یاس فلسفی؟!!!

[forutan]

یه نگا به خودت می ندازی و می بینی فرسنگها با اونی که توی ذهنته فاصله داری. یه عقابی که ته یه چاه توی قفسه... اینکه بود و نبودت برای کسی فرقی نداشته باشه خیلی عذاب آوره. اینکه کار مفیدی برای دنیایی که توش هستی انجام ندادی. اینکه فقط زندگی رو تحمل کنی که بگذره... اینکه خیلی به خودکشی فکر کنی به اینکه خودتو از این زندگی نکبتی خلاص کنی. اینکه قواعد خودتو، خودت زیر پا بذاری... اینکه از دیدن خودت توی آینه حالت بهم بخوره... اینکه برای تنبیه خودت یه ماشین برداری و موهاتو از ته بزنی تا زشتی درونت و بیرونت یکی بشه... اینکه فقط دائما کتابای مختلفی رو توی خیلی از زمینه ها بخونی ولی این کتابا هیچ ما به ازای بیرونی، روی رفتارت نداشته باشه... همه ی اینا شده این آشغالی که الان هستم: یه پسر بیست و یکساله ی لنگ در هوا که دستش به هیچ جا بند نیست...

[فاطمه سادات]

من شما رو تقریبا درک میکنم.چون بعضی از تفکرات شما رو دارم.اینکه این جهان آخرش به کجا میره؟؟؟؟؟؟؟؟؟اینکه بود و نبود من هیچ فرقی نمیکنه.من نبودم قبلا بعد از مرگم هم نخواهم بود فقط در کل این مدت طولانی ای که جهان هست من فقط 60 یا حداکثر90 سال بیشتر نیستم توی این جهان.قبل از من جهان بود بعد از من هم خواهد بود.چرا به این دنیا اومدم چرا اصلا هستم.این همه آدم دیگه وجود من به چه دردی میخوره؟؟؟گاهی هم میزنه به سرم و میگم اگه نبودم چی؟اگه اصلا وجود نداشتم چی.بعد از مرگ اگه به احتمال یک درصد دنیای بعد از مرگ نباشه چی؟اگه نابود بشم و اصلا نباشم ..... به اینجا که میرسم میزنم زیر گریه.
یک نفر بود قبلا که الان نیست نمیدونم چرا فقط اومد و یک حرف بهم زد گفت افکار افکارت رو درست کن به هر چیزی که فکر کنی اتفاق میفته برات.
من هم اینو میدونم و میفهمم.یکبار پیش مشاور رفتم وقتی از پیشش برگشتم ببغض گلومو گرفت فقط میخواستم گریه کنم.وقتی میبینم حتی مشاور هم نمیتونه کمکم کنه گریه ام میگیره.
مشاور هیچ کاری برام نکرد.فقط گفت من نمیتونم کمکت کنم خودت باید به خودت کمک کنی.
راست میگفت.ما خودمون تنها کسی هستیم که میتونیم به خودمون کمک کنیم هیچ کس دیگه ای نمیتونه کمکمون کنه
افکار آدم ها هم میتونه اونها رو به اوج ببره و هم میتونه اونها رو افسره کنه و از زندگی بندازدشون

[zero]

شما هنوز خیلی جوونی خیلی راه در پیش داری یه جوری حرف میزنی انگار 60 سالته شما ممکنه بعدها به درد دنیاتون بخورید الان باید خودتون و زندگیتون رو بسازید تا در اینده به درد دنیا بخورید باید تلاش کنید تا در اینده فرزنداتون تو رفاه و ارامش زندگی کنن این مشکل شما را بهش بحران هویت میگن باید سعی کنی هویت خودت رو بسازی

[خانم دکتر اینده]

یه نگا به خودت می ندازی و می بینی فرسنگها با اونی که توی ذهنته فاصله داری. یه عقابی که ته یه چاه توی قفسه... اینکه بود و نبودت برای کسی فرقی نداشته باشه خیلی عذاب آوره. اینکه کار مفیدی برای دنیایی که توش هستی انجام ندادی. اینکه فقط زندگی رو تحمل کنی که بگذره... اینکه خیلی به خودکشی فکر کنی به اینکه خودتو از این زندگی نکبتی خلاص کنی. اینکه قواعد خودتو، خودت زیر پا بذاری... اینکه از دیدن خودت توی آینه حالت بهم بخوره... اینکه برای تنبیه خودت یه ماشین برداری و موهاتو از ته بزنی تا زشتی درونت و بیرونت یکی بشه... اینکه فقط دائما کتابای مختلفی رو توی خیلی از زمینه ها بخونی ولی این کتابا هیچ ما به ازای بیرونی، روی رفتارت نداشته باشه... همه ی اینا شده این آشغالی که الان هستم: یه پسر بیست و یکساله ی لنگ در هوا که دستش به هیچ جا بند نیست...

سلام دوست من......
خیلی خوبه که یک نفر انقدر ظریف خودشو رصد کنه ......
این نشون دهنده ی روح بلند شماست.....
این اوج بلوغ عقلی هستش که خییییییلی ها به این مرحله نمیرسن
اما وقتی من نوعی توی ذهنم پنج سال پیش جرقه زد که من کیم؟؟؟ رسالت من چیه؟؟ چطوری میتونم خودمو با این کائنات هماهنگ کنم ؟ چیکار کنم که برخلاف همه که میخان ادم مهمی بشن من ادم مفیدی بشم؟ چرا باید مثه گوسفند از دیگران تقلید کنم؟؟؟
جواب تمام سوالام راهی بود که اغاز کردم .................................................. .........


بی هویتی درد بزرگیه
شما دنبال هویت خودتی /؟ دنبال اون سهم خودت از دنیا//

برخلاف جوان های همسن خودت که سرگرم بازی های پوچ شدن....شما و افکار شما را باید قاب گرفت






پیشنهادی که دارم اینه که دنبال افسانه ی شخصی خودت باش !!!!!!
خدا پشت و پناهت

[zero]

سلام دوست من......
خیلی خوبه که یک نفر انقدر ظریف خودشو رصد کنه ......
این نشون دهنده ی روح بلند شماست.....
این اوج بلوغ عقلی هستش که خییییییلی ها به این مرحله نمیرسن
اما وقتی من نوعی توی ذهنم پنج سال پیش جرقه زد که من کیم؟؟؟ رسالت من چیه؟؟ چطوری میتونم خودمو با این کائنات هماهنگ کنم ؟ چیکار کنم که برخلاف همه که میخان ادم مهمی بشن من ادم مفیدی بشم؟ چرا باید مثه گوسفند از دیگران تقلید کنم؟؟؟
جواب تمام سوالام راهی بود که اغاز کردم .................................................. .........


بی هویتی درد بزرگیه
شما دنبال هویت خودتی /؟ دنبال اون سهم خودت از دنیا//

برخلاف جوان های همسن خودت که سرگرم بازی های پوچ شدن....شما و افکار شما را باید قاب گرفت






پیشنهادی که دارم اینه که دنبال افسانه ی شخصی خودت باش !!!!!!
خدا پشت و پناهت

بابا داره میگه میخوام خودکشی کنم موهام رو تراشیدم تو اینه نگا میکنم حالم بهم میخوره از خودم بعد تو بهش میگی باید افکارت رو قاب کنی!!!!
با این شرایط خانم دکتر اینده در اینده مریضات رو ناکار میکنی!!!

[خانم دکتر اینده]

بابا داره میگه میخوام خودکشی کنم موهام رو تراشیدم تو اینه نگا میکنم حالم بهم میخوره از خودم بعد تو بهش میگی باید افکارت رو قاب کنی!!!!
با این شرایط خانم دکتر اینده در اینده مریضات رو ناکار میکنی!!!

شما نگران مراجع کننده ها من نباشید

[forutan]

پیشنهادی که دارم اینه که دنبال افسانه ی شخصی خودت باش !!!!!!
خدا پشت و پناهت

منظورتون از افسانه شخصی چیه؟ لطفا بیشتر توضیح بدید؟

[forutan]

شما هنوز خیلی جوونی خیلی راه در پیش داری یه جوری حرف میزنی انگار 60 سالته شما ممکنه بعدها به درد دنیاتون بخورید الان باید خودتون و زندگیتون رو بسازید تا در اینده به درد دنیا بخورید باید تلاش کنید تا در اینده فرزنداتون تو رفاه و ارامش زندگی کنن این مشکل شما را بهش بحران هویت میگن باید سعی کنی هویت خودت رو بسازی

ولی مقدمه ی چیزی که توی 60 سالگی هستم از همین حالا رقم میخوره حال اونکه من اصلا نمی دونم چرا به این دنیا اومدم. دلیل بودنم رو نمی دونم. اینکه قرار چه تغییری توی این دنیا ایجاد کنم؟ مگر اینکه منظورتون این باشه که: «فعلا همین طوری برو جلو ببین خدا چی می خواد»
بنده هم میدونم که باید الان زندگیمو بسازم اما نمی دونم چجوری بسازمش؟

[ASSASSIN]

یه نگا به خودت می ندازی و می بینی فرسنگها با اونی که توی ذهنته فاصله داری. یه عقابی که ته یه چاه توی قفسه... اینکه بود و نبودت برای کسی فرقی نداشته باشه خیلی عذاب آوره. اینکه کار مفیدی برای دنیایی که توش هستی انجام ندادی. اینکه فقط زندگی رو تحمل کنی که بگذره... اینکه خیلی به خودکشی فکر کنی به اینکه خودتو از این زندگی نکبتی خلاص کنی. اینکه قواعد خودتو، خودت زیر پا بذاری... اینکه از دیدن خودت توی آینه حالت بهم بخوره... اینکه برای تنبیه خودت یه ماشین برداری و موهاتو از ته بزنی تا زشتی درونت و بیرونت یکی بشه... اینکه فقط دائما کتابای مختلفی رو توی خیلی از زمینه ها بخونی ولی این کتابا هیچ ما به ازای بیرونی، روی رفتارت نداشته باشه... همه ی اینا شده این آشغالی که الان هستم: یه پسر بیست و یکساله ی لنگ در هوا که دستش به هیچ جا بند نیست...

سلام دوست عزیز
منم چند سال پیش تقریبا شرایط اکنون شما رو داشتم.و به این فکر کردم که قبلا کی بودم،الان کی هستم و میخوام کی باشم..این فکر بهم یه هدف خیلی بزرگ داد و تا الان تقریبا همه چیزمو فدای این هدف کردم که قراره منی رو بسازه که دیگه نه سردرگمه و نه مشکلی داره وبهم نشون میده برای چی به این دنیا اومدم..تقریبا همون افسانه شخصی خودمه که خانم دکتر اینده به شما گفت. نظر منم همینه.بالاخره یه آرزویی،یه رویایی،یه هدفی داشتی هرچند کوچیک یا بزرگ چرا نمیری دنبالش؟!