سلام.
من حدودا ١٦ سالمه و نه والا ادم لوسى هستم نه ادم بى مسئوليت. ولى پدر مادرم منو هنوز به چشم يه بچه ميبينن و فكر ميكنن من هيچى حاليم نيست. مثلا وقتى بحث اقتصادى ميشه فكر ميكنن من از همه چيز مملكت و دنيا بى خبرم وقتى بحث علمى ميشه فكر ميكنن هيچى نميفهمم و هيچى بلد نيستم به عبارتى هنوز فكر ميكنن من سواد و عقل و دركم در حد يه بچه ابتداييه و طرز فكر مسخره اى دارم. قشنگ با رفتارشون ميشه فهميد. يه جورى جوابتو ميدن يا ميپيچوننت انگار خنگى و نميتونى دلايل واقعى اونارو بفهمى هروقت هم باهاشون به صورت غيرمستقيم يا مستقيم ميگم كه چرا اينجورى ميكنين انكار ميكنن و تهش به دعوا ميكشه
اونوقت مامان باباى دوستامو ميبينم كه مثل يه ادم بزرگ باهاشون حرف ميزنن
واقعا نميدونم چكار كنم خيلى وقته . خسته شدم!