سلام.مدت ۳ ماه نامزد کردم.به دلایلی از خواستگاری تا بله برونمون حدود ۱۱ ماه طول کشید(فوت پدر بزرگ همسر و از این جور موارد)قبل از اون هم حدودا از اشنایی تا خواستگاری ۴ ماه در ارتباط بودیم نامزدم همکلاسیم و همکارم بود.نامزدم ۲۹ سالشه و دانشجو کارشناسی ارشد منم ۲۴ سالمه و لیسانس دارم.
از اول گفته بود که هر چی بگم بگو چشم و قبول کن منم گفتم باشه چون فکر میکردم مرده و خوشش میاد که بگی چشم.!!!!!
اما الان اینجوری شده مدتی که میگه نپرس ازم کجام.نمیدونم چرا اینو میگی.اولا اصلا مشکل نداشت ی جور انگار لج کرده با من.میگم من حرص میخورم عصبی میشم میگه نپرس.کلا به خاطر اختلافاتی که قبلا با خانوادش داشته
یه جور از این کلمه بدش میاد و سریع عکس العمل نشون میده اگه ازش بپرسیم.و
لی ادم دروغگویی نیست یعنی حتی اگه به ضررش باشه همه چیز راستشو میگه.اهل خیانت و دختر بازی ام نیست.یعنی اگه بیرونم باشه جوابمو میده ولی میگه نپرس کجام.من سر این موضوع خیلی ناراحتم که بهش میگم کجایی سریع عصبی میشه.چه کار کنم که عصبی نشه؟من خیلی سعی میکنم که براش خوب باشم و از طرف من کمبودی نداشته باشه.ولی نمیدونم چرا حساس شده.
البته بگم که من دختر لوسی هستم و خب خیلی وقتا غر غر کردم سرش.