چگونگی برخورد با عیوب و ایرادهای همسرم رمز موفقیت در برطرف شدن مشکلات ارتباطی بین من و اوست. مانند هر نوع گفتگو و ارتباطی، دانستن نکات کلیدی در برخورد درست، لازم و ضروری است تا عشق و صمیمیت زناشویی ام را افزایش دهم و از تعارض و درگیری های بی مورد دور باشم. پس مهم است که بدانم و بتوانم با برخورد درست و بجای خود با عیوب همسرم از آن پلی برای ارتباط عاشقانه خودم با او ایجاد کنم.
آینه نمای خود باشم
قبل از اینکه درباره عیوب همسرم با او گفتگو کنم ابتدا لازم است نگاهی به خودم بیندازم و ببینم آیا در این زمینه مشکلی ندارم. وقتی که به عیب های خودم توجه می کنم، باعث می شود تا برخورد منصفانه تری نسبت به او داشته باشم و کمکم می کند تا همیشه مشکلات را از او ندانم و برای ایجاد تعادل در رابطه تلاش بیشتری انجام دهم. این امر بسیار کمک کننده است و احساس امیدواری و اعتماد به نفسم بالاتر می رود و فشار روانی کمتری را حس می کنم و توانمندتر و بهتر با مسائل مختلف برخورد می کنم.
حساسیت به خرج ندهم
گاهی به این مسئله فکر می کنم که توجه به تمام عیوب و مشکلات همسر به معنای حساسیت زیاد است و حساسیت زیاد یعنی آسیب پذیر کردن ارتباط زناشویی، با این روش، انگیزه همسرم را برای بهتر شدن کم رنگ تر می کنم و حالت دفاعی در او بوجود می آورم پس بهتر است برخی عیوب را که شخصی است و به روابط زناشویی ما صدمه نمی زند را نادیده بگیرم تا او در زندگی احساس راحتی و پذیرش از جانب من داشته باشد و علاقه و صمیمیت ما را بیشتر کند. حساس نبودن به من کمک می کند تا ارتباط خود را با همسرم بهبود بخشم.
در چه شرایطی عیوب همسر را بازگو کنم
خیلی مهم است که زمان مناسبی برای گفتگو انتخاب کنم، عدم توجه به این مسائل ممکن است گفتگوی مرا با همسرم به بن بست برساند. به عنوان مثال از نظر هیجانی در وضعیت مناسبی نباشد، همین مسئله باعث می شود تا به گفتگوهای من بی توجه باشد یا اینکه برداشت غلطی از آنها داشته باشد. همچنین ممکن است برخورد درستی با مسائل نداشته باشد و گاه همین عدم انتخاب زمان مناسب برای گفتگو، درگیری کلامی را بین من و او بوجود می آورد و دلخوری های بعدی آن مانع بیان درست عیوب می شود و از هدف اصلی خود نیز دور می شوم.
نکات مثبت او را بگویم
وقتی که می خواهم در زمینه عیوب او صحبت کنم، بهتراست ابتدا نکات مثبت او را بازگو کنم و از خوبی هایش تشکر کنم، این کار آستانه تحمل و درک او را بالا می برد. بعد از آن هدف از بیان عیب را بخاطر اهداف مشترک زندگی بیان کنم، اهدافی که سازنده است و مصلحت زندگی مشترکمان را در بر می گیرد و همکاری و مشارکت هر دوی ما را می طلبد.
با او همدردی کنم
در هنگام گفتگو درباره عیب ها، با او همدردی کنم که او تنها نیست و احساس آرامش و امنیت داشته باشد و بداند که همیشه پشتیبان و دوست او هستم و حس خوب او باعث تداوم ارتباط بهتر باشد.
احترام متقابل را بوجود آورم
در هنگام گفتگو مراقب باشم که احساس زنانه همسرم یا احساس اقتدار مردانه او را بهم نزنم و با توجه به ویژگی های جنسی و روحی او گفتگو خود را ادامه دهم. انتقال این پیام که تو را در همه شرایط حتی در بیان عیب هایت در نظر می گیریم و سعی می کنم تو را درک کنم، احترام متقابل و محبت را بوجود می آورد.
عیب هایش را کمرنگ کنم
به تغییرات حتی کوچک او توجه نشان دهم و بخاطر توجه اش به گفتهایم از او تشکر و سپاسگزاری کنم که مرا مورد حمایت خود قرار داده است. توجه به این نکته به من بسیار کمک کرده است زیرا قبلا که این کار را انجام نمی دادم انگیزه و توجه همسرم در هنگام بیان عیب هایش خیلی کمرنگ بود و اصلا توجهی زیادی نشان نمی داد.
عذرخواهی اش را بپذیرم
خیلی مهم است زمانی که درباره مشکلی از من عذرخواهی می کند، زودتر عذرخواهی او را بپذیریم تا او را دلسرد نکنم و امیدوار باشد که در رفتارهای خودم گذشت و مهربانی را سرلوحه کارم قرار می دهم. حال احساس می کنم توجه به این نکات رابطه ی مرا با همسرم بهتر از قبل کرده است و از اینکه هر روز بهتر از روز قبل می توانم رابطه شیرین زناشویی را با یکدیگر داشته باشیم رضایت خاطر خوبی دارم.
نظرت چیه؟
