دخالت خانواده همسر

ببخشید همگی. من خیلی احمق بودم با این فکرای غلط..زندگی ارزش حتی یک لحظه این ناراحتی هارو نداره. تا کی بدبینی :-\ متاسف شدم برای خودم با تمام وجود

دوست عزيز بيشتر اوقات صحبت كردن در مورد چيزي كه باعث ناراحتي شده خوبه ميتونه سوء تفاهمات و ناراحتي ها رو برطرف كنه
شما و همسر و همچنين خانواده ها تون آدم هاي متفاوتي هستين همه ما متفاوتيم نميشه انتظار داشت همه مثل ما فكر يا مثل ما رفتار كنن حتي تفكر و رفتار دو خواهر با هم فرق مي كنه چه برسه به دو نفر از دو جنس و بزرگ شدن در شرايط خانوادگي متفاوت

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sungirl

سلام دوستان. اگه میشه راهنمایی کنید..
مشکل من تا حدی با خانواده همسرم است و گاهی اوقات خود همسرم|sadsmiley| منو همسرم دور از خانواده هامون زندگی میکنیم.. گاهی اوقات با وجود اینکه فوق العاده همسرم رو دوست دارم اما فکر میکنم ازدواجمم از جهاتی اشتباه بوده|sadsmiley| شوهرم خیلی تحت تاثیر خانوادشه..بعصی وقتا که اونجا میریم مدام دارن بهش میگن چه کاری بکنه چه نکنه چون کوچیکتره.من هم خیلی بهم بر میخوره. البته ناحق نگم که خانواده مهربونی هستن ولی بیش از حد مهربون. من عادت به چنین رفتارهایی ندارم همیشه خیلی مستقل بودم. من نمیتونم حرفمو بزنم خیلی وقتها..حتی به شوهرم. بعضی حرفا واقعا اذیتم میکنه. شماها بگید چه کار میتونم بکنم..

---

خب دوست عزیز درسته که این رفتار روی شما تاثیر داشته

ولی شما از خانواده ها دور هستید و این تاثیر زیاد و دایمی نمیتونه روی همسر شما داشته باشه

گاهی تجربیات دیگران میتونه راهگشا باشه و برای زندگی شما هم خوب و مفید باشه

بهتره در این مورد حساسیت به خرج ندید و با خانواده همسرتون هم نوا بشید تا بتونید در این بین

حرفتون رو هم بزنید و بتونید در مواقع لزوم مدیریت و کنترل کنید

من یک ادم تنگ.نظر هستم که فقط خودمو می بینم.. ناراحتم واقعا خیلی خیلی.. چرا شکر داشته هامو نمیکنم.شوهری به این خوبی..وای خدای من..چقد کوته فکر. پشیمونم مث..

اول اینو بگم که این که میگید ازدواجتون از جهاتی اشتباه بوده شاید خیلی حرف جالبی نباشه چون فکر نمیکنم پدر و مادری وجود داشته

باشه که زندگی بچش براش مهم نباشه یا به قول شما دخالتی توش نکنن

اگر تو زندگیتون دخالتی میشه فکر میکنم از این جهت بوده که پدر و مادرشون نگران شما و زندگیتونن و چون تجربه شون توی زندگی مشترک از شما

بیشتره وظیفه خودشون میدونن که شما رو راهنمایی کنن و اشتباه هایی که خودشون تو زندگی مشترکشون کردنو به شما گوشزد کنن که شما دیگه اون

اشتباه ها رو تکرار نکنید همونطور که وظیفه خودشون میدونن که شما رو تربیت کننو تحویل جامعه بدن

هیچ با خودتون فکر کردید که چرا جز پدر و مادر ایشون و پدر و مادرتون کسی تو زندگیتون دخالت نمیکنه؟علت این دخالتا چیه؟ایا اونا بلای جون شمان و هدفی

جز خراب کردن زندگیه شما ندارن که این دخالتا رو میکنن؟و دیگران که تو زندگیه شما دخالتی نمیکنن خیرخواه شمان؟

ما جوون تر ها به تجربه و راهنمایی بزرگترامون محتاجیم چون اونا یه چیزایی رو میبنن که ما نمیبینیم جاده ای که الان ما توش هستیم اونا 20 یا 30 سال

پیش ازش گذشتنو میشناسنش و در اصل ما باید این راهنمایی ها رو ازشون گدایی کنیم تا دراختیارمون قرار بدن در حالی که اونا بدون هیچ چشم داشتی

و به قصد زندگی بهتر و راحتتر ما اونا رو دراختیارمون قرار میدن

و ما این راهنمایی ها رو اسمشو میزاریم دخالت

اما شما وقتی این گلایه رو به مادرت بکنی در جوابت میگه که دخترم تو هنوز مادر نشدی که بدونی من چی میگم خودت که مادر شدی میفهمی

امیدوارم شما هم وقتی صاحب فرزند شدید و ایشون هم ازدواج کردن تو زندگیش دخالتی نکنید و راحتش بذارید.میتونید؟

موفق باشید