فرق گذاشتن بین خانواده ها

[morina]

سلام. من چهار ماه میشه که عروسی کردم. متاسفانه همسرم بین خانواده من و خانواده خودش فرق میذاره و این موضوع منو خیلی ناراحت میکنه. ولی خودش اینو قبول نداره. به خاطر همینم چند بار بحثمون شده.
کلا اخلاقش هم خوبه هم بده. یعنی فقط 50 درصد کاراش قابل قبول منه.
در مورد برخوردهای خانواده من به شکل کینه وار برخورد میکنه. مثلا چون خواهر من، عمه شدن همسرمو بهش تبریک نگفته باهاش قطع رابطه که کرده هیچ، وقتی منم ازش میخوام که بهش زنگ بزنه با من بحث میکنه.
حتی به منم میگه زنگ نزن.
خلاصه از بعضی کاراش راضی نیستم.
من ی آدم کاملا منطقیم ولی اون اصلا با منطق سر و کاری نداره.
اوایل من هیچی نمیگفتم. اون به واسطه اینکه به خیال خودش بعضی از کارهای خانواده من توهین به اون بوده با لحن اهانت آمیزی در مورد اونا با من صحبت میکرد. ولی منم براش توضیح دادم که تو محیط خانواده اونا هم چند باری به من توهین شده ولی من اصلا بهش نگفته بودم و گذشت کرده بودم. اما اون اصلا در مورد خانواده من گذشت نداره. تا ی چیزی میفهمه سریع منو سرزنش میکنه.
این بخشی از مشکلات منه
ممنون میشم کمکم کنید

[love]

سلام

دوست عزیز اولا اینو بدونید اوایل ازدواج این بحثا پیش میاد چون همه چیز جدیده و برای اولین بار برخوردا پیش میاد ، باید سعی کنید مدیریت و کنترل کنید این واکنشها و گلایه ها رو .

درمورد اینکه همسرتون شاید دارن تندروی میکنن و منطقی برخورد نمیکنن شاید اینطور باشه ولی میتونید شما طوری رفتار کنید که فضا مشنج نشه.

این رو هم توجه داشته باشید که اگر روزی همسرتون اومدن از خانوادتون پیش شما گلایه کردن هیچوقت طرف خانوادتون رو نگیرید و با تندی رفتار نکنید باهاش چون اینکار شما نتیجه ی عکس میده .

بهتره به آرومی باهاش صحبت کنید و بهش بگید خانواده ی من دوستت دارن و قبولت دارن ، هیچوقت قصد و غرضی نداشتن در برخورد با تو . مثلا اگه خواهرم عمه شدنت رو تبریک نگفته شاید یادش رفته ، شاید بعدش که یادش اومده مدت زیادی گذشته و دیگه روش نبوده تبریک بگه وگرنه از روی عمد اینکارو نکرده .

البته یه چیزی هم به شما بگم ، اگر واقعا خانوادتون نیش و کنایه میزنن به همسرتون ، یا بی احترامی میکنن بهش این رو بدونید یه زن هم تحمل و ظرفیتی داره ، یه مدت تحمل میکنه ولی دیگه شاید روزی که میاد پیش شما گلایه و درد دل میکنه تحملش تموم شده دیگه ... شاید برای اینکه انقدر آشفته نباشه میاد پیش شما درد دل کنه و چه بهتره که شما بدون تعصب و جانبداری همسرتون رو آروم کنید ، خیلی خوبه که بهش بگید حق با تو هست من حرفاتو قبول دارم ولی نمیتونم با اونها برخورد کنم ، این رو مطمئن باشید این حرف شما نه تنها باعث سکوت همسرتون میشه بلکه آب روی آتیشش هم میشه .


بهش بگید ، ازت میخوام تو بخاطر زندگیمون و بخاطر عشق بینمون گذشت کنی و تمام حرفارو نشنیده بگیری ، همینطور که من اگر ناملایمتی از طرف خانواده ی تو حس کنم بخاطر علاقه ای که بهت دارم سکوت میکنمو فراموش میکنم .

بهش بگید مهم اینه که من دوستت دارمو به خواسته هات احترام میزارم نباید بزاریم چیزی عشق بینمون رو کمرنگ کنه .

یه چیز دیگه هیچ اصراری نداشته باشید که همسرتون زنگ بزنن به مادر یا خواهرتون ، این رو خودش باید راضی باشه و از ته دل انجام بده ولی از طرفی هم اصلا حق ندارن شمارو منع کنن که با خانوادتون ارتباط یا تماس داشته باشید یا نه .

اگر گفت نباید ارتباط داشته باشی منطقی باهاش صحبت کنید و بهش بگید که خانوادم هستن نمیتونم قطع رابطه کنم باهاشون .

[masoume]

با سلام بابت مشکلتون ناراحت شدم

بنظرم وقتی همسرتون میگین منطقی برخورد نمیکنن و حرفتنو گوش نمیدن تنها راهش کنار اوومدن با این قضیه است .

البته یه نظر بود


لطفا با مشاورین صحبت کنید .

انشاالله مشکلتون حل خواهدشد.

[masoume]

سلام

دوست عزیز اولا اینو بدونید اوایل ازدواج این بحثا پیش میاد چون همه چیز جدیده و برای اولین بار برخوردا پیش میاد ، باید سعی کنید مدیریت و کنترل کنید این واکنشها و گلایه ها رو .

درمورد اینکه همسرتون شاید دارن تندروی میکنن و منطقی برخورد نمیکنن شاید اینطور باشه ولی میتونید شما طوری رفتار کنید که فضا مشنج نشه.

این رو هم توجه داشته باشید که اگر روزی همسرتون اومدن از خانوادتون پیش شما گلایه کردن هیچوقت طرف خانوادتون رو نگیرید و با تندی رفتار نکنید باهاش چون اینکار شما نتیجه ی عکس میده .

بهتره به آرومی باهاش صحبت کنید و بهش بگید خانواده ی من دوستت دارن و قبولت دارن ، هیچوقت قصد و غرضی نداشتن در برخورد با تو . مثلا اگه خواهرم عمه شدنت رو تبریک نگفته شاید یادش رفته ، شاید بعدش که یادش اومده مدت زیادی گذشته و دیگه روش نبوده تبریک بگه وگرنه از روی عمد اینکارو نکرده .

البته یه چیزی هم به شما بگم ، اگر واقعا خانوادتون نیش و کنایه میزنن به همسرتون ، یا بی احترامی میکنن بهش این رو بدونید یه زن هم تحمل و ظرفیتی داره ، یه مدت تحمل میکنه ولی دیگه شاید روزی که میاد پیش شما گلایه و درد دل میکنه تحملش تموم شده دیگه ... شاید برای اینکه انقدر آشفته نباشه میاد پیش شما درد دل کنه و چه بهتره که شما بدون تعصب و جانبداری همسرتون رو آروم کنید ، خیلی خوبه که بهش بگید حق با تو هست من حرفاتو قبول دارم ولی نمیتونم با اونها برخورد کنم ، این رو مطمئن باشید این حرف شما نه تنها باعث سکوت همسرتون میشه بلکه آب روی آتیشش هم میشه .


بهش بگید ، ازت میخوام تو بخاطر زندگیمون و بخاطر عشق بینمون گذشت کنی و تمام حرفارو نشنیده بگیری ، همینطور که من اگر ناملایمتی از طرف خانواده ی تو حس کنم بخاطر علاقه ای که بهت دارم سکوت میکنمو فراموش میکنم .

بهش بگید مهم اینه که من دوستت دارمو به خواسته هات احترام میزارم نباید بزاریم چیزی عشق بینمون رو کمرنگ کنه .

یه چیز دیگه هیچ اصراری نداشته باشید که همسرتون زنگ بزنن به مادر یا خواهرتون ، این رو خودش باید راضی باشه و از ته دل انجام بده ولی از طرفی هم اصلا حق ندارن شمارو منع کنن که با خانوادتون ارتباط یا تماس داشته باشید یا نه .

اگر گفت نباید ارتباط داشته باشی منطقی باهاش صحبت کنید و بهش بگید که خانوادم هستن نمیتونم قطع رابطه کنم باهاشون .

درسته اینکارو بکنید
بنظر من همسر الویت داره نسبت به خانواده هامون

چوون شریک زندگی ما محسوب میشه

همسر شما شمارو داره و شما هم همسرتون

هم ایشون هم شما برای هم میمونید پس چه خوبه باهم خوب باشین بخاطر مسائل الکی زندگیتونو تلخ نکنید

[morina]

سلام

دوست عزیز اولا اینو بدونید اوایل ازدواج این بحثا پیش میاد چون همه چیز جدیده و برای اولین بار برخوردا پیش میاد ، باید سعی کنید مدیریت و کنترل کنید این واکنشها و گلایه ها رو .

درمورد اینکه همسرتون شاید دارن تندروی میکنن و منطقی برخورد نمیکنن شاید اینطور باشه ولی میتونید شما طوری رفتار کنید که فضا مشنج نشه.

این رو هم توجه داشته باشید که اگر روزی همسرتون اومدن از خانوادتون پیش شما گلایه کردن هیچوقت طرف خانوادتون رو نگیرید و با تندی رفتار نکنید باهاش چون اینکار شما نتیجه ی عکس میده .

بهتره به آرومی باهاش صحبت کنید و بهش بگید خانواده ی من دوستت دارن و قبولت دارن ، هیچوقت قصد و غرضی نداشتن در برخورد با تو . مثلا اگه خواهرم عمه شدنت رو تبریک نگفته شاید یادش رفته ، شاید بعدش که یادش اومده مدت زیادی گذشته و دیگه روش نبوده تبریک بگه وگرنه از روی عمد اینکارو نکرده .

البته یه چیزی هم به شما بگم ، اگر واقعا خانوادتون نیش و کنایه میزنن به همسرتون ، یا بی احترامی میکنن بهش این رو بدونید یه زن هم تحمل و ظرفیتی داره ، یه مدت تحمل میکنه ولی دیگه شاید روزی که میاد پیش شما گلایه و درد دل میکنه تحملش تموم شده دیگه ... شاید برای اینکه انقدر آشفته نباشه میاد پیش شما درد دل کنه و چه بهتره که شما بدون تعصب و جانبداری همسرتون رو آروم کنید ، خیلی خوبه که بهش بگید حق با تو هست من حرفاتو قبول دارم ولی نمیتونم با اونها برخورد کنم ، این رو مطمئن باشید این حرف شما نه تنها باعث سکوت همسرتون میشه بلکه آب روی آتیشش هم میشه .


بهش بگید ، ازت میخوام تو بخاطر زندگیمون و بخاطر عشق بینمون گذشت کنی و تمام حرفارو نشنیده بگیری ، همینطور که من اگر ناملایمتی از طرف خانواده ی تو حس کنم بخاطر علاقه ای که بهت دارم سکوت میکنمو فراموش میکنم .

بهش بگید مهم اینه که من دوستت دارمو به خواسته هات احترام میزارم نباید بزاریم چیزی عشق بینمون رو کمرنگ کنه .

یه چیز دیگه هیچ اصراری نداشته باشید که همسرتون زنگ بزنن به مادر یا خواهرتون ، این رو خودش باید راضی باشه و از ته دل انجام بده ولی از طرفی هم اصلا حق ندارن شمارو منع کنن که با خانوادتون ارتباط یا تماس داشته باشید یا نه .

اگر گفت نباید ارتباط داشته باشی منطقی باهاش صحبت کنید و بهش بگید که خانوادم هستن نمیتونم قطع رابطه کنم باهاشون .

من همیشه سعی کردم با همسرم کنار بیام. چون به اون علاقه دارم و به زندگی سالم اعتقاد دارم. شاید باورتون نشه ولی برای این زندگی واقعا تلاشمو کردم. با تمام دلخوریایی که وجود داشته و حتی من این مسایلو بیان نکردم. بخاطر دوام زندگی. شاید من انتظار زیادی دارم، چون انتظارم اینه که اونم مثل من باشه و به جای ایراد گرفتن و سرزنش کردن راه حل مفید به من ارائه بده. چند بارم بهش گفتم. من آدم انتقاد پذیری هستم و وقتی ازم تعریف میشه زیاد خوشحال نمیشم اما وقتی ازم انتقاد مفید میشه واقعا خوشحال میشم.
از نظرات و راهنماییهای دوستانم واقعا ممنونم و وقتی پیاماتونو خوندم کلی آروم شدم.

[love]

من همیشه سعی کردم با همسرم کنار بیام. چون به اون علاقه دارم و به زندگی سالم اعتقاد دارم. شاید باورتون نشه ولی برای این زندگی واقعا تلاشمو کردم. با تمام دلخوریایی که وجود داشته و حتی من این مسایلو بیان نکردم. بخاطر دوام زندگی. شاید من انتظار زیادی دارم، چون انتظارم اینه که اونم مثل من باشه و به جای ایراد گرفتن و سرزنش کردن راه حل مفید به من ارائه بده. چند بارم بهش گفتم. من آدم انتقاد پذیری هستم و وقتی ازم تعریف میشه زیاد خوشحال نمیشم اما وقتی ازم انتقاد مفید میشه واقعا خوشحال میشم.
از نظرات و راهنماییهای دوستانم واقعا ممنونم و وقتی پیاماتونو خوندم کلی آروم شدم.

فقط این رو یادآوری کنم که این فکرتون اشتباست که انتظار دارید اون هم مثل شما باشه .

آدما با هم متفاوتن ، سطح درک و فهم همشون با هم متفاوته ، دیدگاهها متفاوته ، اعتقادات متفاوته .

خب این خیلی خوبه که شما تو فکر درست کردن زندگی هستید ولی متاسفانه شاید همسرتون متوجه نیستن که یه زندگی رو زن و شوهر بابد با هم بسازن ، بدور از حاشیه درست کردن .

بهتره باهاشون صحبت کنید ، از گفتن و حرف زدن و درخواست کردن خسته نشید . نمیدونم همسرتون چندسالشونه ولی اگر سنشون کمه شما با خوبیه خودتون و با زبان نرم و مهربونی یادش بدید راه درست رو .

همسرتون هم کم کم به مرور زمان یاد میگیرن که تو زندگی مسائل مهمتری هم هست که روشون زوم کنه .