویژگی‌هایی داشتند و می‌توانستند آنها را در روابط روزمره خود اعمال کنند:

1- تلاش فعال در جهت دستیابی به اهداف: افراد جسور در انتظار نمی‌نشینند تا موقعیت‌ها خلق شوند، بلکه خود آنها را خلق می‌کنند یا حداقل زمینه‌ی خلق چنین موقعیت‌هایی را فراهم می‌کنند.2- ارتباط صمیمانه با دیگران: افراد جسور در روابط شان با دیگران صادق و صریح هستند.

3- نشان دادن خودِ واقعی‌شان: آنها در روابط اجتماعی به دلیل اینکه خودشان را همانگونه که هستند پذیرفته‌اند، از ارزشیابی دیگران نمی‌ترسند.

ممکن است در ابتدا که سعی می‌کنید در روابط اجتماعی جسور باشید با واکنش‌های منفی اطرافیان رو به رو شوید. زیاد نگران نباشید زیرا آنها در پی این هستند که موقعیت مطلوب گذشته را بدست بیاورند که می‌توانسته‌اند با کمترین تلاش، خواسته‌های غیر منطقی خودشان را به شما تحمیل نمایند. حتی ممکن است با چنین بازخوردهایی از سوی آنها مواجه شوید اما مهم پایداری و مقاومت شماست که به نتیجه می‌رسد:

1- چقدر مغرور شده!
2- فکر می‌کنه کیه!
3- از دماغ فیل افتاده!
4- از کی تا حالا از حقت دفاع می‌کنی!



یا بسیاری از واکنش‌های منفی دیگر...


اما اگر در زندگی روزمره خود احساس می‌کنید که در حق شما اجحاف می‌شود و نمی‌توانید از حقوق خود دفاع کنید، توصیه می‌شود به یک روان‌شناس صاحب صلاحیت مراجعه کرده و از او کمک بگیرید و افکاری نظیر:
1- من نمی‌توانم تغییر کنم؛

2- خجالت می‌کشم پیش روان‌شناس بروم؛

3- این روان‌شناسان خودشان هزار مشکل دارند!
4- از من دیگر گذشته که تغییر کنم...
را درمان نمایند چراکه این افکار نه تنها جهت رفع مشکل شما کاری نمی‌کنند بلکه باعث تداوم مشکل شده و شما را با پیامدهای وخیم کمرویی رو به رو می‌سازند، اگر این افکار باعث شوند که شما تغییر نکنید به هدف خود که همانا استمرار کمرویی شماست، دست می‌یابند.

[mona_24]

من همیشه جلوشون تسلیم شدم میگم الان چطور باید تغییر کنم که اونا ازم رو برنگردونن.
اونا خوبن اما خودشونن ولی من خودم نیستم دارم ضربه میبینم.
میخوام خودم باشم.واز خودم بودن احساس پشیمونی نکنم.فقط رضایت خدا واسم مهم باشه نه خلقش و اظهارنظراشون.

سلام.
منم این مشکلو داشتم.
مثلا من به خاطره دوستام همیشه از خانوادم میگذشتم.اما دوستام اول خانوادشون بعد من.
تا اینکه من ب خودم اومدمو.دوره تمام دوستای که دنبال سوء استفاده بودنو خط کشیدم.
اونای رو هم که موندن با رفتارم بهشون حالی کردم اگه دوستی با منو میخوان باید دوستی 2طرفه داشته باشن.خیلی رک چیزای رو که با میل باطنیم مخالفه قبول نمیکنم و میگم نه

الان خیلی راحتم.
توام همین کارو کن.انقد راحت میشی. فقط بگو.نه.از حقتم نگذر.میخوان باهات قطع رابطه کنن؟بهتر.اینطور دوستی نباشه بهتره.
حساب به دینار بخشش ب خلوار

[sr1494]

من همیشه جلوشون تسلیم شدم میگم الان چطور باید تغییر کنم که اونا ازم رو برنگردونن.
اونا خوبن اما خودشونن ولی من خودم نیستم دارم ضربه میبینم.
میخوام خودم باشم.واز خودم بودن احساس پشیمونی نکنم.فقط رضایت خدا واسم مهم باشه نه خلقش و اظهارنظراشون.

باریکلا که خودت ایراد کارتو میدونی...تا وقتی که نگران رو برگردوندن اونا هستی مشکلت سر جاشه.
از قدیم گفتن "تورو دوست دارم خودمو بیشتر از تو دوست دارم" ."رفاقت تا دم گوره نه تا توی گور"
ی مثال بزنم روشن بشی.
برنامه تفریحی داریم.قراره هرکس خرج خودشو بده و همه قراره با ماشین من بریم .درست؟
دونگه همه چی رو حساب میکنن بجز استهلاک ماشین من.
همیشه همین بود ولی بعد از چند بار ....دیدم اینطوری نمیشه هم دونگ بدم هم خرج ماشینم زیاد بشه!کسی ام که دلش واسه من نمیسوزه.
دفعه بعد که همچین پیشنهادی دادن.گفتم من ماشین نمیارم.اگه هم بیارم نه دونگ میدم.نه پول بنزین.جریمه.تصادف.هزینه خراب شدن (آخرین بار که باهم بودیم بخاطره آلودگی صوتی ماشینمو توقیف کردن هرچی خرج کردم ازشون گرفتم) ماشین هم دونگیه.این شد که ی سری از دوستام رفتن سی خودشون ی سریام با شرایط من کنار اومدن.


گرفتی؟؟؟؟؟؟؟؟
کلا دلت واسه خودت بسوزه ن دوستات.

[mona_24]

آخه من دوست دارم هم خوب باشم هم جدی.از یه سمت خدا گفته تا جایی که میتونی به همه خوبی کنید وخوب باشید منم همینکارو کردمو همش خوب بودم.اما الان حس رضایت ندارم.
دیدی بعضیا درعین جدیت چقدر مهربونن.من نمیخوام جدیتم سرد باشه.دوست دارم درعین حق گفتن دوسمم داشته باشن.