مشكل كم رويي

سلام.
من يه دختر نوجوان هستم و مشكلي كه دارم اينه كه خيلي كم حرفم
با دوستام مشكلي ندارم و خيلي راحت باهاشون حرف ميزنم
ولي هروقت به ادم غريبه بر ميخورم يه جورايي ديگه حرف نميزنم
همين باعث شده مدام توي فاميل بگن من كم حرفم و خجالتي م و بهم متلك بندازن و باعث شده مدام با پدر و مادرم مشكل داشته باشم چون ميگن مردم فكر ميكنن تو مشكل داري كه حرف نميزني
ولي واقعا نميتونم با ادمايي كه سنشون دوبرابر يا بيشتر از منه ارتباط برقرار كنم چون واقعا نميدونم چي بگم
وقتي بينشون بحث مثلا اقتصادي ميشه واقعا من نميدونم چي بايد بگم و تو بحثشون شركت كنم!چون واقعا به من ربطي نداره
مادر و پدرم هم هميشه سرزنشم ميكنن
چكار بايد بكنم؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Nazanin.

سلام.
من يه دختر نوجوان هستم و مشكلي كه دارم اينه كه خيلي كم حرفم
با دوستام مشكلي ندارم و خيلي راحت باهاشون حرف ميزنم
ولي هروقت به ادم غريبه بر ميخورم يه جورايي ديگه حرف نميزنم
همين باعث شده مدام توي فاميل بگن من كم حرفم و خجالتي م و بهم متلك بندازن و باعث شده مدام با پدر و مادرم مشكل داشته باشم چون ميگن مردم فكر ميكنن تو مشكل داري كه حرف نميزني
ولي واقعا نميتونم با ادمايي كه سنشون دوبرابر يا بيشتر از منه ارتباط برقرار كنم چون واقعا نميدونم چي بگم
وقتي بينشون بحث مثلا اقتصادي ميشه واقعا من نميدونم چي بايد بگم و تو بحثشون شركت كنم!چون واقعا به من ربطي نداره
مادر و پدرم هم هميشه سرزنشم ميكنن
چكار بايد بكنم؟

---

سلام دوست گرامی
اگه مشکلتون صحبت کردن تو جمع هست (مثلا کلاس درس) احتمالاً مضطرب میشین. که باعث میشه تمرکزتون بهم بریزه و نتونید صحبت کنید. طبیعتاً واکنش هایی مثل متلک انداختن دیگران باعث تشدید این مشکل در شما میشه.

در این صورت احتمالاً دچار تپش قلب، عرق کردن، لرزش دست و سر و همچنین گرفتگی صدا هم میشین..

اگه اونچه که گفته شد در موردتون صدق میکنه، بهتره اضطراب ریشه ای تر و حتی افسردگی مورد بررسی قرار بگیره. خصوصاً اینکه علاقه ندارید در هر زمینه بحث کنید خودش میتونه نشان از خلق پایین باشه.

در صورتی که موراد ذکر شده در مورد شما صدق میکنه، صبحت کردن با یک مشاور خیلی کمکتون میکنه.

توصیه هایی برای کاهش اضطراب در جمع:

مصرف نوشیدنی کافئین دار رو محدود کنید.
ترس و اضطرابتون رو کنار بزارید و عوضش روی لذت صبحت کردن در مورد موضعی که مطرحه تمرکز کنید (با انرژی و اعتماد به نفس بالا صحبت کنید)
چشماتون رو ببندید و تصور کنید مورد تشویق حضار قرار میگیرین.
به اینکه ممکنه رشته کلام از دستتون خارج بشه یا چیز اشتباهی بگید یا مورد تمسخر قرار بگیرید اصلا فکر نکنید.
آروم نفس بکشید اما عمیق
با زبان بدن ارتباط برقرار کنید مثل لبخند زدن اشاره کردن با دست/چشم/ت************ دادن ابرو/ت************ دادن سر و...
کاملاً عادی وخودتون باشید، نیاز نیست سعی کنید خیلی بهتر باشید.

و یه توصیه مهم تر، موقع صحبت کردن تو جمع، به چهره کسی نگاه کنید که باهاش راحت و اوکی هستید.
موقعی که میتونید بخندین، خندیدن به حفظ آرامشون کمک میکنه اما بی مورد هم نباشه زیاد.

به ظاهرتون رسیدگی کنید، ظاهر خوب اعتماد به نفستون رو بالا میبره و همین بهتون کمک میکنه در مواجه با غریبه ها کنترل بیشتری رو خودتون داشته باشید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nima01371

سلام دوست گرامی
اگه مشکلتون صحبت کردن تو جمع هست (مثلا کلاس درس) احتمالاً مضطرب میشین. که باعث میشه تمرکزتون بهم بریزه و نتونید صحبت کنید. طبیعتاً واکنش هایی مثل متلک انداختن دیگران باعث تشدید این مشکل در شما میشه.

در این صورت احتمالاً دچار تپش قلب، عرق کردن، لرزش دست و سر و همچنین گرفتگی صدا هم میشین..

اگه اونچه که گفته شد در موردتون صدق میکنه، بهتره اضطراب ریشه ای تر و حتی افسردگی مورد بررسی قرار بگیره. خصوصاً اینکه علاقه ندارید در هر زمینه بحث کنید خودش میتونه نشان از خلق پایین باشه.

در صورتی که موراد ذکر شده در مورد شما صدق میکنه، صبحت کردن با یک مشاور خیلی کمکتون میکنه.

---

سلام
ولي من استرس ندارم
من فقط نميدونم چي بايد بگم چون موضوعشون اصلا به من ربطي نداره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Nazanin.

سلام
ولي من استرس ندارم
من فقط نميدونم چي بايد بگم چون موضوعشون اصلا به من ربطي نداره

---

اینکه در لحظه یهو نمیدونید چی بگید اما قبل اون میتونستید صحبت کنید خودش همون بهم ریختگی ناشی از استرس هست (اگه چنین باشید)
خب اینطوری میتونید شروع کنید که قبل دعوت برای صبحت کردن خودتون به موضوع بحث و اینکه کی چی گفته دقت کنید و داوطلبانه ورود کنید
قرار نیست نظرای کارشناسی و علمی و تاثیر گذار بدین، نه، جواب های کوتاه، شوخی میتونه برای شروع خیلی مفید باشه.
مثلا اگه بحث در مورد گرانیه و اقتصاد اما شما هیچ علاقه ای ندارید باز می تونید مثلا بگید: آره لاک ناخن خیلی گرون شده نه بابا دیگه ارزون نمیشه خلاصه با شوخی جواب بدین.
اینم در نظر بگیرید قرار نیست آدما صرفاً در مورد علایقشون اونم با دوستاشون صبحت کنن. نه، چیزای روزمره و به قول خودتون بی ربط و بی اهمیت هم بخشی از تعامل ما با اطرافیانه.
پس بشینید به حرفاشون گوش بدین و خیلی راحت درگیر کنید خودتونو.
اصا نگران نظرتون نباشید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nima01371

سلام دوست گرامی
اگه مشکلتون صحبت کردن تو جمع هست (مثلا کلاس درس) احتمالاً مضطرب میشین. که باعث میشه تمرکزتون بهم بریزه و نتونید صحبت کنید. طبیعتاً واکنش هایی مثل متلک انداختن دیگران باعث تشدید این مشکل در شما میشه.

در این صورت احتمالاً دچار تپش قلب، عرق کردن، لرزش دست و سر و همچنین گرفتگی صدا هم میشین..

اگه اونچه که گفته شد در موردتون صدق میکنه، بهتره اضطراب ریشه ای تر و حتی افسردگی مورد بررسی قرار بگیره. خصوصاً اینکه علاقه ندارید در هر زمینه بحث کنید خودش میتونه نشان از خلق پایین باشه.

در صورتی که موراد ذکر شده در مورد شما صدق میکنه، صبحت کردن با یک مشاور خیلی کمکتون میکنه.

---

سلام
دوست عزیز من چندین پست از شمارو دیدم، متاسفانه به اغلب افراد دارید میگید افسرده هستند و یا نیاز به دارو دارند . یا به لحن بدی سرکوبشون میکنید
چنتا جملاتتونو بولد کردم.
لطفا راحت درمان نکنید. (من پست ابتدایی خودتون رو مطالعه کردم)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Nazanin.

سلام.
من يه دختر نوجوان هستم و مشكلي كه دارم اينه كه خيلي كم حرفم
با دوستام مشكلي ندارم و خيلي راحت باهاشون حرف ميزنم
ولي هروقت به ادم غريبه بر ميخورم يه جورايي ديگه حرف نميزنم
همين باعث شده مدام توي فاميل بگن من كم حرفم و خجالتي م و بهم متلك بندازن و باعث شده مدام با پدر و مادرم مشكل داشته باشم چون ميگن مردم فكر ميكنن تو مشكل داري كه حرف نميزني
ولي واقعا نميتونم با ادمايي كه سنشون دوبرابر يا بيشتر از منه ارتباط برقرار كنم چون واقعا نميدونم چي بگم
وقتي بينشون بحث مثلا اقتصادي ميشه واقعا من نميدونم چي بايد بگم و تو بحثشون شركت كنم!چون واقعا به من ربطي نداره
مادر و پدرم هم هميشه سرزنشم ميكنن
چكار بايد بكنم؟

---

بنده چون روانشناس بالینی هستم به خودم این اجازه رو میدم که در حد کوتاه نظر بدم اونم نه با قطعیت...
عزیزم توی این سن اضطراب و دست پاچگی بسیار امر طبیعی و تغییرات سریع و واکنش های بدن توی این سن بسیار سریع هستش. و این باعث میشه نوجوان خیلی از رفتارها و حالاتش عادی نباشه.
مثل استرس گرفتن مثل عدم اعتماد به نفس.مثل ترس از مورد تمسخر قرار گرفتن
در هر صورت همه ی ادم ها جلوی بزرگتر از خودشون ک میخوان حرف بزنن یکم استرس میگیرن و این طبیعیه. ولی باید کنترل شده باشه که کسی نگه مشکل داری...(خود من همسن شما بودم همین مشکل رو داشتم) و خیلی ها اینو تا پایان عمرشون متاسفانه این مشکلات رو با خودشون یدک میکشند و همچنان ترسو و ... میمونند.
امیدوارم باز به سایت سر بزنی و بخونی حرف هامو...
دختر گلم تو میتونی چنتا کار رو امتحان کنی.
1. جلوی آینه حرف بزنی و تغییرات صورتتو ببینی اینجوری خیلی راحت مثل یک مخاطب میتونی در مورد خودت قضاوت کنی
2.با خودت در مورد موضوعی حرف بزن و صدات رو ضبط کن. و به صدای خودت گ.ش بده ببین کجاشو من من میکنی و یا هول میشی و سعی کن یه بار دیگه حرف بزنی و باز گوش بدی و مشکلاتشو رفع کن. این کارو انقد تکرار کن تا دیگه صدات به دلت بشینه اینجوری دقیقا میدونی وقتی جلوی مردم حرف میزنی مشکلت چیه
3. حتما صداتو که ضبط میکنی مراقب باش که نه خیلی داد بزنی نه انقدر اروم باشه که هیچکس نشنوه و اهمیتی نده...
4. قبل از اینکه بری جایی، مثلا مهمونی یا ... در مورد یه موضوعی فکر کن و حرف هایی که میخوای بزنیو تمرین کن. بعدش تا رسیدی و وقت حرف زدن شد خودت شروع کن مثلا "شنیدین که فلان اتفاق افتاده؟ من درموردش خوندم و ..." یا امروز چه هوای گرمیه، امسال هوا ..." از این جملات یه سری اماده داشته باش تا بتونی درموردش حرف بزنی.
از مادر یا اعضای خانوادت بخواه که حتما کنارت باشن و مثلا اگر حرفی زدی حتما تورو حمایت کنن و مثلا بگن بگو دخترم.
برای اولین بار هم لازم نیست حتما توی یک جمع بزرگ حرف بزنی مثلا بغل دستیت خاله ات ممکنه باشه. یا ...باهاش حرف بزن.
در اخر میتونی توی اینترنت تکنیک های فن بیان سرچ کنی و یاد بگیری که چطوری میتونی توی جمع صحبت کنی.
موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ghm

سلام
دوست عزیز من چندین پست از شمارو دیدم، متاسفانه به اغلب افراد دارید میگید افسرده هستند و یا نیاز به دارو دارند . یا به لحن بدی سرکوبشون میکنید
چنتا جملاتتونو بولد کردم.
لطفا راحت درمان نکنید. (من پست ابتدایی خودتون رو مطالعه کردم)


بنده چون روانشناس بالینی هستم به خودم این اجازه رو میدم که در حد کوتاه نظر بدم اونم نه با قطعیت...
عزیزم توی این سن اضطراب و دست پاچگی بسیار امر طبیعی و تغییرات سریع و واکنش های بدن توی این سن بسیار سریع هستش. و این باعث میشه نوجوان خیلی از رفتارها و حالاتش عادی نباشه.
مثل استرس گرفتن مثل عدم اعتماد به نفس.مثل ترس از مورد تمسخر قرار گرفتن
در هر صورت همه ی ادم ها جلوی بزرگتر از خودشون ک میخوان حرف بزنن یکم استرس میگیرن و این طبیعیه. ولی باید کنترل شده باشه که کسی نگه مشکل داری...(خود من همسن شما بودم همین مشکل رو داشتم) و خیلی ها اینو تا پایان عمرشون متاسفانه این مشکلات رو با خودشون یدک میکشند و همچنان ترسو و ... میمونند.
امیدوارم باز به سایت سر بزنی و بخونی حرف هامو...
دختر گلم تو میتونی چنتا کار رو امتحان کنی.
1. جلوی آینه حرف بزنی و تغییرات صورتتو ببینی اینجوری خیلی راحت مثل یک مخاطب میتونی در مورد خودت قضاوت کنی
2.با خودت در مورد موضوعی حرف بزن و صدات رو ضبط کن. و به صدای خودت گ.ش بده ببین کجاشو من من میکنی و یا هول میشی و سعی کن یه بار دیگه حرف بزنی و باز گوش بدی و مشکلاتشو رفع کن. این کارو انقد تکرار کن تا دیگه صدات به دلت بشینه اینجوری دقیقا میدونی وقتی جلوی مردم حرف میزنی مشکلت چیه
3. حتما صداتو که ضبط میکنی مراقب باش که نه خیلی داد بزنی نه انقدر اروم باشه که هیچکس نشنوه و اهمیتی نده...
4. قبل از اینکه بری جایی، مثلا مهمونی یا ... در مورد یه موضوعی فکر کن و حرف هایی که میخوای بزنیو تمرین کن. بعدش تا رسیدی و وقت حرف زدن شد خودت شروع کن مثلا "شنیدین که فلان اتفاق افتاده؟ من درموردش خوندم و ..." یا امروز چه هوای گرمیه، امسال هوا ..." از این جملات یه سری اماده داشته باش تا بتونی درموردش حرف بزنی.
از مادر یا اعضای خانوادت بخواه که حتما کنارت باشن و مثلا اگر حرفی زدی حتما تورو حمایت کنن و مثلا بگن بگو دخترم.
برای اولین بار هم لازم نیست حتما توی یک جمع بزرگ حرف بزنی مثلا بغل دستیت خاله ات ممکنه باشه. یا ...باهاش حرف بزن.
در اخر میتونی توی اینترنت تکنیک های فن بیان سرچ کنی و یاد بگیری که چطوری میتونی توی جمع صحبت کنی.
موفق باشی

---

درود دوست عزیز
این اختلاف نظر بین روانشناسی و روانپزشکی همیشه بوده |laughingsmiley|
اما جدای از شوخی برخلاف برداشتتون، بنده صرفاً نشانه ها و علائم چنین مشکلاتی رو شرح دادم و صرفاً جنبه آگاهی بخشی داره. دقت کنید همه چیز مشروط بیان شده.
متاسفانه این تفاوت دیدگاه چیز جدیدی نیست و هنوز که هنوزه سرجاشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nima01371

درود دوست عزیز
این اختلاف نظر بین روانشناسی و روانپزشکی همیشه بوده |laughingsmiley|
اما جدای از شوخی برخلاف برداشتتون، بنده صرفاً نشانه ها و علائم چنین مشکلاتی رو شرح دادم و صرفاً جنبه آگاهی بخشی داره. دقت کنید همه چیز مشروط بیان شده.
متاسفانه این تفاوت دیدگاه چیز جدیدی نیست و هنوز که هنوزه سرجاشه.

---

تو اولین پستتون که گفته بودین درس نخوندین(

در مورد خدمت هم چون درس رو نصف نیمه ول کردم غایب محسوب میشم فکر نمیکنم هیچ امتیاز اونجا داشته باشم.

)

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ghm

تو اولین پستتون که گفته بودین درس نخوندین(

در مورد خدمت هم چون درس رو نصف نیمه ول کردم غایب محسوب میشم فکر نمیکنم هیچ امتیاز اونجا داشته باشم.

)

---

|biggrinsmiley| متاسفانه فضای مجازی جایی نیست که آدم بیشنه 0 تا 100 جزئیات زندگیشو شرح بده
ضمناً مواردی چون BPD و self-injury و Hypomania که در تاپیک دیگری وجود داشت اورژانسی محسوب میشه و قطعاً نیاز به اقدام فوری داره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Nazanin.

سلام.
من يه دختر نوجوان هستم و مشكلي كه دارم اينه كه خيلي كم حرفم
با دوستام مشكلي ندارم و خيلي راحت باهاشون حرف ميزنم
ولي هروقت به ادم غريبه بر ميخورم يه جورايي ديگه حرف نميزنم
همين باعث شده مدام توي فاميل بگن من كم حرفم و خجالتي م و بهم متلك بندازن و باعث شده مدام با پدر و مادرم مشكل داشته باشم چون ميگن مردم فكر ميكنن تو مشكل داري كه حرف نميزني
ولي واقعا نميتونم با ادمايي كه سنشون دوبرابر يا بيشتر از منه ارتباط برقرار كنم چون واقعا نميدونم چي بگم
وقتي بينشون بحث مثلا اقتصادي ميشه واقعا من نميدونم چي بايد بگم و تو بحثشون شركت كنم!چون واقعا به من ربطي نداره
مادر و پدرم هم هميشه سرزنشم ميكنن
چكار بايد بكنم؟

---

سلام

کم حرف زدن مربوط به درونگرا بودن میشه و یه آدم درونگرا بیشتر گوش میده تا اینکه حرف بزنه.

استرس هم مربوط به درونگرا بودن هست و تمرکز روی جزئیات و آینده نگری داشتن و این اتفاقاً باهوش بودن یه نفرو نشون میده یعنی اون شخص به چیزایی که بقیه فکر نمیکنن، فکر میکنه.

در کل همه اینا عادتهای آدم درونگرا هستند و چون این روش براش راحت بوده همینها رو یاد گرفته اما نکته خوبی که وجود داره اینه که میشه با تمرین عادتها رو تغییر داد و موارد دلخواه رو جایگزین کرد و یا عادتهای جدیدی یاد گرفت و کنار عادتهای قبلی ازشون استفاده کرد.

وقتی یه نفر حرفی میزنه و شما فکر میکنید در موردش چیزی نمیدونید تا نظرتونو بگید بجاش میتونید در مورد همون موضوع ازش سوال بپرسید. اگه هدف فقط ساکت نبودنه همین پرسیدن سوال شما رو از ساکت بودن درمیاره.

هیچوقتم از گفتن « نمیدونم » خجالت زده نشید مخصوصاً اگه طرف مقابل سنش از شما بیشتر باشه. روش بهتر اینه که بگید « نمیدونم نظرت خودت چیه؟ خودت چی فکر میکنی؟ » چون اینجوری فوراً مجبورش میکنی خودش حرف بزنه |laughingsmiley|.

وقتی هم توی یه جمع دورهمی یا توی کلاس قرار میگیرید سعی کنید همون اول چنتا جمله حرف بزنید یا سوال بپرسید تا این حالت ساکت بودن شکسته بشه. چون هر چی بیشتر ساکت بمونید و زمان بگذره حرف زدن مشکل میشه و وارد شدن به بحث سختتر. پس همون اول ساکت بودنو بشکنید حتی با شوخی. هیچ لزومی نداره همیشه حرفا و سوالای جدی بگید یا بپرسید، شوخی کردن خودش جزئی از ساکت نبودنه.

محصولات برتر

http://forum.moshaver.co/imported/20...soolaval-1.png
http://forum.moshaver.co/imported/20...tsheshom-1.png
[HTML][HTML][HTML]http://forum.moshaver.co/imported/20...ecovered-1.png
http://forum.moshaver.co/imported/20...ecovered-1.png
http://forum.moshaver.co/imported/20...ecovered-1.png
http://forum.moshaver.co/imported/20...gozary23-1.png
http://forum.moshaver.co/imported/20...ahsool34-1.png
http://forum.moshaver.co/imported/20...ahsool98-1.png
http://forum.moshaver.co/imported/20...dhypno23-1.png
http://forum.moshaver.co/imported/20...heroia23-1.png
http://forum.moshaver.co/imported/20...lyeksale-1.png

رایگان گوش کنید…

سلام دوست عزیزم من هم تا چند سال پیش مشکل تورو داشتم وقتی کسی باهام سلام و احوال پرسی میکرد مثل مجسمه نگاش میکردم ولی مامان عزیزم بهم کمک کرد که الان ارتباط اجتماعی خیلی خوبی داشته باشم و گفتم شاید حرفای من بتونه بهت کمک کنه وگرنه نه من مدرک روانشناسی دارم نه چیزی اول از همه خودمو مجبور میکردم که با دیگران حرف بزنم و وقتی کسی توی جمع خیلی قشنگ و روان حرف میزد خیلی خوب به طرز حرف زدنش دقت میکردم وبه ذهن میسپردم و توی صحبت های خودم ازش استفاده میکردم و یه روش دیگه که من توی تلگرام خیلی چت میکردم و طرز بیانو بیشتر از چت کردن یاد گرفتم جملات و کلمات و حاضر جوابی ها رو از چت کردن و گفت و گو یاد گرفتم تو هم سعی کن بیشتر با دیگران حرف بزنی کسی ازت سوال میپزسه با یه کلمه اره یا نه جوابش نده یه جمله طولانی تر مثلا کسی ازت پرسید خوبی؟به جای گفتن یه بله یا ره ساده میتونی بگی بله ممنونم شما چه طورید دخترتون چه طوره ؟یا اینکه میگی الحمدلله خوبم حال شما چه طوره اوضاع بر وفق مراده؟واینجوری جملاتتو طولانی تر کن هم صحبت کردنت قشنگ تر میشه هم اعتماد بنفست بیشتر میشه