سلام من نیما هستم 30 ساله مجرد بیکار. مشکلم اینه که یکی دو سالی هست که با خوندن یا شنیدن یا دیدن هر موضوع و مطلبی که یه ذره احساسی یا عاطفی یا غمگین باشه شروع به گریه کردن می کنم. بلافاصله اشکام جاری میشن. حتی با شنیدن خبرهای معمولیم اینجوری میشم. فیلم و مطالب واقعا غمگین که دیگه به حالت خفه شدن میفتم و اصلا نمی تونم صحبت کنم. در گذشته این مشکلو نداشتم فقط هراس در جمع و افسردگی بود که روانپزشک برام پروپرانولول و سیتالوپرامید نوشت. پروپرانولول اثرگذاره تا زمانی که مصرف کنم اما اگه مصرف نکنم هم هراس و وحشت‌زدگی (panic attack) هستش هم اون حالت گریه و ناتوانی در صحبت کردن، و لرزش اندام.
من کودکی وحشتناکی داشتم و همیشه تنها بودم الانم که به مدد مسئولان و خانواده بی فکر بیکارم.
نظرت چیه؟
