مشکل ارتباط برقرار کردن

[Mahbobe]

سلام با تشکر و خسته نباشید
من در ارتباط برقرار کردن با همسرم مشکل دارم، اصلا نمیتونم باهاش حرف بزنم، ناراحتی یا مشکلی که دارم بهش میگم که حل کنیم بجای اینکه کمک کنه مشکلمون حل بشه جبهه میگیره و دعوا راه میندازه و قهر میکنه و دیگه باهام حرف نمیزنه، بمن میگه از قهر کردن و ناز کشیدن بدم میاد بعد خودش همش قهر میکنه من باید نازشو بکشم منتشو بکشم مثلا مرده، یاوقتی ازش ناراحتم اصلا واسش مهم نیس، باهام حرف نمیزنه یبار نشد بگه برای چی ناراحتی یبار نازمو نکشیده همیشه خودم رفتم جلو مشکلمونو حل کردم با اینکه اون مقصر بوده گریه هام واسش ارزشی نداره ادعای دوست داشتن هم داره، شما بگین من با یه همچین آدمی باید چیکار کنم،لطفا راهنماییم کنید، ممنون

[naghme]

سلام با تشکر و خسته نباشید
من در ارتباط برقرار کردن با همسرم مشکل دارم، اصلا نمیتونم باهاش حرف بزنم، ناراحتی یا مشکلی که دارم بهش میگم که حل کنیم بجای اینکه کمک کنه مشکلمون حل بشه جبهه میگیره و دعوا راه میندازه و قهر میکنه و دیگه باهام حرف نمیزنه، بمن میگه از قهر کردن و ناز کشیدن بدم میاد بعد خودش همش قهر میکنه من باید نازشو بکشم منتشو بکشم مثلا مرده، یاوقتی ازش ناراحتم اصلا واسش مهم نیس، باهام حرف نمیزنه یبار نشد بگه برای چی ناراحتی یبار نازمو نکشیده همیشه خودم رفتم جلو مشکلمونو حل کردم با اینکه اون مقصر بوده گریه هام واسش ارزشی نداره ادعای دوست داشتن هم داره، شما بگین من با یه همچین آدمی باید چیکار کنم،لطفا راهنماییم کنید، ممنون

سلام
خب من چند تا راه که به نظرم میرسه براتون میگم:

اول: اینکه وقتی مشکل و احتلافی را میخواین مطرح کنید روی طریقه بیانتون از قبل حتما فکر کرده باشید
دقت کنید بیان شما جوری باشه که جنبه جبهه گیری ، تحقیر، قضاوت ، پرخاش و .. نسبت به طرف مقابل نداشته باشه
حتی میتونید اول حرفاتون را بنویسید و نوشته رو یکبار سعی کنید از دید طرف مقابل آنالیز کنید و اصلاح کنید

دوم: قبل از شروع بحث پیشنهاد وجود چند تا قانون کوچیک برای مکالمه تون بذارید
مثلا اینکه هرکس تا وقتی حرف نفر قبلی کامل تموم نشده نباید توی حرفش بپره
هیچکس نباید طی این مکالمه صداشو برای دیگری بالا ببره یا از کلمات رکیک استفاده کنه
و تا وقتی موضوع برای هر دومون حل نشده باشه هیچکدوم نباید مکالمه را ترک کنیم ( یعنی قهر نکنیم)

سوم : شروع بحث رو به همسرتون واگذار کنید و از اول شروع به انتقاد طرف نکنید
مثلا ازش بپرسید شما برای بهتر شدن ارتباطمون چه پیشنهادی داری؟
یا چه انتظاری از من داری که فکر میکنی درموردش کوتاهی کردم؟
و مدتی فقط شنونده باشید، سعی کنید حداقل بعضی از مواردی که ایشون میگه را صراحتا قبول کنید و با روی خوش بپذیرید

وقتی طرف مقابل خوش خلقی شما رو ببینه و حس کنه دنبال دعوا نیستید و فقط میخواین مسائل بینتون حل بشه
متقابلا بهتر به حرفاتون گوش میده و همکاری بیشتری برای اصلاح ارتباطتون میکنه = "درک متقابل"

[خليلي]

سلام
خب من چند تا راه که به نظرم میرسه براتون میگم:

اول: اینکه وقتی مشکل و احتلافی را میخواین مطرح کنید روی طریقه بیانتون از قبل حتما فکر کرده باشید
دقت کنید بیان شما جوری باشه که جنبه جبهه گیری ، تحقیر، قضاوت ، پرخاش و .. نسبت به طرف مقابل نداشته باشه
حتی میتونید اول حرفاتون را بنویسید و نوشته رو یکبار سعی کنید از دید طرف مقابل آنالیز کنید و اصلاح کنید

دوم: قبل از شروع بحث پیشنهاد وجود چند تا قانون کوچیک برای مکالمه تون بذارید
مثلا اینکه هرکس تا وقتی حرف نفر قبلی کامل تموم نشده نباید توی حرفش بپره
هیچکس نباید طی این مکالمه صداشو برای دیگری بالا ببره یا از کلمات رکیک استفاده کنه
و تا وقتی موضوع برای هر دومون حل نشده باشه هیچکدوم نباید مکالمه را ترک کنیم ( یعنی قهر نکنیم)

سوم : شروع بحث رو به همسرتون واگذار کنید و از اول شروع به انتقاد طرف نکنید
مثلا ازش بپرسید شما برای بهتر شدن ارتباطمون چه پیشنهادی داری؟
یا چه انتظاری از من داری که فکر میکنی درموردش کوتاهی کردم؟
و مدتی فقط شنونده باشید، سعی کنید حداقل بعضی از مواردی که ایشون میگه را صراحتا قبول کنید و با روی خوش بپذیرید

وقتی طرف مقابل خوش خلقی شما رو ببینه و حس کنه دنبال دعوا نیستید و فقط میخواین مسائل بینتون حل بشه
متقابلا بهتر به حرفاتون گوش میده و همکاری بیشتری برای اصلاح ارتباطتون میکنه = "درک متقابل"

نغمه ي عزيز
با پاراگراف آخر شما تاحدودي مخالفم.نميگم ايشون هم پرخاشگري رو در پيش بگيره.ولي هميشه خوش خلقيه صرف جوابگو نيست.همسر ايشون بايد بفهمه كه ايشون هم از شرايط موجود ناراضيه.براي همين گاهي لازمه بگه من ناراضي هستم از شرايط و ميخوام تو كمكم كني تا باهم از اين دست انداز توي زندگيمون رد بشيم.سعي كنيد در مقابل شوهرتون تا حدود زيادي منطقي باشيد بجاي اينكه عاطفي برخورد كنيد.
بقيه مواردو نغمه جان گفتن فقط اينكه سعي كنيد صداتونو بالا نبريد حتي اگه همسرتون اين كارو كرد.اينجوري تنش بالاتر ميره.ولي كاري نكنيد كه همسرتون با خونسرديه شما بهش الغا بشه شما براتون مهم نيست موضوع

[naghme]

نغمه ي عزيز
با پاراگراف آخر شما تاحدودي مخالفم.نميگم ايشون هم پرخاشگري رو در پيش بگيره.ولي هميشه خوش خلقيه صرف جوابگو نيست.همسر ايشون بايد بفهمه كه ايشون هم از شرايط موجود ناراضيه.براي همين گاهي لازمه بگه من ناراضي هستم از شرايط و ميخوام تو كمكم كني تا باهم از اين دست انداز توي زندگيمون رد بشيم.سعي كنيد در مقابل شوهرتون تا حدود زيادي منطقي باشيد بجاي اينكه عاطفي برخورد كنيد.
بقيه مواردو نغمه جان گفتن فقط اينكه سعي كنيد صداتونو بالا نبريد حتي اگه همسرتون اين كارو كرد.اينجوري تنش بالاتر ميره.ولي كاري نكنيد كه همسرتون با خونسرديه شما بهش الغا بشه شما براتون مهم نيست موضوع

متوجه منظورتون هستم اما میدونید ما حرفای یه طرف داستان را داریم میخونیم وبه شخص دوم دسترسی نداریم تا از زاویه دید ایشون ببینیم مشکل از کجاست
معمولا وقتی دو نفر اونقدر نتونن با هم ارتباط برقرار کنن که قبل از اینکه بخوان به نتیجه برسند موضوع به دعوا یا قهر کشیده میشه...
هردو طرف احساس میکنند درک نشدن و طرف مقابل داره خودخواهانه صحبت میکنه...

نه اینکه همیشه یه نفر بخواد کوتاه بیاد و اظهار رضایت کنه...
اما فکر میکنم اگه یکیشون با خوش خلقیش بتونه هم خودش آرامش داشته باشه و هم طرف مقابل رو به آرامش دعوت کنه خیلی از سوتفاهم ها برطرف میشه

[خليلي]

متوجه منظورتون هستم اما میدونید ما حرفای یه طرف داستان را داریم میخونیم وبه شخص دوم دسترسی نداریم تا از زاویه دید ایشون ببینیم مشکل از کجاست
معمولا وقتی دو نفر اونقدر نتونن با هم ارتباط برقرار کنن که قبل از اینکه بخوان به نتیجه برسند موضوع به دعوا یا قهر کشیده میشه...
هردو طرف احساس میکنند درک نشدن و طرف مقابل داره خودخواهانه صحبت میکنه...

نه اینکه همیشه یه نفر بخواد کوتاه بیاد و اظهار رضایت کنه...
اما من نظرم اینه اگه یکیشون با خوش خلقیش بتونه هم خودش آرامش داشته باشه و هم طرف مقابل رو به آرامش دعوت کنه خیلی از سوتفاهم ها برطرف میشه

نظرتون كاملا صحيحه.اگه هردو عزيز موضوع سوال كمي گذشت بيشتر داشتند اين موارد كمتر ميشد

[Mahbobe]

ممنون بابت راهنمایی